به نقل از «شبستان»

آموزش آنلاین کودکان پیش دبستانی و کلاس اولی موانع بسیاری دارد

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۵۶۷۷۱

مدرس پیش دبستانی و مقطع اول با بیان اینکه آموزش آنلاین کودکان پیش دبستانی و کلاس اولی موانع بسیاری دارد،گفت: درمقطع پیش دبستانی و کلاس اول در ابتدای سال تحصیلی مشکلاتی مثل جذب کودک در کلاس آنلاین را داریم .

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، امروز 16 مهر روز کودک است و این روز بهانه اي براي ورود به جهان کودکان است، جهانی که برای ورود به آن بايد آگاهي هاي خود را فراموش کنيم و با ناآگاهي هاي کودکانمان همراه شويم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کودکان، برکت زندگی و سرمایه های آینده جامعه به شمار می آیند بنابراین باید با آموزش اصولی به شکل گیری شخصیت آنها و پرورش استعدادهای انها توجه کرد، در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد که نخست «انجمن بین‌المللی ویژهٔ کودکان سازمان ملل» نام گرفت. در سال ۱۹۵۳، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد شد و روز ۸ اکتبر روز جهانی کودک نام‌گذاری شد. در 9 ماه گذشته شیوع ویروس کرونا منجر به تعطیلی بسیاری از مدارس و مراکز آموزشی کودکان شد و برخی از مدارس بصورت آنلاین این نقصان را برطرف کردند اما آیا کودکان آمادگی فراگیری دروس و مهارت های آموزشی را به صورت آنلاین دارند یا اینکه آموزش آنلاین پاسخگوی نیاز کودکان خواهد بود، کودک با رفتن به مدرسه فرایند اجتماعی شدن را از طریق همسالان یاد می گیرد، بحران کرونا توانسته کودکان بسیای را نیز از آموزش محروم کند چون این کودکان زیر ساخت های استفاده از آموزش آنلاین را نداشته اند، روز جهانی کودک بهانه ای شد تا با «سمیه آوایی خوش» مدرس کودکان پیش دبستانی و کلاس اولی به مشکلات و مزیت های آموزش آنلاین کودکان در مدارس به گفتگو بنشینیم که در زیر می آید:

 

تغییر شیوه کلاس های آموزشی از حضوری به آنلاین چه موانع و مشکلاتی دارد؟

با شرایط به وجود آمده بخاطر ویروس کرونا نحوه آموزش و برگزاری کلاس های درس در تمام جهان بسیار متفاوت شده که با این تغییر شیوه برگزاری کلاس ها ابزارهای آموزشی نیز به طبع تغییر کرده، یکی از شیوه های آموزشی که در سراسرجهان امروز بوجود آمده است آموزش مجازی یا آموزش از راه دور می باشد که با مشکلات بسیار مواجه است، آموزش مجازی که از طریق ابزار های الکترونیکی از جمله کامپیوتر، گوشی موبایل، تبلت و تلوزیون می باشد معایب و ضعف های بسیاری دارد که این مشکلات هم معلمین و هم دانش آموزان و هم والدین را درگیر خود کرده است، که به آن اشاره خواهم کرد.

آموزش آنلاین در سن پیش دبستانی و دبستان برای مدرس، والدین و کودک  باید پروسه بسیار سختی باشد؟

بله درست است،  ما در رابطه با مسائل دانش آموزان درمقطع پیش دبستان و دبستان، بخصوص کلاس اول بیشترین مشکلات را داریم، مشکلاتی  مثل جذب کودک در کلاس های مجازی در شروع سال تحصیلی را داریم ، بدین گونه که معلم تمام تلاش خود را باید داشته باشد تا بسیار بسیار فعال و پرانرژی حاضر شود تا اینکه برنامه شاد وجذاب باشد و کودک علاقمند شود و پای سیستم کامپیوتر ویا هرگیرنده دیگری بنشید، یعنی اینکه معلم در این مقطع قبل از جایگاه آموزشی و وظیفه آموزشی ابتدا باید مجری و برنامه ساز خوبی باشد و در این راستا از هر ابزار صحیح و مشروعی استفاده کند، مشکل دیگر پس از جذب کودک قانونمند کردن کودک در به رسمیت شناساندن کلاس مجازی به عنوان کلاس درس است که وجود دارد. آموزش قوانین کلاس آنلاین تاحدی سخت است.

آیا قواعد خاصی برای مدیریت کلاس آنلاین وجود دارد؟

قوانین کلاس آنلاین تا حد زیادی با قوانین کلاس حضوری تفاوت دارد از جمله این قوانین، فعال ویا غیرفعال کردن میکروفون ویا دوربین توسط دانش آموز ویا عدم خروج دانش آموز بدون اجازه معلم از کلاس مجازی و یا حضور دانش آموز در کلاس اما  بصورت غیر فعال است.

 در کلاس آموزش آنلاین زیر ساخت فنی مثل اینترنت  بسیار مهم است با این مسئله چگونه می شود کلاس درس را اداره کرد؟

  یکی دیگر ازمشکلات دیگری که  در آموزش آنلاین وجود دارد سرعت کم اینترنت  است، البته مجتمع آموزشی که من به عنوان مدرس در آن مشغول به خدمت هستم هزینه کلانی جهت افزایش سرعت اینترنت و افزایش کیفیت برگزاری کلاسها کرده است، اما در رابطه با اینترنت دانش آموزان هزینه اینترنت مصرفی بسیار زیاد  است و گاها کیفیت و سرعت اینترنت از سوی والدین مناست نیست.

 

 کودک سن پیش دبستانی و کلاس اول اصولا کم طاقت تر است مدرس برای اینکه بتواند کودک را جذب کلاس آنلاین کند باید از چه مکانیزمی استفاده کند؟

 یک مشکل دیگری که در کلاس آنلاین وجود  دارد شرایط سنی کودکان پیش دبستان و کلاس اول است که در این رده سنی کودک از آستانه صبر و حوصله و توان  بسیار کمتری برخوردار است، بنابراین معلم باید تلاش کند تا مطالب آموزشی  را به شکل مهیج و سرگرم و کوتاه در اختیار دانش آموز قرار دهد، در اینگونه کلاس ها هرچند که ساعت استراحت و برنامه های شاد دیگری بین کلاسهای درسی لحاظ شده است اما باز  در ساعات و زنگ های آخر کلاسها شاهد خستگی و بی حوصلگی دانش آموزان هستيم. از دیگر مشکلات نحوه باز خورد تکالیف می باشد، که گاها به دلیل عدم همکاری نوآموزان والدین مجبور انجام تکالیف می باشند، در ابتدای شروع سال تحصیلی عده ای از والدین نگرانی زیادی  در محقق شدن فرآیند یادگیری در آموزش مجازی بودند که البته با برگزاری کلاس ها و ملاحظه بازخورد آن مرتفع شد.

آیا شیوه آموزش آنلاین در مدارس دولتی و غیر دولتی متفاوت است؟

البته شیوه و کیفیت آموزش در مدارس متفاوت است که مدارس غیردولتی دقت و تلاش بسیاری در امر آموزش دارند و هزینه های بسیاری جهت کیفیت آموزشی بهتر کرده اند، نکته دیگر این است که در آموزش حضوری مهمترین مهارتی که کودکان می آموختند مهارت های اجتماعی بود که کلاسهای مجازی فرصت داشتن روابط اجتماعی و بودن درکنار همسالان را از بین می برد و همچنین فرصت یادگیری در برنامه های گروهی و تقویت روحیه همکاری و مشارکت را از دست می دهند و وابستگی کودکان به وسایل الکترونیکی به ویژه گوشی تلفن همراه را بیشتر کرده است.

 

آموزش آنلاین والدین  کودک را هم وارد پروسه آموزش کودک کرده است؟

آموزش آنلاین والدین را هم بسیار درگیر کرده است که علاوه مشغله زندگی اکنون مانند یک معلم باید پا به پای دانش آموز درآموزش ها حضور داشته باشند و آموزش دهند با این وجود بخش اعظمی از مادران شاغل هستند که این مسئولیت را سخت تر خواهد  کرد چرا که وقتی مادر و پدر بیرون از منزل و سرکار هستند کودکی که تک فرزند است در این رده سنی نمی تواند به تنهایی از ابزار التکرونیکی جهت آموزش استفاده کند و وارد برنامه مورد نظر شود البته تعدادی از دانش آموزان هم اکنون بابرنامه های مورد استفاده آشنایی پیدا کرده و میتوانند به تنهایی وارد شوند اما عمومیت ندارد ونیاز به گذر زمان دارد.

 

خود معلمان در آموزش آنلاین با چه مشکلات و موانعی روبرو هستند؟

مسائلی که در رابطه با آموزش های مجازی معلمان را درگیر کرده است، اولا ساعاتی که آموزش آنلاین است که معلم درمدرسه حضور دارد و مشغول به کار است که بیشترین انرژی و روحیه شاد را می طلبد پس از پايان کلاس  معلم درگیر ساخت و تولید محتوا می باشد هرچند که در تعطیلات تابستان بسیاری از محتوا ها را ساخته باشد اما بازهم روزانه بخش اعظمی از زمانش را صرف تولید محتوای آموزشی اعم از ویدئو، پاورپوینت و یا کاردستی های موثر در نحوه ارائه مطالب می کند و پس از آن بخش اعظمی را باید صرف جوابگویی به سوالات والدین و همچنین بازخورد تکالیف نوآموزان کند.

پایان پیام/32

منبع: شبستان

کلیدواژه: کودک پیش دبستانی کلاس آموزش آنلاین موانع روز جهانی کودک پیش دبستانی و کلاس اول کودکان پیش دبستان برگزاری کلاس آموزش آنلاین کلاس آنلاین دانش آموزان دانش آموز کلاس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۵۶۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شوآف ممنوع، خودتان باشید

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری آنا؛ اصطلاح «جعبه جادو» که چند دهه پیش برای معرفی تلویزیون به کار برده می‌شد، از آن دست اصطلاحاتی است که به مرور زمان رنگ باخت و این جعبه کم کم جادوی اعجاب انگیز خود را از دست داد. برای نسل امروز تلویزیون یک شی ثابت است که در همه خانه‌ها وجود دارد و در گوشه‌ای از پذیرایی یا روی یکی از دیوار‌ها جا خوش کرده است.

اما در گذشته اینطور نبود، از متولدین دهه‌های ۶۰ و پیش از آن که سوال کنید، تازه متوجه ارزش جایگاه تلویزیون در خانه‌ها و خانواده‌ها می‌شوید و به معنای واقعی کلمه درک می‌کنید که چرا به این وسیله جعبه جادو می‌گفتند. تلویزیون در گذشته این قابلیت را داشت که تمام توجهات را به سمت خود جلب کند، به ویژه برای بروبچه‌های دهه شصتی که این وسیله یک نعمت بزرگ بود و به نوعی می‌توان آن را سرگرم‌کننده‌ترین رسانه‌ای دانست که در آن سال‌ها در دسترس همه قرار داشت.

بزرگترین برگ برنده تلویزیون در آن سال‌ها توجه ویژه به کودکان و نوجوانان بود. در آن سال‌ها هم انیمه‌ها و انیمیشن‌های خارجی حضور پررنگی در جدول پخش شبکه‌های سیما داشتند و هم برنامه‌های تولیدی فراوانی با حضور بزرگان دنیای هنر همچون مرضیه برومند، ایرج طهماسب، حمید جبلی، اکبر عبدی، آتیلا پسیان، رضا ژیان، حسین محب احری و... برای بچه‌ها ساخته می‌شد. این وضعیت در سینما هم تقریبا به همین منوال بود، دورانی بود که «کلاه قرمزی و پسرخاله»، «گربه آوازه خوان» و «گلنار» ستاره‌های سینما بودند و چهره‌های تاثیرگذار هنر هفتم برای ساخت آثار کودک پیش قدم می‌شدند. همه این توجهات دست به دست هم داد تا کودکان و نوجوانان آن دوران، امروز حسرت بخورند که چرا برای بچه‌هایشان چنین فضایی وجود ندارد و سینما و تلویزیون حوزه کودک و نوجوان را رها کرده است.

با وجود این عدم نگاه به دنیای کودکان، اما هر ازگاهی در سینما و تلویزیون نشانه‌هایی از توجه به این ژانر به چشم می‌خورد، نشانه‌هایی که ما را امیدوار می‌کند که هنوز هم فیلمسازان و برنامه‌سازانی هستند که حواسشان به نسل امروز هست، نسلی که در دنیای ترسناک شبکه‌های اجتماعی گرفتار شده و اگر به آنها توجه نشود، ممکن است از سنین پایین درگیر آن شوند. بدون شک یکی از این نشانه‌های دوست داشتنی در این روز‌ها برنامه تلویزیونی «کودک شو» است، برندی که شبکه نسیم آن را به وجود آورد و حالا ششمین فصل آن این روز‌ها به روی آنتن می‌رود.

«کودک شو» از آن دست برنامه‌های موفق تلویزیون است که هنوز هم حرف‌هایی برای گفتن دارد. این برنامه تقریبا همزمان و در ادامه روند تولید آثار پرطرفداری همچون «دورهمی» و «خندوانه» به شبکه نسیم رسید، اما باوجود حذف آن برنامه‌ها از جدول پخش سیما، همچنان پرقدرت بر سر جای خود باقی مانده و رسالت خود را انجام می‌دهد.

ششمین فصل از برنامه «کودک شو» این روز‌ها به تهیه‌کنندگی حسین ربانی غریبی، کارگردانی رضا مهرانفر و با اجرای ملیکا شریفی‌نیا به روی آنتن می‌رود. ترکیبی که شاید در ابتدا اینطور به نظر می‌رسید که نمی‌تواند در این فضا عملکرد قابل دفاعی داشته باشد، اما آنها با ایده‌های نو و ایجاد تغییراتی در فضای برنامه کارشان را پیش از عید آغاز کردند و حالا خروجی کارشان پربیننده‌ترین برنامه شبکه نسیم و یکی از پرتماشاگرترین برنامه‌های تلویزیون است.

چرا کودک شو موفق است؟

در روزگاری که برنامه‌های پرطرفدار شبکه نمایش خانگی با دوجین سوپراستار سینما و تلویزیون و ستاره‌های دنیای موسیقی و فوتبال پر شده و تلویزیون هم برای جذب مخاطب در ویژه برنامه‌های نوروزی دست به دامن ستاره‌های ورزش و هنر می‌شود، اینکه یک برنامه تلویزیونی بدون استفاده از این بند در پی جذب مخاطب است و این کار با موفقیت انجام می‌دهد یک اتفاق ویژه و مبارک به حساب می‌آید.

شرایط برنامه‌سازی در سال‌های اخیر به سمتی رفته که همواره سازندگان آثار مختلف دست به دامن سلبریتی‌ها می‌شوند و برای جذب مخاطب بیشتر روی دنبال کنندگان مهمانان‌شان در شبکه‌های اجتماعی نیز حساب می‌کنند، اما در برنامه‌ای مثل کودک شو خبری از چهره‌های شناخته شده نیست و ستاره‌های اصلی این برنامه کودکان بامزه ۲ تا ۵ ساله هستند که به همراه خانواده‌هایشان به استودیوی کودک شو می‌هستندمی‌آیند، بازی‌های ساده انجام می‌دهند، شیرین زبانی می‌کنند و با همین روش‌های ساده مخاطب را با خود همراه می‌کنند. دقیقا چیزی که عنصر گم شده برنامه‌سازی در حوزه کودک و نوجوان بود، مسئله‌ای که باعث شد آثار کودک و نوجوان به نمایش درآمده در دهه‌های شصت و هفتاد به خاطره جمعی میلیون‌ها ایرانی تبدیل شود و دیدن دوباره شان بعد از چند سال باز هم حس نوستالژیک زمان کودکی را در ما زنده کند.

مخاطبان کودک شو نه برای دیدن سلبریتی‌ها که برای تماشای خانواده‌هایی شبیه به خودشان این برنامه را تماشا می‌کنند. اینجا بچه‌های کوچک مثل آن دسته از کودکانِ کار مجازی که در شبکه‌های اجتماعی به دنبال جذب فالوئر هستند نقش بازی نمی‌کنند، پدر و مادرهایشان هم برای برنده شدن فرزندانشان را مجبور به کار‌های عجیب و غریب و خارج از عرف نمی‌کنند، اینجا ما خانواده‌هایی را می‌بینیم که شبیه به آنها را در اطرافمان به وفور دیدیم، اصلاً یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت کودک شو همین است، اینکه ما آدم‌هایی را می‌بینیم شبیه به خودمان، با همان تیپ و استایل، همان توانایی‌ها و همان ارتباط‌هایی که با یکدیگر دارند و این برگ برنده اصلی «کودک شو» است.

انتهای پیام/