به نقل از «فارس»

«ایران» سرزمین مهدویت و انتظار ...

تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۵۷۷۶۶

خبرگزاری فارس، همدان- مهدویت یعنی ایمان، انتظار و امید؛ ایمان به اینکه وجود مقدس حضرت مهدی (عج) به عنوان آخرین خلیفه و حجت‌الهی از تبار معصومین و از خاندان اهل بیت پیامبر حی و زنده است اما به اذن خداوند حکیم و علیم غایب است و روزی ظهور خواهد کرد و جهان را پس از آن که از ظلم و جور پر شده پر از عدل و داد می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهدی موعود آرمان الهی همه انبیا و اوصیا را تحقق خواهد بخشید و در سراسر جهان توحید و عدل گسترده و فراگیر را اعمال و اجرا خواهد کرد و آن حضرت با اقتدار کامل نه با موعظه و نصیحت به این کار اقدام خواهد کرد.

حال خود انتظار یعنی تلاش برای تکامل فکری، علمی، عقلی و اخلاق که این نهایت بلوغ بشریت است. تلاش برای عدالت جهانی در راستای عبودیت و بندگی خدا و اجتناب از طاغوت و تقواپیشگی،‌ اطاعت از دستورات الهی و ترک محرمات. انتظار فرج یعنی امید بر آینده‌ای روشن مبتنی بر تعهد مسئولیت و تحرک نه سکون و سکوت و اباحی‌گری؛ زیرا « خداوند وضع هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر اینکه آنها در درون خود تغییر ایجاد کنند. رعد/۱۱»

انتظار یعنی خوش‌بینی به آینده بشریت بر خلاف همه مکاتب ماتریالیستی و نیهلیستی که آینده را تاریک معرفی می‌کنند. یعنی پیروزی نهایی ارزش‌های متعالی بر ضد ارزش‌ها، یعنی پیروزی حکومت جهانی واحد مبتنی بر توحید و یکتاپرستی و عدالت‌فراگیر و جهانی،‌عمران و آبادی تمام زمین، بلوغ بشریت با خردمندی کامل و آزادی او از همه اسارت‌های درونی و برونی.

انتظار فرج یعنی حداکثر بهره‌گیری از مواهب زمین و طبیعت  و نعمت‌های الهی، یعنی برقراری مساوات کامل در ثروت و دارایی، از بین رفتن کامل رذایل اخلاقی و عقده‌های روانی، منتفی شدن جنگ و برقراری صلح و صفا و محبت و تعاون و سازگاری انسان و طبیعت.

مهدی مرزبان در کتاب «مهدی و مهدویت» به تمام ابعاد امام‌شناسی و مهدویت اشاره کرده و حتی در این کتاب به ارتباط بین انقلاب اسلامی ایران و ظهور امام عصر نیز اشاره کرده که در این نوشته بخشی از آن را آمده است.

مروری بر انقلاب اسلامی ایران با محوریت انتظار و مهدویت

ایرانیان آغازگر و زمینه‌ساز ظهور حضرت مهدی (عج) هستند و تمام منابع روایی شیعه و سنی اتفاق‌نظر دارند که قبل از ظهور نهضتی مقدماتی به وجود می‌آید که یاران و سپاهیان آن ایرانی هستند که زمینه‌ساز حکومت آن حضرت و آماده‌کننده مقدمات فرمانروایی آن حضرت هستند.

پیامبر (ص) فرمود: « در آیه ۳۸ سوره محمد وقتی که خداوند فرمودند: اینک شما کسانی هستید که فراخوانده می‌شوید تا در راه خدا انفاق کنید برخی از شما در انفاق بخل می‌ورزد و کسی که بخل کند به خویش بخل می‌کند و خداوند بی‌نیاز است و شما نیازمندید و اگر روی‌گردان شوید خداوند گروهی را غیر از شما جایگزینتان می‌کند و آنان مثل شما نیستند.»

منظور از «گروهی را غیر از شما جایگزین می‌کند» در آیه بالا مردان فارس است. وقتی درباره قوم در آیه مذکور از حضرت سوال شد، سلمان فارسی نزدیک پیامبر نشسته بود و آن حضرت با دست مبارکش به پای سلمان زد و فرمود:« به خدایی که جان من در دست قدرت اوست اگر ایمان به کهکشان‌ها بستگی داشته باشد مردانی از فارس به آن دست می‌یابند.»

از امام محمد باقر(ع) نقل شده که « ای اعراب! اگر روی برگردانید خداوند گروه دیگری را جایگزین شما می‌کند؛ ‌یعنی ایرانیان»

آغاز نهضت حضرت مهدی(عج) از ناحیه مشرق خواهد بود و در مرحله اول آغاز نهضت به وسیله مردی از قم شروع می‌شود که حرکتش زمینه‌ساز ظهور است و مرحله دوم ظاهرشدن خراسانی و شعیب و مقارن بودن آن‌ها با خروج یمانی و بعد از آن سفیانی است.

امام علی (ع) می‌فرماید: «آغاز ظهور حضرت مهدی (عج) از مشرق است زمانی که این امر پیش آمد سفیانی خروج می‌کند.»

و نیز از امام محمد باقر(ع) روایت شده که « گویا می‌بینیم گروهی از مشرق زمین خروج می‌کنند و طالب حق هستند اما آنها را اجابت نمی‌کنند مجددا بر خواسته‌هایشان تأکید دارند اما مخالفان نمی‌پذیرند. وقتی چنین وضعی را مشاهده می‌کنند شمشیرها را به دوش کشیده در مقابل دشمن می‌ایستند اینجاست که پاسخ مثبت می‌گیرند اما این بار خودشان نمی‌پذیرند تا این که همگی قیام کنند... و درفش هدایت را جز به دست توانای صاحب شما (حضرت مهدی(ع) )به کس دیگر نمی‌سپارند. کشته‌های آنان شهید محسوب می‌شوند اما اگر من آن زمان را درک می‌کردم خویشتن را برای یاری صاحب این امر نگه می‌داشتم.

نکاتی که در این حدیث هست عبارتند از اینکه آنها حق را می‌جویند، اما پاسخ مثبت نمی‌شنوند و این که آنها در دو مرحله از انقلاب خواسته‌های خود را مطرح می‌کنند یکی قبل از جنگ و دیگری بعد از پیروزی در جنگ. خواسته‌های آنها مشروع و بر حق است.... بنابراین برپایی نظام اسلامی در ایران از حوادث مقدمات ظهور حضرت به شمار می‌آید به عبارت دیگر انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی از جمله حوادث مقدماتی وعده داده شده است.

حال اعتقاد به مهدویت موجب ظهور انقلاب بزرگ ایران شد،‌ اعتقاد به غیبت امام عصر(عج) یکی از منابع بالقوه ایجاد انقلاب و مبارزه گسترده شیعیان علیه طاغوت بود زیرا ایرانیان از سالیان قبل به مفهوم فعال انتظار یعنی آمادگی روحی و جسمی برای اقدام علیه ظلم و بیداد و پا در رکاب مهدی موعود در روح و جان مردم شیعه این مرز و بوم نقش بسته است به گونه‌ای که در دوره‌های مختلف تاریخ آنان با هیچ ظالم و مستبدی سر سازش ندارند. چنان که گفته شد مشخصه بارز انتظار در تفکر سیاسی شیعه اجازه قیام علیه حاکمان ظالم است، در فرهنگ انتظار مردم ظلم‌ستیزند در این فرهنگ حاکم مستبد سیاسی هیچ گونه مشروعیتی ندارند و اطاعت از آنان غیرشرعی و حرام است. در این فرهنگ سکوت،‌ بی‌تفاوتی و نشستن و دست روی دست گذاشتن انزوا و رفع تکلیف و سیاست را از دیانت جدا دانستن، خلاف مبانی و اصول حقیقی مصلحی است که انتظار می‌رود با ظهورش جهان را با کمک منتظران به عدل و داد زینت بخشد.

وجود این عقاید ارزشمند در فرهنگ انتظار و مهدویت در حقیقت تشیع را آتشفشان خاموش کوهسار اسلام معرفی کرده که گاه و بی گاه دود و بخار و لرزه و تکانی اندک پدید می‌آورد و همین تأثیر اندک، ریشه تمامی انقلاب‌های سراسر دنیای اسلام و از جمله انقلاب اسلامی در ایران بوده است.

ایران اسلامی و شیعی از چنان ظرفیت و حساسیتی برخوردار است که در طول تاریخ با این که همواره مورد ظلم ظالمان و استبداد حاکمان قرار گرفته هیچ گاه و یا در کمتر دورانی ظلم‌پذیر بوده است و همواره با تمسک به امامت علی(ع) که ریشه در غدیر دارد و قیام عاشورا و اندیشه مهدوی، پرچم مبارزه علیه نامردان در بر دوش خود حمل کرده است.

عدالت و عدالت‌خواهی و مطالبه حق و حقیقت با فطرت ایرانیان عجین شده است. ایرانیان از چنان دقتی برخوردار هستند که همواره گوهر و سنگریزه را از هم باز می‌شناسند و هیچ گاه گوهران تابناک امامت و ولایت را با سنگریزه‌های بی‌قیمت معاوضه نمی‌کنند. ضمنا نقش ایرانیان از تشیع و تسنن در شکل‌گیری تمدن اسلامی و شتاب حرکت‌های علمی در جهان اسلام نقشی بسیار والا و قابل ستایش است که پرفسور یحیی بونو محقق فرانسوی در مجله موعود آذرماه سال ۷۳ می‌گوید: « ایرانیان کل تمدن اولیه اسلامی را چه در حیطه تشیع و چه در تسنن در ایران و عراق شکل دادند و به زودی در آینده جهان اسلام را در میان خود تفسیر کرده و رقم می‌زنند. درک شیعیان راستین از مفهوم انتظار و مهدویت نیز درک صحیح بوده به ویژه ایرانیان که همواره با این مفهوم زیسته‌اند.»

پتانسیل بالقوه‌ای که در سرزمین ایران وجود دارد و هر از چند گاهی جلوه می کند می‌تواند چنان نقش‌آفرینی کند که منتظران حقیقی را با تمام تبلیغات و موانعی که دنیای استکبار به وجود می‌آورد، ‌رویاروی ظالمان و فاسدان قرار دهد. چنان که هانری کربن با درک این مفهوم دقیق در کتاب « آفاق تفکر معنوی در اسلام» می‌نویسد: «‌سرزمین ایران از دید اخروی سرزمین انتظار است، قلمرویی که در آن امام غایب دست‌اندرکار فرا رساندن ساعت موعود در زمان غیبت است» و این حقیقت انکارناپذیر از زبان بزرگان و دانشمندان به مراتب مختلف بیان شده است.

حقیقتا ایران سرزمین آزادی، آزادگی، شرف،‌غیرت،‌جهاد،‌مبارزه، دفاع از مقدسات، اسلام،‌قرآن،‌ رسول اکرم(ص)، غدیر و ولایت علی و ائمه و اهل بیت پیامبر، سرزمین فاطمه،‌ سیدالشهدا و فرهنگ عاشورا است. ایران سرزمین مهدویت و انتظار است و همواره در پناه ولایت فقیه منتظر یوسف زهرا (ع) است.

انتهای پیام/89001/

منبع: فارس

کلیدواژه: انتظار مهدويت فرهنگ عاشورا ولایت فقیه انقلاب اسلامی انقلاب اسلامی حضرت مهدی آن حضرت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۵۷۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟

حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است. 

این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مى‏کرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مى‏شود. ایشان بعد از آزادى نقل می‌کرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شب‏ها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.

فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمى‏آمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»

از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مى‏کردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مى‏خواهى برو!

بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شب‏هاى جمعه ترک نکنم. 

سالیانی ست که بر قبله‌ی ری رو کردم

دست من نیست، به احسان شما خو کردم

هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب

بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم

 

مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)

 

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.

بر اساس آن‌چه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست می‌آید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.

آن‌چه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند. 

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسش‏هاى اعتقادى و عملى‏شان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.

 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رساله‏اى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند: 

 ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مى‏گفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم. 

امام هادی علیه السلام به پرسش‏هاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:

«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَى‏ءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقه‏ات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»

این تعبیر، به روشنى نشان مى‏دهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مى‏توانسته اند دیدگاه‏هاى اسلام ناب را در زمینه‏هاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسش‏هاى مردم پاسخ دهند.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى‏ ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت