به نقل از «آنا»

با مصرف ویتامین A دچار شب کوری نمی‌شوید

تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۴۹۰۹۲

اختلال شب کوری بیماری چشمی است که یکی از عوامل بروز آن کمبود ویتامینی مهم در بدن است.

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، علی میرزاجانی متخصص چشم درخصوص اختلال دید درشب، اظهار کرد: مکانیسم دید در شب با مکانیسم دید در روز متفاوت است. در قسمت عصبی و پرده شبکیه چشم مجموعه ای از سلول‌ها وجود دارند که برخی از آن ها مختص به دید در روز و روشنایی و برخی دیگر مخصوص دید در نور کم و یا شب هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

میرزاجانی گفت: زمانی که روز به پایان می‌رسد و هوا تاریک می‌شود به موازات آن در چشم مکانسیم دید در روز به مکانیسم دید در شب تغییر می‌کند. برای اینکه در نور کم دیدمناسبی داشته باشیم زمانی لازم است تا پرده شبکیه چشم بتواند خود را با سطح نور کم محیط انطباق دهد.

او با اشاره به اینکه فرایند آماده شدن چشم برای دید در نور کم را عادت و انطباق به تاریکی می‌گویند، افزود: در این روند فعل و انفعالات شیمیایی در سلول‌های بینایی شبکیه اتفاق می‌افتد و در نهایت فرد آماده دیدن در شب می‌شود.

مجموعه ای از رنگ دانه‌های ارغوانی در سلول‌های استوانه‌ای شبکیه چشم وجود دارند که در واقع برای فعال شدن مکانیزم عادت و انطباق به تاریکی فعل و انفعالاتی بر روی آن‌ها صورت می‌گیرد و در نهایت سبب می‌شود تا بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی به تاریکی عادت کرده و به راحتی ببینیم.

این متخصص چشم ادامه داد: اگر افرادی از لحاظ میزان رنگ دانه‌های ارغوانی دچار مشکل باشند، یا سلول‌های استوانه‌ای شان نتوانند به خوبی فعالیت لازم برای دید در شب را انجام دهند و یا حتی این سلول‌ها آسیب دیده باشند امکان دارد فرد بطور معمول نتواند در شب به خوبی از عهده دیدن بر آید به بیماری شب کوری مبتلا خواهد شد.

او بیان کرد: در برخی موارد ممکن است فرد به دلیل کاهش میزان دریافت و یا کمبود ویتامین A دچار شب کوری شود. به همین دلیل توصیه می‌شود افراد حتما در برنامه غذایی روزانه خود مواد غذایی حاوی ویتامین A را بگنجانند.

او ادامه داد: گاهی اوقات یک بیماری ارثی به نام رتینیت پیگمنتوزا که از دوران طفولیت به تدریج شروع شده و تا دوران نوجوانی و جوانی پیشرفت می‌کند، سلول های استوانه ای چشم را تخریب کرده و در نهایت باعث کاهش میدان دید و شب کوری می‌شود. اگرچه در چنین شرایطی برخی از وسایل کمک بینایی توسط اپتومتریست تجویز می‌شود تا فرد دید بهتری داشته باشد، اما این بیماری درمان قطعی ندارد.

میرزاجانی ادامه داد: چشم افرادی که مدت زمان زیادی در معرض تابش نور خورشید قرار دارند نمی تواند به خوبی تغییرات لازم در شبکیه چشم برای انطباق با تاریکی را انجام دهد به همین دلیل فرد دچار شب کوری می‌شود.

این متخصص چشم گفت: بیماری شب کوری نه تنها دید در شب فرد را دچار اختلال و مشکل می‌کند، بلکه باعث محدودتر شدن میدان بینایی او هم می‌شود به گونه‌ای که در مراحل پیشرفته بیماری فرد احساس می‌کند با تاریک شدن هوا از داخل یک تونل محیط اطرافش را می‌بیند. همچنین این دسته از افراد دیگر قادر نخواهند بود که در شب به راحتی رانندگی کنند.

راه‌های درمان شب کوری

او در پایان یادآوری کرد: اگرشب کوری به دلیل کمبود ویتامین A باشد با تجویز مصرف مکمل‌های دارویی حاوی این ویتامین می‌توان به درمان آن کمک کرد، اما اگر علت این اختلال مادرزادی باشد درمان قطعی برای آن وجود ندارد و تنها با تجویز برخی وسایل کمک بینایی مانند انواع ذره بین‌های اپتیکی و یا الکترونیکی و عینک‌های بزرگنما می توان تا حدی این اختلال را برطرف کرد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: ویتامین A کمبود ویتامین شب کوری دید کم شبکیه چشم ویتامین A دید در شب سلول ها شب کوری نور کم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۴۹۰۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چهار عارضه جانبی مصرف بیش از حد ویتامین D

ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت کلی بدن دارد. این ویتامین برای رشد و توسعه سلول‌های عضلانی، عملکرد مناسب و سازگار سیستم ایمنی، حفظ سلامت سیستم اسکلتی و موارد دیگر ضروری است. به همین دلیل است که سطوح ناکافی یا کمبود ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به بیماری و عفونت، تخریب استخوان و بسیاری دیگر از پیامدهای منفی سلامتی را افزایش دهد.

به گزارش خبرآنلاین، کمبود ویتامین D بسیار رایج است و در سراسر جهان، حدود ۱ میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

عواملی که خطر کمبود ویتامین D را افزایش می دهند عبارتند از:

رنگ پوست، محل زندگی، توانایی بدن برای جذب ویتامین D، قرارگیری در معرض نور خورشید، شرایط پزشکی، وزن بدن.

مصرف بیش از حد و تصادفی ویتامین D تحت شرایط زیر پیش می‌آید:

خطاهای نسخه، استفاده نادرست از مکمل‌های ویتامین D با دوز بالا و ...

افزایش مصرف ویتامین D چه عوارضی را به دنبال دارد؟

۱. افزایش سطح ویتامین D موجود در خون

سطوح ویتامین D بیشتر از ۱۰۰ نانوگرم در میلی لیتر ممکن است مضر باشد. در مواردی که افراد مگادوز (دوزهای بسیار بالا) مکمل‌های ویتامین D را برای مدت طولانی مصرف می‌کردند، علائم مسمومیت در سطوح خونی بسیار بالا گزارش شده است.

بیشتر موارد مسمومیت ویتامین D ناشی از دوز نامناسب مکمل و اشتباهات تجویزی است.

۲. افزایش سطح کلسیم خون

ویتامین D به بدن شما کمک می‌کند تا کلسیم غذای مصرفی را جذب کند. در واقع این یکی از مهمترین نقش‌های آن است. با این حال، اگر مصرف ویتامین D شما بیش از حد باشد، کلسیم خون شما ممکن است به سطوحی برسد که علائم ناخوشایند و بالقوه خطرناکی ایجاد کند.

علائم هایپرکلسمی (کلسیم بالا) عبارتند از:

ناراحتی‌های گوارشی مانند استفراغ، حالت تهوع، یبوست و درد معده خستگی، سرگیجه، توهم و گیجی بی‌اشتهایی ادرار بیش از حد سنگ کلیه، آسیب به کلیه و حتی نارسایی کلیه فشار خون بالا و ناهنجاری‌های قلبی کم‌آبی بدن

هایپرکلسمی معمولاً پس از مصرف مگادوز ویتامین D برای مدت طولانی ایجاد می‌شود و نوعی تهدید برای سلامتی به شمار می‌آید.

۳. تغییر وضعیت روانی

هایپرکلسمی می‌تواند منجر به تغییر وضعیت روانی در افراد مبتلا به مسمومیت ویتامین D شود. افراد مبتلا به هایپرکلسمیِ ناشی از مسمومیت ویتامین D معمولاً علائمی مانند گیجی، افسردگی و روان پریشی دارند. در موارد شدید، کما نیز گزارش شده است.

۴. عوارض کلیوی

در برخی موارد، مسمومیت ویتامین D می‌تواند منجر به آسیب به کلیه و حتی نارسایی کلیه شود. این به این دلیل است که داشتن ویتامین D بیش از حد در بدن می‌تواند منجر به سطوح بالای کلسیم شود که همین امر منجر به از دست دادن آب از طریق ادرار زیاد و کلسیفیکاسیون (انباشت کلسیم) کلیه‌ها می‌گردد.

هایپرکلسمی همچنین می‌تواند باعث انقباض عروق خونی کلیه و در نهایت افت عملکرد کلیه ‌شود.

منبع: healthline

کانال عصر ایران در تلگرام