تبعات بی‌پایان سیل پارسال؛ انباشت زباله‌ها و نخاله‌های ساختمای در پلدختر
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۸۲۹۵۱
به گزارش خبرگزاری فارس از پلدختر، در حال حاضر حجم زباله و نخاله‌های ساختمانی در خیابان‌ها و معابر این شهر به حدی است که به یک چالش زیست محیطی و مشکل اجتماعی تبدیل شده و متاسفانه شهرداری و شورای شهر نسبت به جمع‌آوری آن در راستای رفاه حال شهروندان به ویژه سلامت آنان بی اعتنا هستند.
خبرنگار فارس در پلدختر به میان ساکنان یکی از مناطق درگیر با این چالش در بخش غربی شهر رفته و پای صحبت آنها نشسته و به گفت‌وگو پرداخته تا بتواند با رساندن صدای شهروندان به مسئولان مربوطه مشکلات پیش روی آنان کاهش یابد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شهروندان سیل زده هنوز از بدیهی‌ترین خدمات شهری محروم هستند
یک شهروند پلدختری با گلایه مندی از این وضعیت اظهار داشت: ساکنان منطقه شمال شرقی میدان شهید بهشتی پشت اداره پست سابق، متاسفانه با گذشت ۱۸ ماه از سیل همچنان از بدیهی‌ترین خدمات شهری محروم هستند و بوی نامطبوع و مشمئز کننده ناشی از انباشت زباله‌ها، گرد و خاک ناشی از نخاله‌های ریخته شده کف کوچه‌ها و انسداد جداول و چهره زشتی از محیط پیرامون بیشترین سهمی است که از این خدمات دارند.
بی تدبیری و بی برنامه‌گی شهروندان را به ستوه آورده است
وی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر افزود: رویارویی با انواع نخاله‌های ساختمانی رها شده در کوچه و معابر، عدم آسفالت کوچه‌ها و لوله‌گذاری به ویژه در آغاز فصل بارندگی، وضعیت تاسف باری است که امروز گریبانگیر ساکنان این منطقه شده و این چیزی نیست جز بی تدبیری ، بی برنامگی و بی توجهی متولیان امر و سوء مدیریت شهری که ما را به ستوه آورده است.
مکاتبات متعدد با شهرداری بی‌نتیجه ماند
یکی دیگر از شهروندان ساکن جنب کارخانه یخ پلدختر اظهار داشت: برای رفع وضعیت و شرایط سخت زندگی در کوچه‌های پر از زباله، نخاله و گرد و خاک با شهرداری پلدختر مکاتبه شده اما تاکنون راه به جایی نبرده‌ایم، شاید بهتر باشد پرسنل شهرداری بازدید میدانی از این منطقه داشته باشند تا عمق این موضوع شهری را از نزدیک ببینند و خود قضاوت کنند.
انسداد کوچه‌های منتهی به خیابان ساحلی نتیجه عدم نظارت مدیریت شهری است
وی در گفت و گو با خبرنگار فارس در پلدختر،افزود: برخی مالکان مسکونی، تجاری و اداری راه عبور در خیابان ساحلی را با حصارکشی خودسرانه با ادعای مالکیت مسدود کردند و این به معضلی برای ساکنان تبدیل شده که نتیجه عدم نظارت مدیریت شهری و بی اعتنایی به رفاه شهروندان در زمینه خدمات شهری است.
این شهروند پلدختری اضافه کرد: شهرداری، شورای شهر و هر اداره‌ای که در قبال این معضلات مسئولیت دارند بدانند که ما ساکنان این منطقه نیز جزئی از این شهر هستیم که حتی با وجود وضعیت محل زندگی خود از مهمان ها و کسی که از بیرون به محله ما می‌آید شرم داریم.
یک شهروند ساکن کوچه اول خیابان مطهری شمالی پلدختر گفت: در جریان سیل ویرانگر فروردین ماه سال 1398 آسیب‌های زیادی به ساختمان مسکونیم وارد شد و وسایل منزلم از بین رفت، اما اکنون که مدت‌ها است ما در خانه‌های خود واقع در جنب اداره پست سابق ساکن شده‌ایم کوچه و خیابان‌های ما همچنان به همان حالت آشفتگی و خرابی‌های سیل باقی مانده است.
خدا مراد رحمانی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر اظهار داشت: ساکنان این منطقه بارها اعتراض‌ها و مشکلات خود را برای رفع معضلات و جمع آوری نخاله‌های ساختمانی در کوچه و خیابان به نماینده مجلس، فرمانداری، شهرداری و سایر ارگان‌های مربوطه به طرق مختلف اطلاع داده و مکاتبه کرده‌ایم، اما تاکنون اقدام عملی صورت نگرفته است.
جداول تخریب شده از سیل همچنان با وضعیت نامناسب رها شده است
وی اضافه کرد: آسفالت کوچه ما و کوچه‌های مجاور بر اثر سیل از بین رفته و تخریب شده و جداول فرسوده و نامناسب است، اما متاسفانه تاکنون به همان شکل باقی مانده است.
یک شهروند ساکن ۱۲ متری جنب کلانتری سابق پلدختر گفت: سیل سال گذشته خسارات زیادی به ما و سایر ساکنان بخش غربی پلدختر وارد کرد و زندگی ما را از هر نظر به هم زد و تحت شعاع قرار داد، اما هنوز آثار سیل در این کوچه‌ها نمایان است و شهرداری در راستای رفاه شهروندان ،در این منطقه هیچ اقدامی نکرده است.
علی داد کرمی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر اظهارداشت: زیرساخت‌های شهری، لوله‌گذاری، جدول گذاری وآسفالت کوچه و خیابان‌های ما در سیل از بین رفته، اما در پساسیل هیچ اقدامی در راستای تعمیر و بازسازی آن از سوی شهرداری صورت نگرفته است.
چاره‌ای نداریم و در کوچه بن بست زندگی می‌کنیم
وی افزود: کوچه‌های این منطقه منتهی به خیابان ساحلی، بن بست شده و علی رغم اینکه هر روز از خانه بیرون می‌رویم با خاک، زباله و نخاله و وضعیت نامناسب کوچه‌های خود مواجه هستیم.در این کوچه‌ها مانند زندانی زندگی می‌کنیم وهیچ چاره‌ای نداریم.
این شهروند پلدختری اضافه کرد: انتظار می‌رود شهرداری پلدختر ، ساکنان این کوچه ها را از این معضلات و زندگی در بین آلودگی زباله و نخاله نجات دهد و راه عبور و مرور ما را باز کند چرا که معلوم نیست چه کسی متولی رفع مشکلات و معضلات پیش روی ساکنان این بخش از شهر است.
یکی دیگر از شهروندان پلدختری گفت: انباشت زباله خانگی و نخاله‌های ساختمانی در کوچه، معابر و خیابان‌های پلدختر به یک چالش زیست محیطی برای شهروندان تبدیل شده که علاوه بر چهره و دورنمای زشت که از دید عابران و مسافران در مرکز شهردارد زندگی ساکنان و اهالی را سخت کرده است.
انباشت تخاله‌ها و زباله‌ها، سلامت شهروندان را به خطر انداخته است
وی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر افزود: علاوه بر این ، این وضعیت به خودی خود موجب تجمع حشرات موذی و سگ‌های ولگرد به عنوان عامل انواع بیماری می‌شود و سلامت شهروندان را به مخاطره می‌اندازد.
وی اضافه کرد: با توجه به آغاز فصل بارندگی، انتظار می‌رود شهرداری پلدختر مشکلات ساکنان این بخش از شهر که به فراموشی سپرده شده را ببینند، که با نخستین بارندگی مقابل منازل ساکنان این کوچه‌ها از این فراتر می‌رود و نسبت به باز کردن راه، آسفالت کوچه ها، جدول کشی و جمع آوری نخاله‌ها اقدام کند.
درخواست رفع مشکلات ساکنان منطقه مطهری از امام جمعه
امام جمعه پلدختر گفت: ساکنان ضلغ غربی شهر پلدختر جنب مخابرات و اداره پست کوچه‌های یک، دو، سه، چهار و پنج مطهری شمالی، به نهاد امامت جمعه دو بار درخواست دادند که پس از سیل تا کنون هیچ گونه اقدامی از سوی شهرداری نسبت به رفع مشکلات این منطقه صورت نگرفته است.
حجت الاسلام سیدمحسن موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در پلدختر اظهار داشت: ساکنان این مناطق برای رفع مشکلات پیش روی خود از حیث جدول، آسفالت، لایروبی، فاضلاب و... با مسئولان مکاتبه کردند اما هیچ احوالی از آنها گرفته نشده است.
وی افزود: از شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر پلدختر انتظار می‌رود در اسرع وقت با بازدید میدانی از این مناطق،کار جهادی و انقلابی جهت رفع مشکلات ساکنان اقدام تا از این وضعیت اسف بار خارج و به شرایط عادی برگردند.
