آمار جهانی کووید ۱۹؛ ۲۱۳ کشور و منطقه همچنان درگیرِ کرونا
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۷۳۸۷۲
شمار مبتلایان به کروناویروس در جهان به ۳۳ میلیون و ۸۴۴ هزار و ۹۲۶ نفر رسیده و تاکنون مرگ یک میلیون و ۱۲ هزار و ۶۷۷ نفر نیز در اثر این بیماری تأیید شده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ بنابر تازهترین آمارها، ۲۵ میلیون و ۱۴۹ هزار و ۲۷۷ نفر از مبتلایان به کووید-۱۹ تاکنون بهبود یافتهاند.
روند افزایش آمار مبتلایان به بیماری کووید-۱۹ که تاکنون در ۲۱۳ کشور و منطقه در جهان شیوع یافته، ادامه دارد و این بیماری همچنان در دنیا قربانی میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آمریکا با بیش از ۷.۴ میلیون مبتلا و همچنین بیش از ۲۱۰ هزار قربانی تاکنون، همچنان در صدر فهرست کشورهای درگیر با بیماری کووید-۱۹ قرار دارد.
هند و برزیل نیز با آمار میلیونیِ مبتلایان، هماکنون پس از آمریکا به ترتیب جایگاه دوم و سوم را در جهان دارند.
همچنین ایالات متحده، برزیل، هند و مکزیک به ترتیب چهار کشور اول دنیا از نظر بیشترین تعداد قربانیان کووید-۱۹ هستند.
بنا بر گزارش پایگاه اطلاعرسانی "ورلداُمتر"، تعداد مبتلایان و قربانیان این بیماری در کشورهایی که بنا بر گزارشهای رسمی بالاترین آمارها را داشتهاند تا صبح امروز (چهارشنبه) به ترتیب به شرح زیر است:
۱. آمریکا هفت میلیون و ۴۰۶ هزار و ۱۴۶ مبتلا، ۲۱۰ هزار و ۷۸۵ قربانی
۲. هند شش میلیون و ۲۲۵ هزار و ۷۶۳ مبتلا، ۹۷ هزار و ۵۲۹ قربانی
۳. برزیل چهار میلیون و ۷۸۰ هزار و ۳۱۷ مبتلا، ۱۴۳ هزار و ۱۰ قربانی
۴. روسیه یک میلیون و ۱۶۷ هزار و ۸۰۵ مبتلا، ۲۰ هزار و ۵۴۵ قربانی
۵. کلمبیا ۸۲۴ هزار و ۴۲ مبتلا، ۲۵ هزار و ۸۲۸ قربانی
۶. پرو ۸۱۱ هزار و ۷۶۸ مبتلا، ۳۲ هزار و ۳۹۶ قربانی
۷. اسپانیا ۷۵۸ هزار و ۱۷۲ مبتلا، ۳۱ هزار و ۶۱۴ قربانی
۸. مکزیک ۷۳۸ هزار و ۱۶۳ مبتلا، ۷۷ هزار و ۱۶۳ قربانی
۹. آرژانتین ۷۳۶ هزار و ۶۰۹ مبتلا، ۱۶ هزار و ۵۱۹ قربانی
۱۰. آفریقای جنوبی ۶۷۲ هزار و ۵۷۲ مبتلا، ۱۶ هزار و ۶۶۷ قربانی
پس از آن کشورهای فرانسه با ۵۵۰ هزار و ۶۹۰ مبتلا، شیلی با ۴۶۱ هزار و ۳۰۰ مبتلا، ایران با ۴۵۳ هزار و ۶۳۷ مبتلا، انگلیس با ۴۴۶ هزار و ۱۵۶ مبتلا، بنگلادش با ۳۶۲ هزار و ۴۳ مبتلا، عراق با ۳۵۸ هزار و ۲۹۰ مبتلا، عربستان سعودی با ۳۳۴ هزار و ۱۸۷ مبتلا، ترکیه با ۳۱۷ هزار و ۲۷۲ مبتلا، ایتالیا با ۳۱۳ هزار و ۱۱ مبتلا، پاکستان با ۳۱۲ هزار و ۲۶۳ مبتلا، فیلیپین با ۳۰۹ هزار و ۳۰۳ مبتلا، آلمان با ۲۹۰ هزار و ۴۶۶ مبتلا، اندونزی با ۲۸۲ هزار و ۷۲۴ مبتلا، سرزمینهای اشغالی با ۲۳۶ هزار و ۹۲۶ مبتلا، اوکراین با ۲۰۴ هزار و ۹۳۲ مبتلا، کانادا با ۱۵۶ هزار و ۹۶۱ مبتلا، اکوادور با ۱۳۵ هزار و ۷۴۹ مبتلا، بولیوی با ۱۳۴ هزار و ۶۴۱ مبتلا، قطر با ۱۲۵ هزار و ۵۳۳ مبتلا، رومانی ۱۲۵ هزار و ۴۱۴ مبتلا، مراکش با ۱۲۱ هزار و ۱۸۳ مبتلا، هلند با ۱۱۷ هزار و ۵۵۱ مبتلا، بلژیک با ۱۱۷ هزار و ۱۱۵ مبتلا، جمهوری دومینکن با ۱۱۱ هزار و ۹۰۰ مبتلا، پاناما با ۱۱۱ هزار و ۸۵۳ مبتلا، ، قزاقستان با ۱۰۷ هزار و ۹۰۸ مبتلا، کویت با ۱۰۴ هزار و ۵۶۸ مبتلا و مصر با ۱۰۳ هزار و ۷۹ مبتلا تاکنون بیش از ۱۰۰ هزار مبتلا به کرونا را گزارش دادهاند.
انتهای پیام/ا
منبع: دانا
کلیدواژه: کووید ۱۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۷۳۸۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
همه چیز درباره انگ اجتماعی
در سالهای دور، روی پوست بدن بردههای سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته میشد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانهگذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته میشود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیشداوری و تعصب یا باورهای غلط مرتبط با ویژگیها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرشها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین میکند.
از اینکه بگم بیماری روانی دارم، میترسمدر این بین از برچسب گذاریها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمیکنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغلشان را از دست بدهند میترسند! برای همین از درمان خودداری میکنند یا آن را به تعویق میاندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این میتواند آسیبزا باشد!
حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیضانگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانهای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان میدهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.
انگ عمومی شامل نگرشهای منفی یا تبعیضآمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاستهای دولت و سازمانهای خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصتها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود میکند. به عنوان مثال میتوان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبتهای بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر میگذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانوادهای که از آنها حمایت میکنند، هم اثرگذار است.
انگ، اختلاف اجتماعی میسازد!کلیشهها و پیشداوریها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بیکفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیشبینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانهها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبتهای بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "
تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردمانگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر میکند؛ کاهش امید، عزت نفس پایینتر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزولهسازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصتهای کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیتهای اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالشهای خاص موفق نخواهید شد یا نمیتوانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.
انگ میتواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد
اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه میکنند، میتوانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ میتواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.
انگ در محل کار
کارمندان با استرسهای شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانیهای مالی، مشکلات روابط یا نگرانیهای قانونی، مقابله میکنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران میگویند که میتوانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.
راههای کاهش انگبه گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راهها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت میکنند و داستانهایشان را به اشتراک میگذارند میتوانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را میشناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعیتر و قابل ملموس میشود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانیهای سلامت مشابه بودهاند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستانهای خود را در مورد چالشهای سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشتهاند و بحث را بسیار بیشتر به رسانههای عمومی و گفتگوهای روزمره آوردهاند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستانهای شخصی آنلاین هستند.
اقدامات فردی برای کاهش انگاتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه میدهد:
علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراکگذاری در رسانههای اجتماعی
به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید
از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند
برابری بین بیماریهای جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید
نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید
در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمانهای مراقبتهای بهداشتی.
به رسانهها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده میکنند و داستانهای بیماری روانی را به شیوهای انگزننده ارائه میکنند
توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه میکنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع میکنم. "
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی