به نقل از «ایسنا»

باید خود را قربانی می‌کردیم

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۹۳۴۲۶

بعد از چند ماه تمرین و مدت‌ها پیگیری موفق شدند در سالن "انتظامی" خانه هنرمندان ایران نوبت اجرا بگیرند؛ اولین شب اجرا که بر صحنه رفتند، اعلام شد سالن‌های تئاتر از فردا تعطیل است و حکایت این گروه جوان شد؛ حکایت آنکه دیر به دست آمد و زود هم از دست رفت.

این روزها تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران میزبان گروه جوانی است که نمایش «بازگشت افتخارآمیز مردان جنگی» را روی صحنه می‌برند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنان به تازگی اجرای خود را از سر گرفته‌اند ولی مدام دچار این دلهره و تشویش هستند که بار دیگر محدودیت‌ها اعمال و سالن‌های تئاتر تعطیل شوند.

 حسین شهبازی کارگردان این نمایش در گفت و گو با ایسنا از انگیزه های خود برای اجرای نمایش در دوران کرونا سخن گفت و از هنرمندان با سابقه تئاتر گلایه کرد که در این شرایط، تئاتر و گروه‌های جوان را تنها گذاشته‌اند.

او در آغاز گفت: تمرین این نمایش را از اردیبهشت سال گذشته آغاز کردیم.  بعد از  کلی پیگیری موفق شدیم برای اسفند سال گذشته در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران نوبت اجرا بگیریم ولی درست یک شب بعد از اولین اجرای‌مان، سالن‌های تئاتر به دلیل همه‌گیری کرونا تعطیل شد و تا چند ماه این سکوت ادامه داشت.

شهبازی ادامه داد: راستش این ترس را داشتیم که نوبت اجرای‌مان را از دست بدهیم چون این سالن متقاضیان زیادی دارد. ضمن اینکه با گذشت زمان، تازگی و جذابیت کار برای خودمان از دست می‌رفت.

او اضافه کرد: به هر حال باید پذیرفت گروه‌هایی که بدون بازیگران چهره کار می‌کنند، عموما چشم‌انداز مالی ندارند. ما برای دلخوشی خودمان و کسب تجربه کار می‌کنیم و دوست داشتیم زودتر این کار به نتیجه برسد و دنبال کارهای دیگرمان برویم.

این کارگردان جوان با بیان اینکه معلوم نیست کرونا چه زمان تمام شود، افزود: ممکن است کرونا فعلا با ما بماند. سالن انتظامی هم باید مانند دیگر سالن‌ها باز می‌شد و ما هم فکر کردیم چاره‌ای نیست و باید خود را قربانی کنیم و این سالن هم باید خود را محک بزند.

او درباره وضعیت تماشاگران در این سالن توضیح داد: در شرایط فعلی، بیشتر سالن‌ها خالی هستند و جالب است پیشکسوتانی که در شرایط غیر کرونایی، از عشق به تئاتر دم می‌زدند، هیچ یک حاضر نشدند روی صحنه بروند در صورتی که اگر آنان پا پیش می‌گذاشتند، شاید تماشاگران بیشتری به سالن‌های تئاتر می‌آمدند ولی رویه این دوستان باسابقه نشان داد آنان بیشتر به فکر پول تئاتر هستند تا خود این هنر.

او ادامه داد: حتی اگر حاضر نیستند خودشان روی صحنه بروند، می‌توانستند دست‌کم با ضبط دو تا ویدیو، تماشاگران را به تئاتر دیدن تشویق کنند. تئاتر که از رستوران و وسیله عمومی خطرناک‌تر نیست ولی خب آنان تئاتر را کنار گذاشته‌اند چون از نظر اقتصادی، نمی‌صرفد!

شهبازی ابراز تاسف کرد: تئاتر دارد نفس‌های آخر را می‌کشد و هر لحظه فکر می‌کنیم این نفس‌ها تمام می‌شود. از ماه مهر که دوباره کرونا اوج گرفت، مخاطب هم ریزش پیدا کرده است.

او در پاسخ به این پرسش که به عنوان یک کارگردان جوان تئاتر چه چشم‌اندازی، مقابل خود می‌بینید؟ گفت: راستش الان هیچ! اگر با همین وضعیت پیش برویم، هیچ چشم‌اندازی برای آینده‌مان نداریم.

شهبازی یادآوری کرد: پیش از کرونا که تعداد سالن‌های خصوصی افزایش پیدا کرد و بازیگران مطرح روی صحنه می‌رفتند، هرچند جنبه هنری تئاتر کمرنگ شد ولی کسانی مانند ما می‌توانستیم در این سالن‌ها نوبت اجرا بگیریم و دست کم تجربه حضور روی صحنه را به دست آوریم ولی الان هیچ افق روشنی پیش‌روی‌مان نیست.

او با ابراز تاسف از کم‌توجهی به هنر ادامه داد: دل آدم از این وضعیت می‌گیرد . گویی مقوله هنر، کودک سر راهی است  که رها شده است.

حسین شهبازی در پایان گفت: قرار است ۲۰ اجرا داشته باشیم ولی الان همه اعضای گروه دچار اضطراب شده‌اند چون احتمال محدودیت‌های بیشتر وجود دارد و مدام در این برزخ هستیم که آیا اجرای‌مان دوباره تعطیل می شود یا نه. ای کاش اگر قرار به تعطیلی است، زودتر اعلام کنند تا از این دلهره و سرگردانی نجات پیدا کنیم.

گروه اجرایی این نمایش به شرح زیر هستند:نویسنده : شهرام احمد زاده، تهیه کننده: امیر دژاکام،  کارگردان : حسین شهبازی، بازیگران : ابوالفضل جمشیدی، حامد پورمحمد، عارف عباسی، بهرام کاظمی، احسان امیدی، بهار پوزش پور، ناصر عزتی، سمانه شعاعی، سید علی افضلی، غزل جمشید آبادی،طاهر رجبی، سید جواد آیت، میثاق یوسفی، باصدای : سحر سلیمان زاده، نجمه صفایی، طراح گریم: احمد نگهبان ، طراح نور: امین مافی ، طراح پوستر و بروشور: امیر رجبی، فیلمبردار: امین مافی ، مهندسی صدا و تیتراژ: حسین صمیمی ، ساخت تیزر: امیر صالحی ، طراح لباس : حسین شهبازی، عکاس: مریم اصلانی، آیدا دژاکام ، ساغر خواجه امیری، روابط عمومی : امین کردبچه . ثریا تیموری، مجری طرح: موسسه اندیشه ماهان.

این نمایش هر شب ساعت ۱۹:۳۰ در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه می‌رود.

انتهای پیام

   

منبع: ایسنا

کلیدواژه: کروناویروس خانه هنرمندان ایران سالن های تئاتر حسین شهبازی نوبت اجرا روی صحنه سالن ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۹۳۴۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۶ سال زندگی با «در انتظار گودو»!/ بازی با زمان بر صحنه تئاتر

امیرحسین جوانی کارگردان جوان تئاتر درباره برنامه خود برای اجرای اثری نمایشی در سال جاری، به خبرنگار مهر گفت: بعد از مواجهه اولم با نمایشنامه «در انتظار گودو» در سال ۹۵ و آشنایی با فضای خاص این نمایشنامه، همیشه در فکر طراحی یک اجرای متناسب با شرایط و حال و هوای روز جامعه ایران برای این متن بودم. این فرصت به کمک سیامک صفری در سال ۹۷ مهیا شد و به مدت ۶ ماه با یک گروه دانشجویی که نخستین تجربیات صحنه‌ای خود را کسب می‌کرد، روی متن کار کردیم و در هشتمین جشنواره دانشجویی «ثمر» به صحنه بردیم. کار در آن دوره بهترین کار جشنواره شد و چندین جایزه دیگر را از آن خود کرد.

وی ادامه داد: جشنواره در سالن نوفل لوشاتو برگزار می‌شد و همین امر باعث شد مدیریت مجموعه از ما دعوت کند تا نمایش را در نوفل لوشاتو در قالب اجرای عمومی روی صحنه ببریم. ما «در انتظار گودو» را در سالن نوفل لوشاتو روی صحنه بردیم و هر شب با استقبال خوب تماشاگران مواجه شدیم.

جوانی تاکید کرد: متن «در انتظار گودو» یک کنجکاوی را در مخاطب بر می‌انگیزد و همین باعث پرمخاطب بودن این اثر می‌شود. گروهی که با این متن آشنا هستند به تماشای اجراهای مختلف از آن می‌نشینند تا ببینند که چگونه اجرا شده است و گروهی هم که آشنایی با متن ندارند همیشه اسمی از «در انتظار گودو» را شنیده‌اند و کنجکاوی‌شان در این باره است که ببینند این متن چه موضوعاتی را مطرح می‌کند و چه حال و هوایی دارد.

این کارگردان تئاتر یادآور شد: اجرای «در انتظار گودو» در آن سال با استقبال خوب مخاطبان همراه بود که شاید بیش از همه کنجکاوی خانواده تئاتر نسبت به این متن باعث این استقبال شد. دلیل دیگر تمرین‌های خیلی فشرده، دقیق و ظریف ۶ ماهه ما روی متن بود و به همراه گروه نمایش توانستیم اجرایی سر حال را برای این متن داشته باشیم. اجرا به جایی رسیده بود که صندلی‌ها خالی نبود و مخاطبان چند ردیف روی زمین می‌نشستند. من مجبور شدم در برخی شب‌ها طراحی اجرای خود را تغییر دهم تا میزبان مخاطبان باشیم.

وی با بیان اینکه طی سال‌های اخیر تمایل به اجرای مجدد نمایش «در انتظار گودو» را داشته است، اظهار کرد: بعد از اجراهای موفق سال ۹۷ و ۹۸ «در انتظار گودو»، همیشه این سودا را داشتم که این نمایش می‌توانست اجراهای بیشتری را تجربه کند و همیشه به گروه می‌گفتم که دور جدیدی از اجرا را آغاز خواهیم کرد. متاسفانه شرایط مختلف از جمله شیوع ویروس کرونا باعث شد تا این امر میسر نشود. پاییز سال ۱۴۰۲ فکر اجرای مجدد «در انتظار گودو» بار دیگر به ذهنم آمد. در ابتدا به سراغ گروه اولیه اجرا رفتم ولی آن‌ها امکان حضور در دور جدید را نداشتند. با سجاد افشاریان برای اجرای مجدد «در انتظار گودو» صحبت کردم و دوست داشتم با همراهی او دور جدید اجراها را روی صحنه ببرم. در پاییز سال گذشته به توافق رسیدیم و شروع به جمع‌کردن ایده‌ها و ایده‌هایی که در آن اجرای اولیه نمایش نبود رفتم. سپس شروع به گفت‌وگو با بازیگران جدید برای حضور در این نمایش کردم و حالا با بازیگران با سابقه تئاتر در حال تمرین هستیم تا نمایش را روی صحنه ببریم.

جوانی درباره زمان و مکان مدنظر برای اجرای مجدد نمایش «در انتظار گودو»، گفت: قرار است اواخر فصل بهار سال جاری و در تماشاخانه هیلاج، نمایش «در انتظار گودو» را روی صحنه ببریم.

وی درباره دلایل خود برای به صحنه بردن مجدد نمایش «در انتظار گودو»، یادآور شد: «در انتظار گودو» یکی از پر اجراترین آثار به صحنه رفته ادبیات نمایشی در جهان است و دلیل آن بعد فلسفی موجود در متن است که از زمان و جغرافیا فراتر است. جامعه‌ای که با مسایل اقتصادی و اجتماعی مختلف مواجه است با فضای ابزورد داخل متن ارتباط برقرار می‌کند. با توجه به اتفاقات اقتصادی و اجتماعی ایران، خودم را به ۲ شخصیت اصلی این نمایشنامه نزدیک می‌بینم و از این رو این اثر برای جامعه امروز ما حرف برای گفتن دارد. ضمن اینکه اجرای دقیق و درست نمایشنامه «در انتظار گودو» می‌تواند مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند.

این کارگردان تئاتر درباره شیوه اجرایی مدنظر خود برای این اثر نمایشی، توضیح داد: همیشه به نمایشنامه «در انتظار گودو» علاقه داشتم و هر چقدر که بیشتر ادبیات نمایشی جهان را مطالعه می‌کنم، این متن برایم خاص‌تر می‌شود چون مهندسی بسیار دقیق نویسنده اثر را روی این متن می‌بینم. «در انتظار گودو» واقعا در ادبیات نمایشی جهان کم‌نظیر است. خیلی زیاد به ساختار اصلی نمایشنامه وفادار هستم. بر اثر آزمودن روش‌های مختلف به این نتیجه رسیدم که هیچ چیزی بیشتر از آنچه ساموئل بکت در این متن گفته از عهده ما بر نمی‌آید. بکت آنقدر جهان دقیق، مهندسی‌شده و منظمی را طراحی کرده که یک دیالوگ یا یک توضیح صحنه بی‌علت نیست. من نه از سر یک ساده‌انگاری بلکه به دلیل درگیری ۶ ساله خود با این متن به این نتیجه رسیدم که توصیه‌های بکت بسیار توصیه‌های دقیق و به جایی هستند و به گروه اجرایی کمک خواهند کرد.

جوانی افزود: قسمتی از نمایش را به صورت فست موشن اجرا کردم که در آن هم به ساختار نمایشنامه وفادار هستم. چون مساله زمان را جزو کلیدواژه‌های بکت می‌بینم، قبض و بسط زمان در نمایشی که در آن سال طراحی کردم وجود داشت و در اجرای جدید هم تلاش می‌کنیم به آن طراحی برسیم و بازی زمان را که در ساختار نمایش هست در فرم هم پیدا کنیم.

کارگردان نمایش «در انتظار گودو» در پایان سخنان خود تصریح کرد: امیدوارم در سال جاری هم برای این اجرا و هم اجراهای دیگر بازدید حداکثری از سوی مخاطبان تئاتر انجام گیرد زیرا جامعه ما به این اتفاق نیاز دارد. تئاتر بیش از آنکه در فضاهای خصوصی در جریان باشد باید در فضاهای عمومی و برای مخاطبان بسیاری در جریان باشد و امیدوارم تئاتر پرمخاطب دهه ۷۰ احیا شود. در شرایط جنگ جهانی تئاتر و موسیقی فعال بود و باید در جامعه ما نیز با وجود مشکلات اجتماعی و اقتصادی تئاتر فعال باشد زیرا تئاتر می‌تواند مامن و محفلی باشد که به آن پناه ببریم.

کد خبر 6086660 فریبرز دارایی