به نقل از «شبستان»

لزوم روزآمد کردن زبان ادبی/ ادبیات پایداری در دوران دفاع مقدس ثبات یافت

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۷۷۰۴۸

فاضلی با بیان اینکه ادبیات پایداری در دوران دفاع مقدس رنگ و بوی مسجل به خود گرفته و ثبات یافت گفت: ادبیات پایداری با تمام گستردگی آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت، «فیروز فاضلی» امروز(سه‌شنبه، 6 آبان) در همایش تجلیل از نویسندگان و فعالان ادبیات پایداری گیلان در حسینیه هنر رشت بر لزوم ایجاد طرحی نو در رشته ادبیات پایداری تاکید کرد و گفت: این رشته نیازمند تحولی نو است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان با اشاره به  پیشینه ادبیات پایداری که در عنوان آن نهفته و قدمتی دیرینه دارد افزود: زایش ادبیات در این است که گویی جهانی دیگر را توصیف  می‌کند و یک نه به وضعیت موجود است.

 

وی به هم ریختگی زبان را نه گفتن به زبان و تخیل در ادبیات را به معنای نه گفتن به واقعیت موجود معنا کرد.

 

فاضلی با بیان اینکه ادبیات پایداری در همه ادوارتاریخی وجود داشت تصریح کرد:  دوره درخشان ادبیات پایداری با جلوه‌های مختلف به زمان مشروطه بازمی‌گردد اما با انقلاب رنگ دیگری به خود می‌گیرد.

 

وی تاکید کرد: ادبیات پایداری در دوران دفاع مقدس رنگ و بوی مسجل به خود گرفته و ثبات یافت.

 

فاضلی کم بودن منابع ادبیات پایداری را یکی از معضلات این حوزه دانست و بیان کرد: ادبیات پایداری با تمام گستردگی آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است.

 

وی با بیان اینکه ادبیات پایداری دارای نقاط قوت بسیاری است که در صورت عدم استفاده بهینه و غفلت از آن به نقطه ضعف تبدیل می شود اذعان کرد: رویکردهای پرداختن به ادبیات پایداری باید متفاوت شود.

 

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان برجسته کردن و تشخص بخشیدن به پیام‌های انسانی چون آزادی، عدالت‌طلبی، ظلم‌ستیزی، ایثار، نوع دوستی را از نقاط قوت این ادبیات برشمرد که در صورت پرداختن بیش از حد می‌تواند نقطه ضعفی برای این نوع ادبیات محسوب شود.

 

وی روزآمد کردن زبان ادبی با بهره‌گیری از فرم و ساختار متفاوت را اصلی مهم در ادبیات پایداری برشمرد و عنوان داشت: ادبیات پایداری باید توامان به سمت معناگرایی و صورت‌گرایی حرکت کند و نیازهای امروز ما را برآورده سازد.

 

فاضلی با اشاره به قرابت و نزدیکی ادبیات پایداری با ساختارهای نمایشی و سینمایی خاطرنشان ساخت: هرچقدر بتوان کلام را با جلوه‌های نمایشی و سینمایی ماندگار کرد موفق خواهیم بود.

 

گفتنی است، در این مراسم از نویسندگان ادبیات پایداری استان تجلیل شد.

 

پایان پیام/84

منبع: شبستان

کلیدواژه: ادبیات پایداری مقاومت دفاع مقدس ادبیات پایداری ادبیات پایداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۷۷۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (1 اردیبهشت)

حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم
خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم

چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانیست
روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

عیان نشد که چرا آمدم کجا رفتم
دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم

چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس
که در سراچه ترکیب تخته بند تنم

اگر ز خون دلم بوی شوق می‌آید
عجب مدار که همدرد نافه ختنم

طراز پیرهن زرکشم مبین چون شمع
که سوزهاست نهانی درون پیرهنم

بیا و هستی حافظ ز پیش او بردار
که با وجود تو کس نشنود ز من که منم

تفسیر :

شرایط فعلی و زندگی کنونی را در شان خود نمی دانید و دل به آرزوهای دور و دراز سپرده اید. همین باعث شده احساس سرخوردگی و کسالت بکنید.

احساسات منفی را رها کرده و استعداد و خلاقیت های خود را به کار گیرید. مراقب باشید به بیراهه کشیده نشوید. با اراده و هوش سرشار می توانید به اهداف خود دست پیدا کنید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام