فاصله سنی ایده آل بین فرزندان چقدر است؟
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۰۷۸۵۶
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبر نگاران جوان ، یاسر مهدویان روانشناس و مشاور درباره فاصله سنی ایده ال بین فرزندان، اظهار کرد: تصمیم گیری برای داشتن فرزند دوم به عوامل مختلفی بستگی دارد و بیان یک عدد مشخص به عنوان فاصله سنی ایده ال برای فرزندان چندان منطقی به نظر نمیرسد.
وی با اشاره به اینکه فاصله تقریبی ۳ سال را میتوان به عنوان فاصله سنی مناسب بین فرزندان در نظر گرفت، گفت: یک فاصله سه ساله فرصت مناسبی است برای اینکه مادر بتواند عوارض جسمی ناشی از به دنیا آورن فرزند اول و خستگی مراقبت شبانه روزی از او را پشت سر بگذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این روانشناس تصریح کرد: از آنجایی که کودک زیر دو سال به توجه و مراقبت فیزیکی و عاطفی زیادی از طرف والدین به خصوص مادر نیاز دارد بنابراین بهتر است بارداری دوم به پایان دوسالگی کودک اول موکول شود. همچنین درطول این زمان فرزند اول فرصت مناسب و کافی برای بهره مندی از توجه و محبت تمام و کمال پدر و مادر دارد.
مهدویان با بیان اینکه از طرفی فاصله سنی زیر سه سال ممکن است باعث ایجاد تنشهای عاطفی و روحی بین فرزندان شود، افزود: حسادت، احساس رقابت و مشاجرههای تکراری مواردی هستند که به عنوان معایب فاصله سنی کم میتوان به آن اشاره کرد.
وی با اشاره به اینکه آمادگی فرزند اول برای پذیرش خواهر یا بردار کنار خود جدای از سن او از اهمیت زیادی برخوردار است، بیان کرد: گاهی شاهد این هستیم که ورود کودک جدید به خانواده شرایط را برای کودکی که دچار اضطراب، بیش فعالی، وابستگی بیش از حد و ... است سختتر میکند؛ بنابراین علاوه بر فاصله سنی نرمال شرایط کودک اول نیز باید در نظر گرفته شود.
این روانشناس با اشاره به اینکه در این میان شاغل بودن یا نبودن مادر نیز در تعیین فاصلهی سنی کودکان موثر است، ادامه داد: فاصله سنی کم بین فرزندان چالشهای بیشتری را برای مادر شاغل و کودکانش به خصوص کودک اول به وجود میآورد.
مهدویان تصریح کرد: مادری را در نظر بگیرید که روزانه چند ساعت از وقت خود را در محل کارش میگذراند و پس از بازگشت باید زمان و انرژی خود را بین دو کودک نوپا و خردسال تقسیم میکند. در چنین مواردی فاصله سنی بیشتری را بین فرزندان توصیه میکنیم، زیرا در این موارد کودک بزرگتر برای انجام برخی کارهایش به استقال نسبی رسیده و حتی میتواند برای مادر کمک کننده نیز باشد.
وی اضافه کرد: کودکان با فاصله سنی حدودا سه سال تقریبا متعلق به یک گروه سنی هستند و وجه اشتراک بیشتری در تواناییها و رفتارهایشان هستند، آنها معمولی هم بازی خوبی برای هم هستند و در بزرگسالی هم صمیمت بیشتری دارند. این کودکان به دلیل تعاملی که با یکدیگر دارند از مهارتهای کلامی، اجتماعی و قدرت حل مسئله بیشتری نیز برخوردارند.
این روانشناس گفت: در صورتی که کودکان با فاصله سنی زیاد به خصوص اگر جنسیت متفاوت نیز داشته باشند نیازها، علاقمندی ها، سرگرمیهای متفاوتی نیز دارند بنابراین ارتباط کمتری با یکدیگر برقرار میکنند. همچنین برآوردن نیازهای متفاوت آنان برای والدین نیز سختتر میشود.
مهدویان با بیان اینکه هرچند فاصله سنی سه سال بین فرزندان را میتوان ایده ال است، اما این زمان در همه خانوادهها یکسان نیست، افزود: عوامل مختلفی دیگری نیز بر این زمان موثرند.
وی خاطرنشان کرد: مسائلی همچون وضعیت اقتصادی و سطح درآمد خانواده، روابط زوجین، وضعیت روحی و جسمی مادر، سلامت جسمی و روانی کودک اول از دیگر عواملی هستند که برای داشتن فرزند دوم باید در نظر گرفته شوند.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: فرزند سن تفاوت خانواده بین فرزندان فاصله سنی کودک اول سه سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۰۷۸۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دورترین چیزی که میتوانیم در آسمان ببینیم چیست؟
به گزارش تابناک، نزدیکترین منظومه ستارهای مشاهدهپذیر برای ما آلفا قنطورس است که حدود ۴٫۲۵ سال نوری از زمین فاصله دارد. نزدیکترین ستاره در این منظومهی سه ستارهای پروکسیما قنطورس است، اما به دلیل اینکه از نوع کوتوله سرخ محسوب میشود، آنقدر کمنور است که بدون تلسکوپ به چشم نمیآید. زومیت بهنقل از اسپیسداتکام، نوشت: دورترین ستارهای که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، V762 Cas، یک ستاره متغیر است که در فاصله ۱۶ هزار سال نوری ما قرار دارد. اگرچه این ستاره احتمالا ۱۰۰ هزار برابر درخشندهتر از خورشید است، این فاصله عظیم به این معنا است که در شرایط ایدهآل در لبهی دید در شب یک انسان معمولی قرار دارد.
میدانی از کهکشانهای دور که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ثبت شده است.همهی ستارههایی که بدون تلسکوپ میتوانیم ببینیم، بسیار بزرگتر از خورشید هستند. ستارههایی مانند خورشید و ستارههای کوچکتر به قدری کمنور هستند که نمیتوانند بر فاصله بین خود تا زمین غلبه کنند و به این دلیل برای ما قابل مشاهده نیستند. بدینترتیب، حدود ۹ هزار ستارهی قابل مشاهده و بیش از یک میلیون ستاره غیرقابل مشاهده در فاصله ما تا V762 Cas وجود دارد.
درحالیکه V762 Cas دورترین ستارهای است که میتوانیم با چشم غیرمسلح ببینیم، دورترین جرمی نیست که بدون تلسکوپ میتوانیم ببینیم. این افتخار نصیب کهکشان آندرومِدا میشود.
نزدیکترین منظومه ستارهای قابل مشاهده برای ما آلفا قنطورس است
وقتی به کهکشان آندرومدا نگاه میکنیم که دارای بیش از یک تریلیون ستاره است، به چشم ما به شکل تکه مبهمی با اندازهای در حدود مُشت باز دیده میشود. وقتی به آندرومدا نگاه میکنید، نوری را دریافت میکنید که سفر خود را بیش از ۲٫۵ میلیون سال پیش آغاز کرده است.
برخی از درخششها و انفجارها تا سطوح بالایی از روشنایی میرسند و بهطور موقت حتی از فواصل بسیار دور دیده میشوند. بهعنوان مثال، در سال ۲۰۰۸ انفجار پرتو گاما GRB 080319B به مدت حدود ۳۰ ثانیه با چشم غیرمسلح قابل مشاهده بود، گرچه در فاصله بیش از ۷٫۵ میلیارد سال نوری از ما قرار داشت. این بدان معنا است که وقتی نور این انفجار پرتو گاما سفر خود را برای اولین بار آغاز کرد، منظومه شمسی هنوز شکل نگرفته بود.
هنگامی که گالیله تلسکوپ نجومی را در اوایل دهه ۱۶۰۰ کامل کرد، دنیایی تازه رو به چشمهای ما گشوده شد. تلسکوپها به ما این امکان را میدهند که اجرام کمنورتر را ببینیم، زیرا میتوانند نور بیشتری را جمع کنند و تصاویر را بزرگنمایی میکنند.
بااینحال حتی با پیشرفتهترین تلسکوپهای زمینی و فضایی و جامعترین بررسیها، موفق شدهایم کمتر از ۳ درصد از کل ستارههای درون کهکشان راه شیری و کمتر از یک درصد از کهکشانها در جهان قابل مشاهده را نقشهبرداری کنیم. دورترین کهکشانها هنوز در دسترس ما نیستند؛ آنها به قدری کمنور و کوچک هستند که نمیتوانیم آنها را تشخیص دهیم.
دوربین فروسرخ نزدیک تلسکوپ فضایی جیمز وب ناحیهای به وسعت ۵۰ سال نوری از مرکز متراکم کهکشان راه شیری را نشان میدهد. طبق تخمینها، در این ناحیه از کمان سی ۵۰۰ هزار ستاره و همچنین برخی از اجسامی که هنوز شناسایی نشدهاند، میدرخشند.
طبیعت ترفند کوچکی در اختیار ما قرار داده است که گاهی میتوانیم از آن استفاده کنیم تا عمق بیشتری از کیهان را ببینیم. وقتی نور ستاره یا کهکشانی دور از خوشه عظیمی عبور میکند، گرانش خوشه میتواند تصویر را بزرگتر (در مواردی ۱۰ هزار برابر یا حتی بیشتر) کند.
ازطریق همین پدیده همگرایی گرانشی است که اخترشناسان توانستهاند دورترین ستاره شناختهشده یعنی ایرندل را شناسایی کنند که درحالحاضر در فاصله بیش از ۲۸ میلیارد سال نوری از ما قرار دارد. ستاره ایرندل ۹۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ به صحنه کیهان رسید و از نسلهای اول ستارههایی بود که در کیهان ظاهر شدند.
دورترین جرمی که بدون تلسکوپ میتوانیم ببینیم، کهکشان آندرودا است
ستارهشناسان با بهرهبرداری از تکنیکی شبیه همگرایی گرانشی، از تلسکوپ فضایی جیمز وب استفاده کردند تا فاصله زمین تا دورترین کهکشان شناختهشده یعنی JADES-GS-z13-0 را بهطور دقیق اندازهگیری کنند. این کهکشان هماکنون در فاصله بیش از ۳۳٫۶ میلیارد سال نوری ما قرار دارد و زمانی تشکیل شد که جهان ما ۴۰۰ میلیون ساله بود.
فراتر از آن، همچنان میتوانیم اجرام کیهانی را ببینیم، اما برای دیدن آنها باید از طول موجهای دیگر نور استفاده کنیم.
در محدوده ریزموج، ما توسط درخشش تابش زمینهٔ کیهانی احاطه شدهایم که نور آن زمانی تولید شده است که جهان ۳۸۰ هزار ساله بود و از پلاسما به گاز خنثی تبدیل شد. این نور از آن زمان کیهان را غرق کرده است و تقریبا در مرز جهان قابل مشاهده قرار دارد.
ستارهشناسان حدس میزنند سیگنالهای قدیمیتری نیز وجود دارد. برای مثال، فرایندهای عجیب و غریب در اولین لحظات بیگبنگ سیلی از ذرات شبحمانند معروف به نوترینو را ایجاد کرد و جستجو برای یافتن آن همچنان ادامه دارد.
حتی فرایندهای عجیبتر در ثانیهی نخست بیگبنگ احتمالا کیهان را غرق امواج گرانشی کرد. ماموریتهای پیشنهادی مانند «دیدهبان بیگ بنگ» ممکن است آثار ضعیف این سیگنال باقیمانده را ثبت کنند و در این صورت، این سیگنالها دورترین چیزی خواهد بود که میتوانیم تشخیص دهیم.