نقش شهید منتجبی در آزادسازی خرمشهر / رزمندگان زنجانی نقش بسزایی در آزادسازی خرمشهر داشتند
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۵۴۱۶۱
گروه استانها - فرمانده سپاه استان زنجان با بیان اینکه آزادسازی خرمشهر همانند فتح مکه برای مسلمانان شیرین بود، گفت: رزمندگان زنجانی نقش بسزایی در آزادسازی خرمشهر داشتند. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، سردار جهانبخش کرمی امشب در مراسم وداع باشکوه مردم زنجان با شهید والامقام "مسعود منتجبی" اظهار داشت: درخت تنومند انقلاب اسلامی توسط خون شهیدان آبیاری میشود و امنیت و قدرت امروز جمهوری اسلامی مدیون همین شهدای والامقام و رهبری داهیانه مقام معظم رهبری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ضمن ادای احترام به مقام شامخ شهدا اظهار کرد: شهید منتجبی در 17 اردیبهشت سال 61 به شهادت رسید. در دو مرحله که این شهید بزرگوار حضور داشت اقدامات بسیار مهمی در راستای آزادسازی خرمشهر انجام شد. بیش از 5 هزار کیلومتر مربع کشورمان از دست دشمن آزاد شد و بیش از 9 هزار نفر از نیروهای دشمن کشته و اسیر شدند. آزادسازی جاده اهواز - خرمشهر، آزادسازی مرزهای بینالمللی و همینطور دور زدن و به دام انداختن دشمن از جمله موفقیتهای عملیات بیتالمقدس بود. رزمندگان زنجانی نقش بسزایی در آزادسازی خرمشهر داشتند.
فرمانده سپاه انصارالمهدی(عج) استان زنجان با بیان اینکه سومین مرحله عملیات بیتالمقدس با درگیریهای زیادی مواجه شد، خاطرنشان کرد: سرانجام چهارمین مرحله بیت المقدس در اول خردادماه آغاز شد و نهایتا خرمشهر در سوم خرداد آزاد شد و این آزادسازی همانند فتح مکه برای مسلمانان شیرین بود.
تقدیر سپاه از "حسینیه اعظم زنجان" برای اجرای بزرگترین رزمایش کمکهای مومنانه/ توزیع 110 هزار بسته معیشتی یومالعباس(ع) شهید "منتجبی" پس از 38 سال وارد زادگاهش شد/استقبال باشکوه از یادگار 8 سال دفاع مقدس + تصاویروی با بیان اینکه پیکر مطهر شهید "منتجبی" امروز پس از 38 سال وارد زادگاهش شد، تصریح کرد: ای کاش والدین این شهید حضور داشتند و پیکر مطهر فرزند دلبندشان را به آغوش میکشیدند اما افسوس که پدر و مادر این شهید چندی پیش آسمانی شدند.
سردار کرمی با اشاره به قدرت جمهوری اسلامی در منطقه گفت: امروزه به قدری قدرت دفاعی و نظامی کشورمان افزایش یافته که نیروهای دشمن توانایی رویایی با ما را ندارند و این برای ما یک افتخار بزرگ است.
انتهای پیام/ش
منبع: تسنیم
کلیدواژه: آزادسازی خرمشهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۵۴۱۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای تصرف توپخانه عراق بدون تلفات به روایت یک شاهد عینی
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، ماجرای به غنیمت گرفتن توپخانه دشمن توسط نیروهای تیپ ۲۷ محمدرسول الله (ص) در جریان عملیات فتح المبین، از رویدادهای معروف و جالب دفاع مقدس است.
در عملیات فتح المبین، دو گردان از تیپ ۲۷ یک راهپیمایی طولانی را به پشت مواضع دشمن انجام میدهند و توپخانه عراق را بدون هیچ تلفاتی به غنیمت میگیرند. سردار سید علیرضا ربیعی که در آن مقطع معاون شهید حاج حسین قجهای در گردان سلمان بود، از شاهدان ماجرای تصرف توپخانه دشمن در فتح المبین است. ماجرای این اتفاق جالب را از زبان وی پیش رو دارید.
معاون گردان سلمان
سردار ربیعی در بیان چگونگی پیوستنش به گردان سلمان فارسی از تیپ تازه تاسیس ۲۷ محمدرسول الله (ص) میگوید: من به همراه شهید بروجردی در جبهههای شمالغرب بودم. اما هر وقت عملیاتی در جنوب انجام میشد، شهید بروجردی از من میخواست به واحدهای حاضر در جبهه جنوب بپیوندم و در عملیات حضور داشته باشم.
ربیعی در ادامه بیان میدارد: دی ماه ۱۳۶۰ تیپ ۲۷ محمدرسول الله (ص) به فرماندهی حاج احمد متوسلیان تشکیل شد. اولین عملیاتی که قرار شد این تیپ در آن شرکت کند، فتح المبین بود. اوایل اسفندماه ۱۳۶۰ در حالی که زمزمه انجام عملیات فتح المبین در میان ردههای فرماندهی شنیده میشد، شهید بروجردی از من خواست با هم به دوکوهه برویم. آنجا ایشان من را به حاج احمد متوسلیان معرفی کرد و حاج احمد هم از من خواست تا به عنوان معاون شهید قجهای در گردان سلمان مشغول شوم.
عملیات شناسایی با قجهای
وی میافزاید: چند روز بعد از ورودم به گردان سلمان، عملیات شناسایی منطقه فتح المبین را آغاز کردیم. خود شهید قجهای فرمانده گردان هم یکبار همراه ما به شناسایی آمد. آن شب ما از رودخانه کرخه عبور کردیم و به جاده اندیمشک-دهلران رسیدیم. کل این جاده ۱۰۰ کیلومتری در آن مقطع تحت تصرف دشمن قرار داشت. موقع حضور ما، عراقیها مرتب روی جاده تردد میکردند. ما داخل یک کانالی قرار گرفته بودیم که در یک سمت جاده کنده شده بود و داخلش کابلهای برق و سیمهای مخابراتی را عبور داده بودند. همان جا شهید قجهای یک جاده فرعی را نشان داد و گفت که در شب عملیات ما باید در امتداد این جاده خودمان را به بالای یکی از تپهها برسانیم و توپخانه دشمن را تصرف کنیم.
۲۰ کیلومتر پیادهروی شبانه
ربیعی میافزاید: من یک محاسبهای که کردم، دیدم ما باید شب عملیات از نقطه رهایی تا رسیدن به توپخانه دشمن چیزی در حدود ۲۰ کیلومتر راه برویم. واقعا طاقت فرسا بود. چون باید تا قبل از روشنایی هوا، این مسافت طولانی را طی میکردیم و زمان زیادی نداشتیم. آن شب بچهها باید هرچه توان داشتند به کار میبستند تا در این زمان کم به نقطه هدف برسند.
این رزمنده دفاع مقدس در خصوص شرایط منطقه عملیاتی میگوید: حاج احمد متوسلیان دو رشته تپه را که روی هر کدام شان توپخانه دشمن مستقر بود به عنوان دو هدف عمده برای گردانهای سلمان و حبیب انتخاب کرده بود. گردان سلمان به فرماندهی شهید قجهای و گردان حبیب به فرماندهی شهید محسن وزوایی مامور این دو تپه شده بودند. این دو رشته تپه یکی علی گرهزر و دیگری علی گرهزد نام داشتند که هر کدام از دیگری حدود ۵۰۰ متر فاصله داشتند.
وی ادامه میدهد: رزمندگان گردان حبیب در شب عملیات باید یک رشته از این تپهها را تصرف میکردند و رزمندگان گردان سلمان به فرماندهی حسین قجهای هم آن یکی تپه را میگرفتند. بچههای گردان حمزه هم در این محور حضور داشتند و به آنها هم ماموریتهایی محول شده بود.
ربیعی در شرح اتفاقهای شب عملیات فتح المبین میگوید: عملیات که شروع شد، دو گروهان از گردان سلمان همراه من که معاون فرمانده گردان بودم برای تصرف توپخانه دشمن حرکت کردیم. گروهان سوم ما هم به فرماندهی شهید سارباننژاد و همراه خود شهید قجهای برای شکستن خط دشمن رفتند.
معاون شهید قجهای میافزاید: معمولاً توپخانهها باید به اندازه یک سوم بردشان عقبتر از خط خودی مستقر شوند. به عنوان مثال عرض میکنم که اگر برد توپها ۳۰ کیلومتر باشد، این توپخانه باید ۱۰ کیلومتر عقبتر از خط مقدم خودی مستقر شود؛ لذا ما از نقطه رهایی تا خط اول دشمن باید ۱۰ کیلومتر راه میرفتیم. از آنجا تا محل استقرار توپخانه بعثیها هم باز ۱۰ کیلومتر راه داشتیم که در مجموع باید ۲۰ کیلومتر پیاده روی میکردیم.
پیروزی بدون تلفات
وی از سختیهای شب عملیات میگوید: چند ساعت بیشتر فرصت نداشتیم و ۲۰ کیلومتر راه در پیش بود. آن هم پای پیاده و با اسلحه و مهماتی که هر کدام از بچهها همراه داشتند، بسیار سخت و طاقت فرسا بود. اما نیروهای گردان حسابی آموزش دیده بودند و به هر طریق، این مسیر طولانی را طی کردیم و هوا هنوز کاملا روشن نشده، به جاده اندیمشک- دهلران رسیدیم.
این رزمنده دفاع مقدس در ادامه بیان میدارد: بچهها به نوبت از جاده عبور کردند و سریع به سمت جاده خاکی رفتند. اینجا خطر مشاهده شدن نیروهای ما روی جاده آسفالته اندیمشک- دهلران میرفت. از طرف دیگر بچههای ما آن قدر راه رفته بودند که هر جا مینشستیم، چند نفری از خستگی خواب شان میبرد.
ربیعی میافزاید: هنوز هوا روشن نشده بود که از بیسیم شنیدم حاج احمد متوسلیان دستور عملیات را صادر کرد. البته این دستور برای بچههایی بود که ۱۰ کیلومتر عقبتر به خط دشمن میزدند. عملیات ما زمانی شروع میشد که خودمان را به بالای تپه میرساندیم و توپخانه دشمن را میگرفتیم. ما میخواستیم در کمال غافلگیری به توپخانه دشمن برسیم، اما ناگهان یک کامیون دشمن روی جاده ظاهر شد و به ناچار بچههایی که همراهم بودند، با این کامیون درگیر شدند و آن را به آتش کشیدند.
وی اظهار میدارد: بعد از انهدام کامیون عراقی، من و اندک نفرات باقی مانده در پشت جاده اندیمشک- دهلران، سریع به بالای تپه رفتیم. وقتی به توپخانه دشمن رسیدم، دیدیم بچههای ما بدون هیچ تلفاتی توپخانه دشمن را به غنیمت گرفته اند و عراقیهای حاضر در محل را اسیر کرده اند. چند دقیقه بعد هم بچههای گردان حبیب به تپه دوم رسیدند و آنها هم در تصرف توپخانه دشمن موفق عمل کردند. در اولین روز از عملیات فتح المبین، ما توانستیم چندین قبضه توپ دشمن را بدون هیچ تلفاتی، صحیح و سالم به غنیمت بگیریم.
انتهای پیام/