به نقل از «تسنیم»

هاآرتص خبر داد: جنگ داخلی اعراب سازشکار برای محبوبیت نزد مستاجر کاخ سفید

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۴۳۶۷۳

یک رسانه رژیم صهیونیستی از جنگ داخلی عرب‌های سازشکار برای افزایش محبوبیت خود نزد مستاجر کاخ سفید پرده برداشت. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم روزنامه هاآرتص در تحلیلی در این رابطه خبر داد ، اردن و مصر گرچه جزو مهم ترین متحدان امارات متحده عربی محسوب می شوند، اما از نزدیک تر شدن این کشور به کاخ سفید نسبت به آنها احساس نگرانی می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تسفی بارئیل تحلیلگر این روزنامه عبری زبان در این رابطه نوشت ، بعد از امضای توافقنامه سازش امارات متحده با (رژیم) اسرائیل مصر و اردن خود را در تنگنای سختی می بینند، زیرا نگران آن هستند که این توافق شرایط آنها را نزد کاخ سفید دچار مشکل کند.

به نوشته این تحلیلگر، گرچه اردن و مصر جزو متحدان امارات متحده عربی محسوب می شوند، اما نگران آن هستند که جایگاهشان تحت تاثیر توافقنامه سازش جدید قرار بگیرد.

از دیدگاه این تحلیلگر صهیونیست، رهبران مصر و اردن نگرانی ها و شک و تردیدهایی درباره تبعات توافق جدید صلح دارند.

وی در توضیح این مسئله می افزاید : مصر و اردن جایگاه خاصی در واشنگتن نداشتند و نه تنها از پشتیبانی سیاسی کاخ سفید بهره مند بودند بلکه کمک های مالی دست و دلبازانه ای هم به مصر بعد از امضای توافق کمپ دیوید و اردن به دلیل همکاری امنیتی گسترده با (رژیم) اسرائیل اختصاص داده می شد.

بارئیل همچنین بر این باور است که اردن و مصر روابط سازشکارانه خود را به عنوان اهرمی برای تعدیل رفتارهای تل آویو در کرانه باختری و نوار غزه قلمداد می کردند به ویژه که اردن طبق توافقنامه سازش امضا شده همچنان خود را متولی مقدسات اسلامی (در فلسطین اشغالی ) می داند.

مصری ها هم معتقدند با افزایش شمار کشورهای سازشکار جایگاه آنها در دایره عرب های دوست (رژیم) اسرائیل کم رنگ تر می شود.

به اعتقاد بارئیل، با توجه به کمک های قابل توجه امارات به اردن و مصر و خیل عظیم کارگرانی که در این کشور و کشورهای شورای همکاری شاغل هستند امکان افزایش رقابت با ابوظبی برای نزدیک شدن به کاخ سفید وجود ندارد، زیرا این دو پایتخت نگران واکنش بن زاید به آن هستند.

از سوی دیگر رسانه های عبری زبان از دلبری امارات و اسرائیل از یکدیگر در فضای مجازی  پرده برداشتند.

یسرائیل هیوم در گزارشی نوشت وزرای خارجه امارات متحده و بحرین از یک سو و همتای صهیونیست آنها از سوی دیگر شادباش های سال نوی عبری را در فضای مجازی رد و بدل کردند.

این روزنامه عبری زبان در  این رابطه تصاویر توئیت های رد و بدل شده بین عبد الله بن زاید و عبداللطیف الزیانی وزرای خارجه امارات متحده عربی و بحرین که در آن کلماتی به زبان عبری هم به کار رفته است و پاسخ گابی اشکنازی وزیر خارجه رژیم صهیونیستی به زبان عربی را منتشر کرد.

بن زاید در پیام خود آورده است : عزیزم گابی سال نوی  خوبی را برای تو آرزو می کنم این نشانه خوبی برای یک سال جدید است امیدوارم که پیام خوشی برای هر دو ما در منطقه باشد.

زیانی هم در پیام خود ضمن تشکر از پیام اشکنازی برای وی سالی مبارک برای تحقق صلح و ثبات در منطقه را آرزو کرد.

اشکنازی در پیام خود به عبدالله بن زاید برای او سالی مملو از صلح و توسعه و ثبات آرزو کرده بود.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: امارات متحده اردن و مصر کاخ سفید بن زاید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۴۳۶۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا تندروها ظریف را ترسو، واداده، وسط باز، سازشکار و فریب خورده نامیدند؟/ ایرانیان چه زندگی را انتخاب کرده اند؟ / آیا عهدنامه ترکمانچای منفی بود؟

گروه اندیشه: راه روش زندگی هر ملتی (نظم) حکایتگر میزان موفقیت و شکست آن ملت است. محمدجواد ظریف وزیر خارجه دو دولت یازدهم و دوازدهم روحانی، تلاش می کند به یکی از مهمترین نقیصه های تاریخی ایرانیان در ۵۰۰ سال گذشته در کتاب «پایاب شکیبایی» که خاطرات دوران وزارت خارجه او است، اشاره کند. نقیصه ای که در اصل عدم برنامه ریزی جدی را به رسمیت شناخته، ابزارها را برای دستیابی به اهداف اندازه گیری نمی کند، افراد راهبردی دلسوز و حامی منافع ملی را ترسو، سازشکار، وسط باز، و ... می داند، و برعکس افراد سطحی و غیر راهبردی، و شعاری، که فقط به آرزوها توجه می کنند و نه به توانمندی ها، افرادی شجاع، دلیر ذکر کرده و به آنان در عمل اعتماد می کنند. این شیوه زیست نه تنها مخل توسعه کشور بوده که در مقاطع تاریخی منتهی به تجزیه کشور عزیزمان ایران شده است. ظریف در خاطرات خود می گوید:

از دید استاد دکتر روح الله رمضانی، (نویسنده کتاب پر ارزش تاریخ سیاست خارجی ایران از صفویه تا پایان پهلوی اول) سیاست خارجی ایران کمینه در ۵۰۰ سال گذشته از ناسازگاری ژرف میان آرزوها و توانمندی ها رنج برده است...(این در حالی است که) هدف ها می باید با جهت گیری به سوی آرمان ها و آرزوها ولی بر پایه توانمندی ها شکل گیرد. افسوس که راهکارهای واقع بینانه در فرهنگ همگانی ما ایرانیان امری پسندیده نیست. از این رو آنان که بر پایه آرزوها و بدون نگاه به توانمندی ها گام برداشته اند، هرچند در دستیابی به آرزوها ناکام مانده و یا فراتر از آن به منافع ملی و یکپارچگی سرزمینی کشور زیان زده باشند، همچنان قهرمانان تاریخی ما شناخته شده اند. و آنان که در چارچوب توانمندی برای رسیدن به آرمان های ملی کوشیده اند، بیشتر ترسو، سازشکار، فریب خورده، و واداده شناخته شده اند.

در فرهنگ سیاسی ما نرمش نرمش و سازش همچون دست کشیدن از آرمان ها و ارزش ها (یا به زبان روشن تر آرزوها) به شمار می رود که نکوهیده است. در برابر، ناسازگاری، تندخویی، و سازش ناپذیری (یا به بیان روشن تر پافشاری بر آرزوها) پسندیده و ستاینده است.

بر پایه همین چاله شناختی همگانی ما است که آنان که با آرزوهای ارزشمند پس گرفتن سرزمین های از دست رفته ایران در جنگ ایران و روس، و بدون نگاه به توانمندی های کشور، جنگ پسین را راه انداختند که به از دست رفتن بخش های ارزشمندی از سرزمین ایران از قفقاز تا قزوین انجامید، کمتر برای این کژروی سهمگین تاریخی نکوهش می شوند. آنان که برای جلوگیری از زیان بیشتر، در پیمان ترکمانچای بخش هایی از سرزمین کشور را بازپس گرفتند تا امروز در نگرش همگان و در کتاب های درسی نکوهیده و میهن فروش شناخته می شوند. بی گمان پیمان ترکمانچای بسیار زیان آور بود و انگیزه نگهداری تاج و تخت در آن دیده می شود، ولی کسی نمی پرسد که چه فرآینده به چنان پیمانی انجامید که ایران ناگزیر از گفت وگو پس از شکست و درماندگی شد، و آن پیمان خفت بار دست کم، بخش ارزشمندی از خاک تازه از دست رفته را به ایران بازگرداند.

نگاه نکردن به توانمندی ها در رفتار روزانه ما نیز به چشم می خورد؛ آن جا که پشت چراغ راهنمایی، برای گردش به چپ، تمامی پهنای خیابان را گرفته و راه همگان را می بندیم؛ و یا در پشت تونل ها و راه هایی که دو خط به یک خط تبدیل می شوند، چندین خط می سازیم و مایه تاخیر خودمان و دیگران می شویم. این همان گزینش تاریخی است که خودمان انجام داده ایم، و هنوز در گوشه گوشه زندگی به همین گزینش مشغولیم. بنده نیز خودرا تافته جدابافته ای از این «خودمان» نمی دانم و بر برج عاج روشنفکران شیفته بیگانگان نمی ایستم. (پایاب شکیبایی صص ۲۷ و ۲۸)

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898417