به نقل از «قدس آنلاین»

نگاهی به گردشگری مذهبی در جهان

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۴۱۳۶۹

گردشگری مذهبی سهم بسیار زیادی از صنعت توریسم را به خود اختصاص داده است. این گونه از گردشگری که به طور کلی سفر به اماکن مذهبی را شامل می‌شود، تنها ویژه مسلمانان نیست؛ بلکه در طول تاریخ در ادیان و آیین‌های گوناگون سفر به اماکن زیارتی و مذهبی همواره حائز اهمیت بوده است.

یک مدرس حوزه گردشگری در خصوص شکل‌گیری گردشگری زیارتی به عنوان یکی از گونه‌های گردشگری اظهار کرد: سفر زیارتی پدیده‌ای جدید یا نوظهور نبوده و اگر انگیزه‌های سفر را از ابتدای تاریخ شکل‌گیری تمدن انسانی بررسی کنیم، بدون شک یکی از پررنگ‌ترین انگیزه‌ها زیارت به حساب می‌آید؛ البته در کنار تجارت، این گونه یکی از قدیمی‌ترین گونه‌های گردشگری نیز بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رضا رضوانی با بیان این که سفرهای زیارتی غیر اقتصادی و براساس اعتقادات انجام می‌شده، افزود: منطقه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم خاستگاه ادیان بزرگی است. به عنوان مثال سرزمین‌های بیت‌المقدس که خاستگاه‌ دین‌های اسلام، مسیحیت و یهودیت است و برای ما مسلمانان ارزش بالایی دارد. این سرزمین پهناور همواره افراد زیادی را از سرتاسر جهان به این کانون و مرکز مقدس جذب می‌کرده است.

گردشگری مذهبی با موانع، محدود نمی‌شود

وی بیان کرد: مهم‌ترین تفاوت گردشگری مذهبی نسبت به دیگر گونه‌های گردشگری این است که گردشگری مذهبی با موانع محدود نمی‌شود، این مساله مهم‌ترین نکته در خصوص گردشگری مذهبی است. به این معنا که در واقع بسیاری از گونه‌های گردشگری با ظهور موانع، تقاضا برای آن‌ها کاهش پیدا می‌کند اما در گردشگری مذهبی تقریبا هیچ‌گاه موانع باعث کاهش تقاضا نشده است.

این مدرس حوزه گردشگری اظهار کرد: سفر مذهبی را نمی‌توان صرفا گردشگری در نظر گرفت، زیرا بار معنایی آن بسیار قوی‌تر از معنای خود گردشگری که به نوعی تفریح و عشرت است، به حساب می‌آید. لذا یکی از مفاهیم کلیدی زیارت این است که زائران به دنبال نوعی سفر سرشار از معنا هستند. همه زائران هدفی مشترک دارند و به دنبال تجربه‌ای عرفانی، معنوی و دینی هستند که انتظار دارند به آن دست پیدا کنند و معتقدند این تجربه شامل گذر از دنیای مدرن، مادی و بدون معنویت است.

ادیان شرقی، از قدیمی‌ترین ادیان جهان

رضوانی خاطرنشان کرد: باتوجه به اینکه ما در قرن ۲۱ هستیم، گفته می‌شود که رشد سکولاریسم پررنگ و جوامع دینی کم‌رنگ‌تر شده، اما سفرهای مذهبی همواره افزایش پیدا کرده است. اگر بخواهیم نگاهی به دیدگاه دیگر ادیان به گردشگری مذهبی داشته باشیم، باید به سراغ قدیمی‌ترین و کهن‌ترین محل ادیان جهان یعنی ژاپن، چین، منطقه تبت و در واقع شرق برویم.

وی با اشاره به ادیانی مانند کنفسیوسیسم، ادامه داد: گفته می‌شود در قرن ۶ پیش از میلاد کنفسیوسیسم توسط شخص کنفسیوس ایجاد می‌شود، این دین یک نظام اخلاقی است و اصطلاحا نوعی جهان‌بینی دینی را ارئه می‌دهد که تمام اشکال زندگی در آن بدون هیچ‌گونه گسستگی بین جهان انسانی و الهی است. در واقع کنفسیوس معتقد است که ذات انسانی از ذات خداوند جدا نیست. در تمام کشورهای شرقی گردشگری مذهبی پررنگ است و مردم این مناطق معابد مربوط به این ادیان را به عنوان یک جاذبه گردشگری به گردشگران نشان می‌دهند.

اورشلیم، مهم‌ترین مکان مذهبی دین یهود

این مدرس حوزه گردشگری تصریح کرد: بعد از ادیان شرقی می‌توان به دیگر دین قدیمی یعنی یهودیت پرداخت، بسیاری از محققان معتقدند که یهودیان به غیر از اورشلیم هیچ الوهیتی به مکان‌های دینی و زیارتی دیگر ندارند و کنیسه‌ها برای یهودیان محل مقدسی نیست. یک دین‌شناس می‌گوید یهودیت دین تاریخ و زمان است؛ پس مکان برای آن‌ها اهمیت ندارد. همه‌ساله یهودیان دو جشن بزرگ در اورشلیم برگزار می‌کنند.

بودا

رضوانی عنوان کرد: بعد از یهودیت به آیین بودا می‌پردازیم، تاریخ آیین بودا مربوط به قبل از اسلام و مسیحیت است و تعداد پیروان آن امروز بیش از ۴۰۰ میلیون نفر پیش‌بینی می‌شود. محل اصلی پیروان این دین در نپال و شمال هند و منطقه تبت و پامیر است. سفر بخشی از دین بودا محسوب می‌شود و پیروان این دین باید برای عبادت به چهار نقطه از جمله محل تولد بودا، محلی که در آن به آگاهی و شهود می‌رسد، مکانی که چرخه آموزش را آغاز می‌کند و محلی که در آن به نیروانا یعنی روشنی دست پیدا می‌کند، سفر کنند. این چهار منطقه از مکان‌های مقدس آیین بودیسم محسوب می‌شود که سه منطقه آن در هند و یک منطقه آن در نپال قرار دارد.

هندوییسم

وی اظهار کرد: بعد از بودا آیین هندوییسم است که مکان‌های زیارتی مهمی دارد، یکی از مهم‌ترین مکان‌هایی که پیروان هندوییسم به آن معتقد هستند، رودخانه گنگ است. پیروان هندوییسم رودخانه گنگ را مقدس می‌دانند و استحمام در این رودخانه جزء آیین‌های مذهبی آن‌ها محسوب می‌شود. پیروان آیین هندوییسم معتقدند استحمام در رود گنگ بدن آن‌ها را برای همیشه تطهیر و پاکیزه می‌کند. همچنین ریختن خاکستر افراد مهم بعد از فوت آن‌ها در این رودخانه از تقدس بسیار بالایی برخوردار است.

این مدرس حوزه گردشگری تشریح کرد: در کنار آیین هندوییسم، آیین سیک در هندوستان جزء آیین‌های نوظهور است که در قرن ۱۵ یعنی حدود ۵۰۰ سال پیش پایه‌گذاری شده است. در این آیین اعتقادی وجود دارد که طبق آن گفته می‌شود راه رفتن و پرسه زدن در اماکن مذهبی دردهای انسان را از بین نمی‌برد و معتقدند بدون یاد خدا اصلا نمی‌توان به آرامش رسید. یعنی انسان حتما باید یاد خدا را در دل داشته باشد تا به آرامش برسد. آیین سیک آیینی است که پیروان خود را از عبادت کورکورانه نهی می‌کند، با وجود این نهی از عبادت باز هم پیروان این آیین به عبادت می‌روند.

مسیحیت

رضوانی گفت: بعد از آیین هندوییسم به آیین مسیحیت می پردازیم به ویژه مسیحیت کاتولیک، مسیحیان نیز مکان‌های مقدس خود را دارند. به عنوان مثال در بسیاری از کشورها و شهرهای اروپایی کلیسای مریم مقدس و همچنین زیارت‍گاه‌های خاص بسیاری چشم می‌خورد. زیارت یکی از اصول و سنت‌ها برای پیروان آیین مسیحیت و به خصوص کاتولیک‌ها است.

وی خاطرنشان کرد: در قرون وسطی نیز زیارت بسیار مرسوم بوده و یکی از دلایل آن ظلمی بوده که فئودال‌ها نسبت به دهقان‌های خود داشتند. این افراد معتقد بودند هرچه رنج سفر بیشتر باشد و سختی‌های بیشتری در طول مسیر بکشند، زیارت آن‌ها خالصانه‌تر بوده و ارج معنوی بیشتری خواهد داشت و به نوعی پاکیزه می‌شوند. به همین دلیل از رم به سمت اسپانیا(کلیسای مقدس سانتیاگو) و بعد از آن به عبادتگاه دهکده فاتیما در پرتغال امروزی سفر و برای افزایش رنج سفر اکثر مسیر را پیاده طی می‌کردند.

اسلام

این مدرس حوزه گردشگری عنوان کرد: ما هم این اعتقاد را داریم که هرچه در سفری که به قصد زیارت است رنج بیشتری را متحمل شویم، این سفر ارزش بیشتری خواهد داشت. در دین اسلام اگر مسلمانی در شرایطی قرار بگیرد که به اندازه یک سال اندوخته مالی داشته و نیاز به کار کردن در این مدت نداشته باشد، سفر حج بر وی واجب خواهد شد و بر هر مسلمانی تنها یک بار در طول عمر این سفر واجب است. در این سفر حج زیارت خانه خدا در شهر مکه واجب و شهر مدینه جزء مستحبات است. یعنی اگر کسی استطاعت مالی برای رفتن به مدینه را ندارد، سفر به این شهر از واجبات نیست.

رضوانی بیان کرد: یکی از ویژگی‌های بارز اسلام که این دین را از دیگر ادیان متمایز می‌کند، تشویق پیروان خود به سفر است. سفر در دین اسلام در راستای عبرت‌گیری است، یعنی شما سفر کنید تا با دیدن سرنوشت گذشتگان عبرت بگیرید. آیین اسلام خود زیرشاخه‌هایی دارد و هریک از آن‌ها به چند آیین تقسیم می‌شوند، به ویژه مذهب تشیع که خود شامل فرقه‌هایی از جمله اثنی عشریه، زیدیه، اسماعیلیه و... است.

این مدرس حوزه گردشگری افزود: این فرقه‌ها بر زیارت مرقد پیشوایان خود بسیار اعتقاد دارند و احترام خاصی برای این مکان‌های مقدس قائل هستند. حتی گفته می‌شود اگر توانایی رفتن به حج را ندارید به مشهد سفر کنید و به زیارت امام هشتم(ع) بروید و خدا آن را از شما به عنوان سفر حج می‌پذیرد.

وی با بیان این که مشهد دومین کلان‌شهر مذهبی جهان بعد از مکه باتوجه به حجم زائرانی که به هر سال آن سفر می‌کنند، محسوب می‌شود، ادامه داد: البته این آمار به صورت کلی و بدون در نظر گرفتن وضعیت شیوع ویروس کرونا در این بازه زمانی بوده است. بر پایه آمار زائران در مشهد، سرمایه‌گذاران بسیاری وارد مشهد شده‌اند و ما در این شهر بیشترین کلنی واحدهای اقامتی را داریم که البته این مساله در حال تبدیل شدن به یک نکته منفی است، زیرا این واحدهای اقامتی خیلی از روزهای سال خالی می‌مانند در حالی که شهرهای دیگر در کشور با کمبود تخت و واحد اقامتی مواجه هستند و کارشناسان معتقدند بر پایه آمارهای غلط سرمایه‌گذاران منحرف شدند و اقدام به ساخت هتل و واحد اقامتی در مشهد برای زائران کرده‌اند که این مساله ممکن است در آینده برای این شهر مشکلاتی را ایجاد کند.

منبع:

انتهای پیام/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: گردشگری مذهبی صنعت توریسم اماکن مذهبی حرم رضوی گونه های گردشگری گردشگری مذهبی محسوب می شود گفته می شود مهم ترین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۴۱۳۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی بر سیر تاریخی شغل و زنان در جامعه

نسبت زنان با مشاغل

اصلا اگر به تاریخ رجوع کنیم و بحث را از ریشه بررسی کنیم میبینیم که این زنان هستند که با توجه به فطرت خویش پی به رویش و پی به پرورش زندگی برده اند. اسناد تاریخی نشان میدهند که زنان با توجه فطرت ذاتی خود پی به باورور شدن زمین آورنده اند، چون زنان هستند که ذات بارور شدن و پرورش دادن را در درون خود دارند، و طبق نظریه ای دیگر این زنان بودنند که در طول مدت بارداری و یکجا نشینی متوجه رشد گیاهان و پرورش آنها شدنند. این زنان بودنند که با شروع کشاورزی و پرورش گیاهان شروع زندگی و دوره ای جدید را در تاریخ بشریت به وجود آوردنند. اگر بخواهیم خط زمان یا سیر تاریخی مشاغل زنان را ترسیم کنیم بدین صورت می توان آنها را تقسیم بندی کرد.

تصور عمومی ما از شغل زنان در تاریخ این است که آنها در گذشته شغلی نداشته اند و تمام مدت عمرشان را در خانه سپری میکرده اند و به نگه داری بچه مشغول بوده اند. برخلاف تصور عموم مردم زنان به مشاغلی مشابه مردان میپرداختند و در مواردی به کشور داری و امور سیاسی نیز میپرداخته اند.

در ادامه نگاهی به مشاغل زنان در طول تاریخ می اندازیم:

۱ انسان های اولیه:

در این دوره از زمان دوره ی شکار و گردآوری خوراک برای انسان ها بوده و زنان در شکار و جمع آوری میوه و دانه گیاهان به مردان کمک می کرده اند. از طرفی میانگین عمر انسان های اولیه بسیار کم بوده به همین دلیل اطلاعاتی چندانی از دوره زندگی آنها وجود ندارد.

۲کشاورزی:

با روند یکجانشینی و پیدایش کشاورزی، دوره ای جدید در زندگی انسان ها پدید آمد. در این دوره بیشتر زنان کشاورزی و مردان به شکار میپرداختند. کشاورزی با فطرت زنان سازگاری بیشتری دارد و از طرفی وظیفه نگه داری از فرزندان نیز برعهده زنان بود.

۳ هنرورزی:

پس از این دوران که انسان ها به مرور زمان به تمدن ها دست یافتند، کم کم مشاغل هنری و صنایع بیشتری در زمره کار زنان قرار گرفت. به طور مثال: قالی بافی، سفالگری، پخت نان و شیرینی، گلیم بافی، پارچه بافی، سبد بافی، جاجیم بافی و...

۴ تحول:

دوره ی تحول در زمان انقلاب صنعتی است. زمانی که زنان و کودکان دوشادوش مردان به کار در کارخانه ها مشغول هستند و یک جایگاه متفاوتی از شغل برای آنها بروز و ظهور میکند. در این دوره حتی پوشش زنان تغییر میکند.

۵ حال حاضر:

و امروزه پس از انقلاب صنعتی و سیر تغییرات جهانی معنا و مفهوم شغل برای زنان دستخوش تغییر شده است. حتی زنان را بر احتساب شغلشان قضاوت می کنند و در طبقه های اجتماعی مختلفی قرار می هند.

امروزه در قرن ۲۱ شاهد نسبت عجیبی از اشتغال و زنان هستیم. شاید زنان در گذشته هیچ وقت به فکرشان خطور نمی کرد روزی زنانی ظهور کنند که در ساختمان سازی، امور دولتی و یا امور ورزشی یا بانکداری و... هم پای مردان یا حتی بهتر از آنها باشند. و حتی بتوانند در عرصه های جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند.

شاید در پاسخ به آنها باید گفت: برای آنکه چنین واقعه ای امکان وقوع پیدا کند بشر در حقیقت جمعی وجود خویش تحولات روحی بسیاری را می باید که پشت سر گذاشته باشد. رفته رفته تغییر معنا ها، تغییر حُسن ها و قُبح ها، تغییر سبک زندگی آدم ها، تغییر مایحتاج زندگی، تغییر سبک عقیده ها، تغییر معنای استقلال و آزادی، تغییر معنای برابری و.... غیره و غیره باعث شده که امروزه اینجا بایستیم. اصلا ما در کجای تاریخ جهان ایستاده ایم؟ بر فراز قله ایم؟ یا در دل دره ای عمیق؟ رو به سوی پیشرفت داریم؟ یا پسرفت؟بشر همیشه از سردرگمی و ناآگاهی ضرر کرده آیا در میان روزمرگی هایمان هیچ وقت فکر کرده ایم کجای تاریخ ایستاده ایم؟ آیا به جایگاه زن و تغییرش فکر کرده ایم؟ در ادامه سعی میکنیم با بررسی سیر تاریخ و تحولات زنان در حوزه مشاغل به این سئوال پاسخ دهیم.

پرورش امری ضروری و مهم

در مقدمه به کشف زنان در حوزه پرورش اشاره ای کوچک داشتیم، نکته اصلی در اینجا حوزه توانمندی زنان در امر پرورش میباشد. این خصوصیات زنان است که باعث میشود در سطح ها و ابعاد مختلف بتوانند نقش آفرینی کنند وکنش اجتماعی مناسب از خود بروز دهند. در امر همسرداری، تربیت فرزند، خانه داری، مدیریت زمان، داشتن شغل، مدیریت خانواده، جایگاه اجتماعی در جامعه و... .

اما در دوره رنسانس و انقلاب صنعتی حوزه زنان تغییری اساسی پیدا میکنند زنان برای تغییر پوشش خود در جامعه میجنگد و حتی در برخی از اسناد تاریخی موجود است که زنان اروپایی برای پوشیدن شلوار و کار در کارخانه ها ۲۰۰ سال به جنگ پرداخته اند، کار کردن برابر همانند مردان در کارخانه ها و ساعات کاری بسیار زیاد، طولانی و طاقت فرسا، دوره ای در تاریخ به شدت به زنان ظلم شد و امر پرورش از آنها گرفته شد. در دهه ۱۹۵۰ شما یک گذار تاریخی بر شغل و پوشش زنان میبینید. در این میان یک پدیده جدید در خصوص شغلی به نام مدلینگ بودن بروز و ظهور پیدا می کند. بخصوص برای زنان با توجه به جذابیت های جنسیتی.  رسانه ها به تازگی کار خود را شروع کرده اند. و کم کم دارند شکل جمعی به خود می گیرند. در این دهه بهبود شرایط اقتصادی نیز اتفاق افتاده است و امکان افزایش تولید پارچه باعث می شود مردم بیشتر به آن روی بیاورند.

قرن ۲۱

در حال حاضر و در قرن ۲۱ زنان در جهان دسترسی به انواع شغل های مختلف در عرصه کشوری و جهانی را دارند و چه بسا در بسیاری موارد نابرابری هایی وجود داشته باشد. اما نکته حائز اهمیت این میباشد که در ۱۵۰ سال اخیر نقش و کنشگری زنان در جامعه بسیار تغییر کرده است. یعنی جامعه در روح جمعی خود دچار تغییر بزرگی شده است. حتی در تاریخ ۱۰۰ سال اخیر کشورمان را اگر نگاهی بی اندازیم متوجه این تغییر خواهیم شد. در آن زمان زنان را از رفتن به مکتب خانه و مدرسه منع میکردنند در مواردی بسیاری از آنها به طور پنهانی به کسب سواد میپرداختند چرا که در ظرف زمانی آنها این امکان از آنها سلب می شده است. اما در حال حاضر میبینیم که بعد از گذشت صد سال زنان در حوزه های مختلف به مدارج علمی بسیار بالا رسیده اند  و در دانشگاه ها تعداد دانش آموختگان زن برابر با مردان میباشد. و حتی امر اشتغال به تحصیل آنقدر اهمیت پیدا کرده است که در امر ازدواج به یک معقوله ی بسیار مهم تبدیل شده است. یعنی ساخت جامعه آن را به طور رسمی پذیرفته و مردم بدان عمل میکنند.

و اما یکی از شغل های بسیار مهم برای زنان که در جامعه امروزی بسیار تحقیر شده و درباره آن کم اهمیتی شده است، شغل خانه داری میباشد. چه بسا با توجه به فطرت زنان در امر پرورش بسیار اهمیت پیدا میکند منتهی در باور عوام مردم از جایگاه اجتماعی پائینی برخودار شده است که اتفاقا بسیار جای بحث و نظر در آن وجود دارد. زیرا شغل خانه داری یکی از ارکان های مهم برای خانواده محسوب می شود. و خانواده رکن اساسی جامعه است. یعنی حفظ آن برای حفظ بقا جامعه سالم ضروری و مهم است.

عارفه هدایتی_ خبرنگار تحریریه جوان