به نقل از «ایرنا»

جایزه پژوهش سال سینمایی و تلاش برای فاصله گرفتن از نگاه انتزاعی

تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۳۹۹۸۹

به گزارش روز چهارشنبه گروه فرهنگی ایرنا اولین جلسه شورای سیاستگذاری چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی با حضور رئیس سازمان سینمایی در حالی برگزار شد که این جایزه می‌کوشد از نگاه انتزاعی حاکم بر بسیاری از پژوهش‌های دانشگاهی فاصله بگیرد.

حسین انتظامی در ابتدای جلسه شورای سیاستگذاری چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی ضمن تشکر از زحمات محمود اربابیموسس جایزه پژوهش سال سینمایی، گفت: این رویداد در دوره های گذشته مسیر رو به جلویی داشته است و امسال هم با تدابیری که اندیشیده شده، شاهد جهش جدی‌تری خواهیم بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رئیس سازمان سینمایی ادامه داد: خروجی‌های این رویداد باید به شکلی باشد که سینما از آن استقبال و احساس کند کاربردی است. صرفا در این صورت، رویداد موفقی است و گرنه همانند بسیاری از پژوهش‌های دانشگاهی، انتزاعی است. اینکه اصرار داشته‌ایم در شورای سیاستگذاری این جایزه، چهار سینماگر نیز حضور داشته باشند از این جهت است که مکمل دیدگاه‌های آکادمیک باشند و نیازهای واقعی سینما را به پژوهشگران انتقال دهند.

وی خاطرنشان کرد: ما در نظام های پژوهشی معمولا از طرف صنعت متهم می‌شویم که در کارهای دانشگاهی، انتزاعی پژوهش می‌کنیم لذا خوب است تاریخی قبل از مدت زمانی که برای ارسال آثار و مقالات در نظر گرفته شده، برای بررسی و انتخاب موضوعات پژوهش‌های ارسالی در نظر گرفته شود تا اگر اهداف این رویداد را برآورده نمی‌کند، به اطلاع پژوهشگران محترم برسد و مراحل تکمیلی آن انجام نشود.

رئیس سازمان سینمایی همچنین افزود: باید حرفی در جهان برای گفتن داشته باشیم؛ خصوصا آنکه با بحث‌های دیپلماسی عمومی که مطرح است حتما سینما می‌تواند بیشترین تاثیر را داشته باشد زیرا متکی بر تصویر است و می‌تواند به ارزش‌های جهانیِ بیشتری، بنا بگذارد.

در ادامه محمد رحمتی، معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی و رئیس شورای سیاستگذاری جایزه پژوهش سینمایی ضمن تشکر از زحمات محمود اربابی در دوره‌های گذشته، افزود: امسال قصد داریم این رویداد را تقویت کنیم به همین دلیل ضمن حفظ دستاوردهای قبلی، گوشه چشمی هم به حوزه بین الملل خواهیم داشت. در سه سال گذشته آثار پژوهشی داخلی شناسایی و آثار برتر تقدیر شدند و یکی از وجوه ممیزه این دوره این است که در حوزه بین الملل نیز به قدر بضاعت، فعال‌تر خواهیم بود.

وی با اشاره به دیگر وجوه ممیز جایزه امسال با دوره‌های گذشته گفت: تلاش ما این است که رویکردِ «گردآوری» آثار پژوهشی در رویدادهای قبلی، به سمت «تالیف» آثار در این دوره سوق پیدا کند؛ البته با توجه به شرایط کرونایی، برخلاف میل ما، تقویم رویداد به گونه‌ای رقم خورد که زمان برای تالیف آثار، اندک است اما در هر حال برای نزدیک شدن به اهداف کلیِ چنین رویدادی، حرکت در این مسیر ضروری است.

بهروز بختیاری دبیر چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی نیز گفت: هدف اصلی، شناسایی و همکاری با پژوهشگران متخصص، حرفه‌ای و روزآمد در عرصه ملی و بین المللی است تا از رهگذر این جایزه، به جامعه ایران معرفی شوند. باید با این دسته از پژوهشگران که فعالیت‌های جدی انجام دادهاند ارتباط داشته باشیم و از دیدگاه‌ها و نظرات آنها در راستای حل مسائل سینمای ایران استفاده کنیم. سینمای ایران در جهان مورد توجه است و به بسیاری از فیلم‌های ایران نگاه جدی شده است.

وی ادامه داد: تقویت فضای پژوهشی مرتبط با سینمای ایران در سطوح ملی و بین المللی، شناسایی و گردآوری آثار پژوهشی داخلی و بین المللی درباره سینمای ایران، جهت‌دهی پژوهش‌ها و مطالعات به سوی موضوعات کلیدی و زیربنایی برای کمک به ارتقای کیفی سینمای ایران، تقدیر از تلاش‌های پژوهشی اساتید، دانشجویان، اندیشمندان و خبرنگاران دانشگاهی که سهمی از مطالعات علمی و پروژه خود را به سینمای ایران اختصاص داده‌اند، افزایش تعاملات اندیشمندان و پژوهشگران رشته‌های مختلف دانشگاهی و مراکز علمی- پژوهشی داخلی و خارجی با سینماگران و دست اندرکاران سینمای ایران را می توان از جمله اهداف این دوره جایزه پژوهش سال سینمایی معرفی کرد.

در ادامه اعضاء شورای سیاستگذاری این جایزه به بیان دیدگاه های خود پرداختند.

 فرشاد فرشته حکمت که به صورت آنلاین در این جلسه حضور داشت گفت: سینمای ایران نیاز به رویکری کاربردی در حوزه پژوهش دارد. متاسفانه ارتباط دانشگاه و پژوهش‌های دانشگاهی با بدنه سینمای حرفه‌ای، قطع است و پژوهش‌های سینمایی شاید این آشتی را بوجود آورند.

 وی افزود: باید بررسی کرد که موجودیت سینمای امروز چه چیزی است و برای جهت گیری سینمای ایران در بخش پژوهش به چه چیزهایی نیاز داریم و پژوهش‌ها را به سمتی ببریم که چشم اندازی کاربردی داشته باشند.

 احمد الستی پژوهشگر و استاد دانشگاه که در این جلسه حضور داشت نیز گفت: فاصله زیادی بین پژوهش‌هایی که انجام می شود و استفاده از آنها در سطح دانشگاه‌ها دیده می‌شود.از جایزه پژوهش در سال‌های گذشته مقاله‌های بسیار خوبی استخراج شده اما در دانشگاه‌ها دیده نشده به همین دلیل نیاز به یک برنامه ریزی متفاوتی داریم. چه بسا نیاز است که مشوقین نوشتن مقاله‌ها و تحقیقات سینمایی، دانشجویان را در نوشتن رساله‌ها تشویق کنند و بدین شکل موجب علاقه به سینمای ملی در بین دانشجویان کشور شوند. متاسفانه دانشجویان به تحقیق در مورد سینمای ملی، تمایل بسیار کمتری نشان میدهند.

حسن خجسته استاد دانشگاه  با بیان اینکه مهمترین کار می تواند فراتحلیل پژوهش‌های گذشته باشد، بیان داشت: در دوره های قبلی، موضوعاتی پیشنهاد شده که می‌توانیم از بین همان‌ها، بهترین ها را انتخاب کنیم و از آنها برای سفارش مقاله استفاده شود. در تولید محصولات هنری هفت عنصر است که نقش قدرتمندی دارند که یکی از آنها ذائقه هنرمند و دیگری ساختار صنعت سینما است که مقوله بسیار مهمی در سینما محسوب می شود. اگر عناصری که در تولید محصولات هنری مهم است کشف شود دانشگاه و دانشجویان حتی می‌توانند درباره آن عناصر، کتاب بنویسند.

محمدرضا اصلانی فیلمساز و پژوهشگر سینما نیز گفت: چیزی که در سینمای خودمان و جامعه فرهنگی از آن رنج می بریم نبودن اندیشه است. ابتدا باید دید جای نوآوری و اندیشه در سینما کجاست؟

وی با بیان اینکه در مقالات و تولیدات سینمایی نیز مشکل اندیشه داریم، افزود: پژوهش‌ها باید در باب اندیشمند بودن باشد تا بین دانشگاه، پژوهش‌ها و سینما فاصله نباشد. «تاریخ سینما» یعنی هر اثری بتواند تحولی در سینمای جهان ایجاد کند و سینمای ایران نیز باید به همین سمت برود.

فاطمه حسینی شکیب از دیگر اعضای شورای سیاستگذاری این جایزه گفت: سینمای ایران سینمای اندیشه است اما مطالعات سینمایی وجود ندارد.

حسینی شکیب با بیان اینکه برای پژوهش ابتدا باید برنامه های آن تدریس شود، خاطرنشان کرد: از دهه ۷۰ در غرب مطالعات سینمایی به عنوان یک رشته مجزا شکل گرفته ولی لزوما از دل همه سینماها مطالعات سینمایی بیرون نیامده است.

وی با بیان اینکه مطالعات سینمایی باید آموزش داده شود، افزود: باید دانست اینکه تنها «تاریخ سینما» درس بدهیم، مطالعات سینمایی نیست. این سیستم، افرادی مثل  آقای الستی را پرورش نداده است.

حسینی شکیب افزود: باید مطالعه‌ای صورت گیرد و مشخص شود که رابطه جایزه پژوهش با گفتمان‌های مطالعات سینمایی در داخل و خارج از ایران چیست.

در انتهای این جلسه، پس از بررسی محورهای اصلیِ فراخوان چهارمین دوره پژوهش سال سینمای ایران، احکام اعضای شورای سیاستگذاری این رویداد توسط رئیس سازمان سینمایی به آنها اعطا شد.

غلامحسین رحیمی شعرباف، احمد ضابطی جهرمی،  حسن خجسته، احمد الستی،  محمود اربابی ، روح الله حسینی،  محمدباقر قهرمانی، محمد سلگی، فرشاد فرشته حکمت، فاطمه حسینی شکیب،محمد رحمتی، فریدون جیرانی، محمدرضا اصلانی و محمد علی نجفی از اعضای شورای سیاستگذاری چهارمین جایزه پژوهش سال سینمایی هستند.

برچسب‌ها حسین انتظامی محمدعلی نجفی محمد علی نجفی فریدون جیرانی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: حسین انتظامی محمدعلی نجفی محمد علی نجفی فریدون جیرانی حسین انتظامی محمدعلی نجفی محمد علی نجفی فریدون جیرانی اخبار کنکور شورای سیاستگذاری رئیس سازمان سینمایی مطالعات سینمایی سینمای ایران پژوهش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۳۹۹۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هنرمندی که یک کودک درون جسورداشت/«قصه‌های مجید» میراث پوراحمد است

به گزارش خبرنگار مهر، شانزدهم فروردین ماه نخستین سال‌روز درگذشت زنده‌یاد کیومرث پوراحمد کارگردان تاثیرگذار سینمای ایران بود که با توجه به همزمانی سالروز درگذشت وی با ماه مبارک رمضان، مراسم بزرگداشت وی به همت کمیته فرهنگی انجمن نویسندگان و منتقدان سینمای ایران و همکاری انجمن کارگردانان سینمای ایران روز چهارشنبه ۲۹ فروردین‌ ماه ساعت ۱۶:۳۰ در سالن سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد.

در ابتدای این نشست پیام جعفر گودرزی رییس انجمن منتقدان قرایت شد. در این پیام با اشاره به قتل داریوش مهرجویی و سال تلخ سینما ایران، از موفقیت کیومرث پور احمد در خلق جهان سینمایی خود که در خاطرات مانده قدردانی و از او به عنوان یکی از ایرانی ترین سینماگران یاد شد.

پس از پخش کلیپی راجع به کیومرث پور، عباس یاری ضمن اشاره به این‌که همچنان چراغ این خانه روشن است، گفت: همچنان این کشتی در برابر طوفان های مختلف از خود مقاومت و ایستادگی نشان داده است. آرزو داشتم این مراسم در زمان حضور پوراحمد برگزار می‌شد اما این مراسم می‌گوید هنرمند رفتنی نیست.

وی با اشاره به اینکه ما در دوران هیس هستیم، عنوان کرد: در این دوران با بیان کوچکترین مطلبی از طرف هنرمندان گروه هایی در فضای مجازی وجود دارند که شروع به توهین می‌کنند؛ این رویکرد که عده ای در زمانی که یک فیلم و عوامل آن در سالن هستند فیلم را هو می‌کنند اصلا خوب نیست. پوراحمد به نوجوانان و قومیت ها خیلی توجه داشت و شاید جای علیرضا داوودنژاد اینجا خالی است.

وی در پایان این بخش از صحبت های خود گفت: کیومرث پوراحمد دوست و همکار ما بود، کسی بود که دغدغه سینما ایران را داشت و راجع به مطالب خود خیلی سخت گیر بود. تا وقتی سینمای ایران و آثار او هست یاد او در خاطرات زنده است.

پس از این ابوالحسن داوودی با اشاره به مراسم و حضور مهمانان گفت: این مراسم نشان می‌دهد سینما هنوز زنده است و مثل جوی آبی است که هیچ وقت نمی ایستد. سینمای ایران از بزرگترین دست اندازها عبور کرده و در سخت ترین شرایط به پیش رفته است.

این کارگردان سینما با اشاره به این‌که آشنایی و رفاقت او و کیومرث پوراحمد به ۴۰ سال پیش بر می گردد، بیان کرد: رفاقت ما از زمانی شروع شد که هر ۲ در عرصه سینمای کودک شروع به فعالیت کردیم؛ حس و حالی که آن زمان بود از درون فیلمسازها نشات می‌گرفت و این موضوع عامل نزدیکی من و کیومرث بود. در جشنواره پنجم کودک اصفهان فیلم «سفر جادویی» من و «شکار خاموش» کیومرث با هم در بخش مسابقه حضور داشتند و رفاقت اصلی ما در فضای صمیمی و جمع های باز جشنواره شکل گرفت. آن زمان کیومرث پوراحمد از فیلم من تعریف می‌کرد و من هم معتقدم فیلم «شکار خاموش» او مورد کم لطفی قرار گرفت. فضایی که او ترسیم کرده بود در صورتی که بسط پیدا می‌کرد منجر به شکل گیری یک ژانر ویژه از فیلم کارتونی متکی بر واقعیت ملی می‌شد.

وی با اشاره به این‌که این اتفاق چند سال بعد دوباره در جشنواره هشتم رخ داد، افزود: فیلم «ایلیا نقاش جوان» که برای همیشه توقیف شد با فیلم «شرم» کیومرث در بخش مسابقه حضور داشتند و اتفاق جالب در مورد فیلم کیومرث این بود که یکی از بخش های فیلم قصه های مجید بود که بر اساس داستانی از هوشنگ مرادی کرمانی به اسم «رودروایسی» ساخته شده بود. این فیلم به بخش خارجی جشنواره رفت و شب دوم یا سوم جشنواره داوران خارجی آمده بودند و همه به اتفاق یا فیلم را نفهمیده بودند یا به شدت از موضوع آن عصبی بودند. مساله داوران خارجی این بود که چرا شخصیت مجید مساله طلبکاری را مستقیما به آن مرد نمی گفته است. آن جا متوجه شدیم که اصلا رودروایسی فقط در فرهنگ ما وجود دارد از این رو این فیلم در آن جشنواره مورد توجه قرار نگرفت.

وی با اشاره به این‌که یک سوال غم انگیز برایش به وجود آمده است، گفت: کسی که این شخصیت های ماندگار را خلق کرد چرا باید با چنین برخورد هایی در زمان نمایش فیلمش مواجه می شد. پوراحمد شخصیت های کالتی را در سینما به وجود آورد، شما مشابهی مثل «بی بی» و «مجید» پیدا نمی‌کنید، من در سفرها متوجه شدم که دل کیومرث از یک گنجشک کوچک تر بود اگر چه زبان او گاهی تند می‌شد.

داوودی در پایان این بخش از صحبت های خود، گفت: کیومرث مسیر و راه دلش را می‌رفت، اصلا باورم نمی‌شد با همه روحیه کم و بیش افسرده ای که این مدت داشت به این شکل از میان ما برود.

وی در حالی که بعض بر گلو داشت، بیان کرد: سال گذشته مریم (دختر کیومرث) با هواپیما به ایران می آمده تا خبر بچه دار شدنش را به پدر بدهد. شاید اگر کیومرث ۲ روز دیگر مانده بود نیازی به این جلسه و بزرگداشت نبود و در بین ما حضور داشت.

سپس محسن امیریوسفی با اشاره به این‌که سال عجیب و غریبی را پشت سر گذاشتیم که بهار آن با مرگ کیومرث شروع شد و اواسط پاییز با خبر قتل مهرجویی و همسر وی مواجه شدیم، عنوان کرد: وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم پوراحمد یک کودک درون جسور داشت و جسارت او از همه هم نسل ها بیشتر بود، این کودک جسور درون بود که او را زنده نگه می داشت و به او انرژی می‌داد.

وی با مرور اولین خاطره اش با پوراحمد، گفت: زمان تولید فیلم «خواب تلخ» بود و در رابطه با انتخاب بازیگر نقش مرده شور با پوراحمد صحبت می‌کردم و برای او جالب بود که ایده فیلم و مرده شور را از قصه های مجید گرفته ام.

وی با تایید صحبت 2 سخنران قبلی، گفت: پوراحمد ای کاش می‌ماند. او اگر بود ایده های جدید و نگاه جدید داشت. او همواره تاکید داشت هنوز بازنشسته نشده ام. پوراحمد در سال های آخر مورد بی مهری قرار گرفت؛ او حساس بود و مثل اکثر سینماگران پوست کلفت نبود و آسیب ها به‌واسطه این حساسیت او به وجود آمد.

پس از پخش کلیپ و در بخشی دیگر از برنامه، ابوالحسن داوودی گفت: «قصه های مجید» فقط قصه‌های اخلاقی و سرگرم کننده نیست و یک نگاه جامعه شناختی از همه مسایل اجتماعی به ما می دهد؛ این سریال پوراحمد مبتنی بر فرهنگ زیسته و زندگی ایرانی بود و مهمترین میراثی که از او به جا مانده همین است.

این کارگردان در رابطه با تنوع ژانر آثار پوراحمد، مطرح کرد: در سینمای ایران که صنعت نیست، گنجشک روزی و تک محصولی است برای تولید یک اثر یا باید حمایت دولتی را داشته باشید یا در بخش خصوصی حتما باید گردش مختصر سرمایه انجام شود از همین رو در سینمای ایران ژانرها مثل کاشت سیب زمینی و پیاز است و به فراخور اقتضائات سینما، در دوره های مختلف ژانرهای مختلف مورد توجه قرار می‌گیرد. دهه ۶۰ سینمای کودک به این دلیل رشد کرد که خیلی از مسایل و محدودیت های سینما در بخش بزرگسال قابل عرضه نبود، تعویض و جا به جایی و رشد ژانرها در ایران بیشتر از سر اجبار است.

امیر یوسفی نیز در همین رابطه گفت: پوراحمد غیر از «قصه های مجید» در گونه ها و ژانرهای دیگر نظیر پلیسی و عامه پسند کار کرد. پوراحمد از دوران دهه ۶۰ آمد و وقتی نیست انگار از آن نسل فیلمسازی یک ورق مهم خورده است.

در پایان مراسم عباس یاری با ذکر خاطره ای مبنی بر اینکه‌ پوراحمد در فیلم «گلدن تایم» به جای او بازی کرده است و پخش صوتی از کیومرث پوراحمد صحبت های خود را به پایان برد. در انتها حضار به صورت ایستاده کیومرث پوراحمد را تشویق کردند و جلسه به پایان رسید.

کد خبر 6081473