گزارش یک اتهام درباره برج میلاد و پاسخ ها
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۰۰۶۴۱
به گزارش تابناک به نقل از ایلنا، تذکر دادن به شهردار تهران نه تنها عجیب و نامتعارف نیست، بلکه از وظایف مهم اعضای شورای اسلامی شهر تهران است، ولی شکل و نحوه این تذکر رنگ و بوی دیگری داشت.تذکر آروین و نحوه طرح موضوع از سوی او بازتاب فراوانی در بخشهای خبری شبکههای مختلف صدا و سیما و برخی رسانههای دیگر داشت و این در حالی است که برج میلاد در پاسخ به این ادعاها، روایتهای کاملا متفاوت و قابل تاملی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در توضیحاتی که مدیر عامل شرکت برج میلاد در این خصوص برای معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران بعنوان رئیس هیئت مدیره این شرکت فرستاده نکتهای مطرح میشود که با توجه به عضویت بهاره آروین در شورای شهر و اصول کار جمعی قابل تامل است و آن اینکه به جای استفاده از اختیارات موسعی که قانون مترقی شوراهای اسلامی شهر و روستا به شورای اسلامی شهر تهران داده، طی اقدامی فردی و بی سابقه و بدون اخذ موافقت سایر اعضاء شورا و علیرغم اینکه معمولا مکاتبات شورای شهر با سایر دستگاه ها توسط رئیس شورا صورت می پذیرد، بهاره آروین موضوع را راسا به دستگاههای خارج از سازمان شورا و مدیریت شهری تهران ارجاع داده، آن هم قبل از پایان فرصت ارائه پاسخ توسط شهرداری به تذکر وی.
برج میلاد اتهامات آروین را وارد ندانسته و تاکید کرده که هیچ مصداقی از «پنهانکاری» وجود ندارد و از اعضای شورای شهر و مراجع ذی صلاح دعوت کرده تا جهت تنویر افکار عمومی و روشن شدن آنچه خلاف نمایی نامیده می شود اسناد برج میلاد را بررسی کنند و نتایج آن را در اختیار اصحاب رسانه و افکار عمومی قرار دهند.در ادامه متن تذکر این عضو شورای شهر به شهردار و توضیحات برج میلاد را میخوانید:
شرکت برج میلاد در توضیحات خود این گونه آورده است:
مالکیت مجموعه برج میلاد تهران متعلق به شهرداری تهران میباشد، مدیریت و بهرهبرداری آن در قالب تفاهمنامه ای سالانه به شرکت برج میلاد تهران (سهامی خاص که 100% سهام آن متعلق به مجموعه شهرداری است) تفویض می شود و از آنجایی که مقرر گردیده تا مجموعه برج میلاد از نظر مالی بصورت مستقل و بدون وابستگی به بودجه شهرداری تهران اداره شود بخشی از درآمدها به تامین هزینههای اداری و تشکیلاتی شرکت بهرهبردار و الباقی به نیابت از شهرداری به تعمیر و نگهداری و هزینههای جاری و ضروری مجموعه برج میلاد تخصیص داده میشود. کلیه اسناد و رویدادهای مالی مربوطه نیز بصورت کاملا شفاف ثبت و ضبط می باشد. این امر نه رویه جدیدی است و نه مغایر با هیچ یک از قوانین. در متن تذکر نیز مغایرت قانونی مورد نظر تذکر دهنده مشخص نشده است.
شرکت برج میلاد عملکردی کاملاً شفاف داشته و در سال گذشته علیرغم مشکلات فراوان موفق به ثبت رکوردهای قابل توجهی در زمینه افزایش درآمدها و کاهش هزینهها و بهبود فرآیندها و چابکسازی منابع انسانی و شفافسازی معاملات و واگذاریها شده است.
همچنین تهیه و تصویب طرح جامع مجموعه برج میلاد پس از 12 سال از بهره برداری از جمله دستاوردهای ارزشمند این دوره مدیریت است.
برخلاف اتهام وارده در متن تذکر که اظهار مینماید: «85 درصد از درآمد و هزینه برج میلاد... به شکلی کاملاً غیرشفاف، در قالب حسابهای فیمابین شهرداری تهران و شرکت برج میلاد تسویه میشود» 100% اسناد و رویدادهای مالی شرکت برج میلاد تهران بصورت شفاف ثبت و ضبط شده و میشود و در دسترس کلیه مراجع قانونی ذیمدخل میباشد و هیچ شائبهای در خصوص آن وجود ندارد.
وجود ارکان و فرآیندهای متعدد کنترل و نظارت بر رویههای مالی سازمانها و شرکتهای شهرداری نظیر ذیحساب، قائم مقام ذیحساب که با تأیید و معرفی شورای اسلامی شهر انتخاب میشود، حسابدار رسمی که توسط اداره کل امور مجامع انتخاب میشوند، حسابرسیهای دقیق سالانه، گزارشهای متعدد موضوعی و فصلی و سالانه به ارکان مختلف شهرداری، سازمان امور مالیاتی کشور، اداره کل امور مجامع، حراست، بازرسی، ضوابط و دستورالعملهای متعدد مالی درون و برون سازمانی، سامانه فاینانس و .... اساساً اتهام عدم شفافیت و فقدان رد و نشان به میزان 85 درصد از درآمدها و هزینهها را در کلیت معنایی و عام خود و فارغ از تعریفی خاص و فردی، بلاموضوع و غیر ممکن مینماید.
هیچ مصداقی از «پنهانکاری» وجود ندارد
علیرغم این توضیحات و فرآیند کاملاً شفاف فوقالذکر، در متن تذکر اینگونه ایراد اتهام شده است که: «شرکت برج میلاد به بهانه اینکه با ثبت این 85 درصد از درآمد و هزینه در حسابهای خود، باید بیمه و مالیات قابل توجهی بپردازد، از ثبت اطلاعات 85 درصد از درآمد و هزینه خود در دفاتر خود خودداری مینماید... و این مصداق عینی پنهانکاری است.» در حالی که هیچ مصداقی از "پنهانکاری" وجود ندارد و کلیه حقوق قانونی ناشی از سهم و عملکرد شرکت نظیر بیمه و مالیات مطابق قانون و بصورت کامل پرداخت شده است و آنچه متعلق به شهرداری بوده مطابق قانون مشمول معافیت بوده است و از سوی دیگر متعلق به شرکت هم نبوده است تا در دفاتر خود ثبت نماید. بدیهی است که استفاده از معافیتهایی که قانون برای شهرداری در نظر گرفته است نیز مصداق پنهانکاری و یا فرار از انجام وظایف قانونی تلقی نمیشود.
متأسفانه اینگونه اظهارات غیرشفاف و عاری از واقعیت میتواند زمینهساز و مستند بسیاری از مشکلات مالی و حقوقی برای شهرداری و ورود خسارات سنگین به منافع شهر و شهروندان شود. لذا ضروریست جهت حفظ منافع عمومی شهر و شهروندان و جلوگیری از تشویش اذهان، اینگونه موارد قبل از اعلام رسمی و عمومی با استفاده از خبرگان و متخصصین مربوطه ارزیابی کارشناسی شود.
اتهام دیگری که در این تذکر درج شده است این است که: « عدم ثبت و انعکاس همین 85 درصد از درآمد و هزینه... است که مانع اصلی اتصال شرکت برج میلاد به سامانههای ثبت عملکرد مالی ... است چرا که اتصال این شرکت... مستلزم شفاف شدن این گردش کار غیر شفاف ... است». پر واضح است که درصورت صدق کلام، منطقاً و برخلاف متن این تذکر، عدم ثبت و انعکاس درآمد و هزینه مانع اتصال شرکت برج میلاد به سامانههای ثبت عملکرد مالی شهرداری نیست بلکه عدم اتصال برج میلاد به سامانههای جامع مالی و معاملات مانع از ثبت و انعکاس درآمد و هزینههاست. این امر نیز موضوعی در حد جلب توجه مردم و رسانهها از طریق تذکر و ایجاد جو منفی روانی و موج رسانهای بر علیه مدیریت شهری در این شرایط سخت نیست، بلکه در صورت موفقیت ایشان در جلب هم نظری اعضاء محترم شورای اسلامی شهر تهران، با لغو استقلال مالی برج میلاد از بودجه شهرداری و پیشبینی و تصویب ردیفهای درآمدی و هزینهای مربوطه در فصل متمم بودجه و یا تدوین بودجه سالانه قابل تغییر به روش موردنظرشان است. البته همانطور که در فراز ماقبل آخر تذکر، ایشان اذعان نمودهاند در حال حاضر و در دوره مدیریت فعلی «...این شرکت اقدام به ثبت اسناد هزینه خود در سامانه جامع مالی شهرداری تهران میکند». لذا با عنایت به تصریح ایشان به ثبت کلیه اسناد هزینهها، اتهام و تذکر فوق چه وجهی میتواند داشته باشد؟!
اگر چه که فراز ماقبل آخر متن تذکر به روشنی ناقض بخش اعظم فرازهای مافوق خود است و علیرغم تأکید قبلی ایشان و تصریحشان به نبود هیچ ردی از درآمد و هزینه برج میلاد و همچنین عدم اتصال آن به سامانههای ثبت عملکرد مالی شهرداری، در این فراز به صراحت بیان میفرمایند که "این شرکت اقدام به ثبت هزینه خود در سامانه جامع مالی شهرداری تهران میکند" ولیکن از دیدگاه شخصی اشکالی تأسفبارتر به نظرشان رسیده و بدون آنکه مبنای اشکال و مغایرت قانونی آن را مشخص نمایند اینگونه تعبیری برای آن بکار میبرند: «... اما تأسف بارتر ذکر این نکته است که پس از گذشت نیمی از سال 99 تمامی اسناد حسابداری این شرکت نه تنها قطعی نشده است بلکه همچنان در حالت تنظیمی بوده و هر لحظه در حال دستکاری و تغییر است». با نگاه صادقانه و تخصصی، این امر (یعنی اصلاح اسناد) که شامل برخی از اسناد و نه همه آنها میشود نیز از منظر حرفه مالی و متخصصینی که این امکان را در نرمافزار مربوطه پیشبینی کردهاند امری مذموم و خلاف و غیر حرفهای و تأسفبار محسوب نمیشود بلکه از آنجایی که قطعی شدن اسناد پس از تأیید راهبر سیستم صورت می پذیرد و نیازمند زمان لازم برای بررسی می باشد همانند ارسال اظهارنامه صورت معاملات فصلی (خرید و فروش) و اظهارنامه ارزش افزوده که هر 3 ماه یکبار ارسال و تسلیم می شود و طبق نظر وزارت امور اقتصاد و دارایی به ترتیب برای مورد اولی 45 روز و برای دومی 15 روز مهلت اصلاح، تکمیل و ارسال درنظر گرفته شده است و حتی در دوره کرونا، سازمان امور مالیاتی کشور فرصت 2 ماهه نیز به این مهلت افزوده است، این قابلیت در سامانه مربوطه پیشبینی شده است و منطقاً و طبق اصول پذیرفته شده حسابداری، استفاده کاربر از قابلیتهای بسیار ابتدایی سامانه، محل اشکال و تذکر نیست بلکه در صورت تشخیص ضرورت، این قابلیت بصورت نرمافزاری توسط ادمین مرکزی سامانه غیر فعال میشود.
همچنین اگر اصلاح اسناد کاری غیرحرفهای محسوب میشد، برای ثبت دفاتر شرکتها و ارائه صورت های مالی شرکتها و سازمانها مهلت 4 ماهه پس از اتمام سال(جمعا 16 ماه)، قائل نمیشدند و مهلت ارائه اسناد را یک روز و یا حتی کمتر در نظر میگرفتند. فراتر از موضوعات صدرالذکر که به صورت مفصل جهت روشنسازی افکار بدان پرداخته شد اینست که مطابق تمامی اصول و مفروضات حسابداری و همچنین استانداردهای حسابداری مورد قبول که سرلوحه کار حسابداران میباشد تعدیل و اصلاح حساب، بدیهیترین موضوع در امر حسابداری است که برای اثبات این موضوع نیز میتوان متفقاً آن را از "جامعه حسابداران رسمی ایران" استعلام نمود. بدیهی است که بر خلاف خلافنمایی ایشان این مسأله از منظر کارشناسی تخلف و محل اشکال محسوب نمیشود.
علاوه اینکه عملکرد مالی شرکت برج میلاد بر اساس گزارش حسابرسی مستقل که هر ساله از سوی خبرهترین موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران صورت می پذیرد، حائز رتبه «مطلوب» در سال 1398 شده است که در نوع خود برگی زرین از افتخارات مدیریت شهری تهران محسوب میشود.
علیرغم شفافیت عملکرد مالی برج میلاد، در راستای نزدیکتر کردن دیدگاهها در خصوص روش ثبت اسناد با توجه به صرفه و صلاح شهرداری و با عنایت به توافقنامه فیمابین شرکت برج میلاد و شهرداری تهران و از آنجایی که برج میلاد نمیتواند 85% سهم درآمد شهرداری را بعنوان درآمد خود در دفاتر شرکت ثبت کند، غیر از روش مندرج در بند 6 و به منظور حفظ عدم وابستگی شرکت برج میلاد به بودجه شهرداری، میتوان معادل 85% سهم هزینهها و درآمدهای شهرداری تهران را در تبصرههای بودجه هر سال منظور و بدون دریافت و پرداخت وجه صرفاً در تفریغ بودجه درآمد و هزینه شناسایی گردد که در متمم بودجه سال جاری و در سنوات آتی راهگشا خواهد بود.
با توجه به اختیارات قانونی و وسیع شورای محترم شهر تهران در اعمال وظایف و اختیارات و تعاملات سازنده و ارتباطات وثیق فیمابین این نهاد مردمی با مدیریت شهری تهران و ساز و کارهای کارآمد داخلی جهت اصلاح و بهبود فرآیندها، وجه مکاتبه سرکار خانم آروین در موضوع تذکر، با دستگاههای خارج از سازمان شورا و مدیریت شهری تهران، آن هم قبل از پایان فرصت ارائه پاسخ توسط شهرداری، چندان روشن نبوده و جای تأمل بسیار دارد. این اقدام، از سویی وهن ماهیت و ظرفیت های اصل مترقی و ارزشمند شوراهای اسلامی کشور در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و از طرفی وهن دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران و اعضاء محترم آن است.
علیایحال لازم به ذکر است که گذشته از شرایط سخت اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا که در سال جاری بر صنعت گردشگری و تفریحات در سطح بینالمللی حاکم شده و این صنعت را به آستانه ورشکستگی رسانده و ادامه حیات این بخش را مستلزم حمایتهای ویژه نموده، صداقت و رفتار حرفهای و اصول کار جمعی ایجاب مینمود در راستای حمایت از مدیران شهری پرتلاش و پاکدست در این شرایط سخت و حفظ آرامش کشور در این شرایط حساس داخلی و بینالمللی و جهت رعایت صرفه و صلاح شهر و شهروندان عزیز تهران و به منظور ممانعت از هر گونه سوء استفاده احتمالی دشمنان و معاندین نظام و ایران عزیز، از بزرگنمایی و ایراد اتهام بر اساس تشخیص فردی پرهیز میشد و این موضوع در فرآیندهای کارشناسی و تعاملات همدلانه و مستمر فیمابین شورای محترم و شهرداری تهران حل و فصل میشد.
در پایان ضمن تأکید مجدد بر این نکته که روش ثبت درآمدها و هزینههای موضوع تذکر، رویه جاری این مجموعه از زمان افتتاح برج در طی همه سنوات گذشته بوده، درخواست میشود ضمن صدور اجازه قرائت این توضیحات در صحن عمومی شورای اسلامی شهر تهران و در حضور خبرنگاران و اصحاب محترم رسانه، جهت تنویر بیش از پیش عملکرد برج میلاد، رئیس و نایب رئیس محترم کمیسیون بودجه و خزانهدار محترم شورای اسلامی شهر تهران با حضور میدانی در محل برج میلاد و بررسی امور و اسناد مالی شرکت مذکور نسبت به صحتسنجی ادعای طرفین اقدام نموده و نتایج حاصله را در حضور خبرنگاران و اصحاب محترم رسانه به استماع صحن عمومی شورا برسانند.
متن تذکر بهاره آروین، عضو شورای شهر تهران به شهردار تهران درخصوص عدم انعکاس 85 درصد درآمد هزینه شرکت برج میلاد در سند بودجه شهرداری و واحدهای تابعه:
به شهردار تهران در خصوص منعکس نشدن 85 درصد از درآمد و هزینه شرکت برج میلاد در سند بودجه شهرداری تهران و واحدهای تابعه تذکر می دهم.
این عدم انعکاس بدین معناست که 85 درصد از درآمد و هزینه شرکت برج میلاد نه ردی در بودجه شهرداری تهران دارد و نه ردی در بودجه شرکتی این شرکت.
طبق تفاهم نامه ای که هر سال بین شهرداری تهران و شرکت برج میلاد منعقد می گردد بهره برداری از برج میلاد در اختیار این شرکت قرار می گیرد براساس این تفاهم نامه که به تفاهم نامه 85-15 معروف است، 15 درصد از درآمدهای کسب شده که در سال گذشته مبلغی در حدود 15 میلیارد بوده است، صرف هزینههای تشکیلاتی شرکت برج میلاد شده و ۸۵ درصد از آن به شهرداری تهران تعلق میگیرد که باید پس از واریز به خزانه، به صورت صد درصد تخصیص به شرکت برج میلاد بازگشت داده شود تا به طرفیت از شهرداری صرف هزینههای نگهداشت برج میلاد شود.
به بهانه زمانبر بودن واریز درآمد محقق شده به حساب خزانه و سپس تخصیص صد درصد آن به شرکت، شهرداری تهران در این تفاهمنامه به شرکت برج میلاد اجازه میدهد این واحد راسا به محض تحقق درآمدها، آن را هزینه کند و پس از انجام هزینه در انتهای هر سال مالی، اسناد را جهت تایید به معاونت مالی ارسال کند.
بر مبنای همین گردش کار مالی موضوع این تفاهمنامه است که ۸۵ درصد از درآمد و هزینه شرکت برج میلاد نه ردی در بودجه شهرداری تهران دارد و نه ردی در بودجه شرکتی شرکت برج میلاد و سالانه به شکلی کاملا غیرشفاف، در قالب حسابهای فیمابین شهرداری تهران و شرکت برج میلاد تسویه میشود.
شرکت برج میلاد به بهانه اینکه با ثبت این ۸۵ درصد از درآمد و هزینه در حسابهای خود، باید بیمه و مالیات قابل توجهی بپردازد، از ثبت اطلاعات ۸۵ درصد از درآمد و هزینه خود در دفاتر خود خودداری میکند. به همین دلیل این اعداد و ارقام علی رغم اینکه هرساله محقق و هزینه میشود اما نه در ترازنامه شهرداری و نه در ترازنامه شرکت نامبرده دیده نمیشود و این مصداق عینی پنهانکاری است.
عدم ثبت و انعکاس همین 85 درصد از درآمد و هزینه در بودجه شهرداری تهران و واحدهای تابعه است که منابع اصلی اتصال شرکت برج میلاد به سامانه های ثبت عملکرد مالی در شهرداری تهران یعنی سامانه های جامع مالی و معاملات است چرا که اتصال این شرکت به این دو سامانه، مستلزم شفاف شدن این گردش کار غیرشفاف در مورد 85 درصد از درآمدهای این شرکت است.
کمیته شفافیت و شهر هوشمند در دو سال گذشته، جلسات متعددی را جهت شفافیتبخشی به این فرآیندهای غیرشفاف از طریق اتصال کامل شرکت برج میلاد به سامانههای ثبت عملکرد مالی در شهرداری تهران و غیرفعال کردن سامانههای موازی ثبت عملکرد مالی در این شرکت انجام داده و راهکارهای متعددی را جهت ثبت و انعکاس شفاف ۸۵ درصد درآمد و هزینه شرکت برج میلاد در سامانههای ثبت عملکرد مالی شهرداری تهران ارائه کرده است اما پس از دو سال برگزاری جلسات و پیگیریهای متعدد در این خصوص و توافق مدیران ذیربط برای بهکارگیری راهبردهای ارائه شده و حل مساله، همچنان در هر جلسه مجددا همان دلایل تکراری روز نخست اظهار میشود و پیشرفتی در حل این مسئله حاصل نشده است.
اخیرا پس از پیگیریها و نامهنگاریهای مکرر، این شرکت اقدام به ثبت اسناد هزینه خود در سامانه جامع مالی شهرداری تهران میکند اما تاسفبارتر ذکر این نکته است که پس از گذشت نیمی از سال ۹۹ تمامی اسناد حسابداری این شرکت نه تنها قطعی نشده است بلکه همچنان در حالت تنظیمی بوده و هر لحظه در حال دستکاری و تغییر است.
از این رو به شهردار تهران تذکر میدهم هر چه سریعتر نسبت به رفع این عدم شفافیت غیرقابل باور در خصوص میلیاردها تومان درآمد و هزینه شرکت برج میلاد اقدام نموده بهگونهای که کلیه درآمدها و هزینههای شرکت برج میلاد در دفاتر حسابداری شهرداری تهران منعکس شده و شرکت برج میلاد به طور کامل به دو سامانه جامع مالی و جامع معاملات متصل شود.
منبع: تابناک
کلیدواژه: چالش مومو محمد زارع جوشقانی تحریم های تسلیحاتی مذاکرات لبنان و اسرائیل انسولین شهرداری تهران برج میلاد بهاره آروین چالش مومو محمد زارع جوشقانی تحریم های تسلیحاتی مذاکرات لبنان و اسرائیل انسولین درآمد و هزینه شرکت برج میلاد شورای اسلامی شهر تهران درصد از درآمد و هزینه بودجه شهرداری تهران مالی شهرداری تهران مدیریت شهری تهران شرکت برج میلاد شهرداری تهران سامانه جامع مالی مجموعه برج میلاد شرکت برج میلاد شهردار تهران شهرداری تهران ثبت و انعکاس هزینه خود برج میلاد پنهان کاری تفاهم نامه وجود ندارد هزینه ها ۸۵ درصد شورای شهر مالی شرکت متن تذکر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۰۰۶۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درویش، کنشگر محیط زیست: شاهد کاهش شدید مشارکت مردم پس از بازداشت فعالان محیط زیست، بودیم
به گزارش جماران؛ سایت دیده بان ایران نوشت: ۲۱ فروردین ماه بود که چهار زندانی محیط زیستی آزاد شدند. با این حال پرونده این کنشگران محیط زیست همچنان در اذهان عمومی بسته نشده است. زمستان سال ۹۶ با بازداشت نزدیک به ۵۵ نفر از فعالان محیطزیستی همراه بود که با گذر زمان ۹ نفر از آنها در زندان ماندند. از این ۹ نفر، کاووس سید امامی پس از دو هفته در زندان به طرز مشکوکی درگذشت. عبدالرضا کوهپایه و سام رجبی با پایان دوران محکومیت و امیرحسین خالقی با رای باز از زندان آزاد شدند. مراد طاهباز هم سال گذشته در مبادله با زندانیان نیز آزاد شد.
چهار نفر باقی مانده با اتهام افساد فیالارض زیر حکم اعدام بودند اما پس از یک سال این اتهام از پرونده آنها رفع شد و باقی اتهامات یعنی همکاری با دول متخاصم، اجتماع و تبانی به قصد برهمزدن امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران، علیه این هشت نفر باقیماند و در مجموع به ۵۸ سال زندان محکوم شدند. این اتهامات در حالی به این ۸ نفر وارد شد که نهادهای بسیاری حتی اتهام جاسوسی را برای آنان نادرست عنوان کرده بودند. رییس سازمان محیط زیست، وزارت اطلاعات و کمیتهای ۴ نفره متشکل از متشکل از وزیر دادگستری، وزیر کشور، وزیر اطلاعات و معاون امور حقوقی رییسجمهور وقت که مسئول بررسی این پرونده بودند، اعلام کردند که این افراد جاسوس نیستند و در پروندهشان چیزی مبنی بر جاسوسی وجود ندارد.
پس از گذشت ۷ سال ماندهایم که چه شد که این گروه بازداشت شدند و چه شد که عفو شدند
محمد درویش، کنشگر محیط زیست که در دوران ریاست معصومه ابتکار و عیسی کلانتری در سازمان محیط زیست، مدیرکل مشارکتهای مردمی این سازمان بود، در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه چه شد که این فعالان محیط زیست بازداشت و پس از اتهاماتی که هرگز ثابت نشد، عفو شدند گفت: «این یکی از پرسشهای جدی تمام متخصصان، فعالان و علاقهمندان به طبیعت ایران است که هرگز معلوم نشد که اتهام این بچهها چه بود که بازداشت و محکوم شدند. مشخص نشد که کجا اشتباه کرده بودند که باقی کنشگران یا فعالان محیط زیست ناخواسته آن اشتباهها را تکرار نکنند.»
وی ادامه داد: «شایعات مختلفی در مورد آنها و دلایل بازداشتشان مطرح میشد حتی خود من سال ۹۶ با آقای رئیسی، رئیس قوه قضائیه وقت صحبت کردم و پرسیدم که چرا وقتی اتهامهای آنها ثابت نشده و دادگاهی برگزار نشده به آنها میگویید جاسوس محیط زیست؟ ایشان هم تذکر مرا وارد دانستند و گفتند که باید متهمین به جاسوسی اطلاق کرد. بعد هم در پاسخ به اینکه چرا جرائم آنها را اعلام نمیکنند، گفتند هر زمان که مراحل دادرسی تمام شود حتما اعلام میشود ولی هرگز اعلام نشد. ما هم پس از گذشت ۷ سال ماندهایم که چه شد که این گروه بازداشت شدند و چه شد که عفو شدند؟»
بازداشت کنشگران محیط زیست، تسویه حساب اصولگرایان با دولت بود
این کنشگر محیط زیست در پاسخ به اینکه ممکن است این پرونده با این هدف بوده که به نوعی از سایر فعالان محیط زیست زهر چشم گرفته شود، گفت: «یکی از حدسها همین است. به خصوص اینکه همان زمان وزارت اطلاعات بیانیه داد که این هشت نفر جاسوس نیستند. بین دو دستگاه عالی امنیتی کشور یعنی وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه اختلاف نظر شدید به وجود آمده بود.»
درویش در پاسخ به اینکه آیا میتوان گفت این کنشگران محیط زیست، قربانی اختلاف دو نهاد امنیتی شدند، بیان کرد: «یکی از فرضیهها همین است که به نوعی تسویه حساب با دولت آقای روحانی بود که جناح اصولگرا و برخی نهاد ها میخواستند دولت را تضعیف کنند.»
میگفتند با دوربینهای تلهگیر، چیزهایی دیدهاند که نباید میدیدند!
درویش درخصوص شبهاتی که نهادهای اطلاعاتی نسبت به فعالیت آنها داشتند، گفت: «یک مدت به دوربینهای تلهگیر مشکوک شده بودند که بچهها دوربینها را نشان داده بودند تا متوجه شوند که بردشان کم است. یک چنین صحبتهایی مطرح میکرند که مثلا در این دوربینها چیزهایی دیدهاند که نباید میدیدند ولی در نهایت چیزی مشخص نشد و ما هم نفهمیدیم که علت چه بود.»
این فعال محیط زیست درباره علت ثابت نشدن اتهامات، متهمین پرونده عنوان کرد: «من فکر میکنم اگر واقعا جاسوس بودند حکمهای ۴، ۶ و ۸ سال نمیگرفتند. این نشان میدهد که اتهام جاسوسی ثابت نشده ولی بازهم مشخص نشد که به چه اتهامی به زندان رفتند.»
ماجرای بازداشت فعالان محیط زیست، مشارکت در این حوزه را به شدت کاهش داد
درویش درباره تاثیر این پرونده بر فعالیتهای محیط زیستی گفت: «به طور کل این ماجرا روحیه فعالان و کنشگران حوزه محیط زیست را تخریب کرد و فعالیتها را به شدت کاهش داد. تعداد تشکلهای فعال محیط زیست شاید یک دهم قبل این ماجراست. از اغلب آنها فقط یک اسم روی کاغذ مانده و حتی پروانه خود را دیگر تمدید نکردهاند. مثلا جوانی دفتر من آمده بود و میگفت قبلا میرفتیم و زباله جمع میکردیم اما الان خانوادهام میگویند که نرو، ممکن است به تو هم بگویند جاسوس هستی. در مجموع این پروندهسازی وضعیت مشارکت در حوزه محیط زیست را به شدت تحتالشعاع قرار داد و اثر سو گذاشت.»
فعالان محیط زیست مورد اقبال مردمی قرار گرفته بودند که این بخشهایی از حکومت را نگران کرده بود
وی همچنین در پاسخ به اینکه امنیتی ساختن محیط زیست از سال ۹۶ شروع شد یا پیشتر هم وجود داشت، گفت: «اوجش در سال ۹۶ بود ولی به صورت کلی فعالان محیط زیست مورد اقبال مردمی قرار گرفته بودند، دیده میشدند، ضریب نفوذ اجتماعی بالایی پیدا کرده بودند که یک بخشهایی از حاکمیت از اینکه این گروهها فعال، مورد وفاق ملی و ضریب نفوذ داشته باشند، نگران شده بودند. از این رو به انحای مختلف سنگاندازی میکردند.»