در سیاست خارجی، اینکه با چه کشوری ارتباط داشته باشیم جزو اختیارات رئیسجمهور نیست
تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۶۸۰۷۰
خرداد: محمدرضا باهنر گفت: دولت روحانی یک اشتباه استراتژیک کرد و آن این بود که در ۵ سال اول تورم را تک رقمی کرد یعنی تورم ۴۲ درصدی را از دولت قبلی تحویل گرفت و گفت ما میخواهیم تورم را تک رقمی کنیم هرچه گفتیم در زمانی که تحریم هستیم لازم نیست تورم را تک رقمی کنید، گوش ندادند.
به گزارش خرداد ،محمدرضاباهنر گفتگویی با خبرگزاری ایلنا داشته است که مهمترین بخشهای آن در ادامه آمده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنزین لیتری 1000 تومان هیچ توجیه عقلانی نداشت/ دولت باید برای سهمیهبندی تدبیر میکرد
- مطالبات کشور متنوع و گسترده است؛ کسانی که احساس می کنند حقشان ادا نشده و یا مطالباتشان پاسخی دریافت نکرده است یا از طرف حاکمیت ظلمی به آنها روا شده است، طبیعی است که به دنبال گوشه و جایی می گردند که مطالباتشان را مطرح کنند؛ اینها تبدیل به یک سری کینه و عقدهها و در نهایت تبدیل به یک بشکه باروت میشوند و نیاز به یک چاشنی پیدا میکنند تا یک جرقه زده و بشکه باروت را منفجر کند.
- در قبل و بعد از آبانماه گذشته برخی از گرانیها، ناکارآمدیها و مطالبات ناشنیده مردم روی هم جمع شد، متاسفانه دولت نیز برای اتفاقی [افزایش قیمت بنزین] که میبایست انجام میشد رفتارهای مناسب و خردمندانه نداشت چرا که هر تصمیمی که حاکمیت بگیرد یکسری کارهای پیشینی، پسینی و همچنین حین اقدام نیاز دارد. واقعیت این است که بنزین لیتری ۱۰۰۰ تومن هیچ توجیه عقلایی ندارد، بارها به این موضوع اشاره کردهام که اگر کسی حاضر باشد بنزین مصرفی خودش را از پالایشگاه تهیه کند حاضر هستیم که آنجا این بنزین را به رایگان در اختیارش بگذاریم؛ یعنی فقط قیمت حمل این بنزین در سطح کشور از لیتری ۱۰۰۰ تومان بیشتر میشود چه برسد به اینکه هزینههای پالایش نفت خام و دیگر هزینهها را نیز در نظر بگیریم؛ بنابراین میبایست قیمت آن تغییر میکرد.
- اینکه بدون انجام مقدمات و بدون اعلام اقدامات پسینی مثل کمکهای معیشتی و غیره و توضیح راجع به شیوه سهمیه بندی، انجام گرفت، جرقه زده شد به بشکه باروت.
- علی رغم اینکه من رئیس جمهور را انسانی مدبر میدانستم این اقدام که گفت صبح جمعه با خبر شده است، اصلا کار مدبرانهای نبود و مردم را ناراحت کرد، حتی اگر واقعیت داشته باشد کسی در مقام ریاست جمهوری به این صورت نیست که فکر کند در خانه خود نشسته و با بچههایش شوخی میکند، بلکه کلمه به کلمه و حتی لبخند و اخم او اثرگذار است.
- در زمان دولت نهم و دهم که قیمت بنزین افزایش پیدا کرد، مجلس ۱۰۰ مورد اقدامات، شامل اقدامات پیشینی، حین انجام و پسینی مدنظر قرار داد و طراحی کرد که چگونه این افزایش قیمت انجام شود و همچنین دهها جلسه مشترک با دولت برای انجام این اقدام برگزار شد، رئیس جمهور وقت نیز سه یا چهار مرتبه به صورت مستقیم با مردم گفتوگو کرد و ضرورت انجام افزایش قیمت را مطرح کرد.
ناکارآمدیها و عدم پاسخگوییها را 10 برابر بیشتر به جامع القا میکنند
- میخواهم یک جمله بگویم شاید حرف عامه پسندی هم نباشد اما به اعتقاد من واقعیت دارد؛ سه پارامتر ناکارآمدی، سوء استفاده(رانت خواری و دزدی) و عدم پاسخگویی به مطالبات مردم در کشور وجود دارد. مع الاسف به دلیل رقابتهای غیرضروری سیاسی ما متاسفانه این سه پارامتر را ۱۰ برابر واقعیتش در اذهان القا میکنیم.
- از ابتدای انقلاب تاکنون حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ نفر وزیر شدهاند از این ۳۰۰ وزیر دو نفر ممکن است که فرار کرده و دو نفر از آنها نیز برای دزدی محاکمه شده باشند؛ هر کجای دنیا بروید از این خبرها وجود دارد، اما چنان در اذهان القا کردهایم که هرکس یک دوره یکساله هم وزیر بوده دستش چسبناک بوده، دزدیده، خورده و برده است.
- نمایندگان مجلس به جز آنهایی که چند دوره بودهاند، حدود ۲هزار نماینده از ابتدای انقلاب داشتهایم از این تعداد نماینده ممکن است تعداد ۵۰ یا ۶۰ نفر آنها رانتخواری، سوء استفاده و دزدی کردند و حتی برخی از آنها محاکمه و زندان هستند اما باید به نسبت مخرج نگاه کنیم یعنی از تعداد ۲ هزار نماینده ۵۰ نفر آنها سوءاستفاده کردهاند؛ تاکید میکنم که حتی یک نفر هم در نظام جمهوری اسلامی مایه ننگ است اما اینکه ما در افکار عمومی هر نماینده ، وزیر و استاندار و رئیس جمهور سابق در افکار عمومی دزد به حساب آوریم، خیلی بد است.
اشتباه استراتژیک دولت روحانی
- دولت روحانی یک اشتباه استراتژیک کرد و آن این بود که در ۵ سال اول تورم را تک رقمی کرد یعنی تورم ۴۲ درصدی را از دولت قبلی تحویل گرفت و گفت ما میخواهیم تورم را تک رقمی کنیم هرچه گفتیم در زمانی که تحریم هستیم لازم نیست تورم را تک رقمی کنید، گوش ندادند و به طور مثال از ۴۰ درصد آن را به ۲۰ درصد برسانید، اما آنها تورم را سرکوب کردند و در سال ۹۶ ما واقعاً تورم نداشتیم و تورم تک رقمی داشتیم. بین علمای اقتصاد و دولت تفاوت نظر اندکی در مورد تورم وجود داشت به این ترتیب که دولت میگفت ۹ درصد و ما میگفتیم ۱۱ درصد تورم وجود دارد و در بدترین حالت تورم بیش از ۱۲ درصد نبود.
- همین الان بودجه دولت نامتعادل است و حدود ۴۰ درصد ظاهراً کسری دارد، البته بنده مدعی هستم که بالای ۵۰ درصد کسری بودجه وجود دارد این کسری بودجه یعنی تورم، بالا رفتن قیمت طلا، ارز، ملک و حتی بسیاری از کالاهای مصرفی؛ و در نتیجه حقوق کارمند را به طور متوسط ۱۵ درصد افزایش میدهند اما باید تولد تورم ۴۰ درصدی را تحمل کند یعنی ۲۵ درصد برداشتهاند.
- اغلب رئیس جمهورهای ما در دوره دوم ریاست جمهوری میگویند اختیارات ما کافی نیست، به ایشان باید گفت آقای رئیسجمهور تو با این قانون اساسی رئیس جمهور شده ای؛ در آمریکا، چین یا لندن که رئیس جمهور نشدهای. یا قانون اساسی را نمیدانی که وای بر من و تو یا اگر میدانستی، اکنون خلاف میگویی.
- در سیاست خارجی اینکه با چه کشوری ارتباط داشته باشیم جزو اختیارات رئیسجمهور نیست رئیس جمهور عضو شورای عالی امنیت ملی است و شورای امنیت ملی با ترکیب مشخص شدهاش در قانون اساسی در این مورد تصمیمگیری میکند، البته بعد از آن مصوبات شورای امنیت ملی باید به تایید رهبری برسد و بعد لازم الاجرا میشود.
- رئیس جمهور ممکن است بگوید که من فکر میکردم اگر رئیسجمهور شوم به من اجازه میدهند که با آمریکا ارتباط برقرار کنم، خوب اشتباه فکر میکردی [با خنده].
- تورم یک گزاره اقتصادی است که منتظر قانون نمیایستد؛ فردا تصویب کنند که تورم نباید باشد؛ صد عامل تورم را تحریک میکند و تورم نسبت به آنها واکنش نشان میدهد و کاری هم با قانون ندارد وحتی اگر بگویند دلار ۴۲۰۰ تومانی باید باشد در بازار اتفاقهای دیگری میافتد.
کرونا منافعی هم برای ما داشت
- کرونا خیلی بلا به سر ما آورد اما منافعی هم داشت و آن این بود که مشخص شد ما در کشور زیرساختهای مجازی بسیار خوبی داریم؛ به طوری که وزیر آموزش و پرورش هم وقتی میخواست نقد کند میگفت «از ۱۴ میلیون دانشآموز فقط نتوانستیم به سه میلیون دانش آموز رسیدگی کنیم» البته ۳ میلیون هم زیاد است و باید به آنها رسیدگی شود اما نشان میدهد که ۱۱ میلیون دانشآموز میتوانند در فضای مجازی تحصیل کنند. از سویی ۶ میلیون دانشجو توانستند سر کلاس مجازی حاضر شوند.
- اگر بر انجام دولت الکترونیک اراده ای وجود داشته باشد، زیر بنا و زیر ساختهای آن وجود دارد، اما برخیها اجازه نمیدهند. ما ۵۰ جزیره مجازی دولت کوچک داریم که به یکدیگر لینک نمیشوند این از اقداماتی است که اگر انجام شود بازی برد برد است و شرایط خوبی برای کشور رقم میخورد.
- چند وقت پیش معاون وزیر اقتصاد میگفت در وزارت اقتصاد فقط برای یک کسب و کار جدید سه ماه معطلی وجود دارد اما از زمانی که مجازی شده است ۲۴ ساعت زمان میبرد. اگر فضای کسب و کار در کشور ما بهبود پیدا کند، به ذائقه مردم مینشیند، هزینههای دولت پایین میآید و همچنین روی محیط زیست و ترافیک نیز اثر میگذارد. علاوه بر آن اقدامی است که خرجی هم ندارد.
- ما بعضی از اقداماتمان پرهزینه است و هزینه شارژ آن را نداریم؛ مجلسیها بیشتر به دولت فشار میآورد که بودجه پروژههای عمرانی را زیاد کند. پروژههای نیمه تمام را تمام کند و اگر ادامه داشته باشد فقط دعوا میشود مجلس نیز وزیر را استیضاح میکند.
- مثلا ممکن است وزارت مسکن اطلاعات خانهها را به سازمان مالیات نمیدهد و ناجا ممکن است اطلاعات خودروها را ندهد. در واقع دعواها خیلی بین مردم و حاکمیت نیست بین خود نهادهای حاکمیتی است. اگر مجلس و دولت دست به دست یکدیگر بدهند نهادهای حاکمیتی که به وظایفشان عمل نمیکنند را سر خط بیاورند مطمئن هستم که شفاف شدن مالیات ها درآمد کشور را بالا میبرد و بازی برد برد میشود.
تصور اصلاح طلبان در مورد شورای نگهبان درست نیست
- اینکه اصلاح طلبان تصور کنند شورای نگهبان هرکسی را که اصلاحطلب است رد میکند و هر کس که اصولگرا است تایید میشود، درست نیست.۸۰ نفر از اصولگراها را شورای نگهبان در انتخابات پیشین مجلس رد کرد و با صحبتهایی که کردیم و حتی شهادت و نامه رسمی دادیم تنها ۵ نفرشان تایید شد؛ بنابراین ما افراد اصولگرای مجرب زیادی داریم که رد میشوند.
- دادگاه هم وقتی میخواهد یک نفر را از حقوق اجتماعی محکوم کند ۳ سال زمان میبرد اما شورای نگهبان باید ۱۵ هزار نفر را ظرف مدت یک ماه بررسی کند که البته در آن اشتباه و خطا وجود خواهد داشت؛ بنابراین باید ساختار انتخابات ما اصلاح شود.
- برخی فکر میکنند که با رای نیاوردن میتوان هنجارهای نظام را زیر سوال ببرند آنها نیز معطل هستند و تا زمانی که نظام جمهوری اسلامی هست هر کسی که میخواهد هنجار شکنی کند و زیرخم نظام برود، مورد برخورد قرار میگیرد.
حجاریان پیام داد که همهتان را به دریا میریزیم!
- نمیخواهم اکنون در مورد آدمها قضاوت کنم اما ما در بعد از انقلاب آدمهایی داشتیم که آمدند و میخواستند مجلس، قوه قضاییه و دولت را از اکثریت بیاندازند در انفجار هفت تیر نیز منافقین این قصد را داشتند، فرقش این بود که تعداد زیادی از نمایندگان مجلس شهید شدند و تعداد زخمی شده روز بعد با برانکارد در مجلس شرکت کردند تا مجلس حتی یک روز از اکثریت نیفتد.
- در مجلس ششم عدهای گفتند میخواهیم استعفا دهیم تا مجلس از اکثریت بیفتد. نمایندهها میتوانند رقیب احزاب باشد، احزاب میتوانند رقیب احزاب باشند اما نمیتوانند رقیب نظام باشند هیچ کشوری چنین اجازهای را نمیدهد.
- شما در آمریکا متصور شوید که از میان دو حزبی که فعالیت میکنند عدهای کمونیست بخواهند در انتخابات شرکت کنند نه تنها جامعه نمیپذیرد بلکه تا هفت نسل بعد از آن را نیز لوله میکنند. نمیگویند صلاحیت ندارند بلکه پرونده از جد آنها پیدا میکنند که مالیات نداده است و بعد خود فرد و همه فرزندانش را زندان میکنند، نه به جرم سیاسی بلکه به جرم غیر سیاسی؛ هیچ نظامی با حاکمیت خود شوخی ندارد.
- آقای حجاریان در مجلس ششم بعد از آنکه آقای هاشمی جزء لیست ما شد، به ما پیغام داد و گفت که یا هاشمی را از لیست بر میدارید یا همهتان را به دریا میفرستیم! اخیرا گویا آقای حجاریان گفته که هر نقدی هم داریم و هر تغییری که میخواهیم باید به پای صندوق رای برویم، ما هم همین را میگفتیم اما اگر بگویند انتخابات را تحریم میکنیم این دیگر هنجارشکنی است.
برچسب ها: محمدرضاباهنرمنبع: خرداد
کلیدواژه: تورم را تک رقمی شورای نگهبان رئیس جمهور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۶۸۰۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاه استراتژیک غرب به هند در سایه انتخابات مجلس عوام/ چشم پوشی غرب از نگرانیهای دموکراتیک
به گزارش جماران؛ در تاریخ 19 آوریل، هند شاهد بزرگترین انتخابات تاریخ خود خواهد بود. هجدهمین انتخابات سراسری، طی 44 روز و هفت مرحله، برگزار و پیش بینی میشود که بیش 65 درصد از واجدین شرایط در انتخابات مجلس عوام هند موسوم به «لوک سابا» شرکت و برای یک دوره پنج ساله رییس جمهور جدید را انتخاب کنند و تخمین زده شده که هزینه آن از انتخابات ریاست جمهوری 2020 ایالات متحده بیشتر شود.
با این حال، در حالی که مودی به سمت سومین دوره ریاست جمهوری خود پیش میرود، نگرانیها در مورد دموکراسی ناقص هند برای غرب اهمیت کمتری نسبت به پتانسیل ژئوپلیتیکی آن به عنوان سنگری در برابر چین دارد.
این انتخابات از منظر سیاست داخلی هند نیز فوقالعاده است، چراکه احتمالا سومین دوره متوالی نخستوزیر نارندرا مودی را در پی خواهد داشت. شاهکاری که تنها توسط جواهر لعل نهرو در تاریخ هند رخ داده است.
موفقیت مودی را میتوان به ترکیبی از عملکرد اقتصادی او، یک اپوزیسیون ضعیف و چند دسته و اقتدارگرایی خزنده نسبت داد که به حزب بهاراتیا جاناتا BJP اجازه داده است موقعیت خود را تحکیم و بر آتش ملی گرایی هندو در کشور اقوام و نژادهای متنوع، دامن زند.
تحلیلهای خارج از هند در مورد سیاست هند بر نگرانیهای مربوط به عقبنشینی دموکراتیک در دولت مودی متمرکز است، اما این واقعیت را نادیده میگیرد که مودی همچنان یک رهبر منتخب دموکراتیک است که حفظ قدرت وی تا حد زیادی منعکس کننده اراده مردم و اکثریت ملی گرایان هندو است.
محبوبیت مودی ریشه در چهار عامل دارد:
اولین عامل، برنامه دولت مبتنی بر رفاه و توسعه است که از مدل موسوم به «مدل گجرات» از زمان مودی به عنوان وزیر ارشد ایالت گجرات از سال 2001 تا 2014 برگرفته شده است.
تاکید این مدل بر توسعه زیرساختها و سیاستهای با هدف جذب سرمایهگذاری در بخشهای مهم استراتژیک توسط سایر ایالتها تقلید شده است که منجر به رقابت برای سرمایهگذاری خارجی (فدرالیسم رقابتی) شده و به ظهور هند به عنوان سریعترین رشد اقتصادی بزرگ جهان (به رغم چالشها) کمک میکند.
عامل دوم؛ هندوتوا یا ایدئولوژی ملی گرای هندو BJP است. این عامل در چندین سیاست دولت مشهود است، از تصمیم برای لغو وضعیت خودمختار ویژه جامو و کشمیر در سال 2019، تا قانون اصلاح شهروندی که به سرعت تابعیت اقلیتهای مذهبی تحت آزار و اذیت از چندین کشور همسایه به ویژه مسلمانان را پیگیری نمیکند. جدیدترین نمونه از دستور کار هندوتوا در ژانویه سال جاری با تقدیس معبد رام در آیودیا در محل مسجدی بود که توسط هندوهای رادیکال و افراطی در سال 1992 ویران شد.
سومین عاملی که تسلط مودی بر قدرت را نشان میدهد، ترویج یک سیاست خارجی قاطع و منافع محور است. هند بارها نشان داده است که تحت دولت مودی یک بازیگر ژئوپلیتیکی موثرتر است. انتقام از حملات مسلحانه شبه نظامیان مستقر در پاکستان در سال 2019، ریاست این کشور در سال 2023 در اجلاس G20، برنامه فضایی موفق و همچنین استقرار نیروی دریاییِ ضد دزدی دریایی در اقیانوس هند همگی نشان از قاطعیت مودی و حزب وی در سیاست خارجی این کشور دارد.
عامل چهارم محبوبیت شخصی مودی است که هیچ سیاستمدار معاصر یا حزب هندی نتوانسته است از آن تقلید کند. یک نظرسنجی اخیر نشان داد که محبوبیت مودی 78 درصد است و او را به محبوبترین رهبر جهان تبدیل میکند که به صورت دموکراتیک انتخاب شده است. این نشان دهنده مهارتهای قوی مودی به عنوان یک خطیب و شخصیت او نزد مردم هند است.
جریانها و احزاب اپوزیسیون
با این حال، میتوان به حضور یک اپوزیسیون ضعیف و تقسیم شده نیز اشاره داشت که نتوانسته است با موفقیت دولت را در برخی از شکست سیاستهای کلیدی خود (مانند تصمیمات نادرست در زمان همه گیری کرونا در سال 2021 و همچنین سیاست پولی غلط وی در سال 2016 که موجب شد بیشتر مردم سرمایههای خود را از بانک ها خارج کنند) به چالش بکشد.
تلاشها برای ایجاد یک ائتلاف بزرگ اپوزیسیون با نام اختصاری INDIA (اتحاد ملی توسعه و فراگیر هند)، متشکل از بیش از 10 حزب سیاسی، در میان رشتهای از انحرافها و چالشها در حصول اجماع در مورد ترتیبات تقسیم کرسیها برای به دست آوردن قدرت تلاش کرده است.
حزب اپوزیسیون اصلی، کنگره ملی هند است، که رهبری هند پس از استعمار را برای بیش از دو سوم تاریخ این کشور بر عهده داشت، اما امروز در برخی از ایالتها حتی یک کرسی هم بدست نمیآورد.
حزب Aam Admi (حزب مرد عام) به عنوان سومین حزب مهم سیاسی ملی در سالهای اخیر ظاهر شده، اما اخیرا با دستگیری رهبر آن؛ آرویند کجریوال، به اتهام پولشویی تحت فشارهای سیاسی-داخلی بالایی قرار گرفته است.
تحول اخیر، نگرانیها در مورد عقب نشینی دموکراسی در هند را برجسته میکند. نشانههایی وجود دارد که دولت فعلی (مودی) با استفاده از اهرمهای کلیدی قدرت از جمله قوه قضائیه، رسانهها و سرویسهای امنیتی، با تعقیب سیاستمداران مخالف و جریانهای مدنی در حال ایجاد یک استبداد پنهانی است.
نهادهایی مانند اداره اجرا برای تحقیق علیه اعضای مخالف از جمله کجریوال، به کار شده است. که منجر به کوچک شدن فضای مدنی در میان جوی از خودسانسوری فزاینده در رسانهها، جامعه مدنی و دانشگاه است.
دستور کار هندوتوای، اعتبار سکولار هند را نیز تحت فشار قرار داده است و به دنبال از بین بردن شکاف بین دولت و مذهب و توانمند ساختن BJP برای تداوم تسلط بر قدرت و سیاست داخلی است.
احتمالا، در سومین دوره، دولت مودی این اختیار را خواهد داشت که دستور کار خود را برای تبدیل هند به «هندو راشترا» (ملت هندو) تقویت کند. این میتواند شامل سیاستهایی مانند اجرای یک قانون مدنی یکسان باشد که به دنبال اجرای مجموعهای از قوانین مربوط به ازدواج، طلاق و ارث در میان جوامع مذهبی و تمرکز قدرت از طریق تغییرات پیشنهادی در قانون اساسی و بازنگری در حوزههای انتخابیه پارلمانی است که باعث تشدید آن میشود که شکاف رو به رشد در شمال و جنوب کشوری برخاسته از نظام کاستی را افزایش میدهد.
ملاحظات ژئوپلیتیکی
در حالی که غرب نگرانی فزایندهای را در مورد مسیر دموکراسی هند ابراز کرده است، زمانی که هند در منشور رقابت ژئوپلیتیکی بین ایالات متحده و چین قرار میگیرد، دموکراسی ناقص هند بر دولت تک حزبی چین برتری بیشتری دارد.
این بدان معناست که تا زمانی که هند به عنوان سنگری در برابر ظهور چین تلقی شود، نگرانیها در مورد عقبنشینی دموکراسی، حداقل در سطح رسمی کماهمیت خواهد ماند. این موضوع در خلال اتهامات مربوط به همدستی هند در قتل و تلاش برای قتل یک تبعه سیک قومی کانادایی و آمریکایی در سال 2023 آشکار شد. پاسخ تا حد زیادی خاموش به این اتهامات نشان داد که تعمیق روابط با هند یک اولویت استراتژیک برای اکثر کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا است.
با این حال، این موضوعات همچنین یک خط گسل بالقوه در چشم اندازهای فرا آتلانتیک هند را برجسته میکند. در حال حاضر، ایالات متحده و اروپا به طور گسترده در تعامل با هند و همسو با این کشور هستند، اما اگر نگرانیها در مورد عقب نشینی دموکراتیک در هند افزایش یابد، میتوان یک واگرایی فزاینده را متصور شد.
این امر از آنجا ناشی میشود که اجماع قویتری در مورد تلقی چین به عنوان یک رقیب استراتژیک بلند مدت در ایالات متحده در مقایسه با اروپا وجود دارد، بنابراین درک هند به عنوان سنگری در برابر ظهور چین در واشنگتن قویتر از بروکسل است.
در نهایت این موضوع بدان معناست که ایالات متحده نسبت به کشورهای اروپایی، که در آنها ملاحظات حقوق بشر از لحاظ تاریخی در هدایت تصمیمات سیاست خارجی برجستهتر است، نگرانیهای مربوط به وضعیت سیاست هند را نادیده میگیرد و یا آن را کماهمیت جلوه میدهد و تمایل دارد چارچوب روابط خود با هند را برای سومین دوره متوالی نارندرا مودی متصور شود.