۹ رفتاری که هرگز نباید در کشور‌های دیگر انجام دهید
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۱۳۵۶۰
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یک ضرب المثل هست که می‌گوید «وقتی در رم هستی باید مثل رمی‌ها رفتار کنی» و این نکته در مورد همه جا صدق می‌کند. وقتی می‌خواهیم به کشور دیگری سفر کنیم، شروع به تحقیق می‌کنیم تا همه‌ی باید‌ها و نباید‌های آنجا را بدانیم.
اما دانستن نباید‌ها واجب‌تر از دانستن باید‌ها است، چون این آگاهی ما را از تجربه‌ی هر موقعیت بحث برانگیز و خجالت آوری در امان نگه می‌دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ادامه با کار‌های عادی آشنا می‌شویم که در کشور‌های دیگر بی ادبانه محسوب می‌شوند و به همین دلیل از انجام آنها باید خودداری کرد.
انعام دادن در ژاپن
ندادن انعام در ژاپن شاید اجباری نباشد، اما در مواردی کار بی ادبانه‌ای محسوب می‌شود. در ژاپن شاید پایین برگه‌ی صورتحساب خود هم ببینید که عنوان شده پیشخدمت حق و حقوق خود را به طور کامل دریافت می‌کند بنابراین نیازی به انعام نیست.
دنگی حساب کردن صورتحساب در فرانسه
در فرانسه دنگی حساب کردن صورتحساب را نشانه‌ی خامی می‌دانند. چون فرانسوی‌ها اصلاً از صحبت کردن درباره‌ی پول خوش شان نمی‌آید. با این حال، اگر تعدادتان زیاد باشد، می‌توانید تصمیم بگیرید که هزینه‌ی صورتحساب بین همه تقسیم شود.
دست تکان دادن برای دیگران در یونان
یونانی نشان دادن کف دست را بیشتر توهین آمیز می‌دانند تا روشی برای سلام و احوالپرسی. این حرکت برای آنها بیشتر معنی پس زدن می‌دهد.
عکس گرفتن بدون اجازه در امارات
طبق قوانین کشور امارات این کار جرم محسوب می‌شود. ممکن است به خاطر این ;hv تا ۶ ماه زندان و جریمه‌ی سنگینی برایتان بریده شود، به خصوص اگر آن عکس را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنید.
بیشتر بخوانید
از پختن روزمره بقایای جسد اجداد تا قطع انگشتان زنان!رعایت نکردن نوبت در صف در استرالیا
در استرالیا و انگلیس رعایت نکردن نوبت در صف یک تابو محسوب می‌شود. این مسأله در مورد وسایل نقلیه عمومی، مراکز خرید، کافه‌ها و هر جای دیگری صدق می‌کند. همیشه صبر کنید تا نوبت تان برسد و کار را برای خود سخت نکنید.
راه رفتن در خط ویژه دوچرخه در هلند
دوچرخه سواری یکی از روش‌های اصلی حمل و نقل در کشور هلند محسوب می‌شود و خط‌های ویژه‌ی آن معمولاً بسیار شلوغ است. به همین خاطر اگر در خط ویژه دوچرخه راه بروید این خطر وجود دارد که با یک دوچرخه تصادف کنید. بهتر است همیشه این مسأله را درنظر داشته باشید و برای دوری از هر گونه خطری از پیاده رو استفاده کنید.
حرکت اوکی در ترکیه
در ترکیه حرکت اوکی معادل نشان دادن انگشت وسط است. این مسأله در مورد کشور‌های آلمان و برزیل هم صدق می‌کند.
تکان دادن سر در بلغارستان و آلبانی
تکان دادن سر به سمت بالا و پایین معمولاً معنای بله می‌دهد و چپ و راست کردن سر معمولاً معنای خیر. اما در کشور‌های بلغارستان و آلبانی معنی این حرکات دقیقاً برعکس است.
غذا دادن به پرنده‌ها در سنگاپور
در سنگاپور غذا دادن به پرنده ها، آشغال ریختن و جویدن آدامس در مکان‌های عمومی جریمه‌های سنگینی دارد.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: آداب معاشرت گردشگری رسم و رسومات محسوب می شود باید ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۱۳۵۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نعل و میخ؛ ابزار یک شغل پردرآمد | روزی روزگاری ۲۱ مغازه پالان‌دوزی در بازار طهران
همشهری آنلاین-بهاره خسروی : مثل معروف «یکی به نعل می‌زند و یکی به میخ» را شاید زیاد شنیده باشید. این مثل با خودش حکایتی از حرفه نعل‌بندان تهران قدیم دارد که روزگاری برای کسب رزق و روزی به نعل و میخ می‌زدند. در روزگاری که خبری از اتومبیل و ماشین های بابری غول‌پیکر نبود همه خدمات حمل و نقل مسافر و بار بر دوش چهار پایان بود. به همین دلیل اکثر مردم در خانه یک یا دو حیوان چهارپا را نگهداری می کردند و حفظ سلامتی و تجهیز آن از اوجب واجبات محسوب می شد که نعل و پالان برای این زبان بسته‌ها از آن جمله بود.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
در واقع نعل و پالان حکم لوازم یدکی را برای حیوانات داشتند و همه سعی می کردند بهترین آن را برای حیوان خود تهیه کنند. بنا به تعریف ریش‌سفیدان تهران، با وجود اینکه نعل‌بندی از مشاغل پرمشتری و پردرآمد بود، اما بیشتر شغلی پیرمردی محسوب می‌شد و جوان‌ها علاقه چندانی به دنبال کردن این حرفه نداشتند. بازارچه «عباس هرندی»، انتهای بازار چهارسوق، که به یک سه‌راهی ختم می‌شد، تا حوالی حرم حضرت عبدالعظیم(ع) از راسته‌های معروف نعل‌بندان تهران قدیم بود.
پالان‌دوزی هم از مشاغل هم‌خانواده نعل‌بندی محسوب می‌شد، چرا که در گذشته رفع و رجوع امور خانه و محل کسب و کار بدون چهارپا میسر نبود و قرار گرفتن اشیا و افراد روی چهارپا مستلزم داشتن پالان بود. بر این اساس، نوع و کیفیت پارچه و مواد اولیه ساخت یک پالان بسیار مهم بود. هر پالان‌دوزی که این اصل را در کنار مشتری‌مداری رعایت می‌کرد قطعاً آوازه و شهرتی میان مردم نصیبش می‌شد. این حرفه هم مانند نعل‌بندی پرمشتری بود.
جعفر شهری در کتاب «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم/ زندگی، کسب و کار» به تعداد ۲۱ مغازه پالان‌دوزی در بازار تهران اشاره می‌کند. در تهران پاتوق بیشتر پالان‌دوزان و نعل‌بندان بازار «عباس هرندی» حوالی سر قبر آقا در چهارراه مولوی بود.
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد