به نقل از «مهر»

۱.۲ میلیون ایرانی صرع دارند/اصلی ترین علت بروز صرع

تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۶۴۶۲۱

به گزارش خبرگزاری مهر، فرزاد اشرافی با اشاره به اینکه بیماری صرع مشخصاً به سیستم اعصاب مرکزی مربوط می‌شود، اظهار کرد: صرع بیماری غیر واگیردار و یکی از چهار بیماری شایع سیستم اعصاب مرکزی است.

وی درباره حمله‌های تشنجی نیز توضیح داد: تشنج در واقع حمله ناگهانی سیستم الکتریکی مغز است که تمام مغز را دچار یک حمله ناگهانی می‌کند و باعث می‌شود که در مغز به صورت ناگهانی فعالیتی ایجاد شده و همین امر می‌تواند اختلال و یا کاهش هوشیاری و حرکات غیرطبیعی در بدن را ایجاد کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به اینکه حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد موارد ابتلاء به صرع ناشناخته است، افزود: تشنج در هر سن، جنس و یا نژادی وجود دارد ولی در مواردی علت صرع می‌تواند ضربات مغزی، سکته‌های مغزی، تومورهای مغزی، اختلالات متابولیک و سیستمیک بدن مثل کاهش کلسیم و یا سدیم خون باشد.

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب اصلی ترین علت بروز بیماری صرع را عوامل ژنتیکی دانست به شکلی که در ۴۰ درصد موارد یک ژن در ایجاد صرع نقش اساسی دارد.

اشرافی درباره شیوع بیماری صرع در ایران توضیح داد: این بیماری ۱,۸ دهم درصد در ایران شیوع دارد و حدود یک میلیون و۲۰۰ هزار نفر در کشور مبتلا به به این بیماری هستند، مطالعات و آمارها نیز نشان می‌دهد تعدادی از این افراد را کودکان تشکیل می‌دهند.

وی ضمن مقایسه بیماری صرع در ایران در مقایسه با سایر کشورها از شیوع سه برابری این بیماری در کشور خبر داد گفت: صرف نظر از عوامل ژنتیکی صدماتی که به دنبال تصادفات جاده‌ای ایجاد می‌شود و جانبازان جنگ تحمیلی بیشترین گروه‌های مبتلا به صرع را در کشور به خود اختصاص می‌دهند.

دانشیار دانشگاه افت هوشیاری، خارج شدن کف از دهان را از جمله علائم عمومی بیماری صرع ذکر کرد و ادامه داد: در برخی موارد صرع به صورت یک خیرگی و یا مات زدگی بروز می‌کند به این معنی که فرد برای چند ثانیه یا چند دقیقه دچار مات زدگی می‌شود و ممکن است رفتارهای غیر طبیعی از خود بروز دهد.

وی تاکید کرد: صرع علامتی از بیماری است که به صورت حمله‌ای شروع شده و سریعاً و در مدت زمان کوتاهی این نشانه‌ها تمام می‌شود.

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب در ادامه توضیحاتی درباره روش‌های مختلف تشخیص صرع ارائه داد و شرح حال گیری از بیمار، سابقه فامیلی، سابقه زردی در کودکی و یا احتمال کمبود اکسیژن رسانی به مغز و همچنین ضربات مغزی را از جمله این موارد ذکر کرد و روش‌های دیگری همانند آزمایشات پارکلینیک برای ردیابی امواج صرعی را از روش‌های آزمایشگاهی تشخیص این بیماری دانست.

اشرافی، سی تی اسکن و ام آر آی را روش مناسب و کارآمدی برای تشخیص ضایعات مغزی دانست و ادامه داد: در ۳۰ درصد موارد بیماران مبتلا به صرع افراد دچار صرع واقعی نیستند و این بیماری به صورت صرع کاذب و یا صرع‌هایی که وابسته به موارد روحی است بروز می‌کند. در این موارد فرد در اثر اضطراب‌های شدید و یا اختلالات روحی صرفاً علائم صرع را تقلید می‌کند.

وی تاکید کرد: هر کاهش سطح هوشیاری صرع تلقی نمی‌شود، بعضی از موارد افت هوشیاری ناگهانی ناشی از مشکلات قلبی با افت فشار خون که اصطلاحاً گفته می‌شود فرد غش کرده صرع تلقی نمی‌شود.

اشرافی در بخش دیگری با اشاره به درمان بیماری صرع نیز توضیح داد: درمان صرع غالباً به صورت دارو درمانی است، این بیماری در بیشتر موارد با یک یا دو قرص درمان می‌شود.

وی درباره صرع مقاوم نیز توضیح داد: در ۳۰ درصد موارد صرع می‌تواند به صورت مقاوم ایجاد شود، در این موارد بر اساس شرایط بیمار یا داروها تغییر می‌کند و یا جراحی انجام می‌شود.

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب با تاکید بر این که صرع درمان پذیر است گفت: مبتلایان به صرع همانند سایر افراد جامعه می‌توانند زندگی عادی داشته باشند و تشکیل خانواده دهند و فقط در مورد انجام برخی ورزش‌ها مثل شنا، کوهنوردی و ورزش‌های خطرناک باید با پزشک مشورت کنند.

وی در ادامه با اشاره به این که طول عمر بیماران مبتلابه صرع کاملاً طبیعی و نرمال است ادامه داد: صرع باعث اختلالات شناختی نمی‌شود و صرفاً در مواردی که صرع مقاوم شود و فرد روزانه چندین نوبت دچار حمله شود ممکن است اختلالات شناختی ایجاد شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، نسبت به مصرف مواد مخدر، سیگار، قلیان و الکل در مبتلایان به صرع هشدار داد و گفت: مصرف این مواد می‌تواند صرع را تشدید کند.

وی درباره انتقال بیماری صرع از والدین به کودکان نیز توضیح داد: مطالعات گواه این مطلب است که به طور کلی حدود ۱۰ درصد افرادی که مبتلا به صرع هستند می‌توانند این بیماری را به فرزندان خود منتقل کنند و این در حالی است که که این مطالعات صرفاً یک احتمال است و قطعیت ندارد.

اشرافی یادآور شد: شیوع صرع در ایران نسبت به دنیا با توجه به تصادفات جاده‌ای و جانبازان شیمایی بالاتر است ولی به لحاظ درمان هیچ گونه کمبودی در کشور وجود ندارد.

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب در ادامه با اشاره به شیوع پاندمی کرونا به مبتلایان به صرع توصیه کرد: میزان ابتلاء به کرونا در مبتلایان به صرع با سایر افراد جامعه تفاوتی ندارند و این افراد باید درمان‌های خود را طبق روال دنبال کنند.

وی درباره افراد مبتلا به کووید ۱۹ که به دلیل اختلالاتی مثل افت کلسیم، سدیم و یا تب دچار تشنج می‌شوند نیز اظهار کرد: اگر در افراد مبتلا به کرونا تشنج رخ دهد صرع محسوب نمی‌شود و با درمان کرونا این بیماری نیز درمان می‌شود.

اشرافی درباره حمله ‌های پانیک یا اضطرابی نیز گفت: برخی افراد با علائمی نظیر تپش قلب، تنگی نفس و یا افت هوشیاری به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند و احساس می‌کنند مبتلا به کرونا هستند، این حملات، حمله پانیک یا اضطرابی و قابل درمان است.

وی در پایان با تاکید بر اینکه علائم صرع و یا تشنج در کودکان متفاوت است، ادامه داد: خیرگی یا مات زدگی، پرش اندام، زمین خوردن ناگهانی، حرکت ناگهانی یک دست یا اختلال لحظه‌ای مثل گز گز حسی و لحظه‌ای و یا افت هوشیاری می‌تواند یکی از نشانه‌های صرع‌های کوچک باشد.

کد خبر 5056613

منبع: مهر

کلیدواژه: مغز و اعصاب وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بیماری صرع ویروس کرونا پروتکل های بهداشتی آمار کرونا سیما سادات لاری کووید 19 وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی سازمان بیمه سلامت سازمان غذا و دارو سلامت زنان علیرضا زالی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی محدودیت های کرونایی انسولین دانشگاه علوم پزشکی تهران متخصص بیماری های مغز و اعصاب مبتلایان به صرع نیز توضیح افت هوشیاری بیماری صرع درصد موارد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۶۴۶۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مه مغزی» عارضه جدید کرونا

به گزارش قدس خراسان، سرفه‌های خشک، تنگی نفس، تب، کاهش اکسیژن خون و گاهی مرگ، سناریو تلخی بود که در دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان چین برای جهان نوشته شد و همه را درگیر کرد؛ اما این همه ماجرا نبود و با پایان همه‌گیری این بیماری مرگبار، حالا در میان روزمرگی‌هایمان شاهد تنگی نفس و سرفه‌های خشک روح و روانمان هستیم که بی‌صدا در گوشه‌ای از زندگی خزیده‌اند، گاه مضطرب و دستپاچه، گاه افسرده و زمانی گیج و منگ روی پاهایی لرزان، جسم خسته و بی‌جانشان را جابه‌جا می‌کنند و حتی در خواب هم آرام و قرار ندارند و با کابوس‌های شبانه درگیرند. عواقبی که بیشتر از همه گریبانگیر کادر درمان خط مقدم مبارزه با کرونا شد.

تأثیرات روحی- روانی کرونا بر کادر درمان پررنگ‌تر از بقیه بود

یک عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: اگرچه استرس شغلی در همه مشاغل وجود دارد؛ اما در حرفه‌هایی که با سلامتی انسان‌ها مرتبط هستند، این موضوع اهمیت و فراوانی بیشتری پیدا می‌کند. هرچند کادر درمان، نقش مهمی در حفظ و بهبود سطح کیفی مراقبت‌های بالینی و سلامت جامعه ایفا می‌کند؛ اما این قشر از جامعه به اقتضای وظایف شغلی و شرایط خاص محیط کار در مواجهه با تهدیدهایی هستند که می‌تواند با اعمال فشارهای شدید روانی، سلامت آن‌ها را در ابعاد مختلف جسمانی، روانی و اجتماعی به مخاطره انداخته و موجب تضعیف عملکرد کاری آنان شود.

۶۰درصد کادر درمان در برخی از جوامع، از فرسودگی شغلی رنج می‌برند

دکتر زنیره سلیمی اضافه می‌کند: شیفت‌های کاری فشرده و زیاد، مشاهده رنج و مرگ بیماران، استرس ناشی از بیماری، تصمیم‌گیری‌های بالینی دشوار، مسئولیت‌های حرفه‌ای و مراقبت از بیماران از جمله شایع‌ترین عوامل استرس‌زایی هستند که پرسنل، روزانه در محیط‌های بیمارستانی و درمانی با آن روبه‌رو می‌شوند و گاهی سلامت روان آن‌ها را به مخاطره می‌اندازد و گاهی عملکردشان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

وی با بیان اینکه به دلیل استرس مزمن در این افراد، ریسک بالای بروز اضطراب و فرسودگی شغلی نیز برای آن‌ها در درازمدت محتمل است، عنوان می‌کند: بر اساس مطالعات صورت گرفته، مشخص شده حدود ۶۰درصد کادر درمان در برخی جوامع از فرسودگی شغلی رنج می‌برند.

این روان‌پزشک یادآور می‌شود: چنین حوادث تروماتیکی، می‌توانند احساس امنیت افراد را کاهش دهند، واقعیت مرگ را به آن‌ها یادآوری کنند و عوارض مضری بر سلامت روان افراد داشته باشند.

سلیمی متذکر می‌شود: علائم و اثرات روان‌شناختی منفی این همه‌گیری از جمله اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب، افسردگی، ترس، استرس و مشکلات خواب، فرسودگی شغلی و تغییر عملکرد روزانه در کادر درمان بسیار شایع بود. همچنین برخی ویژگی‌های اختصاصی کووید۱۹ مانند همراهی آن با بیماری شدید و مرگ و میر، قدرت سرایت بالا و اینکه بسیاری از مبتلایان بدون علامت هستند، زمینه‌ساز افزایش اضطراب سلامتی در افراد بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه کادر درمان به ویژه جزو گروه‌های آسیب‌پذیر در این دوران بی‌سابقه بودند، می‌گوید: این افراد به دلیل افزایش احتمال تماس با ویروس در محیط بالینی، در خطر بالاتری برای ابتلا به عفونت بوده و ترس زیادی از انتقال آن به اعضای خانواده و عزیزانشان داشتند. سایر عوامل استرس‌زا شامل اضطراب سلامتی، طولانی شدن زمان قرنطینه، ناامیدی، نگرانی، درماندگی، خستگی، کمبود لوازم محافظتی، اطلاعات ناکافی و آگاهی محدود از این ویروس، شایعات مختلف در سطح جامعه، ابهام و غیرقابل پیش‌بینی بودن شرایط، مسائل مالی، باورهای منفی درباره واکسیناسیون و انگ ناقل بودن منجر به کاهش سلامت روان و افت کیفیت زندگی کاری کادر درمان شد.

سلیمی خاطرنشان می‌کند: در کل می‌توان گفت نگرانی از ابتلا به بیماری و مرگ یا انتقال بیماری به خانواده، فشار کاری زیاد، شیفت‌های متناوب و ساعت کاری زیاد، نگرانی از کمبود وسایل محافظتی، فشار فیزیکی ناشی از تجهیزاتی مانند ماسک، شیلد و گان، محدود شدن استقلال و دستورالعمل‌هایی که موجب افزایش کار و نبود فراغت و مرخصی برای آن‌ها می‌شد، نگرانی از ناتوانی در انجام درست کارها، مواجهه با خشم و پرخاشگری بیماران و خانواده‌هایشان، مواجهه با مرگ بیماران و سوگواری خانواده‌ها، تنش و نگرانی در مورد مدیریت امور خانواده، مواجهه با انگ بیماری و طرد شدن به خاطر کار در محیط پرخطر، همه و همه موجب فشار مضاعف روانی بر کادر درمان شد تا جایی که هنوز هم با گذشت چند سال از همه‌گیری کرونا برخی افراد درگیر مشکلات روحی ناشی از آن هستند. به خصوص افرادی که سوگوار شدند و عزیزانشان را از دست دادند؛ چراکه اغلب در آن شرایط امکان برگزاری مراسم عزاداری به صورت کامل وجود نداشت و این افراد سوگ حل نشده دارند و برخی همچنان به ما مراجعه می‌کنند و تحت درمان هستند.موضوع سوگ پایان نیافته و تبعات آن در کادر درمان خیلی پررنگ‌تر بود.

بروز اختلال شناختی در ۴۵ درصد افرادی که کرونا را تجربه کردند 

وی متذکر می‌شود: اختلالات شناختی ناشی از کرونا یکی از تبعات این بیماری بود. ویروس کرونا می‌تواند تأثیرات مخربی روی مغز انسان داشته باشد به طوری که سبب مشکلات حافظه، تمرکز، نقص توجه و سایرعملکردهای شناختی مغز می‌شود. این مشکلات شناختی حتی در افرادی که بیماری خفیف کووید را تجربه کردند نیز دیده می‌شود.

سلیمی ادامه می‌دهد: در ۴۰ تا ۴۵ درصد افرادی که مبتلا به کرونا شدند، اختلال شناختی بروز کرده و ۲۷ درصد افرادی که دچار این بیماری شدند، عملکرد حافظه و توان مغزیشان به وضوح دچار افت شده است. این اختلال در برخی بیماران بهبود یافته شدید بوده به طوری که پس از مدت‌ها هم که دوباره مورد بررسی قرار گرفتند، تغییر چندانی در عملکرد شناختی آن‌ها رخ نداده بود.

این استاد دانشگاه تشریح می‌کند: اختلالات شناختی طیف وسیعی دارد و از یک مشکل کوچک در حافظه و تمرکز و نقص توجه تا بیماری‌های سنگین و جدی مانند آلزایمررا در بر می‌گیرد. در واقع افرادی که به کووید مبتلا می‌شدند به خصوص افراد جوان، وقتی پیش ما می‌آمدند، اظهار می‌کردند حافظه‌شان مثل قبل نیست و نمی‌توانند تمرکز کافی در انجام کارها داشته باشند.

بروز اختلال خواب در ۷۰ درصد افراد 

این روان‌پزشک اضافه می‌کند: بیماری کرونا عملکرد اجرایی مغز را تحت تأثیر قرار داده؛ یعنی علاوه بر تأثیر مستقیمی که ویروس بر سلول‌های مغز ‌گذاشت، اختلال خوابی که ایجاد می‌کرد موجب تشدید اختلال شناختی می‌شد تا ۷۰ درصد بیماران کووید به ویژه در کادر درمان دچار اختلال خواب شدند و با علائم بی‌خوابی، پرخوابی، خواب‌آلودگی‌های روزانه، کابوس‌های شبانه و خواب‌های منقطع به ما مراجعه می‌کنند.

سلیمی تشریح می‌کند: کووید در مناطق مهمی از مغز سبب تسریع پیری سلول‌های مغزی می‌شود و احتمال خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و سایر بیماری‌های شناختی را افزایش می‌دهد. ما به وضوح دیدیم سالمندان و افرادی که بیماری زمینه‌ای داشتند، دچار اختلالات شناختی جدی و مزمن شدند، به خصوص علائم آلزایمر تشدید شد.

وی می‌گوید: دربیماران آلزایمر مراجعه‌کننده، پس ازهمه‌گیری کووید، عواملی همچون قرنطینه کرونا و کاهش روابط اجتماعی و رفت و آمدهای حضوری، سبب تشدید علائم شناختی شده بود. در افرادی که بر اثر کرونا بستری می‌شدند، مشکلات شناختی خیلی واضح‌تر از بقیه بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه به یکی دیگر از تبعات کرونا اشاره و اظهار می‌کند: کرونای طولانی علائمی شبیه سندرم مزمن دارد و بسیاری از افرادی که کووید را از سر گذراندند، به سندرم خستگی بعد ویروس مبتلا شدند که شامل مجموعه‌ای از علائم است؛ علائم و نشانه هایی که پس از بهبود بیماری کرونا در افراد بروز کرد و آن‌ها را برای هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها درگیر خستگی و دردهای مزمن، احساس مه‌مغزی، تنگی نفس و اختلال در حافظه و توجه و افسردگی کرد. بروز این نشانه‌ها در خانم‌ها، افرادی که سن بیشتر یا بیماری زمینه‌ای داشتند، بیشتر بود و با استراحت هم برطرف نمی‌شد البته خیلی‌ها با گذشت زمان به تدریج بهبود یافتند.

بروز مه‌مغزی در ۳۰ درصد افرادی که به کووید ۱۹ دچار شده‌اند

سلیمی عنوان می‌کند: حدود ۳۰ درصد افرادی که به کووید۱۹ دچار شده‌اند، یک وضعیت روان‌شناختی طولانی با عنوان مه‌مغزی را گزارش کرده‌اند؛ این اختلال شامل علائم کاهش و ضعف حافظه و مشکل در تمرکز است و توضیحی که بیماران در مراجعه به ما داشتند این بود که انگار وضوح ذهنی‌مان کم شده، فعالیت‌های روزانه را فراموش می‌کنیم، در انتخاب کلمات مشکل داریم و وقتی می‌خواهیم صحبت کنیم، در به یاد آوردن کلمات مشکل داریم. احساس سردرگمی و کند پیش رفتن کارهایی که پیش از این به راحتی و در زمان کمتری انجام می‌شد، آشفتگی افکار، کاهش انرژی، بی‌حسی عاطفی و تغییرات خلق و خو از دیگر نشانه‌های مه‌مغزی است. در واقع مه‌مغزی روی حافظه، تمرکز و عملکرد روزانه فرد اثر می‌گذارد و متأسفانه در برخی افراد هنوز پس از گذشت یکی دو سال از تمام شدن همه‌گیری کرونا همچنان علائم با شدت و ضعف گزارش می‌شود، به ویژه در کادر درمان چون استرس‌های روزانه‌شان بیشتر است.

وی ادامه می‌دهد: ما در گروه روان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد چندین مطالعه درخصوص اثرات کرونا بر بروز یا تشدید اختلالات روانی و شناختی داشتیم و نتایجی که بدست آمد، خیلی شبیه نتایج مطالعات بین‌المللی بود. در پژوهشی که داشتیم متوجه شدیم کادر درمانی که در خط مقدم مبارزه با کرونا کار می‌کردند بیشتر در معرض اضطراب کرونا، اضطراب سلامتی، افت کیفیت زندگی، افسردگی و استرس مزمن قرار داشتند. همچنین کادر درمانی که ساعات بیشتر و شیفت‌های متوالی‌تری در بخش‌های کرونا کار کردند، نسبت به افرادی که در بخش‌های کم‌خطرتر فعالیت داشتند، مشکلات روان‌شناختی بیشتری را تجربه کردند. در تمام پرسشنامه‌ها و مصاحبه‌هایی که در این پژوهش انجام دادیم، فرسودگی شغلی کادر درمان نسبت به سایر پرسنل غیر درمان، بسیار بیشتر بود.

خبرنگار: مـعصومـــه مؤمنیــان

معصومه مؤمنیان