عارضه‌ای تلخ برای مبتلایان به کرونا
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۰۸۹۰۰
پژوهشگران امریکایی می‌گویند شواهد جدید نشان می‌دهد ویروس کرونا در برخی بیماران می‌تواند باعث بروز بیماری‌های خودایمنی و حمله گلبول‌های سفید خون به بافت‌های بدن شود. به گزارش پول نیوز، با گذشت بیش از ۱۰ ماه از همه گیری کووید ۱۹ در جهان هنوز هیچ راهکار مطمئنی برای مقابله با آن کشف نشده است. به طور متوسط در هر ۱۶ ثانیه در جهان یک نفر به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر این اساس، پژوهشگران دانشگاه اِموری شهر آتلانتا ایالت جورجیا امریکا اعلام کردند کووید ۱۹ می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های خود ایمنی در بدن انسان شود. بیماری خودایمنی (Autoimmune disease) به دسته‌ای از بیماری‌ها اطلاق می‌شود که در آن دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به بافت‌های خود بدن را آغاز می‌کند. بیماری‌های خودایمنی می‌توانند اندام‌ها و بافت‌هایی از جمله گلبول‌های قرمز خون، عروق خونی، غده تیروئید، لوزالمعده، عضلات، مفاصل و پوست را درگیر کنند. اغلب این بیماری‌ها مزمن هستند، اما بسته به نوع عارضه ممکن است قابل کنترل باشند. تاکنون ۸۰ نوع از بیماری‌های خود ایمن شناسایی شده است که طیف وسیعی از بافت‌ها و سلول‌های بدن را در بر می‌گیرد. این بیماری‌ها، بیماری‌های مزمنی هستند که مادام‌العمر با فرد باقی‌مانده و قابلیت درمان صد در صد ندارند.
محققان امریکایی می‌گویند شواهد جدید نشان می‌دهد ویروس کرونا در برخی بیماران می‌تواند باعث بروز بیماری‌های خودایمنی و حمله گلبول‌های سفید خون به بافت‌های بدن شود. در خون برخی بیماران کرونایی "آنتی بادی‌های خود واکنش پذیر" دیده شده است. این آنتی بادی‌ها (پادتن) به جای آن که سلول‌های بیگانه و ویروس کرونا را هدف حمله قرار دهند، بافت‌های سالم بدن بیمار را تخریب می‌کنند.
در این تحقیقات دانشمندان ۵۲ بیمار کرونایی که شرایط وخیمی داشتند را مورد بررسی قرار دادند. هیچکدام از این بیماران سابقه بیماری‌های خود ایمنی نداشتند. آزمایش‌های مختلف نشان داد بیش از نیمی از این بیماران دارای آنتی بادی‌های خود واکنش گر در خونشان بوده‌اند. بیش از دو سوم بیمارانی که دارای سطح بالای "پروتئین واکنش پذیر C" در خون بودند (که نشانه التهاب در بدن است)، سیستم ایمنی‌شان اقدام به تولید آنتی بادی برای حمله به بافت‌های بدن کرده بود.
با این حال، پژوهشگران می‌گویند ما هنوز نمی‌توانیم به قطعیت درباره ارتباط میان شدت بروز علائم کرونا در بیماران و احتمال وقوع بیماری خودایمنی در آنها سخن بگوییم. به طور طبیعی شدت بیماری ویروسی می‌تواند باعث تولید آنتی بادی‌های خود واکنش گر با عوارض کم شود. همچنین هنوز نمی‌دانیم سطح بالای این آنتی بادی‌ها در خون تا چه زمانی طول خواهد کشید. شواهد نشان می‌دهد این آنتی بادی‌ها دستکم برای چند هفته در خون بیماران وجود دارند. با این وجود، نیازمند آن هستیم که بدانیم این فرآیند تخریبی و بیماری‌های خود ایمنی در دوره ریکاوری پس از بیماری کرونا نیز رخ می‌دهد یا نه.
دانشمندان می‌کوشند با شناسایی عوامل دخیل در این موضوع، از آسیب‌های جبران ناپذیر بیماری‌های خود ایمنی در بدنبیماران کرونایی جلوگیری کنند.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: خود ایمنی آنتی بادی واکنش بیماری کرونا بیماری های خود ایمنی تواند باعث آنتی بادی ها بیماری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۰۸۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز جوان شدن در پیری فاش شد
آفتاب‌‌نیوز :
یک مطالعه جدید که نتایج آن در نشریه «نیچر ایجینگ» (Nature Aging) منتشر شده نشانگر آن است که یک لیپید خاص با افزایش سن در بافت عضلانی بدن ایجاد می‌شود. لیپیدها مولکول‌هایی حاوی هیدروکربن هستند که ساختار و عملکرد سلول‌های زنده را تشکیل می‌دهند. نمونه‌هایی از لیپیدها عبارتند از: چربی‌ها روغن‌ها، فسفو لیپیدها، ویتامین‌های خاص و هورمون‌ها.
لیپیدها مولکول‌هایی حاوی هیدروکربن هستند که ساختار و عملکرد سلول‌های زنده را تشکیل می‌دهند. نمونه‌هایی از لیپیدها عبارتند از: چربی‌ها روغن‌ها، فسفو لیپیدها، ویتامین‌های خاص و هورمون‌ها.
به گزارش مدیکال نیوز، محققان ابتدا این لیپید را با استفاده از بافت موش شناسایی کردند و سپس به نتایج مشابهی در عضلات انسان دست یافتند. آنها سپس دریافتند که حجم این چربی را می‌توان از طریق ورزش کاهش داد. اگر چه هنوز به انجام تحقیقات دیگر در این باره نیاز است. در این تحقیق اخیر به یکی دیگر از مزایای احتمالی ورزش برای جوانتر شدن افراد مسن اشاره شده است.
محققان این مطالعه می‌گویند که مطالعه لیپید‌های پیچیده ممکن است به درک بیماری‌های مرتبط با افزایش سن و طول عمر کمک کند.
به این منظور، آنها ابتدا ۱۰ بافت مختلف را در موش‌های پیر و جوان مورد بررسی قرار دادند تا تفاوت‌های میزان لیپید‌های بدن در هر سنی را درک کنند. آنها دریافتند که لیپید‌های بیشتری با افزایش سن در بیشتر بافت‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند شروع به تجمع می‌کنند. لیپید‌های اولیه‌ای که آنها پیدا کردند، «بیس» و «بی ام پی» (انواع خاصی از لیپید) نام داشتند.
در مرحله بعد، محققان می‌خواستند نسبت به این مساله آگاهی پیدا کنند که که آیا تجمع «بی ام پی» مشابهی در انسان رخ می‌دهد یا خیر. آنها نمونه‌برداری‌های عضلانی را از مردان و زنان جوانتر بین بیست تا سی سال و مردان و زنان مسن‌تر بین شصت و پنج تا هشتاد جمع‌آوری کردند. در حالی که بین نمونه‌های بافت عضلانی مردان و زنان تفاوت‌هایی وجود داشت، محققان متوجه تجمع بیشتر لپید «بی ام پی» در شرکت‌کنندگان مسن‌تر شدند.
«بی ام پی»ها (لیپید‌هایی که با افزایش سن در بدن تجمع می‌کنند) قبلا در ادبیات به عنوان نشانگر‌های بیماری یا استرس ظاهر شده بودند. «بی ام پی»ها در زمان بروز بیماری‌های مختلف از جمله بیماری مزمن کلیوی، بیماری‌های مرتبط با کلسترول و بیماری‌های عروقی و برخی اختلالات متابولیک ژنتیکی در بدن تجمع می‌کنند. ممکن است مشخص شود که سطوح کمتر «بی ام پی» به عنوان یک نشانگر مرجع برای پیری سالم عمل می‌کند، اما برای رسیدن به یک نتیجه قطعی در این مورد به تحقیق بیشتری نیاز است.
در مرحله بعد، محققان می‌خواستند ببینند آیا ورزش می‌تواند بر سطح «بی ام پی» تأثیر بگذارد یا خیر. برای این بخش از مطالعه، محققان ۱۲ زن بین ۴۵ تا ۷۰ سال را که وارد دوران یائسگی شده بودند، شامل شدند. این زنان اضافه وزن داشتند و کمتر از سه ساعت در هفته ورزش می‌کردند.
آنها یک مداخله تصادفی و متقاطع را با استفاده از سه رژیم فعالیت بدنی مختلف انجام دادند: یک رژیم نشسته که شامل ۱۴ ساعت نشستن در روز، یک رژیم ورزش که شامل ۱ ساعت ورزش در روز بود و یک رژیم ایستاده که شامل روزانه سه ساعت ایستادن و دو ساعت پیاده روی بود. شرکت کنندگان هر رژیم را به مدت چهار روز انجام دادند و در روز پنجم بیوپسی عضله گرفته شد. محققان دریافتند که پس از انجام فعالیت ورزشی هر چند کوتاه مدت سطوح کمتری از چربی «بی ام پی» در بدن مشارکت کنندگان دیده می‌شد.
نتایج این مطالعه به دلیل بالقوه دیگری در اهمیت ورزش منظم برای افراد مسن اشاره می‌کند. پانل ووکاسینوف، پزشک متخصص داخلی که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت هنوز برای مطرح کردن فرضیاتی درباره اثرات بلندمدت این لیپیدها زود است.
به گفته وی، این مطالعه یافته جالبی را در مورد تجمع برخی از لیپیدها که با افزایش سن رخ می‌دهد و اینکه چگونه این تجمع بر روند پیری تأثیر می‌گذارد، ارائه می‌دهد. اما هنوز برای تعیین تأثیر بلندمدت این لیپیدها زود است و انجام تحقیق بیشتر ضروری است. در این مطالعه بیشتر بر اهمیت تشویق به فعالیت بدنی منظم، به ویژه با افزایش سن تأکید شده است. ورزش منظم عضلات را تقویت می‌کند، عملکرد شناختی و خواب را بهبود می‌بخشد و حتی تأثیر مثبتی بر انرژی و خلق و خوی دارد.
منبع: همشهری آنلاین
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد