چرا نتیجه انتخابات آمریکا برای بریتانیا مهم است؟
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۰۶۶۷۹
ساعت 24 -اگر می خواهید یکی از مهمترین بناهایی را که نماد "رابطه ویژه" بریتانیا و آمریکاست ببینید، قدم زنان به میدان گروسونور بروید که در قلب لندن در یک مکان آرام و سرسبز قرار دارد.
در این میدان، مجسمه بزرگ فرانکلین دلانو روزولت، رئیس جمهور آمریکا در زمان جنگ جهانی دوم را که روی یک ستون سنگی قرار دارد مشاهده می کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید این مجسمه یادبود، اوج روابط آمریکا و بریتانیا را نشان می دهد چون بعید به نظر می رسد که امروز بسیاری از بریتانیایی ها حاضر باشند با پول نقدی که به زحمت به دست آورده اند، هزینه ساختن مجسمه دونالد ترامپ را تامین کنند.
نتیجه بررسی مرکز تحقیقات پیو، در ماه گذشته حاکی از این بود که تنها ۱۹درصد بریتانیایی ها اعتماد دارند که دونالد ترامپ در ارتباط با مسائل جهانی کار درست را انجام می دهد. در طی چهار سال گذشته از روابط بریتانیا و آمریکا انتقاد فراوان شده است.دونالد ترامپ به طور علنی از مذاکرات ترزا می، نخست وزیر وقت بریتانیا در مورد برگزیت انتقاد کرد، در توییتر، دستگاه اطلاعاتی بریتانیا را متهم به جاسوسی در باره خودش کرد، در گفتگوی تلفنی درباره نحوه برخورد بریتانیا با هوآوی، غول تکنولوژی چینی، بر سر بوریس جانسون داد کشید.لُرد سدویل، دیپلمات پرسابقه و مشاور امنیت ملی سابق بریتانیا در باره روابط کشورش با آمریکا به بی‌بی‌سی گفت "در سطح سیاسی فراز و نشیب هایی" بوده. دونالد ترامپ یک کاخِ سفید نشین غیر معمول است."
البته مناسبات رسمی بین دو کشور ادامه می یابد؛ ارتباطات نظامی، دیپلماتیک و اطلاعاتی دراز مدت در تار و پود هر دوکشور تنیده شده.ولی این، ساکن کاخ سفید است که چگونگی این روابط را تعیین می کند و به همین جهت است که انتخابات سوم نوامبر اهمیت دارد.اما پرسش مهم در مورد دوره دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ این است که آیا به دلیل عدم وجود نگرانی های انتخاباتی، او بی محابا دست به کارهای خطرناک خواهد زد یا این که با نگاه به میراثی که به جای خواهد گذاشت سعی خواهد کرد در رفتارش میانه روی را مراعات کند.
برخی بر این عقیده اند که وضعیت کم و بیش مانند گذشته خواهد بود، که برای بریتانیا به این معنی است که روابط گرم شخصی در حد معقول بین رئیس جمهور و نخست وزیری که زمانی او را "ترامپ بریتانیا" خوانده بود وجود خواهد داشت. اظهار نظرهای مثبت بیشتری در باره برگزیت و قرارداد بازرگانی آتی شنیده خواهد شد. ولی همچنین احتمالا مناقشه های بیشتری بر سرِ برخورد با مسائلی مانند روابط با چین یا ایران درخواهد گرفت.
اما از لحاظ ماهیت محتوا، نکته مجهول این است که آیا آمریکا در دوره دوم ریاست جمهوری آقای ترامپ آمریکا حتی بیشتر از گذشته خودش را از پیمان ناتو کنار خواهد کشید؟ جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی دونالد ترامپ در مصاحبه اخیرش گفته که خطر واقعی یک چنین کاری وجود دارد.
البته عده ای معتقدند که هیئت حاکمه سیاسی آمریکا نخواهد گذاشت این اتفاق بیافتد. ولی اگر آمریکا از ناتو فاصله بگیرد در آن صورت بریتانیا و سایر کشورهای اروپایی ناچار خواهند شد بودجه دفاعی خود را افزایش دهند که به معنی افزایش قابل توجه مالیات ها خواهد بود.
اما اگر جو بایدن برنده شود، آمریکا به سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل متحد که برای بریتانیا ارزش زیادی دارد، کمتر نظر خصمانه خواهد داشت و در صدد بهبود مشارکت در امور جهانی برخواهد آمد.جو بایدن قول "اجلاس دموکراسی ها" را می دهد. مناسبت کشورهای دو طرف اقیانوس اطلس آسان تر و کمتر غیرقابل پیش بینی خواهد بود و توییت های غیرمنتظره کاهش خواهد یافت.روابط بریتانیا و آمریکا بر سر تعیین سیاست در چند مورد بهبود خواهد یافت. تغییرات اقلیمی را در نظر بگیرید. سال آینده بریتانیا میزبان یک اجلاس بزرگ سازمان ملل متحد موسوم به COP۲۶ است. ابراز امیدواری شده که جهان در این اجلاس بر سر اهداف تازه برای کاهش گازهای گلخانه ای به توافق برسد. احتمال نمی رود که دونالد ترامپ که از موافقتنامه آب و هوایی پاریس خارج شده بود به حصول یک توافق جدید کمک کند. ولی جو بایدن قول داده است که مجددا به موافقتنامه پاریس ملحق خواهد شده و حتی برای پیشبرد اهداف بلندپروازانه تری تلاش خواهد کرد.
چشم انداز روابط با کشورهای خارجی
هم جو بایدن و هم بوریس جانسون موضع انعطاف ناپذیری در برابر روسیه دارند اما به چین نزدیک ترند و در حالی که در مورد لزوم به چالش کشیدن رفتار زیانبخش چین هم عقیده اند، اجازه شرکت چین در مسائل جهانی را می دهند. از آنجا که آقای بایدن، قول داده دوباره به توافق هسته ای ملحق خواهد شد، ممکن است از شدت اختلاف نظر بر سر ایران کاسته شود.البته نباید تصور کرد که ریاست جمهوری جو بایدن، هیچ مشکلی برای بریتانیا ایجاد نخواهد کرد.آقای بایدن، یکی از دوستداران ذاتی و بدیهی بوریس جانسون نیست و دسامبر گذشته او را "یک همانندسازی شده فیزیکی و احساسی" دونالد ترامپ توصیف کرده بود. او به شدت مخالف برگزیت بود و به عنوان کسی که حس قوی به میراث ایرلندی اش دارد، از تاثیر بالقوه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بر اقصاد ایرلند و امنیت ایرلند شمالی ابراز نگرانی کرده است.بسیاری از تحلیلگران معتقدند که با پیروزی جو بایدن، آمریکا توجه خود را بیشتر به آلمان و فرانسه معطوف خواهد کرد و این دو کشور و اتحادیه اروپا را شرکای اصلی آمریکا در فراسوی اقیانوس اطلس خواهد دانست.
پیتر وستمکات، سفیر سابق بریتانیا در واشنگتن می گوید: "گرایش بایدن، به پاریس و برلین خواهد بود، نه به این دلیل که او به طور ذاتی مخالف بریتانیاست، بلکه به این خاطر که به علت برگزیت ما اهمیت کمتری برای واشنگتن خواهیم داشت. ارزش ما برای آمریکا همواره با این که چه تغییری می توانیم در منافع آمریکا در اروپا بدهیم و بالعکس، مرتبط بوده است."
بسیاری از ناظران می گویند اعم از این که چه کسی سوم نوامبر برنده شود، بعضی روندها ادامه خواهد داشت: عقب نشینی تدریجی آمریکا از رهبری جهانی و مداخله نظامی به دلیل احیاء غریزه انزواگرایی در این کشور.آقای بایدن ممکن است در ارتباط با دنیای خارج جهان گراتر باشد، ولی او هم قول می دهد که به مداخله آمریکا در "جنگ های ابدی" پایان دهد و سیاست خارجی خود را بر بهبود سطح زندگی مردم طبقه متوسط آمریکا و حمایت نیروی کار آمریکا در برابر موج جهانی شدن متمرکز کند.سوفیا گستون، مدیر گروه سیاست خارجی بریتانیا می گوید یک چنین شرایطی سبب خواهد شد که بریتانیا برای پر کردن خلأ ایجاد شده و دفاع از سازمان های چند جانبه که به نحو خوبی به غرب خدمت کرده اند، تحت فشار قرار گیرد."حتی اگر بایدن برنده شود، به دلیل این که رئیس جمهور آمریکا بیشتر نگران چشم انداز نارضایتی های داخلی کشورش خواهد بود، بریتانیا ناچار خواهد شد نقش مهمتری در این نهادهای بین المللی و نیز در ارتباط با مسائلی مانند تغییرات آب و هوایی، دموکراسی و حقوق بشر داشته باشد."
جیمز لندل -بی‌بی‌سی
منبع: ساعت24
کلیدواژه: برای بریتانیا دونالد ترامپ رئیس جمهور خواهد شد جو بایدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۰۶۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا رای‌گیری شورای امنیت درباره فلسطین امیدوارکننده است؟
گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: نتیجه رای‌گیری شورای امنیت سازمان ملل درباره به رسمیت شناختن فلسطین و وتو آمریکا در هفته گذشته قابل پیش بینی بود. اگرچه کشورهای اروپایی به‌طور فزاینده ای از دولت فلسطینی حمایت می‌کنند، آمریکا هنوز مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است. چرا؟
رمزی بارود روزنامه اینترنتی فلسطین کرونیکل, ستون نویس تارنمای میدل ایست مونیتور به چهار دلیلی که نماینده آمریکا در سازمان ملل این قطعنامه را وتو کرد، پرداخته است.
یک، محور سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه هنوز اولویتهای اسرائیلی (رژیم صهیونیستی) است. از آنجایی که صهیونیست‌ها با ایده تشکیل دولت فلسطینی مخالف هستند یا هرگونه احقاق اساسیترین حقوق فلسطینی‌ها را رد می‌کنند، رئیس‌جمهور ضعیف آمریکا هم نه شجاعت و نه تمایل دارد که با موضع تل‌آویو مخالفت کند.
دوم، این واقعیت که رژیم صهیونیستی رای دادن به فلسطین را معادل پاداش دادن به تروریسم با ایجاد یک دولت فلسطینی میدانست، نوعی گفتمان سیاسی را ایجاد کرد که رای مثبت آمریکا، یا امتناع از رای دادن، را به حمایت از این به اصطلاح تروریسم تبدیل می‌کرد.
سوم، جو بایدن نمی‌توانست تنها چند ماه مانده به یکی از مناقشه برانگیزترین انتخابات تاریخ آمریکا از لحاظ سیاسی از تشکیل دولت مستقل فلسطینی حمایت کند. به‌ویژه اینکه حزب جمهوریخواه نشان داده که حمایتش از اسرائیل کور و بی قید و شرط است. آنها همچنین آماده هستند تا از هر گونه اظهارنظری - چه رسد به اقدام - بایدن و مقامات او علیه تل‌آویو بهرهبرداری انتخاباتی کنند.
بیشتر بخوانید: پشت پرده طولانی شدن نسل کشی در غزه غزه قوی‌تر از همیشه بازمی‌گردد | فلسطین در جنگ روایت‌ها پیروز شد راز پیروزی مقاومت در شجاعیه انزوای بیش از پیش واشنگتنبا این حال، رای‌گیری شورای امنیت و واکنش‌های پس از آن نشان داد نه فلسطین که این آمریکا است به‌دلیل موضع‌گیری‌های چند ماه پیش خود در قبال جنگ غزه عمیقا منزوی شده است.
رمزی بارود می‌نویسد: در واقع، رای‌گیری نشان داد که اول، جامعه بینالمللی تا حد اندازه در حمایت از فلسطینی‌ها متحد شده است.
دوم، رای مثبت فرانسه، نشاندهنده تغییر مواضع اساسی در اروپا نسبت به فلسطین است.
سوم، اظهارات کوبنده ایرلند، نروژ، اسپانیا و دیگران در این رابطه نشان می‌دهد که مسیر حمایت از فلسطین در اروپا در ماه‌ها و سال‌های آینده ادامه خواهد یافت.
و در نهایت اینکه، رای‌گیری و وتو شدن قطعنامه از سوی آمریکا نشان دهنده ناتوانی بایدن در خارج شدن از دامی بود که حامیان رژیم صهیونیستی بر او تحمیل کرده‌اند.
با این حال، با وجود نتیجه منفی رای‌گیری، فلسطینی‌ها اکنون عزم جدی پیدا کرده‌اند تا بر موانعی که تل‌آویو و واشنگتن پیش پای آنان گذاشته‌اند غلبه کنند. در حقیقت، این احساس جمعی از امید و توانمندی، نتیجه حمایت قوی از فلسطین در شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی نیست، بلکه نتیجه افزایش همدردی و حمایت از فلسطین در سراسر جهان و حتی مهمتر از آن، مقاومت مداوم فلسطینی‌ها در غزه است.
کد خبر 846658 برچسب‌ها اسرائیل سازمان ملل - شورای امنیت ایالات متحده آمریکا رژيم صهيونيستى فلسطین جوزف بایدن
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