به نقل از «دانا»

فیلمی که درباره موقعیت انسان حرف می زند/اهدای جایزه به موزه سینما

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۵۸۰۸۰

نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی با حضور عوامل این فیلم در موزه سینما برگزار شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از روابط عمومی موزه سینما، نشست نقد و بررسی فیلم «دشت خاموش» که به تازگی جایزه بخش افق های جشنواره فیلم ونیز را دریافت کرده است، شب گذشته شنبه ۲۹ شهریور به دعوت موزه سینمای ایران برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدای این نشست که سحر عصر آزاد منتقد سینما اجرای آن را بر عهده داشت، احمد بهرامی کارگردان فیلم «دشت خاموش» گفت: جوانان علاقه مند به سینما و فیلمسازی برای ساخت فیلم ممکن است با چند نفر مشورت کنند و شاید تعدادی آن ها را از این کار منصرف ‌کنند در حالی که من معتقدم  اگر می‌خواهیم فیلمساز شویم نباید منتظر تایید دیگران بمانیم بلکه باید کار خود را انجام دهیم. به قول زنده یاد عباس کیارستمی که می گفت با ساده‌ترین دوربین هم می‌توان فیلم سینمایی ساخت و حتی به جشنواره ونیز هم رفت.

نویسنده «دشت خاموش» با اشاره به موفقیت های فیلم بیان کرد: بخشی از موفقیت‌های این فیلم نتیجه همراهی کائنات است. این طور نبود که به همه چیز خیلی جزیی و با حساسیت نگاه کنیم و بررسی‌ها و مطالعات زیادی داشته باشیم، در کنار همه این موارد، تقدیر و کائنات ما را همیاری کردند.

بهرامی افزود: برای انتخاب بازیگران خانم «دشت خاموش»، فیلم شیرین عباس کیارستمی را بارها دیدم تا متوجه شوم آدم ها به چه شکلی هستند. البته برای انتخاب بازیگرها حدودا چهره ها در ذهنم بود. در ایتالیا هر کسی فیلم را می دید درباره بازی علی باقری می گفت چه کارگر کوره پزخانه خوبی بود. باید بگویم پیوستن آقایان باقری و نعمتی و خانم نساج شانس خوبی برای ما بود.

وی با بیان اینکه فرم در آثار کیارستمی بر قصه قالب بود، یادآور شد: یادم می آید کیارستمی در کارگاه های خود همیشه شعر «گاهی بساط عیش خودش جور می‌شود/ گه با دو صد مقدمه، ناجور می‌شود» را می خواند؛ شعری از قیصر امین پور.

وی توضیح داد: با احترام به همه دوستان، اگر آقای مسعود امینی تیرانی نبود شاید در مورد فیلم به سختی به نتیجه خوب امروز می رسیدیم. دوربین به شکل بسیار درستی در فیلم حرکت کرد و فیلم را با وجود فرم گرا بودن تبدیل به اثری کرد که ضمن قالب بودن فرم، قصه نیز شکل گرفت.

در ادامه این برنامه سعید بشیری تهیه کننده فیلم نیز خطاب به جوانان علاقه‌مند به فیلمسازی گفت:  برای رسیدن به آنچه دوست دارید، باید وقت و انرژی بگذارید همچنان که احمد بهرامی سال ها از نظر فیزیکی و فکری انرژی گذاشت.

وی ادامه داد: بحث جشنواره که می‌شود گاهی با این تفکر رو به رو می شویم که موفقیت فیلم در جشنواره جُرم است، در صورتی که جشنواره‌ها تنها فضایی هستند که می‌توانند درباره کارمان اظهار نظر کنند و فیلم‌ها را در آن عرضه کرد. ما در ساخت این فیلم فقط به علاقه‌مندی خود فکر کردیم و اصلا به حضور آن در جشنواره یا به مستقل و دولتی بودن آن فکر نکردیم.

برای انتخاب بازیگران خانم «دشت خاموش»، فیلم شیرین عباس کیارستمی را بارها دیدم تا متوجه شوم آدم ها به چه شکلی هستند. البته برای انتخاب بازیگرها حدودا چهره ها در ذهنم بود. در ایتالیا هر کسی فیلم را می دید درباره بازی علی باقری می گفت چه کارگر کوره پزخانه خوبی بود. باید بگویم پیوستن آقایان باقری و نعمتی و خانم نساج شانس خوبی برای ما بودبشیری بیان کرد: برای ساخت این فیلم سختی زیادی کشیدیم ولی سختی لذتبخش و بدون هر ادعایی بود. در «دشت خاموش» واقعا دلی کار کردیم و اگر بحث امرار معاش نباشد، این نوع از سینما که سینمای آرتیستیک است را دوست دارم.

وی درباره موفقیت فیلم در جشنواره فیلم ونیز یادآور شد: «دشت خاموش» در هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز سه جایزه دریافت کرده است که دو جایزه جنبی جایزه انجمن اعتماد ملی ایتالیا و جایزه فیپرشی (جایزه فدراسیون بین‌المللی منتقدان) را در کنار جایزه اصلی شیر سیاه بهترین فیلم بخش افق های ونیز دریافت کرد که این جایزه برای نخستین بار به سینمای ایران تعلق گرفته است.

وی با اشاره به موفقیت‌های دیگر نمایندگان سینمای ایران در این جشنواره گفت: به جز ما فیلم «جنایت بی‌دقت» ساخته شهرام مکری و «خورشید» مجید مجیدی از دیگر نمایندگان سینمای ایران در جشنواره فیلم ونیز بودند و این دوره از جشنواره ونیز برای سینمای ایران پربار بوده است.

 مسعود امینی تیرانی مدیر فیلمبرداری فیلم که در این برنامه حضور داشت نیز گفت: شاید بیشتر باید به این نکته توجه کنیم که مزیت نسبی در سینمای ایران پرداختن به چه شکلی از سینما است. شاید کمی به غلط راهی را به خطا می رویم و هزینه ها را بالا می‌بریم در حالی که باید به این نکته فکر کنیم که مزیت سینما در چیست و به اعتقاد من مزیت در رسیدن به شکلی از سینمای تجربی است که الگوها و زبان‌های جدید در سینما را پیشنهاد می‌دهد.

وی افزود: خوب است بخش های مدیریتی به این نوع سینما توجه بیشتری داشته باشند زیرا افتخارات سینمای ایران متعلق به این گونه فیلم‌ها است که ساخت آن ها سخت تر و مشکل تر از فیلم‌های تجاری شده است. گرچه آن فیلم‌ها هم باید باشند اما نیازی به حمایت‌های ویژه ندارند.

امینی همچنین گفت: مهم‌ترین نکته فیلم صحبت کردن درباره یک موقعیت انسانی است. اگر خیلی تکنیکی به همه جزییات نگاه کنیم بدین اندازه تاثیرگذار نخواهد بود. وقتی با جهان متن رابطه درستی برقرار کنیم، هر چه پیش بیاید درست است.

وی ادامه داد: از مواردی که فیلم را مورد توجه قرار داد ترکیب فضای ژنریک در سینما است و نوعی سینمای نئورالیستی وجود دارد و در عین حال از سینمای مدرن نیز وام می گیرد. همچنین اشارات مشخص به اشخاصی در سینما مثل بلاتار دارد و در کنار آن قصه ای ایرانی را نیز بیان می کند.

مهدیه نساج بازیگر فیلم با بیان اینکه یکی از موفقیت های خاص فیلم بازی یک دست بازیگرها است، گفت: بعد از اکران فیلم در جشنواره خیلی‌ها فکر می‌کردند ما واقعا کارگر بوده‌ایم و حتی برخی می‌گفتند علی باقری (دیگر بازیگر فیلم) بعد از این بازیگر خواهد شد در حالی که وی چند سال است که بازی می کند.

بهرامی در پایان این برنامه گفت: جایزه ونیز متعلق به سینمای ایران و قطعا جایگاه آن در موزه سینمای ایران است. انشالله در آینده آن را به موزه سینما اهدا می کنیم.

این نشست به صورت لایو برگزار و از صفحه رسمی اینستاگرام موزه سینما پخش شد.

 

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: جشنواره فیلم ونیز سینمای ایران برای انتخاب موزه سینما دشت خاموش فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۵۸۰۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اکران آنلاین غیرمنصفانه و ناعادلانه است/ چرا «کاپیتان» قربانی شد؟

محمد حمزه ای کارگردان فیلم سینمایی «کاپیتان» در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره اکران آنلاین این فیلم و اینکه چرا فیلم اکران فیزیکی نشد، توضیح داد: در مورد فیلم سینمایی «کاپیتان» با توجه به صحبت‌هایی که با تهیه‌کننده داشتم و پیشتر نیز با مدیران بنیاد سینمایی فارابی در این مورد صحبت شده بود، بنا بود که در پاییز ۱۴۰۲ اکران شود و حتی با پخش‌کننده نیز در مورد اکران و زمان مناسب صحبت شده بود اما با توجه به شرایطی که پیش آمد و جابه‌جایی مدیران بنیاد فارابی، طبیعتاً خبری به ما ندادند جز اینکه از حضور در فستیوال‌های خارج از کشور مطلع بودیم، چون «کاپیتان» علیرغم محدودیت‌هایی که برای بخشی از سینمای ایران اعمال شده است، در پخش بین‌الملل بسیار خوب پیش می‌رفت.

اکران آنلاین در ایران مثل یک شوخی است

وی گفت: با توجه به فضای کلی سینما پیش بینی می‌کردیم که شرایط برای اکران «کاپیتان» در سینماها مناسب نیست و ممکن است فیلم‌هایی از این دست به زعم دوستان مورد اقبال مخاطب عام به مفهوم کلی قرار نگیرند، چراکه عمدتاً در شرایط فعلی ظاهراً کمدی‌ها خوب فروش می‌کنند. با این توصیف، تصور می‌کردیم اکران فیزیکی فیلم قدری به عقب افتاده که به ناگاه و در شب عید (۲۷ اسفند ماه) متوجه شدیم که قرار است فیلم اکران آنلاین شود!

حمزه‌ای تصریح کرد: اکران آنلاین مثل یک شوخی است و به نظرم می‌توان آن را یک قاچاق محترمانه دانست، چراکه فیلمی که ساخته می‌شود، اگر روی پرده نمایش داده نشود و در مقطعی به لحاظ فضای رسانه‌ای نتواند خودش را به مخاطبانش معرفی کند، موفقیتی کسب نمی‌کند. دوستان عملاً فیلم را در شرایطی قرار دادند که بیش از این در موردش صحبت نشود. از اینکه چرا این اتفاق برای «کاپیتان» افتاد، اطلاعی ندارم و به نظر می‌رسد باید توضیح فارابی را در مورد این موضوع شنید.

وی همچنین گفت: معتقدم فیلم باید برای مخاطبان در سالن سینما عرضه و نمایش داده شود چون در کشور ما بستر مناسبی برای اکران آنلاین وجود ندارد. فیلم «کاپیتان» هشتم فروردین ساعت هشت شب اکران آنلاین شد و ساعت ۸:۲۰ این فیلم در کانال‌های تلگرامی عرضه شد و فکر می‌کنم سه ساعت بعد هم از کانال‌های ماهواره‌ای پخش شد!

کارگردان «کاپیتان» اظهار کرد: وقتی ما تابع کپی‌رایت در ایران نیستیم، شرایط برای عرضه آثارمان به صورت برخط فراهم نیست و من فیلمساز کاری جز نظاره کردن نمی‌توانم بکنم!؟ وقتی با فیلمی که با خون دل و دقت و وسواس تولید کردیم تا اینکه یک اثر استاندارد در مدیوم سینما به مخاطبان عرضه شود، به این شکل برخورد می‌شود، چه کاری می‌توان انجام داد!

«کاپیتان» می‌توانست مخاطب خودش را پیدا کند

وی بیان کرد: خیلی خیلی دوست داشتم فیلمم در سالن‌های سینما نمایش داده شود. هیچ ادعایی بر فروش شگفت انگیز «کاپیتان» نداشتم اما برای اکران این نوع از فیلم‌ها، راهکارهای متعددی وجود دارد که می‌توانست به لحاظ زمانی و با سانس‌های کمتر اکران طولی داشته باشد. با این شیوه، می‌توانست مخاطب خودش را پیدا کند و ارتباط بگیرد اما الان هیچ اتفاقی جز این نیفتاده که محصول تولیدشده در چارچوب تولیدات سینمای ایران را در اختیار شبکه‌های ماهواره‌ای و کانال‌های تلگرامی که بخش عمده‌ای از محصولات سینمایی را قاچاق می‌کنند، قرار داده‌ایم!

حمزه‌ای تاکید کرد: به نظرم «کاپیتان» قربانی اختلاف سلیقه تعدادی از مدیران سینمایی شد که قصد داشتند با بستن پرونده این فیلم با هم تسویه حساب کنند که علت آن را متوجه نمی‌شوم چرا من و فیلمم در این کشمکش‌ها قرار گرفته‌ایم.

مخاطبان خاموش سینما «کاپیتان» را می‌بینند؟

وی در پاسخ به پرسشی درباره موثرتر بودن مخاطبان آنلاین با توجه به اینکه تعداد آنها به مراتب بیشتر از مخاطبان سینمارو نیز است، گفت: به هر صورت منِ فیلمساز باید از ارایه و نمایش فیلمم، بازخوردی بگیرم اما وقتی تبلیغی برای ارایه و معرفی فیلم صورت نمی‌گیرد و فیلم به شکل غیرقانونی عرضه می‌شود، آمار دقیقی از میزان مخاطبی که توانسته جذب کند، در دسترس نیست. قطعاً فیلم در اکران آنلاین می‌تواند با طیف گسترده‌ای از مخاطبان ارتباط برقرار کند اگر پیش شرایطی برای اکران یا معرفی فیلم فراهم می‌شد. مخاطبان نسخه وی او دی فیلم‌ها، مخاطبان خاموش سینما هستند، چون شرایط عرضه، شرایط استاندارد و متعادلی نیست و من خیلی موافق این نیستم که فیلمی برای پرده سینما تولید می‌شود، به شکل ناگهانی سر از پلتفرم‌های نمایش فیلم در بیاورد. به اعتقاد من، نمایش آنلاین می‌توانست گزینه مکمل برای فیلم باشد نه گزینه اصلی! در این صورت می‌شد خیلی دقیق‌تر در مورد افزایش مخاطب یک فیلم صحبت کرد.

«کاپیتان» حلقه مفقوده زندگی امروز در کشور است

حمزه‌ای با بیان اینکه تلاش‌هایی را برای به تعویق انداختن تاریخ نمایش آنلاین داشته است، گفت: در این ارتباط، حتی با آقای خزاعی رییس سازمان سینمایی صحبت کردم اما آقای زین العابدین مدیرعامل فارابی را نتوانستم ببینیم یا صحبت کنم و به هر کسی که در دسترسم بود، پیام دادم اما ظاهراً عزمی جزم شده بود که زودتر پرونده «کاپیتان» بسته شود! «کاپیتان» در حوزه بین‌المللی با توجه به محدودیت‌های سینمای ایران، خیلی خوب در حال دیده شدن بود و به گواه طیف محدودی از مخاطبان که پیشتر موفق به تماشای «کاپیتان» شده بودند اثری استاندارد، گرم و مناسب خانواده‌ها بود. مضامینی که در «کاپیتان» مطرح می‌شود، حلقه مفقوده زندگی امروز در کشور است؛ یعنی امید، عشق، رویا و تلاش برای زندگی در شرایط سخت. در شرایط فعلی امروز، که جامعه با آن‌ها دست به گریبان است، این موضوعات می‌تواند قابل توجه باشد.

چه فیلم‌هایی در سبد اکران جریان رسمی جا دارند؟

این کارگردان سینما بیان کرد: «کاپیتان» به هیچ وجه صرفاً یک فیلم کودک نیست و مخاطب آن، بزرگسالانی هستند که باید قصه امروز زندگی خود را از زبان کودکان بشنوند. به اعتقاد من، اینکه چه رویکرد و هدفی را در سینما دنبال می‌کنیم اهمیتی ندارد اما وقتی با فیلمی که از بیت المال با رویکردی خاص و برای ارتباط با خانواده‌ها به عنوان مخاطبان گمشده سینمای ایران تولیدشده، برخورد می‌کنیم به نظرم نه تنها سینماگر را سرخورده و پشیمان می‌کنیم، بلکه یک سوال بزرگ و جدی برای طیفی از سینماگران مطرح می‌شود؛ اینکه وقتی با فیلمی که در چارچوب جریان رسمی با مجوز و بودجه دولتی تولید می‌شود، اینگونه برخورد می‌شود و از اساس در سبد اکران جریان رسمی جایی ندارد! پس مجوز و پروانه ساخت و نظارت دیگر چه مفهومی می‌تواند داشته باشد!؟

به تعامل و دریافت پروانه کار از مدیران سینما خوش‌بین نیستم

حمزه‌ای در پایان گفت: منِ فیلمساز اگر بنا نیست با پروانه ساخت و پروانه نمایش هم فیلمم نمایش داده شود چرا باید نسبت به تعامل و دریافت پروانه ساخت فیلم از مدیران سینما خوش‌بین باشم. به نظرم رفتارهای بسته و یک طرفه با سینماگران جز اینکه به جریان سینمای زیرزمینی (به قول خود آقایان) رسمیت ببخشد و فیلمسازان را بیشتر از گذشته به این سمت هدایت کنند، هدف دیگری ندارد. امیدوارم دوستان و مدیران سینمایی پاسخ قابل توجه و منطقی را به ما بدهند، چراکه شرایط را غیرمنصفانه، ناعادلانه و شبهه برانگیز می‌دانم. با این برخورد دو گانه عملاً سینمای ایران را دچار رخوت و سکون و تبدیل به یک سینمای تک محصولی می‌کنند. تردیدی نیست وقتی من به عنوان فیلمسازی که شغل دیگری ندارم در این مخمصه قرار می‌گیرم، برای بقا چاره‌ای جز تن دادن به جریان حاکم بر اکران سینما نمی‌بینم.

کد خبر 6080150