خلیج فارس برای آمریکا ناامن‌تر شد
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۹۵۴۴۷
به گزارش «تابناک» به نقل از فارس، هفته گذشته نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طی مراسمی که با حضور سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه برگزار شد، ۱۸۸ فروند از انواع پهپادهای شناسایی و رزمی را تحول گرفت که در این میان ۳ نمونه پهپاد عمود پرواز جدید تحت عنوان سپهر، شهاب ۲ و هدهد ۴ نیز به نیروی دریایی سپاه ملحق شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مراسم همچنین برای نخستین بار برخی از تجهیزات و دستاوردهای جدید نیروی دریایی سپاه از جمله شناورهای تندرو مجهز به پهپادهای انتحاری ابابیل-۲ و تجهیز این نیرو به پهپادهای رزمی مهاجر-۶ و همچنین دو نمونه پهپاد جدید به نمایش درآمد که در ادامه به تشریح ویژگی‌های هرکدام از این دستاوردهای جدید خواهیم پرداخت.
ایده‌ای که یکساله به محصول رسید؛ قایق تندرو مجهز به پهپاد۱۷ مهرماه سال گذشته و در ششمین همایش قایق‌های تندرو که در استان گیلان برگزار شد، سرلشکر حسین سلامی در این همایش از ضرورت ایجاد یک ترکیب عملیاتی میان پهپاد و قایق‌های تندرو سخن گفت و تاکید کرد: اگر پهپادهای سبک وزن با قایق‌های تندرو ترکیب شوند می‌توانند هر هدفی را تا ۱۰ کیلومتری خود مورد اصابت قرار دهند.
یک سال بعد یعنی در مهرماه سال جاری، یکی از دستاوردهای مهم و قابل توجهی که به نمایش درآمد، تجهیز شناورهای تندرو نیروی دریای سپاه به پهپاد انتحاری ابابیل-۲ است که در این ابتکار عملیاتی، با نصب سکوی پرتاب پهپاد بر روی سقف قایق، شناورهای تندرو سپاه از این پس قابلیت حمل پهپادهای انتحاری را خواهند داشت.
شناورهای تندرو سپاه مجهز به پهپاد ابابیل-۲
ابابیل ۲ که در ابتدا بعنوان یک پهپاد هدف توسعه یافته بود، با برد عملیاتی ۱۰۰ کیلومتر، مداومت پروازی ۷۵ تا ۱۲۰ دقیقه، سقف ارتفاع پرواز ۱۱ هزار پا و بیشینه سرعت ۲۵۰ کیلومتر در ساعت بعنوان یک پهپاد ارزان‌قیمت با ویژگی‌های عملیاتی منعطف در دهه ۱۳۷۰ در کشورمان به تولید انبوه رسید که تا به امروز نیز در کارکردهای مختلف در خدمت سازمان‌های نیروهای مسلح است. این پهپاد که یکی از گزینه‌های ارزان قیمت به منظور استفاده از آن در نقش پهپاد انتحاری است، با استفاده از پرتابگر (JATO) عمل برخاستن و پرواز را انجام می‌دهد، در دو نمونه قابل بازیابی به وسیله چتر و یا ارابه(اسکید) است و به همین دلیل نیازی به باند برای نشست و برخاست ندارد و قابلیت برنامه ریزی پروازی از قبل و یا حین پرواز را به وسیله اپراتور دارد.
بکارگیری پهپادها در نقش پهپاد انتحاری که امروزه در جهان متداول شده است و در کشورها و جنگ‌های مختلف شاهد به کارگیری آن هستیم، از جمله قابلیت‌های عملیاتی است که امروز برای نیروی دریایی سپاه که پیشتر شناورهای تندروی آن به موشک‌های کروز مجهز شده بودند، رقم خورده است. مزیت بکارگیری پهپاد انتحاری در مقایسه با موشک‌های کروز این است که پهپادهای انتحاری به دلیل آنکه توسط اپراتور هدایت می‌شوند، در تمام مراحل پرواز قابلیت هدایت را دارند و کاربر می‌تواند از مسیرهای مختلف پهپاد را به هدف نزدیک و در نهایت به آن اصابت کند.
حجم انبوهی از پهپاد شامل ۷۰ فروند پهپاد ابابیل-۲ به نیروی دریایی سپاه تحویل داده شد
از دیگر ویژگی‌های استفاده از این پهپادها با توجه به تاکتیک شناورهای تندرو سپاه در دریا که همان هجوم به صورت فوجی به شناورهای بیگانه است، قابلیت سردرگم کردن سامانه‌های پدافندی شناورهای دشمن است که می‌تواند راه را برای شلیک موشک‌های کروز دریایی باز کند.
مهاجر-۶یکی دیگر از پهپادهایی که برای نخستین بار تحویل نیروی دریایی سپاه شد، پهپاد رزمی مهاجر-۶ تولید شده توسط وزارت دفاع است که پیش از این تحویل نیروهای زمینی ارتش و سپاه شده بود و اخیرا نیز با افزایش راندمان موتور آن قابلیت حمل ۴ بمب قائم را پیدا کرده است که به افزایش قدرت آتش آن کمک شایانی می‌کند.
مطابق با تصاویر منتشر شده از مراسم الحاق این پهپادها به نیروی دریایی سپاه، دست‌کم ۱۵ فروند پهپاد مهاجر-۶ به این نیرو تحویل داده شده است که در نوع خود تعداد قابل توجهی است. اما نکته بارز این پهپادها دقت اصابت بمب‌های سری قائم به اهداف در دریا است.
پهپاد مهاجر-۶ مسلح به ۴ بمب هدایت شونده قائم
بر اساس تصاویر و فیلمی که از این عملیات منتشر شده است، مهاجر-۶ با استفاده از بمب‌های قائم با دقت اهداف کوچکی در دریا را که قایق‌های کوچک هستند را مورد اصابت قرار می‌دهد.
لحظه اصابت بمب قائم به هدف دایره زرد هدف؛ دایره آبی لحظه اصابت
عمودپروازها در ایستگاه نیروی دریایی سپاهشرایط شناورها در دریا ایجاب می‌کند تا پهپادهایی که قرار است از مبدأ شناور در دریا پرواز کنند، به صورت عمود پرواز باشند تا در محل‌هایی مثل پد بالگرد نیز بتوانند عمل نشست و برخاست را انجام دهند. پیش از این و در آذرماه سال گذشته شاهد رونمایی نیروی دریایی ارتش از پهپاد عمود پرواز پلیکان بودیم که این پهپاد به منظور شناسایی در دریا قادر بود از روی پد بالگرد ناوشکن‌ها و ناوهای پشتیبانی نداجا به پرواز درآید و ماموریت خود را انجام دهد.
اما نیروی دریایی سپاه نیز در رونمایی اخیر از دستاوردهای پهپادی خود، سه نمونه پهپاد عمود پرواز را به نمایش گذاشته که در این میان ۲ نوع آن یعنی پهپاد شهاب-۲ و هدهد-۴ از نوع کوادکوپتر(چهارموتور) و هگزاکوپتر( شش موتور) هستند که به همین جهت به راحتی قابلیت عملیاتی شدن حتی از روی شناورهای تندرو کوچک را نیز دارند.
پهپادهای عمودپرواز سپهر، شهاب۲ و هدهد۴
دیگر عمود پرواز نیروی دریایی سپاه، سپهر نام دارد که در حقیقت نمونه عمود پرواز شده پهپاد معراج نیروی زمینی سپاه است که تیرماه امسال با حضور سرلشکر سلامی در جهاد خودکفایی نیروی زمینی سپاه رونمایی شده بود. در نمونه عمود پرواز معراج، با افزودن چهار موتور عمودی قابلیت پرواز عمودی در آن به وجود آمده است.
این پهپاد که به منظور عملیاهای شناسایی از یک سامانه اپتیکی آسانسوری برای جمع شدن حین فرود برخوردار است، مداومت پروازی بیش از ۱۰ ساعت دارد و با وزن ۳۳ کیلوگرم، طول بال ۳.۶ متر، بر اساس اطلاعات منتشر شده برد ۱۰۰۰ کیلومتری دارد.
در میان پهپادهای جدیدی که به نیروی دریای سپاه ملحق شده است، البته دو پهپاد نیز وجود دارد که تاکنون اسم و مشخصاتی از آنها به طور رسمی منتشر نشده است.
یکی از آنها پهپادی است که با توجه به قرارگیری اپتیک در قسمت دماغه آن به نظر می‌رسد یک پهپاد شناسایی باشد و با توجه به پیکربندی بنده آن، از روی پرتابگر خودرویی به پرواز درمی‌آید و بر روی شکم فرود خواهد آمد. به توجه به افزایش سطح مقطع بال این پهپاد به نظر می‌رسد نسبت به پهپاد سایه از مداومت پروازی بیشتری برخوردار باشد.
پهپاد جدید نیروی دریایی سپاه
اما دیگر پهپادی که توسط نیروی دریایی سپاه به نمایش درآمده، مانند پهپاد قبلی از روی یک پرتابگر خودرویی پرواز و بر روی شکم فرود می‌آید. پیکربندی این پهپاد به صورت بال بالا و سکان عمودی آن نیز به V شکل است.
به نظر می‌رسد با توجه به نوع آنتن‌ها و تجهیزات نصب شده بر روی این پهپاد، از آن در نقش جنگ الکترونیک به منظور حمل محموله‌های جنگالی استفاده شود. تصاویر این پهپاد جدید را که مربوط به تست‌های پروازی آن است در ادامه خواهید دید.
الحاق حجم انبوهی از پهپادهای رزمی و شناسایی به نیروی دریایی سپاه که گستره وسیعی از سواحل و آب‌های جنوبی کشورمان خصوصا در منطقه حساس و راهبردی تنگه هرمز و خلیج فارس را تحت پوشش خود دارد، گویای اهمیت مسئله به کارگیری پهپاد در ماموریت‌های مختلف نیروهای مسلح کشورمان است. به گفته فرمانده نیروی دریایی سپاه، این نیرو دارای چهار گروه پهپادی است که با الحاق پهپادهای جدید،گروه پنجم پهپادی این نیرو در منطقه سوم دریایی در شمال خلیج فارس هم تشکیل خواهد شد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: انتخابات ریاست جمهوری آمریکا 2020 علیرضا رزم حسینی صباح احمد جابر الصباح جنگ قره باغ بندر دیلم نیروی دریایی سپاه پهپاد خلیج فارس قایق های تندرو انتخابات ریاست جمهوری آمریکا 2020 علیرضا رزم حسینی صباح احمد جابر الصباح جنگ قره باغ بندر دیلم نیروی دریایی سپاه شناورهای تندرو پهپاد انتحاری عمود پرواز ابابیل ۲ مهاجر ۶ بر روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۹۵۴۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(ویدیو) فوجیان؛ بزرگترین و پیشرفته‌ترین کشتی جنگی چین
نیروی دریایی ارتش چین تنها در ۱۲ سال سه ناو هواپیمابر ساخته است. لیائونینگ در سال ۲۰۱۲ و شاندونگ در سال ۲۰۱۹ معرفی شدند و فوجیان قرار است در سال ۲۰۲۴ یا ۲۰۲۵ وارد خدمت شود. فناوری مورد استفاده در دو ناو هواپیمابر اول که برای نمایش قدرت چین در خارج ساخته شدند، از فناوری پیشرفته ناوهای هواپیمابر عقب‌تر است. آنها فاقد منجنیق پرتاب هواپیما هستند و در عوض از رمپ اسکی برای برخاستن هواپیماها استفاده می‌کنند.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیبه گزارش عصرایران، اکنون، به نظر می‌رسد که ناو هواپیمابر فوجیان، به عنوان پیشرفته‌ترین کشتی جنگی چین تا به امروز، این وضعیت را تغییر خواهد داد.
فوجیان بزرگترین کشتی جنگی چین تا به حال محسوب شده و بنابر گزارش‌ها از فناوری پرتاب هواپیما الکترومغناطیسی جدید بهره می‌برد. این مشابه با آن چیزی است که نیروی دریایی آمریکا در جدیدترین ناو هواپیمابر خود، یعنی یو اس اس جرالد آر. فورد استفاده می‌کند. تلاش و پیشرفت مداوم در هوانوردی دریایی نشان دهنده اشتیاق چین برای تطابق یا حتی فراتر رفتن از توانایی‌های نیروی دریایی آمریکا است.
از خزیدن تا راه رفتن و دویدننخستین ناو هواپیمابر چین، لیائونینگ، در اصل برای اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد. اما فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱، ناقص باقی ماندن این پروژه را به همراه داشت. این کشتی توسط یک تاجر هنگ کنگی از وارث آن، یعنی اوکراین، خریداری و به چین ارسال شد. این ناو هواپیمابر در چین تکمیل و برای خدمت در ارتش چین آماده شد.
لیائونینگ با ۳۰۶ متر طول و ۶۰ هزار تن وزن توانایی حمل حدود ۴۰ فروند هواگرد را دارد که شامل ۲۴ فروند جت جنگنده شنیانگ جی-۱۶ و ترکیبی از هلیکوپترهای ضد زیردریایی و چند منظوره می‌شود.
ناو هواپیماربر لیائونینگ از یک رمپ اسکی برای برخاستن هواپیما استفاده می‌کند. هواپیماها از جمله جنگنده جی-۱۶ پس سوز خود را روشن کرده و سپس از عرشه پرواز به سمت رمپ حرکت می‌کنند. سطح شیب دار هواپیما را به سمت آسمان پرتاب می‌کند و پس از آن نیروی بالابر و پیشرانه کنترل می‌شود تا هواپیما اوج بگیرد.
در شرایطی که ساده و کاربردی است، هواپیما باید سوخت و مهمات کمتری نسبت به برخاستن‌های عادی حمل کند تا با برخاستن از روی ناو دچار مشکل نشود. هواپیماهایی که فاقد پیشرانه‌های توربین پس سوز هستند نمی‌توانند از رمپ اسکی به پرواز درآیند زیرا امکان رسیدن به سرعت کافی برای نگه داشتن خود در هوا پیش از عبور از رمپ اسکی را ندارند.
شاندونگ، دومین ناو هواپیمابر نیروی دریایی چین، از بسیاری جهات یک رونوشت از نسل قبلی خود است، با این تفاوت که به طور کامل در چین ساخته شده است. شاندونگ تمامی کاستی‌های لیائونینگ را دارد، به ویژه استفاده از رمپ اسکی به جای منجنیق برای کمک به برخاستن جت‌های جنگنده. در شرایطی که ناوهای هواپیمابر آمریکا برای بیش از نیم قرن از منجنیق‌های بخار استفاده می‌کردند، چین تخصص لازم برای ساخت آنها را نداشت.
منجنیق‌های بخار مدرن که در دهه ۱۹۵۰ معرفی شدند یک برگ برنده برای نیروی دریایی آمریکا بودند. بخار تولید شده در کشتی به سمت عرشه پرواز هدایت می‌شود، جایی که فشار را در پشت یک سری پیستون متصل به میله‌ای در عرشه پرواز ایجاد می‌کند. زمانی که پیستون‌ها رها می‌شوند، هواپیمای متصل به میله در امتداد شیارهای روی عرشه به سمت جلو حرکت می‌کند تا شتاب لازم برای برخاستن را کسب کند.
نیروی دریایی آمریکا بیش از ۷۰ سال است که از بخار استفاده می‌کند. نیروی بخار به ناوهای هواپیمابر اجازه می‌دهد هواپیما را با تسلیحات و سوخت بیشتری به پرواز درآورند که قدرت آتش و برد بیشتری به آنها می‌بخشد. منجنیق‌ها که مستقل از نیروی هواپیما عمل می‌کنند، می‌توانند به برخاستن هواپیماهای دارای پیشرانه توربوپراپ کمک کنند.
اگر چین خواهان ناوهای هواپیمابر بهتر و کارآمدتر بود، باید نوعی از فناوری منجنیق را برای ناوهواپیمابر فوجیبان تکمیل می‌کرد. و این دقیقا همان کاری است که بنابر گزارش‌ها انجام شده است.
زیر عرشههادر سال ۲۰۱۷، نیروی دریایی آمریکا ناو هواپیمابر یو اس اس جرالد آر. فورد را به خدمت گرفت که کشتی پیشرو ناوهای هواپیمابر کلاس فورد محسوب می‌شود. این کشتی به سامانه پرتاب هواپیما الکترومغناطیسی (Electromagnetic Aircraft Launch System) یا به اختصار ایمالز (EMALS) مجهز است. این سامانه جایگزین منجنیق و فشار بخار شده و از الکترومغناطیس و انرژی جنبشی ذخیره شده استفاده می‌کند.
سیمکشی جایگزین کانال‌های بخار شده و سامانه را به گونه‌ای می‌توان تنظیم کرد تا برای پهپادها نیز قابل استفاده باشد. ایمالز در زمان جنگ می‌تواند برای برخاستن ۲۷۰ هواپیما در روز استفاده شود که ۳۳ درصد بیشتر از منجنیق‌های بخار است. همچنین، این سامانه به طور قابل توجهی کم صداتر است که موجب می‌شود زندگی ملوانان در کشتی کمتر استرس‌زا باشد.
نیروی دریایی آمریکا نخستین نیرویی در جهان بود که از سامانه الکترومغناطیسی استفاده کرد. در سال ۲۰۱۷، گزارش‌هایی حاکی از این که نیروی دریایی چین در حال برداشتن گام‌هایی بزرگ در جهت توسعه سامانه پرتاب الکترومغناطیسی خود است، منتشر شد. این گزارش‌ها با شک و شبهاتی همراه بودند زیرا سامانه ایمالز در ناو هواپیمابر فورد همچنان با برخی مشکلات فنی مواجه بود که رفع آنها به چند سال زمان نیاز داشت.
چین خود را میرسانداخبار مربوط به موفقیت سامانه شبه ایمالز در چین با ساخت سومین ناو هواپیمابر این کشور، یعنی فوجیان همزمان شد. این ناو هواپیمابر با ۳۱۶ متر طول طول دارد. فوجیان در زمان بارگیری کامل ۸۰ هزار تن وزن دارد. نه تنها طراحی و ساخت فوجیان به طور کامل در چین صورت گرفته است، بلکه بزرگترین کشتی جنگی این کشور تا به امروز نیز محسوب می‌شود.
همانند جرالد آر. فورد، فوجیان دارای یک عرشه پرواز زاویه دار است که به ناو هواپیمابر اجازه می‌دهد برخاستن و فرود هواپیماها را بدون این که هواپیمای ورودی و خروجی در مسیر یکدیگر قرار بگیرند، انجام دهد. همچنین، این کشتی جنگی دارای دو آسانسور برای انتقال هواپیما بین آشیانه و عرشه است. قابل توجه‌ترین پیشرفت فوجیان مجهز بودن آن به سه منجنیق است. در مقام مقایسه، ناو هواپیمابر فورد دارای چهار منجنیق است. موفقیت واقعی فوجیان در زیر عرشه پرواز نهفته است: این کشتی از منجنیق‌های الکترومغناطیسی نیز استفاده می‌کند.
سامانه پرتاب فوجیان ظاهرا با مدل آمریکایی متفاوت است. به نظر می‌رسد سامانه چینی با الهام از رانشگر خودروهای الکتریکی شکل گرفته و از یک چرخ لنگر و ویندینگ ویل برای ذخیره و آزادسازی انرژی استفاده می‌کند. پس از آزاد شدن، انرژی ذخیره شده از یک کابل فولادی برای کشیدن هواپیما روی عرشه و کمک به برخاستن آن استفاده می‌کند. چرخ لنگر و ویندینگ ویل از نظر فیزیکی به هم متصل نیستند، در عوض توسط یک کلاچ جریان گردابی که نیروی الکترومغناطیسی قوی ایجاد می‌کند، به یکدیگر پیوند می‌خورند.
در مقام مقایسه، سامانه آمریکایی همچنان پیشرفته‌تر است و قطعات متحرک کمتری دارد. این فقط شامل میله‌ای می‌شود که در کانال مغناطیسی حرکت کرده و هواپیما را همراه خود می‌کشد.
با این حال، استفاده از فناوری پرتاب الکترومغناطیسی یک دستاورد قابل توجه برای کشوری است که نخستین ناو هواپیمابر خود را تنها حدود ۱۲ سال پیش به خدمت گرفته است.
چین و به چالش کشیدن قدرت نیروی دریایی آمریکافوجیان احتمالا طی یک یا دو سال آینده وارد خدمت خواهد شد و تعداد ناوهای هواپیمابر چین را به عدد سه می‌رساند. در شرایطی که این تعداد در مقایسه با ناوگان ناوهای هواپیمابر آمریکا همچنان بسیار کم است، اما تداوم این روند با چنین سرعتی، می‌تواند خیلی زود این فاصله را جبران کند. چین به وضوح در تلاش است تا به سرعت و همزمان هم در کیفیت و هم کمیت به برتری دست یابد. حال، پرسش بزرگ این است: چرا؟
چین تمایل خود را برای ایجاد یک نیروی دریایی به اندازه کافی قدرتمند با هدف بیرون راندن آمریکا از غرب اقیانوس آرام پنهان نکرده است. این کشور همچنین استفاده از زور به منظور پیوستن دوباره تایوان به سرزمین اصلی چین را رد نکرده و ادعاهای ارضی توسعه طلبانه‌ای را در دریای چین جنوبی مطرح کرده است. این وضعیت مشابه دهه ۱۹۳۰ است، زمانی که یک قدرت دیگر آسیایی، یعنی ژاپن، یک نیروی دریایی بزرگ را برای ایجاد و حفظ یک امپراتوری شکل داد. سپس، تنها قدرت بزرگی که می‌توانست آن جاه طلبی‌ها را متوقف کند، آمریکا بود. ممکن است تاریخ در حال تکرار خود باشد.
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت