به نقل از «آفتاب»

چند سناریو برای انتخابات آمریکا

تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۰۲۵۴۸

آفتاب‌‌نیوز :

آغاز رای‌گیری‌های پستی اما که به طور سنتی رای دادن به این سبک و سیاق به مذاق دموکرات‌ها خوش‌تر می‌آید، صدای ترامپ را به طور کامل درآورد و وی از «گم شدن» آرای خود در جریان رای‌گیری پستی خبر داد. به گفته او، هزاران رأیی که نام او در آنها نوشته شده است و بر سر بزنگاه هر کدام آنها می‌تواند به داد وی برسد در «سطل زباله» یافت می‌شوند!

اگر تا چند هفته پیش کلیدواژه انتخابات آمریکا «تقلب» بود، حالا «رای من کجاست» را هم باید به آن اضافه کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

انتخابات فعلی آمریکا بدون تردید یکی از پرحرف و حدیث‌ترین انتخابات‌های تاریخ این کشور محسوب می‌شود. ۳ رئیس‌جمهور آمریکا، جورج بوش، باراک اوباما و خود ترامپ با حرف و حدیث‌های فراوان راه ورود به کاخ سفید را برخود هموار کردند تا جایی که با گذشت سال‌ها این حرف و حدیث‌ها همچنان ادامه دارد و نقل محافل دانشگاهی این کشور است. انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا از این جهت پرچالش‌ترین انتخابات تاریخ آمریکاست که به طور قطع از همین حالا می‌توان مطمئن بود که هیچ یک از ۲ کاندیدا، شکست را به راحتی نخواهند پذیرفت. این موضوع درباره شخص ترامپ از اهمیت بیشتری برخوردار است، چه؛ وی صراحتا بارها گفته شکست وی نتیجه چیزی جز تقلب دموکرات‌ها نیست. از اینها که بگذریم چه بایدن برنده نهایی انتخابات باشد و چه ترامپ، چه ادعای دموکرات‌ها درباره تقلب و دخالت سیستماتیک روس‌ها در انتخابات و چه ادعای ترامپ درباره تقلب سیستماتیک دموکرات‌ها در روند انتخابات بویژه در رای‌گیری پستی درست باشد، نشان از ضعف‌های اساسی در ساختار حقوقی و سیاسی آمریکا دارد که خلاصه آن را می‌توان در موارد زیر جمع‌بندی کرد.

۱- ساختار سیاسی: ادعای هر ۲ کاندیدا نتیجه یک اتفاق است: ضعف‌های ساختار سیاسی ـ انتخاباتی آمریکا که به باور هر ۲ کاندیدا امکان تقلب یا تخلف گسترده و تاثیرگذار در انتخابات را فراهم کرده است. این ساختار پرابهام و فاسد در چند دهه گذشته توانسته بود با تبلیغات بسیار مدل خود را به عنوان مدل برتر سیاسی در دنیا القا کند اما لااقل در ۴ سال گذشته هواداران سرشناس اجتماعی و دانشگاهی هر ۲ کاندیدا بارها به صراحت گفته‌اند ساختار سیاسی فعلی آمریکا پاسخگوی انتظارات مردم آمریکا نیست. هر ۲ کاندیدای نهایی انتخابات در فرآیندی شبه‌دموکراتیک از ۲ حزب دموکرات و جمهوری‌خواه به جامعه آمریکا معرفی می‌شوند و به عبارت دیگر مردم آمریکا چاره‌ای جز انتخاب فرد انتخاب شده توسط رهبران دموکرات یا جمهوری‌خواه ندارند. کاندیداهای دیگر احزاب آمریکا هم اگر چه زینت‌الانتخابات هستند اما گاهی حتی هزینه سفر با هواپیمای اختصاصی به ایالت‌ها را هم ندارند!

۲- برهم زدن بازی: سخنان هر ۲ کاندیدا که یکی به دنبال رای‌های در سطل زباله‌اش می‌گردد و دیگری از تقلب سخن می‌گوید، زمینه اتفاقات غیرمنتظره در فردای انتخابات آمریکا را فراهم می‌کند. حجم گسترده خرید سلاح توسط مردم آمریکا در چند هفته اخیر به صورت جدی سبب نگرانی جامعه‌شناسان آمریکایی شده و در برخی محافل جمهوری‌خواه و دموکرات از احتمال به راه افتادن حمام خون در آمریکا سخن گفته می‌شود. هر ۲ کاندیدا دارای محافل حمایتی خشن و مسلح هستند که سر بزنگاه می‌تواند مقدمه اتفاقات پیش‌بینی نشده و به قول برخی کارشناسان «جنگ داخلی» در آمریکا باشد.

۳- تصور اینکه یکی از ۲ نفر [بایدن یا ترامپ] از این جنگ تمام‌عیار بتواند براحتی به عنوان رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا سوگند یاد کند، کمی دور از ذهن است. هر ۲ سوی ماجرا خود را برای رویارویی‌های حقوقی و غیرحقوقی با رقیب آماده کرده‌اند. نکته اینجاست که چه بایدن و چه ترامپ رئیس‌جمهوری بعدی آمریکا باشند، نتیجه در اذهان مردم دنیا یکی است: «بی‌اعتباری آمریکا». آمریکای ۲۰۲۰ در نظر مردم دنیا حتی به آمریکای سال‌های اول بعد از جنگ سرد هم شبیه نیست. امروز حتی بزرگ‌ترین متحدان آمریکا در اروپا هم اعتبار چندانی برای آمریکا در برنامه‌ریزی‌های آینده خود قائل نیستند.

ایده «دموکراسی آمریکایی» دوران جنگ سرد خود را در روزگاری می‌بیند که رئیس‌جمهوری مستقر کشورش فریاد می‌زند: «رای من کجاست؟».

منبع: وطن امروز

منبع: آفتاب

کلیدواژه: انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲ کاندیدا دموکرات ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۰۲۵۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وزیر «سرپیچی» را در نطفه خفه کرد/سرپرست‌ها رییس فدراسیون نمی‌شوند

به گزارش خبرنگار مهر، ماجرای شادی پریدر و برنامه بی نتیجه ای که او برای ورود به انتخابات فدراسیون شطرنج داشت، مجدد منجر به عیان شدن چالش «سرپرست»ها در ورزش و به ویژه در رابطه با انتخابات فدراسیون ها شد.

البته وزیر ورزش با تاکید خود در حکم صادره برای سرپرست ها، سعی در برطرف شدن این چالش ها داشته است اما اقدام اخیر سرپرست فدراسیون شطرنج که پیش از این توسط سرپرست فدراسیون دوومیدانی هم انجام شده بود، حکایت از سفت و محکم نبودن این تاکید دارد که ادامه آن می تواند چالش امروز سرپرست‌ها را عمیق تر و تبعات آن را گسترده تر کند.

تاکیدی خلاف اساسنامه و آیین نامه

«سرپرست» ها مدیران مقطعی برای فدراسیون ها هستند که عملکرد و تصمیم گیری آنها به نوعی تعیین کننده خط مشی انتخابات فدراسیون ها و چگونگی پیگیری مسیر آنها تا رسیدن به نتیجه است. کمااینکه در سال های اخیر و در بسیاری موارد ورود همین افراد به انتخابات، چالش ها و حواشی زیادی را پیرامون انتخابات شان ایجاد کرد که حتی منجر به جابه جایی زمان آن هم شد.

به همین دلیل بود که کیومرث هاشمی وزیر ورزش اقدام به ممانعت از حضور سرپرست فدراسیون ها به انتخابات‌شان کرد. اینگونه که او در بخشی از حکم صادره برای سرپرست فدراسیون ها ضمن مهم شماردن اصل بی طرفی و عدالت محوری، تاکید ویژه بر «عدم حضور در فرآیند انتخابات به عنوان داوطلب» دارد.

آنچه مسلم است وزیر ورزش با هدف برگزاری سالم تر انتخابات فدراسیون ها و برگزاری آنها بدون هیچ «سو و جهتی»، به سرپرست ها برای کاندیدا نشدن توصیه عدم ورود می کند و آن را در احکام صادره برای آنها هم قید می کند. این در حالی است که در اساسنامه فدراسیون ها و آیین نامه هایی که برای برگزاری انتخابات تدوین شده است، اشاره ای به کاندیدا شدن سرپرست ها نشده و در واقع منعی برای آنها در این مورد نیامده است.

بنابراین طبق اساسنامه و آیین نامه، سرپرست ها می توانند بدون نیاز به استعفا متقاضی ریاست فدراسیون مطبوع خود شوند و در واقع منعی برای کاندیدا شدن آنها وجود ندارد.

اساسنامه و آیین نامه انتخاباتی منعی برای حضور سرپرست ها در انتخابات فدارسیون ها ندارد اما وزیر ورزش آنها را به عدم کاندیدا شدن توصیه می کند

توصیه وزیر؛ اصلی که نادیده گرفته می شود

با این حال بسیاری از سرپرست ها به احترام وزیر و حکمی که از او دریافت کرده اند، همین تاکید را سرلوحه کارشان قرار داده اند و در رابطه با انتخابات فدراسیون، صرفا مدیریت برگزاری آن را دنبال کردند اما در این میان بودند افرادی که خلاف آن عمل کردند مانند مهدی مبینی؛ او ۷ آذر سال گذشته به عنوان سرپرست فدراسیون دوومیدانی منصوب شد اما ۲۶ اسفند سال گذشته به قصد نام نویسی به عنوان کاندیدای ریاست این فدراسیون استعفا داد.

شادی پریدر سرپرست فدراسیون شطرنج هم همین برنامه را در سر داشت و حتی برای اجرای آن تا یک بخشی از راه را هم رفت اما در نهایت از تصمیم خود بازگشت. پریدر که ۲۷ آذر سال گذشته به عنوان سرپرست فدراسیون شطرنج منصوب شد، سه شنبه گذشته (۲۸ فروردین) با اتکا به حمایت اعضای مجمع انتخاباتی و به قصد ورود به انتخابات، تصمیم به استعفا گرفت و حتی آن را به وزیر ورزش هم اعلام کرد اما او بعد از نشستی که یک روز بعد با کیومرث هاشمی داشت، از این تصمیم بازگشت و استعفای خود را پس گرفت.

لزوم رعایت اخلاق مداری

درست است که اساسنامه فدراسیون ها و آیین نامه های انتخاباتی، سرپرست ها را در ورود به انتخابات به عنوان کاندیدا محدود نکرده اند و از طرفی قانون هم نسبت به تاکید و توصیه حتی از طرف وزیر، ارجحیت دارد اما درست و اخلاقی این است که افرادی که حکم سرپرستی خود را از وزیر ورزش دریافت می کنند نسبت به این حکم، ماموریتی که در آن عهده دار شده اند و تاکیداتش جانب اخلاق را رعایت کنند و اگر مخالفتی با آن دارند، اصلا پیشنهاد سرپرستی و حکم آن را پذیرا نباشند.

به هر حال، توصیه وزیر برای عدم ورود سرپرست ها به انتخابات در راستای تشکیل با اخلاق تر مجامع انتخاباتی است و اگر قرار باشد موازین اخلاقی پیش از آن و اینگونه زیر پا گذاشته باشد، نه تنها سنگ روی سنگ بند نمی شود بلکه موجب بروز مشکلاتی از جنس جدید خواهد شد.

کاندیدا شدن سرپرستی که حکم خود را از وزیر دریافت کرده، اخلاقی نیست

یک پیشنهاد؛ برچیده شدن بساط سرپرست ها یا سف و سخت تر کردن توصیه

به گزارش خبرنگار مهر، حضور «سرپرست» ها در راس فدراسیون ها یکی از چالش های همیشگی ورزش در سال های گذشته بوده که نه تنها مدیریت فدراسیون ها را از حالت با ثبات و قابل استناد خود خارج می کند بلکه در بسیاری موارد به واسطه ورود او به انتخابات، چالش هایی را هم پیرامون فدراسیون و رشته مربوطه ایجاد کرده و چه بسا به صورت زیرپوستی منجر به مهندسی شدن انتخابات یا کش و قوس دار شدن خارج از عرف آن شده است.

بنابراین بهتر است وزارت ورزش تصمیمی بگیرد که به واسطه آن یک بار برای همیشه مشکل سرپرست ها از ورزش ایران کنار برود و چه تصمیمی بهتر از «برگزاری به موقع انتخابات فدراسیون ها»؛ اینگونه و اگر انتخابات هر فدراسیون پیش از اتمام دوره چهار ساله رییس برگزار شود اصلا کار به انتصاب سرپرست و ممانعت تاکیدی از ورود او به انتخابات نمی رسد.

البته طبیعی است که بعضا دوره قانونی روسای فدراسیون ها تا پایان چهار سال پیش نمی رود و ممکن است مواردی مانند استعفا، فدراسیون را زودتر از موعد مقرر وارد پروسه انتخابات کند؛ پروسه ای که ناخودآگاه پای سرپرست را به فدراسیون باز می کند. اینجاست که دوباره زخم حضور یا عدم حضور سرپرست در انتخابات سرباز می کند.

پس به جاست پیچ توصیه وزیر برای عدم ورود سرپرست ها به انتخابات سفت و سخت تر بسته شود تا فکر خلاف آن هم به ذهن سرپرست ها خطور نکند چه برسد به اجرای آن؛ درست است که برنامه شادی پریدر در نطفه خفه شد و آنطور که خبرنگار مهر کسب اطلاع کرده، مهدی مبینی هم با وجود استعفا و نام نویسی رسمی، در انتخابات فدراسیون دوومیدانی شرکت کند اما جنگ اول به از صلح آخر.

کد خبر 6080864 زینب حاجی حسینی