پُست همسر شهید رضایی‌نژاد درباره استاد شجریان جنجال به پا کرد!
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۸۷۰۱۷
با انتشار این عکس نوشته بود: چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان...
یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان...
روحش شاد
#استاد_شجریان
#حافظ
پ.ن: عکس را خودم از داریوش گرفته ام. آبان ماه ۱۳۸۵. در کنار عکس استاد که سالها زینت بخش خانه مان بود. وبه پاس خاطرات خوشی که از آوازها و تصانیف استاد شجریان با هم ساخته بودیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
. چندان که گفتم غم با طبیبان درمان نکردند مسکین غریبان... یا رب امان ده تا بازبیند چشم محبان روی حبیبان... روحش شاد #استاد_شجریان #حافظ پ.ن: عکس را خودم از داریوش گرفته ام. آبان ماه ۱۳۸۵. در کنار عکس استاد که سالها زینت بخش خانه مان بود. وبه پاس خاطرات خوشی که از آوازها و تصانیف استاد شجریان با هم ساخته بودیم.
A post shared by shohreh pirani (@shohreh.pirani) on Oct 8, 2020 at 6:48am PDT
این پست با جنجال زیادی همراه شد طوری که خانم پیرانی با انتشار پستی دیگر سعی کرد حواشی را پایان دهد.
View this post on Instagram. از کجا آغاز شد؟ نمیدانم. این را میدانم از وقتی چشم باز کردم گوش من با صدای استاد شجریان آشنا بود. خاطرات کودکیم با صدای استاد توامان است. پدرم طرفدار پر و پا قرص استاد بود. در یادگیری اجتماعی غیر مستقیم فرزندان هم موسیقی استاد را شناختیم و دل بستیم. بدون اینکه خودمان بفهمم تمام تصانیف و آوازهای استاد را حفظ شدیم. بدون اینکه چندان درکی در آن دوران کودکی با شعر سعدی، مولانا، حافظ، خیام، عارف، هوشنگ ابتهاج و... مانوس شدیم. پدرم شاید اگر خودش هم میخواست در تربیت مستقیم نمیتوانست این تاثیر را بر ما بگذارد. علاقه و درک او از شعر و موسیقی سنتی گوش و ذهن ما را تربیت کرد. همسرم که پیشنهاد ازدواج داد از اولین سوالاتش این بود موسیقی چه گوش میدهم؟ گفتم شجریان. کدام آلبوم استاد؟ آن موقع همچنان تحت تاثیر پدر و علایقش حتی در آلبوم های استاد بودم گفتم همایون مثنوی. بعدها شنیدم داریوش تا مدتها پس از آن و قبل از عقد مان، به یاد من همایون مثنوی گوش میداده. ازدواج که کردیم فهمیدیم پر رنگ ترین نقطه اشتراک مان کاست های استاد شجریان است. در سفر و حضر، در گفتگو و سکوت، در قهر و آشتی شجریان همیشه حرفی برای گفتن در زندگی ما داشت. داریوش دستگاه های موسیقی ایرانی را به خوبی میشناخت. دوستان و همکارانش حتما تصدیق میکنند حتی حین کار در آزمایشگاه و انجام تست حتما نوایی از شجریان روشن بود. من با داریوش فهمیدم آوازهای استاد را بیش از تصانیف دوست دارم. شعر را با آواز درک کردم. تازه فهمیده بودم چرا پدر اینقدر پرتکرار آوازها را گوش می‌دهد. دوستان شاعرم اغلب لطف دارند و به من میگویند با اینکه شاعر نیستی ولی شعرشناس خوبی هستی! نمیدانم اینگونه هست یا نه، اما قطعا هنر استاد شجریان در انتخاب شعر و موسیقی متناسب در این شناخت من و امثال من از شعر فارسی تاثیر غیرقابل انکاری داشته است. قطعا در تربیت آرمیتا هم راه پدرم و پدرش را پی خواهم گرفت. آرمیتا و نسل های پس از آرمیتا باید بدانند هویت شان ریشه در چه اصالتی دارد تا با هر بادی به سویی خم نشوند. اصالت و هویتی که استاد شجریان نقش به سزایی در یاداوری و بازسازی آن داشتند. پ.ن: کاش دوستان عزیزی که این روزها له یا علیه استاد شجریان موضع گیری میکنند نه یک آلبوم نه یک آواز که تنها یک تصنیف استاد را گوش داده بودند.
A post shared by shohreh pirani (@shohreh.pirani) on Oct 9, 2020 at 12:19pm PDT
وی با انتشار عکسی نوشت: از کجا آغاز شد؟ نمیدانم. این را میدانم از وقتی چشم باز کردم گوش من با صدای استاد شجریان آشنا بود. خاطرات کودکیم با صدای استاد توامان است. پدرم طرفدار پر و پا قرص استاد بود. در یادگیری اجتماعی غیر مستقیم فرزندان هم موسیقی استاد را شناختیم و دل بستیم. بدون اینکه خودمان بفهمم تمام تصانیف و آوازهای استاد را حفظ شدیم. بدون اینکه چندان درکی در آن دوران کودکی با شعر سعدی، مولانا، حافظ، خیام، عارف، هوشنگ ابتهاج و... مانوس شدیم. پدرم شاید اگر خودش هم میخواست در تربیت مستقیم نمیتوانست این تاثیر را بر ما بگذارد. علاقه و درک او از شعر و موسیقی سنتی گوش و ذهن ما را تربیت کرد. همسرم که پیشنهاد ازدواج داد از اولین سوالاتش این بود موسیقی چه گوش میدهم؟ گفتم شجریان. کدام آلبوم استاد؟ آن موقع همچنان تحت تاثیر پدر و علایقش حتی در آلبوم های استاد بودم گفتم همایون مثنوی. بعدها شنیدم داریوش تا مدتها پس از آن و قبل از عقد مان، به یاد من همایون مثنوی گوش میداده. ازدواج که کردیم فهمیدیم پر رنگ ترین نقطه اشتراک مان کاست های استاد شجریان است. در سفر و حضر، در گفتگو و سکوت، در قهر و آشتی شجریان همیشه حرفی برای گفتن در زندگی ما داشت. داریوش دستگاه های موسیقی ایرانی را به خوبی میشناخت. دوستان و همکارانش حتما تصدیق میکنند حتی حین کار در آزمایشگاه و انجام تست حتما نوایی از شجریان روشن بود. من با داریوش فهمیدم آوازهای استاد را بیش از تصانیف دوست دارم. شعر را با آواز درک کردم. تازه فهمیده بودم چرا پدر اینقدر پرتکرار آوازها را گوش می‌دهد.
دوستان شاعرم اغلب لطف دارند و به من میگویند با اینکه شاعر نیستی ولی شعرشناس خوبی هستی! نمیدانم اینگونه هست یا نه، اما قطعا هنر استاد شجریان در انتخاب شعر و موسیقی متناسب در این شناخت من و امثال من از شعر فارسی تاثیر غیرقابل انکاری داشته است.
قطعا در تربیت آرمیتا هم راه پدرم و پدرش را پی خواهم گرفت. آرمیتا و نسل های پس از آرمیتا باید بدانند هویت شان ریشه در چه اصالتی دارد تا با هر بادی به سویی خم نشوند. اصالت و هویتی که استاد شجریان نقش به سزایی در یاداوری و بازسازی آن داشتند.
پ.ن: کاش دوستان عزیزی که این روزها له یا علیه استاد شجریان موضع گیری میکنند نه یک آلبوم نه یک آواز که تنها یک تصنیف استاد را گوش داده بودند.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: شهید رضایی نژاد محمدرضا شجریان شهره پیرانی پارسی خبر آوازهای استاد صدای استاد استاد شجریان شعر و موسیقی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۸۷۰۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آئین بزرگداشت استاد مصطفی کمال پورتراب برگزار شد
آئین بزرگداشت استاد "مصطفی کمال پورتراب" پژوهشگر، مولف و استاد فرهیخته موسیقی در تالار اجتماعات شهید مطهری انجمن مفاخر فرهنگی برگزار شد. - اخبار فرهنگی -
به‌گزارش خبرگزاری تسنیم، آیین بزرگداشت استاد «مصطفی کمال پورتراب» پژوهشگر، مولف و استاد فرهیخته موسیقی به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و با حضور پرشمار استادان، پژوهشگران، مدیران فرهنگی و هنری و علاقه مندان به موسیقی در تالار اجتماعات شهید مطهری(ره) انجمن برگزار شد.
در ابتدای این آیین پس اجرای زنده قطعاتی از آثار موسیقایی استاد کمال پورتراب از سوی دوتن از نوازندگان جوان کشور، محمود شالویی رییس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به ایراد سخن پرداخت و گفت: هنوز هم شخصیت و سلوک استاد پورتراب برای عموم مردم و دانشجویان موسیقی کشور ناشناخته است، حال آنکه این استاد فقید حائز ویژه گی هایی منحصر به فرد بود.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: آثار موسیقایی مرحوم پورتراب همواره در هنرستان های موسیقی مورد توجه و مرجع هنری آن هاست همچنین در واحدهای علمی و کاربردی و دانشگاه های ایران از گذشته تا کنون آثار این استاد گرانقدر از جمله کتاب وزین «تئوری موسیقی» محل رجوع استادان و دانشجویان موسیقی بوده و هست.
شالویی در پایان گفت: شوربختانه استاد پورتراب در میان ما نیست، اما نام و یاد او همچنان زنده است و ما نیز در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تلاش می کنیم بار دیگر اندیشه و آثار هنری ایشان را بازخوانی نموده و میراث گرانقدر فرهنگی و هنری وی را به نسل جوان و جدید کشور منتقل نماییم.
«پورتراب» با کسی تعارف نداشت
در ادامه این آیین شاهین فرهنگ استاد موسیقی و آهنگساز نامدار کشور به ایراد سخن پرداخت. او گفت: مرحوم پورتراب هم آهنگساز بود و هم نوازنده و استاد دانشگاه. او موسیقی دانی سرزنده و کوشا بود که اکثر نوازندگان و موسیقی دانان از مجلس درس او بهره مند شده بودند.
او اضافه کرد: «پورتراب» صریح الهجه بود و بمانند «پیرِ دیر» همگان را راهبری می کرد. او با هیچ کس تعارف نداشت و همواره در عرصه فرهنگ و هنر دیدگاه ها و نظرات خود را با صراحت بیان می‌کرد.
فرهت در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: در عرصه موسیقایی باید وقت گذاشت و تلاش و کوشش کرد. هیچ کس در جهان موسیقی بدون جد و جهد به جایی نمی رسد.
«پورتراب» نیز تلاش فراوان می کرد و پشتکار چشمگیری داشت تا به مقام استادی رسید و به بهترین شکل ممکن دانش موسیقایی خود را به شاگردانش منتقل کرد.
استاد «پورتراب» عاشق موسیقی بود
سومین سخنران این نشست داوود گنجه ای عضو شورای عالی خانه موسیقی ایران بود. او اظهار کرد: اگر کسی عاشق باشد می تواند در مسیر زندگی خود به تکامل برسد. پورتراب نیز عاشق موسیقی بود و از رهگذر این سلوک به جایگاهی رفیع در سپهر موسیقایی ایران دست یافت و خوشبختانه شاگردان فراوانی را هم رشد و پرورش داد.
او تأکید کرد: مرحوم استادپورتراب، مردی دانشمند، بخشنده و با اخلاق بود که به معنای واقعی کلمه متخلق به اخلاق کریمه شده بود.
گفت‌وگو با حمید غلامعلی خواننده قدیمی موسیقی پاپتعهد و مسئولیت پذیری استاد پورتراب
در بخش دیگری از این رویداد، محمد میرزمانی آهنگساز و استاد موسیقی با ذکر خاطراتی از استاد پوتراب گفت: پورتراب به غایت متعهد و مسئولیت پذیر بود. از اینرو اگر مسئله ای در ذهنش شکل می گرفت، تا راه حلی برای آن پیدا نمی کرد از پای نمی نشست.
او تصریح کرد:پورتراب به معنی واقعی کلمه، عاشق موسیقی بود و در بسط و گسترش هنر موسیقی در ایران، نقشی مهم و تأثیرگذار داشت.
پورتراب؛ شخصیتی خستگی ناپذیر
در پایان، حمیدرضا نوربخش مدیر عامل خانه موسیقی ایران طی سخنان کوتاهی گفت: استاد پورتراب در بسیاری از جنبه ها کم نظیر بود و اما متاسفانه در ایام بعداز انقلاب کمتر نزد نسل های جوان و جدید شناخته شد.
اوافزود: پس از انقلاب، استاد با حضور در خانه موسیقی ایران و برخی شوراهای تخصصی، جانی دوباره گرفت و مجدانه و با مسئولیت پذیری فراوان، به عرصه موسیقایی کشور خدمات شایان تقدیری ارائه کرد.
مدیر عامل خانه موسیقی ایران تأکید کرد: پورتراب شخصیتی خستگی ناپذیر داشت و هیچوقت دست از تلاش و کوشش هنری و فرهنگی نکشید و در تمام طول عمر پربرکت خویش از سرامدان عرصه علم، فرهنگ و هنر ایران بود.
نوربخش پس از پایان سخنرانی خود به یاد استاد پورتراب، آوازخوانی کرد و در پایان این آیین بزرگداشت نیز پس از رونمایی از کتاب زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی استاد مصطفی کمال پورتراب، لوح تقدیر و سپاس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با حضور رئیس انجمن و استادان حاضر در نشست به حمیدرضا نوربخش مدیر عامل خانه موسیقی ایران و نماینده خانواده استاد پورتراب اهدا شد.
انتهای پیام/
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد