به نقل از «رویداد24»

انتخابات آمریکا تعیین کننده سرنوشت تهران واشنگتن خواهد بود یا انتخابات ۱۴۰۰؟

تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۱۶۱۶۴

رویداد۲۴بعد از اقدام آمریکا در فعال کردن مکانیسم ماشه در یک ادعای یکجانبه و اعمال تحریم ها از دوشنبه هفته جاری به نظر می‌رسد تنش تهران - واشنگتن وارد فاز جدیدی شده است. در این میان تقابل قرائت های سیاسی, حقوقی و دیپلماتیک از برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ سبب شده است که تقابل آمریکا با ایران اقتضائی پیچیده پیدا کند؛ اقتضائاتی که در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و همچنین انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در ایران می تواند تعیین کننده سرنوشت تنش دیرینه باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان سوال مهم دیگر ناظر بر این نکته است که انتخابات سوم نوامبر تعیین کننده سمت و سوی تنش تهران واشنگتن خواهد بود یا انتخابات ۱۴۰۰ ؟

گفت و گویی از عبدالرضا فرجی راد، سفیر اسبق ایران در نروژ، استاد ژئوپلیتیک و کارشناس مسائل بین الملل است که در ادامه می‌خوانید:

همزمان با برگزاری نشست مشترک خبری دوشنبه هفته جاری مایک پمپئو، وزیر امور خارجه، استیو منوچین، وزیر خزانه داری، مارک اسپر، وزیر دفاع، ویلبر راس، وزیر بازرگانی، رابرت اوبرایان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، و کلی کرافت، سفیر آمریکا در سازمان ملل در خصوص اعمال تحریم های گسترده علیه ۲۷ نهاد و فرد مرتبط با برنامه های موشکی و هسته‌ای ایران، ذیل ادعای یکجانبه خود در خصوص فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت قطعنامه ها و تحریم‌های شورای امنیت، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه با شرکت در گفت‌وگویی مجازی با فرید زکریا در شورای روابط خارجه در نیویورک عنوان داشت که  جمهوری اسلامی ایران آمادگی تبادل کامل زندانیان را با ایالات متحده دارد.

این در حالی است که رئیس دستگاه دیپلماسی دیروز پنج‌شنبه در گفت‌وگویی با خبرگزاری اسپوتینک و در مواضعی مشابه با مواضع روز دوشنبه بیان کرد که ایران حاضر به تبادل زندانیان دوتابعیتی با آمریکا است. از نگاه شما آیا مواضع آقای ظریف در این شرایط شائبه عقب نشینی دیپلماتیک تهران در برابر واشنگتن را در ذهن ایجاد نمی کند؟

خیر به هیچ وجه این گونه نیست. چرا که مسئله تبادل زندانیان ایرانی و آمریکایی که محمد جواد ظریف بر آن تاکید کرد در پاسخ به سوالی بود که در همین رابطه از وی پرسیده شد و دکتر ظریف تنها در مقام پاسخ به آن برامد. 

اما این مواضع، آن هم در این شرایط قدری ذهن ها را به سمت یک انعطاف معنادار می کشاند؟

واقعیت آن است که فارغ از این که ما در چه شرایطی قرار داریم یکی از وظایف مهم دستگاه سیاست خارجی حفظ جان, مال و امنیت تمام شهروندان ایران در تمام کشورها است. خصوصا آن که متاسفانه دولت ایالات متحده آمریکا ذیل پیگیری سیاست فشار حداکثری و نگاه متخاصم و ظالمانه خود در رابطه جمهوری اسبلامی ایران به بهانه‌های واهی مانند همکاری با ایران و دیگر کشورها در دور زدن تحریم‌های ایالات متحده آمریکا افراد متعددی با تابعیت ایرانی را مورد آزار، اذیت، بازداشت و زندانی قرار می‌دهد. اینجاست که دستگاه دیپلماسی باید به وظیفه خود برای آزادی این افراد عمل کند. فارغ از این که کشور در چه شرایط دیپلماتیکی قرار دارد.

افزون بر اعمال تحریم‌های آمریکا در خصوص ۲۷ نهاد و فرد پیرامون فعالیت‌های هسته‌ای و موشکی ایران، وزارت خزانه داری ایالات متحده آمریکا دیروز پنجشنبه با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد دو قاضی ایرانی به نام سید محمود ساداتی و محمد سلطانی را در لیست تحریم‌های خود قرار داده است. این وزارت خانه همچنین از تحریم زندان عادل آباد، شعبه یکم دادگاه انقلاب شیراز، زندان ارومیه و زندان وکیل آباد خبر داد. از نگاه شما اساساً این مجموعه تحریم هایی که به خصوص از دوشنبه هفته جاری اعمال شده است می تواند چالشی برای کشور به ویژه در توان موشکی، دفاعی و هسته ای ایجاد کند؟

نمایشی که دوشنبه هفته جاری در نشست مشترک خبری مایک پمپئو، وزیر امور خارجه، استیو منوچین، وزیر خزانه داری، مارک اسپر، وزیر دفاع، ویلبر راس، وزیر بازرگانی، رابرت اوبرایان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، و کلی کرافت، سفیر آمریکا در سازمان ملل شکل گرفت صرفا تلاش تبلیغاتی از سوی دونالد ترامپ برای کسب برگ‌های برنده بیشتر در انتخابات پیش روست.

بیشتر بخوانید: سازوکار نظرسنجی‌های انتخاباتی در آمریکا/ چرا ترامپ از بایدن پیش افتاد؟

اینکه هر روز برخی از مقامات کاخ سفید و وزارتخانه‌های امور خارجه و یا خزانه داری تعدادی از افراد و نهادهای جمهوری اسلامی ایران را به بهانه های مختلف مورد تحریم قرار دهند و بر طبل ایران‌هراسی می کوبند برای آن است که بتوانند شکست ها و ناکامی های سیاسی و دیپلماتیک دونالد ترامپ در سایه خروج از برجام را به عنوان موفقیت به افکار عمومی آمریکا، آن هم در آستانه انتخابات القا کنند. چون دونالد ترامپ از آغاز دوران ریاست جمهوری چنین عنوان کرده بود که با خروج از برجام، توافق جدیدی با ایران در همه زمینه‌های هسته‌ای، موشکی و نفوذ منطقه‌ای را منعقد خواهد کرد.

ولی اکنون و تنها کمی بیش از دو ماه تا برگزاری انتخابات در امریکا، نه تنها خبری از این توافق و مذاکره جایگزین برجام با ایران وجود ندارد، بلکه حتی دستاوردها و امتیازات حداقلی واشنگتن در توافق هسسته ای نیز از بین رفته است. چراکه ایران توانست در ۵ گام کاهش تعهدات برجامی، فعالیت‌های هسته‌ای خود را از سر گیرد و در کنار آن روز به روز شاهد تقویت توان دفاعی و نفوذ منطقه‌ای ایران هستیم. این یک شکست آشکار برای ترامپ در سایه خروج از برجام است.

بنابراین دونالد ترامپ سعی می کند واقعیت را وارونه جلوه دهد و به جای پذیرش شکست که می‌تواند ناکامی وی را در انتخابات پیش رو به وجود آورد با اعمال تحریم ها و پیگیری سیاست فشار حداکثری، خود را پیروز مبارزه و تنش با جمهوری اسلامی ایران نشان دهد. به بیان دیگر دونالد ترامپ با زیر سوال بردن سیاست و نگاه اوباما در تلاش است شرایط را طوری جلوه دهد که گویا وی با پیگیری سیاست فشار حداکثری و اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل و شورای امنیت ذیل ادعای یک جانبه خود در خصوص فعال شدن مکانیسم ماشه از دوشنبه هفته جاری، وضعیت ایران را به قبل از برجام و آغاز گفت و گو ها ایران با شش قدرت جهانی بازگردانده است.

پس ترامپ می خواهد این گونه وانمود کند که اگر چه به توافق مدنظرش با ایران دست پیدا نکرده است، اما اکنون ایران در وضعیتی بدتر از دوران اوباما به واسطه تحریم‌ها و فشارهای کاخ سفید است. حال با توجه به نکات یاد شده و در پاسخ به سوال شما باید عنوان کرده است که اگر چه در نگاهی واقع بینانه امکان دارد اعمال تحریم های آمریکا از دوشنبه هفته جاری وضعیت کشور را قدری دچار التهاب کند, اما چون کشور در طول ۴۰ سال گذشته با شدت و ضعف با تحریم دست به گریبان بوده است توان عبور از این شرایط را دارد.

ضمن آنکه به نظر می رسد تحریم های دوشنبه هفته جاری کاخ سفید علیه ۲۷ و نهاد و فرد مربوط به برنامه های موشکی و هسته ای ایران چیز جدیدی نیست و حاصل کمرنگ شدن اعمال تحریم‌ها در چند هفته گذشته است. به بیان دقیق تر کاخ سفید سعی کرده بود در این مدت با کم کردن حجم افراد و شرکت هایی که در لیست تحریم‌های ایالات متحده آمریکا اضافه می‌شوند، با تجمیع، یک لیست پر و پیمانی تحریمی را در نشست مشترک خبری دوشنبه به عنوان تحریم های جدید آمریکا ذیل فعال شدن مکانیسم ماشه و تحریم های سازمان ملل به افکار عمومی و رسانه ها ارائه کند و آن را به عنوان یک دستاورد بزرگ دیپلماتیک جا بزند.

در قرائتی مغایر با قرائت کاخ سفید قرار است ۱۸ اکتبر/ ۲۸ مهرماه تحریم های تسلیحاتی ایران نیز به پایان رسد. حال سوال اینجاست که در برابر ادعای یکجانبه ایالات متحده آمریکا مبنی بر فعال شدن مکانیسم ماشه، احیای قطعنامه های شش گانه شورای امنیت و اعمال مجدد تحریم ها سازمان ملل آیا می توان شاهد همکاری کشورها در خرید و فروش تسلیحات به ایران بود؟

سوال مهمتر ناظر بر این نکته است که آیا ایالات متحده آمریکا به تنهایی دست به توقیف و بازرسی کشتی هایی به مقصد ایران و یا از مقصد ایران در سایه ادعای جانبه خود مبنی بر بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیت خواهد زد؟

در این خصوص باید چند نکته بسیار مهم مد نظر قرار داد. اولا این که قرار نیست که بعد از ۲۸ مهر ماه و پایان دوران تحریم های تسلیحاتی ایران در همان لحظه ایران خریدو و فروش تسلیحاتی را در دستور کار قرار دهد. چون پروسه خرید تسلیحاتی ایران از هر کشوری نیاز به مذاکرات، گفت و گوها و رایزنی های گسترده و طولانی مدت دارد.

از طرف دیگر در طول ۴۰ سال گذشته کشورهای اروپایی هیچ گاه حاضر به فروش تسلیحات به ایران نبوده اند. لذا در صحنه عمل با پایان یافتن تحریم های تسلیحاتی قرار نیست اروپایی‌ها به ایران سلاح بفروشند. نکته مهم دیگری که در این میان وجود دارد این است که قطعاً ایران در مدت زمان باقی مانده تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا مسئله خرید و فروش تسلیحاتی را عملیاتی نخواهد کرد تا آمریکا بخواهد با اقدامات احتمالی نظیر توقیف کشتی ها آن را به یک پیروزی دیپلماتیک برای ترامپ بدل کند.

به ویژه که مسئله خرید تسلیحاتی یک پروسه طولانی مدت است. از طرف دیگر قطعاً کشورهایی مانند چین و روسیه و دیگر بازیگرانی که احتمالاً حاضر به فروش تسلیحات به ایران باشند این اقدام خود را به بعد از تعیین تکلیف انتخابات ریاست جمهوری آمریکا موکول می کنند.

پس نه ایران حاضر به خرید تسلیحاتی فوری از کشورهاست و نه برخی بازیگران مانند چین و روسیه حاضرند به سرعت جنگ افزارهای مدنظر ایران را به تهران بفروشند. مضافا خرید و فروش تسلیحاتی هم اقدامی است که بیشتر در یک سکوت سیاسی در حال پیگیری است و نیازی به جنجالی کردن آن وجود ندارد. لذا به نظر می رسد وضعیت تا زمان برگزاری انتخابات از سوی طرفین مدیریت شود.

اگر جو بایدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا به قدرت برسد وضعیت به طور کلی دگرگون خواهد شد، اما در صورت پیروزی مجدد دونالد ترامپ من معتقدم که وضعیت از حال حاضر بغرنج تر و پیچیده تر نخواهد شد. معتقدم که وضعیت از حال حاضر بغرنج تر و پیچیده تر نخواهد شد.

ضمن آنکه من بر این باورم دونالد ترامپ برخلاف برخی تحلیل ها در دوره دوم ریاست جمهوری خود دست به اقدامات رادیکال علیه ایران نخواهد زد. چرا که وی به دنبال تداوم قدرت در دوره های بعدی هم هست. یعنی ترامپ در تلاش است تا دخترش ایوانکا را در این مدت به طور پررنگ تری در افکار عمومی آمریکا مطرح کرده تا بتواند در دوره‌های بعدی از وی به عنوان یک گزینه جدی در انتخابات رونمایی کند. البته از نگاه من شانس جدی هم برای پیروزی وجود دارد. چرا که حامیان ترامپ، بخشی از جامعه زنان و جوانان حاضر به حمایت از وی هستند.

در گفت وگو های متعدد با کارشناسان من جمله با شخص شما در خصوص تاثیر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بر وضعیت تنش تهران - واشنگتن بررسی های کافی صورت گرفت.

حال فارغ از اینکه انتخابات ۱۳ آبان/ سوم نوامبر با پیروزی ترامپ یا بایدن همراه شود قطعا تکه دوم تعیین کننده این پازل در تنش ایران و آمریکا به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در کشور باز می گردد. از نگاه شما اساساً انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تعیین کننده سمت و سوی تنش تهران - واشنگتن خواهد بود یا انتخابات ۱۴۰۰ در ایران؟

مسئله ای که در این میان باید به آن توجه کرد این است که ایران بارها عنوان داشته چه در صورت پیروزی بایدن و چه در صورت پیروزی دونالد ترامپ تنها راه حل مذاکره و کاهش تنش، بازگشت آمریکا به برجام، پایان اعمال تحریم ها و پرداخت خسارت های ناشی از اعمال تحریم‌ها در سه سال گذشته است. در کنار آن باید اروپایی ها هم به تعهدات خود مندرج در برجام عمل کنند.

در این صورت ایران هم حاضر به بازگشت به برجام خواهد بود. ذیل این نکات هم فرقی نمی‌کند که در انتخابات ۱۴۰۰ چه گزینه ای با چه نگاه سیاسی روی کار بیاید. مهم تحقق این پیش شرط های مطرح شده از سوی کاخ سفید است.

تا زمانی که سیاست خصمانه، تحریم‌های ظالمانه و فشارهای یکجانبه آمریکا در قبال ایران در حال پیگیری باشد، نه تنها دولت روحانی بلکه هیچ دولت دیگری در انتخابات ۱۴۰۰ حاضر به گفت وگو و مذاکره با ایالات متحده نخواهد بود. از طرف دیگر این نکته هم باید مد نظر قرار داد که مسئله مذاکرات، تعیین استراتژی در سیاست خارجی و دیپلماسی بر عهده دولت‌ها نیست، بلکه توسط شخص مقام معظم رهبری تعیین می شود.

منبع: دیپلماسی ایرانی لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک برچسب ها: رویداد24 ، انتخابات آمریکا ، انتخابات 1400 سرگرمی

منبع: رویداد24

کلیدواژه: رویداد24 انتخابات آمریکا انتخابات 1400 انتخابات ریاست جمهوری فعال شدن مکانیسم ماشه ایالات متحده آمریکا دوشنبه هفته جاری برگزاری انتخابات اعمال تحریم ها انتخابات ۱۴۰۰ دونالد ترامپ شورای امنیت تعیین کننده خزانه داری سازمان ملل امور خارجه تنش تهران ادعای یک کاخ سفید هسته ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۱۶۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آغاز انتخابات سرنوشت ساز پارلمانی در کرواسی

شهروندان کشور کرواسی امروز ( چهارشنبه) به پای صندوق های رای می روند تا سرنوشت کشور خود و اینکه چه کسی و با چه رویکرد سیاسی در آینده سکان حکومت این کشور را در دست می گیرد را انتخاب کنند. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه "تاگس شاو"، امروز (چهارشنبه) در کرواسی انتخابات پارلمانی برگزار می شود. حدود چهار سال پیش محافظه کاران در این انتخابات به وضوح پیروز شدن احتمالاً این بار دیگر این گونه نخواهد بود. احزاب کوچک احتمالا نقش تعیین کننده ای در این انتخابات ایفا خواهند بود. مبارزات انتخاباتی با یک دوئل مشخص شد.

همچنان در روز انتخابات کاملاً مشخص نیست که کرواسی در آینده چگونه اداره خواهد شد. نظرسنجی ها حزب حاکم محافظه کار HDZ را قوی ترین نیرو می دانند. با این حال، این حزب احتمالاً برای کسب اکثریت 151 نماینده پشت سر خود با مشکل مواجه خواهد شد.

مشخصه بارز مبارزات انتخاباتی سال جاری در این کشور دوئل بین دو شخصیت سیاسی مهم در سیاست داخلی کرواسی است. آندری پلنکوویچ، نخست وزیر و رهبر HDZ از یک سو و زوران میلانوویچ، رئیس جمهور این کشور از سوی دیگر.

میلانوویچ را تندترین منتقد پلنکوویچ می دانند. وی بارها از روابط خویشاوندی و فساد حکومت انتقاد کرده است. HDZ اکثر اوقات از زمان استقلال کرواسی بر این کشورحکومت کرده است و به دولت و نهادهای آن نفوذ کرده است. در هشت سال گذشته دولت به حاکمیت این حزب ، 30 وزیر را از دست داده که بسیاری از آنها به دلیل اتهامات فساد و رسوایی های مشابه مجبور به استعفا شدند.

در واقع میلانوویچ به عنوان رئیس جمهور اصلا نباید وارد کارزار انتخاباتی می شد. اما در اواسط ماه مارس، وی به طور شگفت انگیزی اعلام کرد که برای حزب سوسیال دموکرات (SDP) به عنوان نامزد نخست وزیری نامزد خواهد شد. دادگاه قانون اساسی مداخله کرد و میلانوویچ را از کاندیداتوری بدون استعفا از رئیس جمهوری منع کرد.

سپس میلانوویچ به داوران این دادگاه به عنوان "مگس های پایدار مزاحم" توهین کرد - و رئیس جمهور باقی ماند. اگرچه او به طور رسمی دیگر در رقابت نیست، اما SDP اکنون بدون نامزد اصلی در رقابت است. با این همه میلانوویچ با شعارهای رکیک خود در مبارزات انتخاباتی حضور داشت. این سیاستمدار بسیار محبوب یک پوپولیست ناک اوت است که موقعیت هایش بین چپ و راست در نوسان است و گاهی اوقات در عرض چند روز 180 درجه می چرخد.

رقیب وی پلنکوویچ در صفوف حزب محافظه کار HDZ که بخش هایی از آن ملی گرایانه عمل می کنند، یک میانه رو محسوب می شود. نخست وزیر یک سیاستمدار قدرتمند عملگرا است. این امر او را حتی با شرکای ائتلافی که لزوماً از نظر ایدئولوژیک به HDZ نزدیک نیستند، مانند نمایندگان اقلیت های صرب و ایتالیا، سازگار کرده است.

بنابراین خیلی چیزها در این انتخابات به اقلیت ها و احزاب کوچکتر بستگی دارد. MOST محافظه کار و Mozemo چپ سبز ائتلاف با HDZ را رد می کنند. با این حال، ائتلاف با "جنبش میهن" (Domovinski pokret) پوپولیست راستگرا، که احتمالاً به سومین نیروی قوی تبدیل خواهد شد، ممکن است. اما آرای آنها ممکن است برای اکثریت کافی نباشد.

SDP هم احتمالاً به چندین حزب دیگر برای کسب اکثریت در پارلمان نیاز دارد. در صورت تحقق این امر، میلانوویچ هم می تواند از ریاست جمهوری استعفا دهد و به دنبال نخست وزیری باشد. با این حال، ناظران معتقدند که میلانوویچ توانایی تشکیل ائتلاف را ندارد. مواضع او اغلب روشن نیست و نسبت به انتقاد واکنش های تندی نشان می دهد. حکومت تحت او ممکن است متزلزل باشد و به سرعت از هم بپاشد. در آن صورت انتخابات جدید محتمل خواهد بود.

روز انتخابات در کرواسی یک روز غیر کاری است. شعبه های رای گیری ساعت 7 صبح به وقت محلی باز شده و در ساعت 19 بسته می شود.

بهر حال رای‌دهندگان در کرواسی امروز در حالی در انتخابات پارلمانی این کشور شرکت خواهند کرد که «اتحاد دموکراتیک کرواسی» ممکن است قدرت را به حزب سوسیال دموکرات این کشور واگذار کند.

حزب سوسیال دموکرات کرواسی امیدوار است تا با پیروزی در این انتخابات زمینه پیروزی‌های بعدی در انتخابات پارلمان اروپا در ماه ژوئن و سپس انتخابات ریاست‌جمهوری در اواخر سال جاری میلادی را فراهم کند.

زوران میلانوویچ، رئیس‌جمهوری کنونی کرواسی از حزب سوسیال دموکرات در نظر دارد تا در صورت پیروزی حزبش به عنوان نخست‌وزیر قدرت را به دست گیرد. مقام رئیس‌جمهوری در کرواسی بیشتر جنبه تشریفاتی دارد.

به قدرت رسیدن سوسیال دموکرات‌ها در کرواسی می‌تواند تغییری اساسی در سیاست خارجی این کشور نیز ایجاد کند. دولت کنونی با محوریت «اتحاد دموکراتیک کرواسی» از زمان آغاز تهاجم نظامی روسیه به اوکراین از کی‌یف حمایت کرده است. اما به قدرت رسیدن سوسیال دموکرات‌ها ممکن است باعث شود زاگرب سیاست متفاوتی در قبال جنگ اوکراین اتخاذ کند.

اتحاد دموکراتیک کرواسی هرچند از زمان استقلال این کشور اغلب قدرت را در دست داشته است اما اکنون با رسوایی‌های مرتبط با فساد مالی روبرو است. از سوی دیگر نشانه‌هایی از تغییر جهت «اتحاد دموکراتیک کرواسی» به سمت اقتدارگرایی و ملی‌گرایی نیز دیده می‌شود.

حزب سوسیال دموکرات تاکنون در زمینه بسیج افکار عمومی علیه فساد مالی و جهت‌گیری‌های اقتدارگرایانه «اتحاد دموکراتیک کرواسی» موفق بوده اما معضل اصلی این حزب شکاف‌های درونی است.

با این همه نتیجه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که «اتحاد دموکراتیک کرواسی» با وجود همه مشکلاتی که با آن روبرو است همچنان محبوب‌ترین نیروی سیاسی در این کشور محسوب می‌شود.

از سوی دیگر به دلیل اینکه زوران میلانوویچ تصمیم دیوان قانون اساسی مبنی بر لزوم استعفای او از مقام ریاست‌جمهوری در صورت نامزدی‌اش برای سمت نخست‌وزیری را رد کرده است به این ترتیب در صورت پیروزی سوسیال دموکرات‌ها ممکن است دیوان قانون اساسی به دلیل عدم استعفای زوران میلانوویچ پیش از آغاز کارزار انتخاباتی نتیجه رای‌گیری را باطل اعلام کند. امری که می‌تواند زمینه‌ساز یک بحران سیاسی جدی در کرواسی شود.

زوران میلانوویچ تاکید می‌کند که تنها پس از برگزاری انتخابات و در صورت پیروزی سوسیال دموکرات‌ها از مقام ریاست‌جمهوری استعفاء خواهد تا به عنوان نخست‌وزیر جدید فعالیت کند. زوران میلانوویچ همچنین با دیدگاه‌های نزدیک به مسکو در عرصه سیاست خارجی شناخته می‌شود.

مسکو:عضویت اوکراین، پایان اتحادیه اروپا است

انتهای پیام/