به نقل از «همشهری آنلاین»

وضعیت بایدن ۲۰۲۰ بهتر از کلینتون ۲۰۱۶ است| آیا این بار نظرسنجی‌ها درست از آب در خواهند آمد؟

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۸۰۸۲۴

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هیل گرچه هیلاری کلینتون هم در انتخابات سال ۲۰۱۶ در نظرسنجی‌های پیش از رای‌گیری از دونالد ترامپ جلوتر بود، اما یک تفاوت اساسی بین وضعیت کلینتون در آن سال و وضعیت جو بایدن در انتخابات سال ۲۰۲۰ جود دارد، فاصله کلینتون و ترامپ در هفته آخر پیش از رای‌گیری کاهش یافت، اما در مورد بایدن چنین پدیده‌ای به چشم نمی‌خورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند همه عواملی که بیانگر ناپایداری در میان رای‌دهندگان احتمالی هستند- از جمله شمار افراد هنوز تصمیم نگرفته، افرادی که می‌خواهند به نامزد حزب سوم رای دهند و افرادی که هنوز ممکن است تصمیمشان را تغییر بدهند- در این نقطه از انتخابات ۲۰۲۰ نسبت به انتخابات ۲۰۱۶ پایین‌تر هستند و بایدن فاصله ثابتی را با ترامپ حفظ کرده است.

حدود ۶۰ میلیون نفر در آمریکا تاکنون به طور زودرس رای داده‌اند و شمار رای‌دهندگان مردد در حال کاهش یافتن است. با اینکه برخی از نظرسنجی‌ها ممکن است کاملا تحت تاثیر آخرین مناظره بایدن و ترامپ در هفته پیش که در مجموع به نفع ترامپ بود، نباشند، بعید است نتیجه این مناظره تغییری اساسی در تصمیم رای‌دهندگان ایجاد کند.

کارشناسان می گویند تفاوت‌های میان نظرسنجی‌ها در طیف خطای طبیعی است و گرایشی عمده به تغییر در نظر رای‌دهندگان مشاهده نمی‌شود.

بر عکس در ۴ سال پیش در سال ۲۰۱۶، در این زمان نظرسنجی‌ها شروع کاسته شدن عمده‌ای در فاصله میان دو نامزد را نشان می‌دادند، هر چند بسیاری از تحلیل‌گران آن را نادیده گرفتند.

تفاوت‌های دیگری هم میان انتخابات ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ وجود دارد که مهمتر از همه ظهور پاندمی کرونا است که به موضوع تعیین‌کنننده در کارزار انتخاباتی بدل شده است.

یکی از نقاط عطف در سال ۲۰۱۶ هنگامی بود که فقط ۱۱ روز پیش از روز رای‌گیری جیمز کومی، رئیس آن هنگام اف‌بی‌آی (اداره تحقیقات فدرال آمریکا) اعلام کرد که تحقیقات مجددی را درباره ماجرای ای میل‌های هیلاری کلینتون آغاز می‌کند. دموکرات‌ها در آن زمان کومی را در شکست کلینتون مقصر اعلام کردند.

همچنین در حالیکه اکثریتی از رای‌هندگان - شامل افراد مستقل، زنان خانه‌دار حومه‌نشین و سالمندان- در اواخر کارزار انتخاباتی به ترامپ روی آوردند- نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که این گروه‌ها اکنون از بایدن حمایت می‌کنند.

یک نکته مهم دیگر این است که طرفداری از  بایدن، نامزد حزب دموکرات هم در نظرسنجی‌های ملی و هم در نظرسنجی‌ها در ایالت‌های چرخشی تعیین‌کنده نتیجه انتخابات از زقم ۵۰ درصد عبور کرده است، در حالیکه طرفداری از بایدن در حد میانه ۴۰ تا ۵۰ درصد باقی مانده است. کلینتون در دو نظرسنجی ملی منتشر شده در نوامبر ۲۰۱۶ زیر ۵۰ درصد بود، اما طرفداری از بایدن در میانگین نظرسنجی‌ها در حد ۵۱ درصد است.

یک تفاوت دیگر این است که رای دهندگانی که به هیچ یک از دو نامزد علاقه نداشتند، در نهایت به ترامپ رای دادند.

بایدن بسیار محبوب‌تر از کلینتون است و این بار بر اساس نظرسنجی‌ها رای‌دهندگانی که به هیچیک از نامزدهای دو حزب عمده علاقه ندارند، در نهایت به حزب دموکرات رای خواهند داد.

گرچه پیشتازی بایدن نسبت به ترامپ اخیرا تا حدی کاهش یافته است، اما این کاهش در حد کاهش محبوبیت کلینتون نیست و بایدن هنوز برتری قابل‌توجهی دارد.

بایدن در میانگین نظرسنجی‌ها از ۱۰ درصد پیشتازی در چند هفته پیش به ۸ درصد پیشتازی رسیده است. جلو بودن کلینتون در میانگین نظرسنجی‌ها یک هفته پیش از رای‌گیری نسبت به میانه ماه اکتیر از ۵.۵ درصد به فقط ۲ درصد کاهش یافته بود.

یک برتری دیگر بایدن پیشتازی قوی او در ایالت‌های به اصطلاح «کمربند زنگ‌زده» و غرب میانه آمریکا است که تعیین‌کننده نتیجه انتخابات هستند، به طوری که او فاصله‌اش را در این ایالت‌ها که ترامپ آنها را در سال ۲۰۱۶ برد، به دو برابر رسانده است.

کارزار بایدن همچنین پیشرفت‌هایی در ایالت‌هایی که به طور سنتی به جمهوریخواهان رای می‌دهند یا ایالت قرمز هم داشته است، از جمله ایالت جورجیا و ایالت تگزاس.

گرچه ترامپ هنوز می‌تواند با بردن ترکیب درستی از ایالت‌های چرخشی برنده کالج الکترال باشد، اما تحلیلگران می‌گویند برای رسیدن به این هدف ترامپ باید فاصله‌اش با بایدن را در نظرسنجی‌های کشوری به ۴ درصد کاهش دهد.

و دموکرات با توجه به تجربه انتخابات سال ۲۰۱۶ و اشتباه از آب در آمدن نتایج نظرسنجی‌ها این بار تا آخرین لحظه حداکثر تلاششان را خواهند کرد.

کد خبر 560659 برچسب‌ها آمریکا - انتخابات آمریکا - دونالد ترامپ آمریکا - جوزف بایدن

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: آمریکا انتخابات آمریکا دونالد ترامپ آمریکا جوزف بایدن نظرسنجی ها نظرسنجی ها رای دهندگان سال ۲۰۱۶ رای دهند رای گیری ایالت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۸۰۸۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پولیتیکو: ۳ دولت اخیر آمریکا در مقابل ایران ناکام شدند

خبرنگار نشریه پولیتیکو می‌گوید: وقتی از یک مقام آمریکایی پرسیدم استراتژی بایدن در قبال ایران چیست، با خنده گفت: من یک پاسخ برای آنها دارم؛ دولت بایدن هیچ استراتژی‌ای در قبال ایران ندارد.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: پولیتیکو به قلم یک اپوزیسیون ایرانی می‌افزاید: اگر بایدن بخواهد به هرج‌ومرج رو به افزایش در خاورمیانه پایان دهد، باید با یک استراتژی مشخص به میدان بیاید. بیشتر تهدیداتی که متوجه منافع آمریکا است، از جانب ایران است. ایران در آستانه دستیابی به بمب اتم قرار دارد. نیروهای نیابتی آن در حال گسترش اقدامات خود هستند. آن‌گونه که حمله اخیر به اسرائیل نشان داده، برنامه موشک‌های بالستیک ایران در حال تقویت شدن است.

مقامات در واشنگتن بر سر نحوه تعریف کلمه استراتژی اختلاف‌نظر دارند و بسیاری از این کلمه به صورت عمومی استفاده می‌کنند. من از بسیاری از سیاستگذاران شنیده‌ام که آنها از نام‌گذاری برخی اسناد به عنوان استراتژی که در واقع استراتژی نیستند گلایه دارند. این اسناد در واقع بحث‌هایی انتزاعی هستند که اغلب به چالش‌های فوری و مهم سیاست خارجی نمی‌پردازند. اگر هدف نهائی تلاش شما حل مشکل نباشد، در آن صورت شما استراتژی‌ای برای آن موضوع نخواهید داشت.

بنابراین وقتی مسئولان سیاست خارجی برای توصیف رویکرد بایدن در قبال ایران از کلماتی مانند «مهار»، «تنش‌زدایی»، «بازدارندگی» و «مدیریت ریسک» استفاده می‌کنند، برداشت من از این کلمات تنها تاکتیک‌های مختلف است نه یک استراتژی مشخص. ایران یک مشکل است اما به نظر نمی‌رسد که برنامه‌ای منسجم برای حل آن در سر داشته باشد.

در دوران ریاست‌جمهوری اوباما، دولت می‌خواست مشکل برنامه هسته‌ای ایران را حل کند. دولت همچنین راهی برای رسیدن به آن هدف داشت و آن به‌کارگیری تلفیقی از تحریم‌ها و دیپلماسی بود؛ تلاشی که دولت اوباما از تیم جورج بوش پسر به ارث برده بود. آن استراتژی جواب داد و توافق هسته‌ای ایران متولد شد. بسیاری از ناظران می‌گویند برجام به اندازه کافی خوب نبود و برخی می‌پرسند استراتژی واقعی اوباما درباره ایران چه بود؟ برخی او را به تلاش برای ازسرگیری روابط با ایران، به عنوان یک دشمن دیرین آمریکا متهم کرده‌اند. اوباما امیدوار بود توافق هسته‌ای بتواند منجر به بهبود کلی روابط با ایران شود، اما به نظر من این یک امیدواری بود و نه بخشی از استراتژی.

دونالد ترامپ با به خطر انداختن توافق هسته‌ای استراتژی و امید دولت اوباما را از بین برد. اما از این جهت ترامپ نیز حداقل استراتژی مشخصی برای خود داشت. هدف اعلامی او تغییر رفتار حکومت ایران بود نه خود حکومت. تغییر رفتاری که دولت ترامپ به دنبال آن بود بسیار بنیادین بود، اما در تئوری این درخواست منجر به دنبال کردن سیاست تغییر حکومت شد، نه حل مشکل. تاکتیک ترامپ فشار حداکثری بود، با چاشنی تحریم‌های سنگین و دیگر اقدامات تنبیهی. واضح است که این استراتژی جواب نداد. بایدن با هدف‌گیری نه‌چندان قاطعانه احیای برجام و یک استراتژی غیر ایده‌آل برای دستیابی به این هدف پا به کاخ‌سفید گذاشت. او چند شرط برای این هدف گذاشت، از جمله اصرار بر اینکه ایران باید موافقت کند که در آینده بر سر یک توافق سختگیرانه‌تر و بلندمدت‌تر مذاکره نماید. دولت او چنان دیرهنگام به پای میز مذاکره برگشت که تلاش برای احیای برجام حتی قبل از روی کار آمدن یک دولت تندرو در تهران به دلیل درخواست‌های طرف آمریکایی سرنوشت نامعلومی پیدا کرده بود.

از وقتی که تلاش‌ها برای احیای برجام به در بسته خورد، تیم بایدن تصمیم گرفت به برخی پیروزی‌های کوچک که می‌توانست در مواجهه با ایران کسب کند بسنده نماید. آنها چند آمریکایی زندانی را به خانه برگرداندند هرچند که در قبال آن مجبور به پرداخت رقم قابل‌توجهی وجه نقد شدند. آنها همچنین از طریق ابزارهای تکنولوژیک به حمایت از جنبش اعتراضی در ایران پرداختند.

دولت بایدن همچنان تحریم‌های دولت ترامپ علیه ایران را حفظ کرده است. اما از آنجایی که اجرای این تحریم‌ها را محدود کرده یا به دلایلی خارج از کنترل واشنگتن این تحریم‌ها به اندازه کافی به ایران فشار نیاورده‌اند، تغییری در رفتار حکومت ایران بروز نکرده است. در حال حاضر صادرات نفت ایران افزایش یافته است. احتمالا دولت بایدن به این نتیجه رسیده که هیچ راه واقع‌بینانه و مستقیم برای «حل» مشکل ایران وجود ندارد. تردیدی نیست که این یک مشکل دشوار است. دیگر این است که روسیه و چین که زمانی درخصوص ایران با آمریکا همکاری می‌کردند اکنون به دلیل تنش‌هایی که خود با واشنگتن دارند در حال کمک به تهران برای دورزدن تحریم‌ها هستند. دولت بایدن حتی پس از حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل، همچنان به پیگیری چشم‌انداز بزرگ‌تر خود یعنی «یکپارچگی منطقه‌ای» برای خاورمیانه ادامه می‌دهند. مشکلی که دولت بایدن به دنبال حل آن است، شکاف و اختلاف بین اسرائیل و دولت‌های عربی است. آمریکا امیدوار است شاهد برقراری روابط دیپلماتیک میان اسرائیل و عربستان باشد.