به نقل از «دانا»

وقتی رای مردم آمریکا از 2006 تا 2020 سرکوب می شود/ لابی قدرت سران جمهوری خواه با حذف 53 هزار رای سیاهپوستان

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۳۹۳۱۰

آمریکا سابقه طولانی در محروم کردن مردم از حق رأی و سرکوب آراء رنگین پوستان به ویژه در جنوب دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ آمریکا سابقه طولانی در محروم کردن مردم از حق رأی و سرکوب آراء رنگین پوستان به ویژه در جنوب دارد اما در سال 2013 تلاش برای سرکوب رأی دهندگان سر و صدا کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این اتفاق زمانی رخ داد که دیوان عالی مقررات اصلی در قانون حق رأی دادن در سال 1965 را شکل داد. آن مقررات، ایالت هایی که سابقه سرکوب رأی دهندگان را داشتند را از تغییر قوانین انتخاباتی آنها بدون مجوز دولت فدرال متوقف کرده بود.

بیایید نگاهی به چگونگی انجام این تصمیم شرم آور در طول این سالها بیاندازیم؛

سرکوب رأی دهندگانِ امروز اغلب به صورت پاکسازی نام رأی دهندگان واجد شرایط از لیست ها، قطع رأی گیری زود هنگام و غیر حضوری، بستن مکان های رأی گیری، استفاده از شرایط سخت مقررات شناسایی رأی دهندگان و محروم کردن رأی دهندگان رنگین پوست در هر مرحله صورت می گیرد.

پاکسازی نام رأی دهندگان به طور فزاینده ای مرسوم شده است.

مقامات آمریکا از سال 2006 تا 2008 با افزایش 33 درصدی حدود 4 میلیون نام را پاکسازی کرده اند. مقامات ایالتی که سابقا تحت نظارت فدرال بودند 40 درصد بیشتر از کسانی که در ایالت ها سابقه سرکوب رأی دهندگان را نداشتند نام آنها را از لیست پاک کردند.

همانطور که مشخص است، "جان رابرتس" رئیس دادگستری وقتی بحث کرد که همه چیز در جنوب به طرز چشمگیری تغییر کرده است به اشتباه کشته شد.

مقامات انتخاباتی در فلوریدا، کارولینای شمالی، جورجیا و ویرجینیا مرتکب پاکسازی غیر قانونی نام رأی دهندگان شده اند. در ویرجینیا در سال 2013، با اعتماد مقامات ایالتی به یک پایگاه اطلاعاتی معیوب نزدیک 39 هزار نفر که ظاهرا از ایالت خارج شده بودند از فهرست حذف شدند.

حتی اگر از پاکسازی نام رأی دهندگان بگذرید، ممکن است در صف های بی پایان و طولانی رأی گیری گیر کنید.

از زمان پاکسازی قانون حق رأی گیری در سال 2013 تاکنون، 1688 مکان اخذ رأی در ایالت ها که سابقا ملزم به پیش شرط تصویب قانون بودند بسته شده اند. مقامات تگزاس، 750 مکان اخذ رأی را بستند. ایالت های آریزونا و جورجیا به همان بدی بودند. جای تعجب نیست که این تعطیلی ها اغلب در جوامع رنگین پوست وجود داشت.

مقامات تگزاس در 50 شهرستان این ایالت که بین سال های 2012 تا 2018 بیشترین تعداد ساکنان سیاه و آمریکای لاتین را به خود اختصاص داده 542 مکان اخذ رأی را بستند. این تعطیلی ها در 50 شهرستان دیگر با کمترین تعداد ساکنان سیاه و آمریکای لاتین فقط 34 مورد بود.

در انتخابات مقدماتی سال 2020 در جورجیا 80 مکان اخذ رأی در آتلانتا، شهری با بیشترین جمعیت سیاه پوست تعطیل شد و 16000 نفر را مجبور به استفاده از 1 مکان رأی گیری کرد. حتی اگر 3 ساعت در صف رأی گیری بایستید ممکن است به خاطر قانون محدود کننده شناسایی رأی دهنده از رأی دادن محروم شوید.

از زمان تصمیم شرم آور دیوان عالی تاکنون، قانونگذاران جمهوری خواه در 15 ایالت چنین قوانینی را تصویب کرده اند.

جمهوری خواهان تگزاس، قانون شناسایی رأی دهنده را بلافاصله در پی این تصمیم گیری به کار بردند. این قانون از زمان تصویب تاکنون، 5 بار لغو شده است و دادگاه های متعددی تشخیص داده اند که این قانون علیه رأی دهندگان سیاه و آمریکای لاتین تبعیض قائل می شود. سرانجام، نسخه ساده تر این قانون که هنوز هم یکی از محدود کننده ترین قوانین شناسایی رأی دهندگان در کشور است از سوی دادگاه تجدیدنظر فدرال مجاز شد.

در جورجیا، قانون محدود کننده شناسایی رأی دهنده ایالت به مقامات اجازه می دهد تا 53 هزار ثبت نام سیاه پوستان را دور بیاندازد. "اِستِیسی آبرامز" پس از سالها که رقیب وی "برایان کِمپ" آراء رنگین پوستان را سرکوب می کند می توانست اولین فرماندار زنِ سیاه پوست کشور باشد، اما تنها با اندکی کمتر از 55 هزار رأی، انتخابات را از دست داد.

بعلاوه، یک دادگاه در کارولینای شمالی دریافت که قانون شناسایی رأی دهندگان این ایالت با دقتی فراوان آفریقایی – آمریکایی ها را هدف قرار داد و تمامیت این قانون را لغو کرد.

ویرانگریِ سرکوب رأی دهندگان در روند انتخابات ما آشکار است. ترامپ و دولت وی فکر می کنند که می توانند به عنوان مقامات جمهوری خواه بی هدف بیشینند و بی هیچ احساس مسئولیتی، آراء مردم را سرکوب کنند.

آنها اشتباه می کنند. مردم آمریکا آماده مقابله با برنامه های آنها و ایجاد دموکراسی قرن بیست و یکم که نمایانگر کشور در حال رشد و متنوع ما است، هستند.

اگر رأی شما شمرده نشود، آنها تلاش سختی برای سرکوب آن نمی کنند. از ثبت نام خود اطمینان حاصل کنید، از قوانین ایالت خود درباره رأی گیری از طریق پست به طور لحظه ای آگاه باشید، مکان اخذ رأی خود را پیدا کنید و با سازمان هایی که در خط مقدم محافظت از آراء قرار دارند در تماس باشید.

لازم به گفتن نیست که وقتی ما در مبارزه برای حق رأی پیروز شویم چه کاری می توانیم انجام دهیم.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: سرکوب رأی دهندگان نام رأی دهندگان مکان اخذ رأی شناسایی رأی رنگین پوست رأی گیری ایالت ها حق رأی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۳۹۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اوضاع این رژیم حسابی بیخ پیدا کرده است

چند روز پیش روزنامه آمریکایی «فایننشال‌تایمز» ضمن پرداختن به هزینه‌های سنگینی که «حمایت‌های بی‌قید و شرط»

به گزارش مشرق، جعفر بلوری طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: از رژیم آپارتاید اسرائیل روی دوش آمریکا و به طور کلی غرب گذاشته است نوشت: «قرار بود اسرائیل سرمایه راهبردی آمریکا باشد اما تبدیل به یک وبال راهبردی برای آمریکا شده است.» اشاره این روزنامه به حمایت‌های نامحدودی است که همه دولت‌های آمریکا

- چه دموکرات و چه جمهوری‌خواه- از این رژیم تحت هر شرایطی داشته‌اند و این حمایت‌ها بعضا آن‌قدر رسوا و با قوانین و ارزش‌های همین غرب در تضاد است که، آبرویی برایشان نگذاشته است. اشاره این روزنامه در واقع به هزینه‌هایی است که حمایت از رژیمی مثل اسرائیل، برای آمریکا داشته است. از مبحث «دموکراسی»، «آزادی بیان»، «گردش آزاد اطلاعات»، «حق اعتراض» و «آزادی عقاید» گرفته تا مباحث «حقوق بشری»، «نسل‌کشی» و «حقوق زنان و کودکان» را می‌توان در این رسوایی دید. اکنون که در حال مطالعه این یادداشت هستید، بیش از ۳۴ هزار و ۲۰۰ نفر در غزه طی ۲۰۰ روز قتل‌عام شده‌اند. طبق گزارش سازمان ملل نزدیک به ۷۳ درصد این قربانیان غیر نظامی‌اند. آمارهای غیر رسمی این عدد را تا ۹۵ درصد هم گفته است. یعنی ۹۵ درصد این ۳۴ هزار و ۲۰۰ نفر غیرنظامی‌اند. حدود ۱۳ هزار نفر از این شهدا کودک و نوزادند و تقریبا همین تعداد زن هستند. فقط در یک مورد، ۷۰۰ پناهجو، بیمار و زخمی در بیمارستان ناصر (جنوب غزه) پس از شکنجه و قتل‌عام، در گورهای جمعی دفن شده‌اند و ۳۰۰ جسدی که طی چند روز گذشته از این گورها بیرون کشیده شده است، بعضا با دست‌های بسته و بدن‌های متلاشی‌اند. یعنی پیش از دفن شدن، شکنجه و تکه‌تکه شده‌اند. طبق گزارش الجزیره، نظامیان صهیونیست به زنان فلسطینی در بیمارستان‌های غزه و جلوی چشمان همسرانشان تجاوز کرده و سپس به آنها تیر خلاص زده‌اند و....تمام این جنایات- که به قلم آوردن و نوشتنشان، تن آدم را می‌لرزاند،- طی همین ۲۰۰ روز گذشته و با حمایت‌ها، مشورت‌ها، سلاح‌ها و دلارهای آمریکا انجام شده است. این که بیشتر قربانیان جنگ غزه زن و کودک و نوزادند را هیچ کس رد نمی‌کند. رجوع شود به اظهارات چندی پیش وزیر دفاع آمریکا. لوید آستین اعتراف کرد اسرائیل در غزه غیرنظامیان زیادی را کشته است. منتهی در ادامه گفت: «ما از اسرائیل می‌خواهیم بیشتر مراقب باشد.» همین!

۷ دانشگاه معتبر آمریکا از جمله ‌هاروارد، کلمبیا و استنفورد در اعتراض به جنایات اسرائیل در غزه و حمایت آمریکا از این جنایات، در اعتصاب و شورش به سر می‌برند و نیروهای امنیتی ضمن ورود به این دانشگاه‌ها اقدام به سرکوب و دستگیری صدها دانشجو و استاد کرده‌اند. بسیاری از دانشجویان اخراج، تعلیق و بعضا زندانی شده‌اند. تصاویر بازجویی و محاکمه برخی مسئولین این دانشگاه‌ها نیز در فضای مجازی قابل دسترسی است. بله، آمریکا مسئولین دانشگاه‌هایی را که در آنها، در اعتراض به کشتار غیرنظامیان غزه تجمع صورت می‌گیرد، محاکمه می‌کند و اف‌بی‌آی را هم وارد معرکه کرده است!

روز سه‌شنبه مؤسسه «گالوپ» نتایج نظرسنجی خود از میان مردمان ۱۳۰ کشور جهان، راجع به نگاه مردم دنیا به سیاست‌های آمریکا را منتشر کرد. نتیجه این بود که ۶۴ درصد مردم دنیا مخالف سیاست‌های آمریکا هستند! و تردید نداشته باشید بخشی از این نگاه مردم دنیا، نتیجه نوع رویکرد آمریکا در مواجهه با رژیم صهیونیستی بوده است. رژیمی که می‌گوید، اگر حمایت‌های تسلیحاتی، مالی، مستشاری و سیاسی آمریکا نبود، مجبور بودیم با چماق و چوب با جوانان مسلح فلسطینی بجنگیم! و رسما اعتراف می‌کند، با کمک‌ها و حمایت‌های آمریکا در حال نسل‌کشی در غزه‌ایم. خلاصه این که آمریکا به دلایلی، خود را موظف به حمایت از این رژیم وحشی می‌بیند. موضوعی که به دنبال پاسخ آن هستیم، همین «دلایل» است. واقعا چرا آمریکا به قیمت پنبه شدن هر آنچه طی دهه‌های گذشته برای خود تحت عنوان «ارزش‌های آمریکایی» رشته، از این رژیم حمایت می‌کند؟ چرا پای اسرائیل که به میان کشیده می‌شود، آمریکا حتی ظواهر را هم رعایت نکرده و بدون پنهانکاری یا بازی با کلمات، خیلی علنی و واضح تبدیل به دیکتاتورترین، وحشی‌ترین و کثیف‌ترین رژیم می‌شود؟ بخوانید:

الف-به آمریکا کشور «گروه‌های لابی» می‌گویند. قدرت و نفوذ لابی‌های صهیونیست را می‌توان در ساختار و تار و پود همه چیز آمریکا دید. می‌گویند در واشنگتن، خیابانی هست به نام k street که مرکز موسساتِ فعال در حوزه «صنعت لابی» است. و این یکی از همان جاهایی است که می‌توان بخشی از پاسخ این سؤال مهم را یافت. اوانجلیست‌ها (مسیحیت انجیلی یا صهیونیست‌های مسیحی) یکی از این لابی‌های قدرتمند و پر نفوذ در آمریکا هستند که «حمایت از اسرائیل تحت هر شرایطی و به هر قیمتی» جزو شعارهای اصلی‌شان است. کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل مشهور به «آیپک» نیز یکی از قدرتمندترین لابی‌های صهیونیستی است که تاثیر زیادی روی سیاست خارجی آمریکا دارد. سیاسیون در آمریکا اگر حمایت و تایید این لابی‌ها را نداشته باشند، محال است به اهدافشان برسند. چه این هدف، پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری باشد چه پیروزی در یک انتخابات محلی و...حتما شما هم بارها شنیده‌اید که مثلا، مدیر یک موزه در آمریکا یا اروپا از اسرائیل انتقاد کرد، چند روز بعد یا مجبور به عذرخواهی شد یا برکنار شد! بنابراین با وجود چنین لابی‌های ترسناک، قدرتمند و پر نفوذی، نباید انتظار رفتار دیگری از آمریکا در مواجهه با جنایات اسرائیل در غزه را داشت.

ب-حکومت‌هایی که فقط به قدرت و منافع خود می‌اندیشند معمولا «در شرایط بحرانی، اصولی که روی پایبندی به آن تظاهر می‌کردند را زیر پا می‌گذارند» و در تبیین «انقلاب‌ها»، آنجایی که به تفاوت انقلاب با کودتا، جنگ، شورش و...پرداخته می‌شود، «زمان» را عنصری مهم می‌نامند که توجه به آن حیاتی است. به عبارتی در مواقع بروز چنین پدیده‌های مهم اجتماعی، «زمان» چه برای آنهائی که شورش یا جنگ را آغاز کرده‌اند چه برای آنهائی که علیه‌شان کودتا، جنگ، یا آشوب شده است، بسیار مهم و حیاتی است. اگر شرایط بحرانی و زمان کم باشد، حکومتی که در آن مثلا انقلاب با ماهیت «کسب قدرت به هر قیمت»! رخ داده، از تمام اصول اعلام‌شده عبور کرده و دست به خشن‌ترین واکنش‌ها می‌زند. می‌خواهیم بگوییم، اسرائیل درگیر یک معضل عظیم اجتماعی و یک «جنگ بی‌سابقه» در غزه بوده و زمان هم به سرعت علیه این رژیم در حال گذر است. این رژیم در بدترین شرایط تاریخ غاصبانه هفتاد ساله‌اش

قرار دارد و هر چه «زمان» می‌گذرد، شرایط آن بحرانی‌تر می‌شود. بنابر اعتراف تمام کسانی که تحولات اسرائیل و غزه را تحلیل می‌کنند، این رژیم پیش از این هیچ گاه در چنین بحرانی گرفتار نشده بود و هیچ گاه بیش از ۳۳ یا حداکثر ۳۴ روز درگیر هیچ جنگی نبوده است. بنابراین نباید از مشاهده چنین رفتارهای غیرانسانی و وحشیانه‌ای زیاد تعجب کرد. فقط به عنوان یک نمونه از صدها نمونه مشابه، به استعفاهایی که طی روزهای گذشته در ارتش رژیم صهیونیستی رخ داده توجه کنید. بالاترین مقامات اطلاعاتی و نظامی رژیم صهیونیستی در بحبوحه بزرگ‌ترین جنگ تاریخ این رژیم و در یک بازه زمانی کوتاه مجبور به استعفا شدند و رسانه‌های این رژیم نیز می‌گویند، علاوه‌بر این افراد، شخص نتانیاهو، رئیس شین بث و سایر مقامات بلند پایه حاکم بر این سرزمین اشغال شده هم باید، اولا استعفا کنند ثانیا محاکمه شوند. خروجی آنچه تاکنون در بند (ب) به آن پرداختیم این می‌شود که، رژیم صهیونیستی در شرایطی قرار گرفته است که، تحلیل‌ها راجع به آن، از «طرح آبراهام و عادی‌سازی روابط با اعراب» رسیده به «آیا اسرائیل در حال فروپاشی است؟» و وقتی رژیمی به این مرحله می‌رسد، حامیان جنایت‌پیشه چنین رژیمی، برای نجات آن هر هزینه‌های را می‌پردازند. مخصوصا اگر این حامی، کشوری با ویژگی‌های آمریکا باشد که لابی‌های قدرتمند و پرنفوذ، اداره‌اش می‌کنند. به بیان دیگر، وقتی می‌بینیم کشوری در حمایت از رژیمی، روی تمام اصول و ارزش‌هایش خط می‌کشد و نگران تبعات آن هم نیست، و خیلی عُریان از نسل‌کشی و کشتار بیش از ۲ میلیون انسان آن هم در سال ۲۰۲۴ و قرن بیست و یک حمایت می‌کند، یعنی اوضاع آن رژیم حسابی بیخ پیدا کرده است.