انتهای پیام/
گزارش از هما کریمیان
منبع: فارس
کلیدواژه: سیل زباله پلدختر چالش نخاله های ساختمانی پلدختر اظهار آسفالت کوچه کوچه ها رفع مشکلات خیابان ها نخاله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۸۲۹۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخلیه ماهانه۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال های آب تهران | روایت کارگرهایی که در مسیر پاکسازی کانال‌های شهر جان می دهند
همشهری آنلاین-لیلا شریف: با قدهای خمیده خود را به کانال‌های زیرزمین می‌رسانند تا رد زباله‌ها و اشیاء بی‌ارزش به جای مانده اهالی شهر در آبراه‌ها را پاک کنند، هر بار که تاریکی کانال‌ها کارگرها می‌بلعد، هراس به شماره افتادن نفس‌ها در دل آنها جای می‌گیرد.
با دلهره‌های همیشگی در میان آب‌های آغشته به فاضلاب، بدن خود را به پیش می‌رانند تا بطری‌های آب معدنی، لاستیک‌های فرسوده، ظرف‌های یکبار مصرفی و...که مسیر آبراه‌ها را سد کرده‌اند را از زیر زمین تخلیه کنند.
فعالیت کارگرهایی که مسئولیت پاکسازی آبراه‌ها و کانال‌های شهر را برعهده دارند شاید چندان به چشم نیاید اما هر گونه کوتاهی در حیطه فعالیت آنها است که می تواند، تهران را در میان سیل و آبگرفتگی‌های شدید غرق کند.
کار کردن در فضای تاریک کانال‌ها و پاکسازی با مشکلات خاص خود همراه است و حتی نفس کشیدن در هوای آغشته به فاضلاب نفس را بند می‌آورد. پاکسازی برخی کانال‌ها با توجه به وسعت و ارتفاعشان با تکیه بر ماشین آلات انجام می‌شود اما در بسیار از مواقع این کارگرها هستند که باید در میان آب‌های آلوده تن را به آب بزنند.
کم نیستند مسیل‌هایی که پاکسازی آنها تنها با قدهای خمیده و استفاده از سطل‌های کوچک ممکن است. مجید دیری، معاون آبراه‌ها و قنوات شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران به خبرنگار همشهری در این رابطه توضیح می‌دهد: «در نقاطی که امکان استفاده از ماشین‌های مکانیکی نیست؛ یعنی بیشتر داخل کانال‌های درون شهر و فرعی که ورودی کوچکی دارند، از نیروهای انسانی استفاده می‌کنیم. در بسیاری از این کانال‌ها، زباله‌های شهروندان مانع جریان آب می‌شوند.»
تخلیه فاضلاب در آبراه‌ها
به‌گفته دیری «ورودی‌های کوچک به کانال‌هایی با ارتفاع یک‌متر و ۲۰سانتی‌متر و عرض۸۰ سانتی‌متر ختم می‌شوند. کارگرها مجبور هستند با قد خمیده در این کانال‌ها حرکت کنند و با سطل‌هایی کوچک رسوب‌ها، لجن‌ها و زباله‌ها را روی زمین بفرستند. در تمام این موارد سختی کار در مسیلی که با فاضلاب تداخل دارد، دوچندان می‌شود.»
او در مورد ورود فاضلاب‌ها به کانال‌های شهری گفت: «به جز زباله و پسماند ما شاهد ریخته شدن فاضلاب در کانال‌ها هستیم که دردسرهای عظیمی به دنبال دارد، کارگرها مجبور هستند که برای تخلیه زباله‌ها، وارد آب‌هایی شوند که با فاضلاب صنایع و خانگی ترکیب شده است. ما این موضوع را به دادستانی نیز اعلام کرده‌ایم اما هنوز شاهد هستیم که فاضلاب شهری در مسیر آب‌های سطحی تخلیه می‌شود. حتی شاهد هستیم که در برخی مناطق به دلیل نفوذ ناپذیر بودن خاک که امکان حفر چاه جذبی وجود ندارد به همین دلیل فاضلاب‌های خانگی را در نهرها و کانال‌های شهر سرازیر می‌کنند، مناطق ۱۹ و ۲۲ با این موضوع درگیر هستند اما هنوز چاره‌ای اندیشیده نشده است. در منطقه ۲۱ نیز کارخانه‌ها به راحتی پساب‌های صنعتی خود را در کانال‌ها می‌ریزند، که دردسرساز است. بیمارستان‌هایی هم که تصفیه کننده ندارند، این راه را انتخاب می کنند.»
دور ریزهای دردسرساز شهر
به تمام زباله‌ها، پسماندها، فاضلابی که در آبراه‌های شهر جمع می‌شود، دورریز گفته می‌شود و این دورریزها شامل مواد و اشیای فاقد ارزش هستند که از جانب شهروندان و صاحبان صنایع طرد شده و به آبراه‌ها ریخته می‌شوند.
دیری در رابطه با طبقه بندی انواع دورریزها توضیح داد: متأسفانه دورریزی در سطح شهر موجب می‌شود که در نهایت این اشیاء و مواد به کانال‌های آب منتقل شوند. دورریزهای صنایع، پساب صنعتی، دولتی، نخاله ساختمانی، گیاهان خشک، نخاله‌های ساختمانی، فاضلاب خانگی و بیمارستانی، مناسبتی و مجرمانه چند دسته بندی کلی این مسئله هستند متأسفانه تمام این دور ریزها در نهایت به کانال‌های شهری منتقل می‌شوند و مشکل عدیده‌ای را برای شهر ایجاد می‌کنند.
دورریزهای مجرمانه نیز مشکلی هستند که فرآیند پاکسازی آبراه‌ها را بسیار دشوار تر کرده‌اند، به گفته معاون آبراه‌ها و قنوات شهری شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران « زمانی که افراد، پساب‌های و لجن‌های آلوده را در کانال‌ها تخلیه می‌کنند از نظر قانونی دست به اقدامی مجرمانه زده‌اند، در برخی از ایام سال نیز با توجه به مناسبت‌های خاص مانند سال نو، شاهد افزایش دورریزهای خانگی هستیم. مجموع این دورریزی‌ها موجب می‌شود که ما با یکسری مواد غیرقابل استفاده که در داخل کانال‌ها هدایت شده است، مواجه شویم. این مواد غیرقابل استفاده نتیجه‌ای جز آسیب به شهر ندارند.»
از جنازه تا رودخانه لاستیک‌های فرسوده
هر چند باورش سخت است اما درست در زیر شهر، آنجا که قرار بود آب‌های روان به راحتی عبور کنند، رودخانه‌ای از لاستیک‌های فرسوده، تشک‌های رها شده و... ایجاد شده است و حتی گاهی جنازه نیز در میان آن پیدا می‌شود.
دیری در رابطه با عجیب‌ترین دورریزهایی که در تهران مشاهده کرده است، گفت: تشک ومبلمان شهری در کانال‌های آب خیلی دیده می‌شوند و ما حتی جنازه هم در کانال‌های آب تهران پیدا کرده‌ایم. در کنار این موارد ما شاهد هستیم که لاستیک‌های فرسوده خودرو هم به تعداد بسیار بالا از سوی شهروندان و صنایع در کانال‌ها انداخته می‌شوند.»
منطقه ۴ و ۱۴ بیشترین چالش را در مورد دورریزها دارند
اصناف، صنایع، شهروندان؛ سه بازیگری هستند که بیشترین نقش را در دورریزی‌های شهر دارند:«این سه دسته در طول زمان بیشترین دورریزها را وارد کانال و آبراه‌های شهر کرده‌اندT در همه صورت صنایع،اصناف و شهروندان نقش پررنگی در منابع اولیه تولید دورریزها دارند.»
دیری با اشاره به نقش آفرینی اصناف و شهروندان در آلوده شدن آبراه‌ها گفت: منطقه ۴ و ۱۴ یکی از پرچالش‌ترین مناطق در بحث دورریزی از سوی شهروندان هستند، پس از آن منطقه ۱۲ با دورریزهای اصناف درگیر است و در مرحله بعد منطقه ۱۵ دچار مشکل آفرینی توأمان شهروندان و اصناف در این حوزها است.
برخی مشاغل که با مواد شیمیایی سر و کار دارند، روغن و مواد شیمیایی را در کانال‌ها می‌ریزند، زمانی که کارگرها برای تخلیه زباله به داخل آب می‌روند، با چهره‌های پوشیده شده از مواد شیمیایی و روغن‌های سوخته به سطح زمین برمی‌گیرند:« مشاغلی مانند آبکاری، کارواش، خشکشویی، مراکز نقاشی اتومبیل، تعمیرگاه‌های خودرو و...در این رابطه دردسر ساز هستند، حتی برخی از کانال‌ها در منطقه ۱۵ با زوائد کشتار گوسفند و گاو پر می‌شوند. ما در آخرین نقطه پاکسازی نهرها و کانال‌های شهر قرار داریم و این بی مسئولیتی‌ها موجب شده است تا بیشترین فشار بر روی کارگرهای این حوزه باشد.»
تخلیه ماهانه ۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال‌های آب
به گفته دیری«هر ناحیه شهر تهران روزانه نزدیک به یک کامیون زباله از داخل کانال‌ها تخلیه می‌کند، که این میزان از نظر تناژ معادل ۵۰۰ تن زباله و لجن در ماه- معادل ۱۰۰ متر مکعب- در شهر تهران است.»
او افزود: این میزان در برهه‌های خاصی مانند فصل تابستان، سال نو، مناسبت‌ها افزایش پیدا می‌کند. هر زمان که در منطقه‌ای ساخت و سازش افزایش پیدا کند، حجم نخاله‌های ساختمانی ریخته شده در کانال‌ها نیز روند افزایشی به خود می‌گیرد.»
سرنوشت سیاه کارگرهای شهری
کار کردن در فضای تاریک و آلوده کانال‌ها و آبراه‌های شهری همیشه ختم به خیر نمی‌شود و گاهی زباله‌های تلنبار شده در کانال، آخرین تصویری است که یک کارگر در ذهنش ثبت می‌کند.
کشته شدن این دسته از کارگرها داستان تلخی است که هر چند جایی میان اخبار ندارد اما همچون داغی ناگفته در حافظه شهر ثبت می‌شود مانند ۲ کارگری که در سال ۹۶ در کانال منطقه ۱۳ جان باختند:«در سال ۹۶ که یکی از کارگرهای ما مشغول پاکسازی یک کانال در منطقه ۱۳ بود، به علت زباله‌هایی که آب بند یک کانال را مسدود کرده بودند، به داخل کانال رفتند اما زمانی که آب بند را باز کردند، حجم آب قرار گرفته در پشت آب بند به حدی زیاد بود که از ۶ کارگر رفته در کانال، ۲ کارگر کشته شدند و جنازه‌هایشان در حوالی منطقه ۱۵ و انتهای شهر تهران پیدا شد. در بحث فاضلاب نیز چند سال پیش، گازهای مربوط به فاضلاب جان چند نفر از کارگرهایی که در منطقه ۱۹ مشغول فعالیت در کانال‌ها بودند را گرفت. این اتفاق معمولا در کانال‌های سربسته‌ای رخ می‌دهد که امکان جریان هوا وجود ندارد.»
از زباله‌ها رها شده کلافه‌ایم
کارگرها زمانی که دست‌های خود را از دهانه کانال رها و تمام بدنشان را به آب پر از لجن، فاضلاب و زباله آغشته می‌کنند، تازه کارهایشان شروع می‌شود.مهرداد نزدیک به ۲ دهه است که به عنوان کارگر مشغول پاکسازی کانال‌هایی شهری فعالیت می‌کند، او با گلایه از افرادی که زباله و پسماندها را در داخل کانال‌ها رها می‌کنند از سختی‌های کارش می‌گوید:« مشکلات ما یکی و دوتا نیست، هر دفعه یک مسئله‌ای داریم. الان یکسری کانال‌ها هستند که پر از فاضلاب شدن، از ترس جونمون مجبوریم که با اکسیژن توی کانال بریم.»
مهرداد بعد از ۵ ماه نتوانسته است حقوق خود را از پیمانکار دریافت کند اما هر روز برای پاکسازی یک کانال و آبراه و به منظور نجات شهر کمر همت می‌بندد:«دردسرهای اصلی برای کانال‌های سربسته‌اس، ارتفاع این کانالا ۱ و نیم تا ۷ مترند، کارگر با طناب و دبه زباله‌ها رو میفرسته بالا. خطرای کار ما خیلی زیاده، مثلا داداشم چند وقت پیش توی یه کانال آب رفت و گاز فاضلاب گرفتش، جوری که بیچاره کارش به بیمارستان کشیده و هنوزم ریه‌هاش مشکل داره.»
کانال‌های شهر مملو از زباله‌ها و اشیاء فاقد ارزش شهر، ردی از بی‌مسئولیتی هر یک از شهروندان تهرانی را به دوش می‌کشند، هر بار که یک زباله کوچک، یک کالای فرسوده و ... راهی مسیل‌ها و آبراه‌ها می‌شوند، این کارگرهای شهرداری هستند که باید بار مسئولیت را به دوش بکشند تا مبادا در بزنگاه‌هایی، این دورریزها منجر به وقوع یک فاجعه شوند.
کد خبر 847004 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها زباله شهرداری تهران پایتخت
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت