همدستی امارات و عربستان با صهیونیست‌ها برای اشغال مسجدالاقصی
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۴۳۷۴۴
در سایه عادی سازی امارات با رژیم اشغالگر و بازدید هیئت‌های اماراتی از مسجدالاقصی، سناریوهایی در خصوص اداره مسجد الاقصی به دست سعودی‌ها و اجرای پروژه‌های رژیم اشغالگر صهیونیستی شکل می‌گیرد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری الخلیج‌آنلاین، بعد از انجام توافق نامه عادی سازی امارات و بحرین با رژیم اشغالگر صهیونیستی و لازم الاجرا شدن آن و سفر هیئت‌های اماراتی به قدس اشغالی، سناریوهای جدیدی در مسجد الاقصی و حضور اردن و فلسطین در آن به وجود می‌آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
به دنبال عادی سازی روابط امارات با رژیم اشغالگر صهیونیستی بسیاری از اماراتی‌ها در قالب هیئت‌هایی به مسجدالاقصی شتافتند و این امر باعث شد تا بسیاری از صهیونیست‌ها و سعودی‌ها از این فرصت سوء استفاده کنند و خواستار پایان دادن به حاکمیت اردن و فلسطین بر مسجدالاقصی شوند.
گروهی از شهرک نشینان افراطی صهیونیست نیز اقدام به پخش اعلامیه‌هایی در مسجد الاقصی در خصوص اخراج اداره اوقاف اسلامی و کارمندان آن از این مسجد کردند.
علاوه بر این ، صهیونیست‌ها ایده‌های جدیدی در مورد وضعیت جدید مسجد الاقصی در سایه انتظارات اماراتی‌ها در دیدار از این مکان مقدس، ارائه می دهند و از برجسته‌ترین آنها ایجاد منابع عربی و اسلامی با اداره عربستان سعودی است که قیمومیت اردن را بر مقدسات تهدید می‌کند.
قیمومیت اردن بر اماکن مقدس قدس اشغالی در سال 1924 مصادف با پایان خلافت عثمانی آغاز شد و در سال 1988 «حسین بن طلال» پادشاه فقید اردن تصمیم گرفت که اردن و کرانه باختری را به استثنای اماکن مقدس در قدس اشغالی که تحت ولایت اردن باقی مانده بود، جدا کند.
«عبدالله دوم» پادشاه فعلی اردن و « محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین 31 مارس 2013 ، توافق نامه‌ای تاریخی را امضا کردند که در آن ابومازن تأکید کرد که پادشاه اردن حافظ اماکن مقدس در قدس اشغالی است و او حق دارد تمام تلاش های قانونی خود را برای حفظ آنها ، به ویژه مسجدالاقصی انجام دهد.
استقبال سازشکاران اماراتی از عادی‌سازی روابط سودان با رژیم صهیونیستیامکان سفر شهروندان اماراتی به مناطق اشغالی بدون روادید/ راه‌اندازی پروازهای هفتگی میان منامه و تلآویوشهر اشغالی قدس طی چند روز گذشته شاهد بازدید هیئتی از امارات تحت حمایت نظامیان صهیونیست بود. امارات و رژیم صهیونیستی اخیرا روابط دیپلماتیک خود را علنی کرده‌اند و 20 اکتبر نیز یک هیئت رسمی امارات وارد فلسطین اشغالی شد.
در سایه تحرکات جدید در مسجد الاقصی، «شیخ عکرمه صبری» ،رئیس هیئت عالی اسلامی قدس اشغالی و خطیب مسجد الاقصی تأیید کرد که خطر بازدید سازشکاران با رژیم صهیونیستی از مسجدالاقصی کمتر از یورش صهیونیست‌ها به این مسجد نیست.
صبری در ادامه تاکید کرد که بازدید برخی از سازشکاران روابط با رژیم صهیونیستی از شهر قدس اشغالی، نتیجه آشکار جنایت عادی‌سازی روابط است. بازدید سازشکاران از مسجدالاقصی کاملا مردود محسوب می‌شود و همه دولت‌ها باید به روایت اسلامی درباره مسجدالاقصی بازگردند نه روایت یهودیان.
شیخ صبری افزود که ورود این هیئت ها به مسجدالاقصی تحت حمایت رژیم صهیونیستی اعتراف تلویحی به مشروعیت رژیم اشغالگر در قدس اشغالی است و ورود این هیئت‌ها چیزی از واقعیت شهر قدس را تغییر نمی‌دهد و هرگز به رژیم اشغالگر هیچ گونه مشروعیتی برای اشغال قدس و مسجدالاقصی نمی‌بخشد.
«حسن خاطر» مدیر مرکز بین المللی بیت المقدس تأکید کرد که بازدید سازشکاران از مسجد الاقصی در حال حاضر یک مسئله حساس است؛ زیرا این امری غیر منتظره است که اثرات و پیامدهای خطرناکی در آینده خواهد داشت.
وی در اظهارات خود به پایگاه خبری الخلیج‌آنلاین گفت،سناریوهایی در خصوص این بازدیدها وجود دارد. یکی از آنها ترس از ایجاد فتنه مداوم در مسجدالاقصی و بیت المقدس است؛ چرا که این بازدیدها بدون هماهنگی و تحت حمایت رژیم صهیونیستی صورت گرفته است.
به گفته حسن خاطر این بازدیدها در نتیجه توافقات سیاسی اخیر سازش کاران با رژیم صهیونیستی صورت می‌گیرد ، بنابراین این امور بسیار خطرناک است و حامیان مسجدالاقصی با این امر مقابله خواهند کرد و این مقابله ادامه خواهد داشت.
وی افزود که ورود هیئت‌های سازشکاران به مسجدالاقصی به معنای ورود پول‌های سیاسی شده‌ای در راستای منافع رژیم صهیونیستی است واخباری از ورود هیئت‌های اماراتی به مسجدالاقصی برای کمک به اماکن مقدس در قدس اشغالی منتشر شده؛ مال هایی که روزی باعث ویرانی یمن، سوریه و لیبی بوده است.
مدیر مرکز بین المللی بیت المقدس خاطرنشان کرد که بیش از 40 مکان مقدس وجود دارد که از سازشکاران پول دریافت می‌کنند و به بازرگانان در قدس اشغالی کمک می‌کنند و هدف آنها ایجاد اتفاقات جدید در مسجدالاقصی و قدس اشغالی است.
همانطور که خاطر هشدار می‌دهد ، این مبالغ موجب ایجاد شکاف در موقعیت ملی قدس اشغالی خواهد شد ، که یکی از اهداف مورد نظر رژیم صهیونیستی است.
حسن خاطر اظهار داشت که رژیم اشغالگر صهیونیستی انتظار دارد که یک چهارم میلیون اماراتی از مسجدالاقصی دیدار کنند و اما اگر این تعداد بازدید کنندگان بدون مقررات و کنترل صورت گیرد، می تواند باعث ایجاد هرج و مرج در داخل مسجدالاقصی شود. بنابراین رژیم اشغالگر از این فرصت برای پایان دادن سیطره اوقاف اسلامی و اردن بر مسجد الاقصی سوء استفاده خواهد کرد.
تلاش برای قیمومیت عربستان بر مسجدالاقصی
حسن خاطر در خصوص پیشنهادهای ارائه شده درباره مسجدالاقصی گفت: بحث‌هایی در خصوص نقش عربستان در نظارت بر مسجدالاقصی وجود دارد و این اقدام در راستای خدمت به رژیم اشغالگر صهیونیستی است که به طرح‌های رژیم صهیونیستی در این منطقه یعنی ایجاد معبدی در مسجدالاقصی برای یهودیان، کمک می‌کند.
خاطر همچنین هشدار داد که اتفاقات اخیر درمسجد الاقصی می تواند به سطح خطرناکی برسد ، به این معنی که آنچه اشغالگران در طول سال‌ها به دست نیاورده اند، بدان خواهند رسید.
مدیر مرکز بین المللی بیت المقدس در مواجهه با این سناریوها بر لزوم موضع گیری‌های قاطع علمای مسلمان و شخصیت‌های مذهبی تاکید کرد تا نقشه‌های کسانی که از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند را نابود کنند.
در ادامه حسن خاطر، خواستار مسدود کردن مسیر فتنه‌ای شد که زمینه جنگ را در داخل ساحت مقدس مسجدالاقصی فراهم می‌کند؛ چرا که ورود هیئت‌های سازشکاران به مسجدالاقصی امری حساس و فتنه‌انگیز است.
به گفته وی، اردن برای دفاع از حاکمیت و حق خود در مسجدالاقصی تلاش خواهد کرد ، بنابراین ممکن است برخی رقابت‌ها میان کشورهای عربی بر سر اداره مسجدالاقصی صورت گیرد.
حسن خاطر تصریح کرد که سعودی‌ها برای یافتن راهی جهت مدیریت مسجدالاقصی شروع به صحبت کرده‌اند.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: اسرائیل اخبار امارات اخبار عربستان سعودی مسجد الاقصی اسرائیل اخبار امارات اخبار عربستان سعودی رژیم اشغالگر صهیونیستی رژیم صهیونیستی قدس اشغالی مسجد الاقصی صهیونیست ها اماکن مقدس عادی سازی حسن خاطر هیئت ها بر مسجد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۴۳۷۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسرائیل؛ اسم رمز سکوت تاریخی اعراب!
هم صدایی گروهی از کشورهای عربی با اسرائیل در جریان پاسخ تند تهران به تل آویو زمینه ساز گمانه زنی‌های بسیاری شده، گروهی با اشاره به جنگ ویرانگر اسرائیل در نواز غزه، این سوال را مطرح می‌کنند که چرا اعراب کماکان و فارغ از شعارهایشان کنار تل آویو قرار دارند؟
به گزارش اقتصادنیوز، از منظر بسیاری از تحلیلگران، هم صدایی و مشارکت اردن جهت رهگیری پهپادها و موشک‌های ایران در جریان پاسخ تهران به تل آویو غافلگیرکننده بود. در حالی که (رژیم) اسرائیل و اردن روابط دیپلماتیک ۳۰ساله دارند، صلح بین دو بازیگر حتی در بهترین زمان‌ها سرد بوده و از زمان شروع جنگ در غزه روابط دو بازیگر یخ زده است. با این حال آنگونه که فارین پالسی مدعی است، اردن تنها کشور عربی نبود که در آن شب به با اسرائیل هم صدا شد. براساس گزارش‌های ادعایی نیروی هوایی سلطنتی عربستان نیز موشک‌های ایرانی را که در حریم هوایی این کشور پرواز می‌کردند رهگیری کرد، این در حالی است که وال استریت ژورنال مدعی است، ریاض و ابوظبی اطلاعات مهمی را در این باره در اختیار اسرائیل قرار دادند.
چرایی سکوت بازیگران عربفارین پالسیدر این باره مدعی است، درباره چرایی هم صدایی کشورهای عربی و اسرائیل، دلایل متفاوتی وجود دارد، نخست، اگر عملیات ایران با تلفات جانی یا ویرانی قابل توجهی به پایان می‌رسید، (رژیم) اسرائیل ممکن بود پاسخ دهد؛ پاسخی که احتمالا خطر وقوع جنگ تمام عیار را افزایش می‌داد. دلیل دوم براین مبنا قابل تبیین است که بسیاری از کشورهای عربی نسبت به نفوذ و قدرت ایران در عراق، سوریه، لبنان و یمن نگران هستند.
علاوه بر این ها، (رژیم) اسرائیل برای قدرت‌های عربی میانه‌رو به یک شریک اقتصادی کلیدی تبدیل شده– در واقع، برای اردن و مصر، اسرائیل یک راه نجات اقتصادی است. این گزاره تا حد زیادی توضیح می‌دهد که چرا شش ماه پس از جنگ در غزه، اردن، عربستان سعودی و امارات تقریباً هیچ اقدام مشخصی علیه (رژیم) اسرائیل انجام نداده اند. وقتی ترکیه پا را فراتر نهاد و ۹ آوریل اعلام کرد که صادرات بخش وسعی از کالا‌ها به اسرائیل را ممنوع می‌کند، هیچ کشور عربی از الگوی آنکارا پیروی نکرد.
از میان این گروه از کشورها، اردن بیش از همه به اسرائیل متکی است - نه برای تجارت معمولی برون مرزی یا برای سرمایه‌گذاری (که هر دو ناچیز هستند) بلکه برای آب و انرژی ضروری. اردن یکی از کم آب‌ترین کشورهای جهان است که سالانه تنها ۹۵۰ میلیون متر مکعب برای تامین تقاضای حدود ۱.۴ میلیارد متر مکعب در اختیار دارد. بر اساس توافقنامه صلح ۱۹۹۴، اردن حق خرید ۵۰ میلیون متر مکعب آب در سال از سرزمین‌های اشغالی را داشت.
این میزان با افزایش جمعیت اردن دو برابر شده و (رژیم) اسرائیل آنقدر ظرفیت نمک‌زدایی را توسعه داده که آب شیرین برای صرفه جویی در اختیار دارد. طبیعتا هر اندازه جمعیت اردن بیشتر شود، نیازش در این باره به اسرائیل افزایش خواهد یافت؛ به بیانی دیگر، اگر قرارداد مبادله آب بیشتر اسرائیل با انرژی خورشیدی از اردن انجام شود، امان واردات ۲۰۰ میلیون متر مکعب اضافی را آغاز خواهد کرد.
وقتی اولویت‌ها تغییر می‌کند!اردن فاقد منابع انرژی داخلی است و برای دسترسی به انرژی الکتریکی و صنایع شیمیایی به واردات گاز طبیعی (رژیم) اسرائیل متکی است. گاز بیش از ۷۰ درصد تولید برق در اردن را تشکیل می‌دهد و تقریباً تمام این میزان را از میدان لویاتان (رژیم) اسرائیل تامین می‌کند. مصر نیز به گاز اسرائیل نیاز دارد زیرا ذخایر داخلی این بازیگر سریعتر از یافتن منابع جدید در حال اتمام است و میدان غول پیکرش با مشکلات فنی روبرو هستند. اسرائیل پس از شروع جنگ در غزه صادرات خود را برای مدت کوتاهی کاهش داد، از همان زمان، مصر مجبور شد خاموشی‌های برق را دوبرابر کند و به دو ساعت در روز برساند و گاز طبیعی مایع (LNG) وارد کند.
تقاضای مصر برای گاز (رژیم) اسرائیل فراتر از نیازهای داخلی است. قاهره با ذخایر بسیار محدود خود، دیگر نمی‌تواند گاز خود را به عنوان LNG به اروپا صادر کند. این امر نه تنها باعث شده که مصر به شدت به ارز نیاز داشته باشد، بلکه نقش این کشور به عنوان مرکز هاب گازی نوظهور شرق مدیترانه که شامل اسرائیل می‌شود و احتمالاً روزی قبرس را نیز دربرمی گیرد، تضمین خواهد کرد.
امارات به واسطه دلایل زیادی روابط خود را با (رژیم) اسرائیل حفظ کرده است. تجارت و سرمایه گذاری، تقویت نقش امارات به عنوان مرکز لجستیکی جهانی، استفاده از قدرت فن آوری پیشرفته اسرائیل برای ایجاد صنعت فناوری، و شراکت برای حل تهدید بخشی از گزاره‌هایی است که زمینه ساز هم صدایی دو بازیگر شده است. به واسطه تغییرات اقلیمی در منطقه از زمان توافق آبراهام در سال ۲۰۲۰، امارات متحده عربی نیز به عنوان یکی از خریداران عمده تسلیحات اسرائیل ظاهر شده است. صادرات تسلیحات اسرائیل به کشورهای امضاکننده پیمان ابراهیم از صفر در آن سال به ۲.۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ افزایش یافت.
در حوزه دلار، روابط اقتصادی (رژیم) اسرائیل و امارات متحده عربی برای هر طرفین نسبتاً اندک است. اما نشان دهنده بخشی از تلاش‌های دو بازیگر برای تغییر شکل خاورمیانه با تمرکز بر اقتصاد و توسعه است. امارات، قطر و بحرین اقتصاد را در اولویت‌های خود قرار داده‌اند و محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، با ارائه طرح چشم‌انداز ۲۰۳۰ از آنها پیروی می‌کند تا پادشاهی را از اقتصاد نفتی به مرکز فناوری، مالی و گردشگری تبدیل کند.
چالش اعراببه ادعای فارین پالسی، سعودی‌ها کمتر از اماراتی‌ها متقاعد شده‌اند که (رژیم) اسرائیل نقش مهمی در خاورمیانه جدید دارد. اما همانطور که مذاکرات عادی‌سازی که سال گذشته آغاز شد نشان داد، ریاض مایل است اسرائیل را به عنوان بخشی از یک توافق گسترده‌تر با ایالات متحده به رسمیت بشناسد، رخدادی که یک دهه پیش غیرقابل تصور بود.
در حالی که جنگ غزه مذاکرات را مختل کرده و قیمتی را که سعودی‌ها از اسرائیل در مورد مسئله فلسطین می‌خواهند افزایش داده، ریاض نشان داده است که همچنان مایل به حرکت به جلو است. الزامات اقتصادی که این روابط را هدایت کرده‌اند با بادهای مخالف قدرتمندی روبرو هستند. حتی قبل از جنگ در غزه، افکار عمومی حتی در میان شرکای اسرائیل به شدت با این بازیگر دشمنی داشتند. بر اساس نظرسنجی انجام شده توسط موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک، یک سال پیش، تنها ۱۵ درصد از اردنی‌ها گفتند که اگر به اقتصاد کشورشان کمک کنند، از معاملات تجاری با اسرائیل حمایت خواهند کرد.
با وجود اینکه کشورشان بدون گاز و آب اسراییل با چالش‌های بسیاری دست و پنجه نرم خواهد کرد، مردم عادی اردن اغلب خواستار قطع روابط با اسرائیل و لغو قراردادهای واردات هستند. اردن تحت فشار شدید افکار عمومی پس از شروع جنگ در غزه، نوامبر گذشته قرارداد آب در برابر انرژی با اسرائیل را لغو کرد (اگرچه از آن زمان تاکنون بی‌سر و صدا به دنبال احیای مجدد آن بوده است).
یک سال پیش در مصر و عربستان سعودی، حدود ۳۸ درصد از پاسخ دهندگان در نظرسنجی ایده تجارت با اسرائیل را پذیرفتند. اما حالا زمانی که موسسه واشنگتن از سعودی‌ها پرسید که آیا باید به آنها اجازه داده شود «ارتباطات تجاری یا ورزشی با اسرائیلی‌ها داشته باشند»، فقط ۱۷ درصد پاسخ مثبت دادند که در مقایسه با ۴۲ درصد در تابستان ۲۰۲۲ کاهش داشت. در این شرایط، جای تعجب نیست که تجارتی که کشورهای عربی با اسرائیل انجام می‌دهند، یک امر نخبگانی است که به معاملات بین دولت و شرکت‌های بزرگ وابسته محدود می‌شود.
البته امارات متحده عربی تا حدودی از این قاعده مستثنی بوده است. به بیانی بهتر مدیران و گردشگران اسرائیلی به این کشور حاشیه خلیج فارس هجوم آوردند و شرکت‌ها در حال امضای قراردادهای سرمایه‌گذاری و مشارکت بودند. شرکت مبادله پترولیوم ابوظبی ۲۲ درصد از سهام میدان گازی تامار اسرائیل را در اختیار گرفت و بسیاری از قراردادهای سرمایه‌گذاری دیگر پذیرفته شدند.
توافقنامه مشارکت اقتصادی جامع یک سال پیش اجرایی شد و در سال ۲۰۲۳، تجارت دو طرفه به ۳ میلیارد دلار رسید که در مقایسه با ۱۹۰ میلیون دلار در سال ۲۰۲۰ افزایش یافت. با این حال، حتی در آن بازه زمانی، نظرسنجی موسسه واشنگتن نشان داد که تنها ۴۵ درصد از اماراتی‌ها فکر می‌کنند تجارت با اسرائیل «قابل قبول» است.
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام