ناکامیهای سریالی «نیکی کریمی»
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۴۶۹۳۱
به گزارش افکارنیوز،
نیکی کریمی پس از 2 سریال تلویزیونی و 2 سریال نمایش خانگی ناموفق با سریال جدید « هفت » به حضور در این عرصه ادامه می دهد!
یکی از ستارگان سینما که از سال 97 وارد نمایش خانگی شده و حضور پررنگی در آن داشته، نیکی کریمی است. او در طول این مدت، از سینما فاصله گرفته و مسیر خود را با بازی در سریالهای این مدیوم در پیش گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
توقیف اولین تجربه جدی در تلویزیون
نیکی کریمی با سریال « سرزمین کهن » اولین حضور جدی خود در قاب تلویزیون را تجربه کرد. او سال 90 پس از سالها فعالیت در سینما، برای بازی در این مجموعه جلوی دوربین رفت. نیکی کریمی تنها ستارهای نبود که در این سریال حضور داشت و شهاب حسینی و محمدرضا فروتن نیز در «سرزمین کهن» بازی کرده بودند. سال 93 پس از پخش تنها سه قسمت از این مجموعه، اعتراضات قومیتی باعث شد پخش سریال متوقف شود. صداگذاری و تصویربرداری دوباره بعضی سکانسها و درخواست عوامل و صاحبان سریال درباره پخش آن برای رفع سوءتفاهمها، هیچ کدام باعث نشدند «سرزمین کهن» پس از گذشت سالها دوباره پخش شود. این چنین نخستین حضور کریمی در تلویزیون، عاقبت خوشی نداشت.
ادامه حضور در تلویزیون با «کیمیا»
نیکی کریمی پس از «سرزمین کهن»، اواخر سال 92 در سریال «کیمیا» به کارگردانی جواد افشار بازی کرد. توقیف سریال کمال تبریزی باعث شد اولین حضور جدی نیکی کریمی در تلویزیون با مجموعه «کیمیا» رقم بخورد. او در این سریال نقش همسر یک سرگرد ساواک با بازی مهدی سلطانی را ایفا کرد و حضور بسیار کوتاهی داشت. این مجموعه 110 قسمتی جزو پربینندهترین سریالهای تلویزیون است، اما نتوانست به همان اندازه رضایت مخاطبان را به دست آورد، بنابراین دومین سریال نیکی کریمی هم دستاوردی برای او نداشت.
ورود به نمایش خانگی همراه ستارهها
نیکی کریمی پس از این دو مجموعه از تلویزیون فاصله گرفت و در سریال دیگری بازی نکرد. نیکی کریمی سال 97 همزمان با ستارههایی مانند مهتاب کرامتی ، بهرام رادان، نوید محمدزاده ، لیلا حاتمی و محمدرضا فروتن، وارد نمایش خانگی شد و در سریال «ممنوعه» به کارگردانی امیرپورکیان ایفای نقش کرد. این مجموعه پخش پرسروصدایی داشت و مسائلی مانند ممیزی، حاشیههایی را برای آن به وجود آورد. «ممنوعه» نیز از یک جایی به بعد به دلیل کم بودن زمان مفید سریال مورد انتقاد مخاطبان قرار گرفت و پایانبندی ضعیف آن نیز باعث شد این نارضایتی تا پایان، همراه سریال باشد. این سریال نیز تجربه موفقی در کارنامه کریمی شمرده نمیشود.
امید به «آقازاده»
نیکی کریمی پس از تجربه ناموفق «ممنوعه»، با پذیرفتن بازی در سریال « آقازاده » ساخته بهرنگ توفیقی، به حضور خود در این مدیوم ادامه داد. این مجموعه از همان ابتدا مورد توجه قرار گرفت و توجهات را به سمت خود جلب کرد. او در این سریال نقش «تینا» را بازی میکند که با «نیما» با بازی امیر آقایی، رفاقت و همکاری دارد. شخصیت او تا قسمت 20 که منتشر شده، نقش تاثیرگذار و ویژهای در روند قصه نداشته است، ولی با توجه به اتفاقاتی که در سریال دیدهایم، اصلا بعید نیست «تینا» تنها یک دوست و همکار معمولی آقازاده شرور داستان نباشد و در ادامه مخاطب را غافلگیر کند. اگر در هشت قسمت باقی مانده ابعاد تازهای از این کاراکتر رو شود و مسیر قصه را عوض کند، میتوان به جذابیت نقش او امیدوار بود، وگرنه این مجموعه نیز اگرچه پرمخاطب و پرسروصداست، اما برای این بازیگر دستاوردی به همراه نداشته است.
همچنان در مسیر نمایش خانگی با «هفت»
طبق خبری که به تازگی منتشر شده، نیکی کریمی در سریال «هفت»، همکاری با کیارش اسدیزاده را پذیرفته است تا امسال هم یک سریال نمایش خانگی در کارنامه داشته باشد. اسدیزاده سال گذشته با سریال «کرگدن» در نمایش خانگی حضور داشت که آن طور که باید دیده نشد، اما از کیفیت نسبی برخوردار بود و اثر متفاوتی محسوب میشد. گفته شده نیکی کریمی قرار است در این سریال با بازیگرانی مانند مهدی هاشمی و رضا کیانیان همبازی شود. فعلا نمیتوان میزان موفقیت این سریال را پیشبینی کرد، اما با توجه به شروع خوب اسدیزاده در نمایش خانگی و گروه بازیگران سریال، میتوان به موفقیت آن امیدوار بود. بازی در سه سریال در سالهای 97، 98 و 99 نشان میدهد این بازیگر فعلا تصمیم دارد در نمایش خانگی بازی کند؛ اگرچه حضورش در عرصه مجموعههای تلویزیونی یا نمایش خانگی، برایش موفقیت ویژهای به همراه نداشته است.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: هفت نیکی کریمی ممنوعه سرزمین کهن سریال مهتاب کرامتی نوید محمدزاده آقازاده رضا کیانیان کمال تبریزی لیلا حاتمی نیکی کریمی سریال نمایش خانگی سریال آقازاده نیکی کریمی نیکی کریمی نمایش خانگی سرزمین کهن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۴۶۹۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرده جدیدی از شبکه نمایشهای خانگی؛ آیا حرف اول و آخر را پول میزند؟
پردهای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت یک مدیر به اهالی هنر است و البته پرسشی جدی در حوزه اقتصاد صنعت نمایشهای خانگی و تعاملشان با هنرمندان و مخاطبین: آیا حرف اول و آخر را پول میزند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو-سیدرضا میرجعفری، اظهارات یکی از مدیران پخش فیلم شبکه نمایش خانگی که در بخشی از آن به هزینههای تولید پروژه در یکی از مجموعهها اشاره میکند پشت پردههای جدیدی را در این صنعت را رو میکند که مورد توجه همه فعالین رسانه و فرهنگ قرار گرفتهاست.
این اظهارات واکنش گستردهای نیز در بین اهالی فرهنگ و هنر و به خصوص هنرمندان داشتهاست چرا که این مدیر تابع بازار با مقایسه صنف هنرمندان با سایر صنوف آنها را بیاخلاق و غیرمتعهد نامیدهاست.
پرسشی که از این دست مدیران برای افکار عمومی مطرح میشود این است که همقطارانش قبل از ورود به این عرصه چقدر با منطق اقتصاد کار فرهنگی آشنا بودهاند؟ و در سال آغاز کار هم چشماندازی از آنچه امروز از آن گلایه میکنند داشتهاند؟
شبکه نمایش خانگی که امروز بر سر آن جنجال شده یکی از اولین پلتفرمهای پخش کننده محتواهای سرگرمی از جمله سریال از این دست بوده که در سال 92 یا 93 تأسیس شده و آن سالها نیز به شدت تورم در کشور رقم بالایی را نشان میدهد و از نحوه سرمایهگذاری کلان روی آن هیچگونه اسناد شفافی وجود ندارد و از همین رو معلوم نیست این بنگاههای اقتصادی زیان ده هستند یا بازدهی لازم را دارند؟ و خود این ماجرا باعث ابهامی بزرگ در افکار عمومی و اظهار نظرهای زیادی در این مورد شدهاست.
پردهای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت مدیر به اهالی هنر است که وقتی مصاحبه کننده از وی در مورد اظهاراتش میپرسد آیا از حمله خود به هنرمندان و بایکوت شبکه خانگی مورد بحث نمیترسی؟ پاسخ میدهد: «چنین نگرانیهایی ندارد چون مساله این افراد فقط پول است و اگر پول باشد هرکاری میکنند.» البته از این قبیل اظهارات از طرف مدیران اقتصادی در حوزههای دیگر هنر مانند موسیقی هم شنیدهبودیم و این ماجرا مسبوق به سابقه است که البته هیچگاه باعث موضع گیری عملی فعالین این عرصه نشد و آب هم از آب تکان نخورد.
طیف واکنشی هنرمندان اما به این ماجرا متفاوت است، برخی واکنشهای تندی به این ماجرا داشتند مثلا همایون اسعدیان در واکنشی تند اظهار داشته است: «قیاس به نفس میفرمایید جناب شانهساز. «حداقل برای منی که در دو پروژه با شما کار کردم و چیزهای بسیاری از شما دیدم این حرفها باعث تاسف است. همایون اسعدیان عضو کوچک این سینما تا زمانی که شما در نماوا حضور داشته باشید در هیچ سمتی با این مجموعه همکاری نخواهم کرد.» یا مازیار میری نیز در واکنشی صریح گفت:«تا زمانی که ایشان رسما از اهالی سینما عذرخواهی نکنند از تمام پروژههایی که قرار به همکاری با این پروژه داشتم رسما انصراف میدهم.» رضا کیانیان هم کار را به شکایت از این مدیر نمایش خانگی از طرف انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران کشاند که البته مشخص نیست این امر امکان پذیر است یا خیر؟ البته باید منتظر ماند و دید این کشمکش بین هنرمندان و اصحاب این حوزه با این مدیر شبکه نمایش خانگی و البته اظهارات این چنینی چه خواهد شد؟
اینکه واکنشها در این مورد تا کجا ادامه دار خواهد شد؟ موضوعیست که باید برایش صبر کرد اما در مقابل این طیف افرادی هستند که یا هنوز واکنشی نشان ندادند یا محافظه کارانهتر با مسئله برخورد کردهاند مثلا از نرگس آبیار که پروژه او در این گفتوگوی کوتاه نام برده شد هیچ واکنشی سر نزد یا اسماعیل عفیفه که تهیهکننده مجموعه «جنگل آسفالت» در همین نمایش خانگی است، با لحنی واکنش نشان داد که نهتنها بوی قطع همکاری نمیداد، بلکه خیلی متواضعانه بود و مشخص بود صرفا برای دلخوشی عوامل سریال بیان شده است. عفیفه در بخشی از این واکنش در اینستاگرامش نوشت: «علیرغم بالا و پایینی که هر پروژه دارد صمیمانه و همراه با اعتماد متقابل مشغول کاریم.»
همه این فضا و آنچه امروز به عنوان یک مسئله رسانهای و دست به دست میشود ماجرایی پیچیده به اندازه گرههای کور یک ماجراست و حجم واکنشها نیز گویای همین است اما آنچه هنوز در فضای افکار عمومی مبهم خواهد ماند فضای غیر شفاف مالی، عدم تنظیمگری و رگولاتوری به مفهوم عام و این پرسش با پاسخهای مبهم است که چرا دخل و خرج این حوزه مشخص نیست؟ و آیا واقعا در حوزه فرهنگ پر آسیب حرف اول و آخر را پول میزند؟ یا موضوعات دیگری هم مطرح است؟
وقتی میتوان این موضوع را بهتر درک کرد که خود را با این پرسش مواجه کنیم چرا در همه این سالها اقتصاد صنعت سینمای ایران سوای از سرمایهگذاریهای دولتی و بعضا خصوصی سوداگرانه کوچکتر و به سهم شبکههای نمایش خانگی اضافه میشود چنانچه با فاصلهای کوتاه یا حتی همزمان با اکران فیلم روی پرده نقرهای به نوعی وادار به اکران آنلاین در این شبکهها میشوند؟
آیا زور همین هنرمندان به ستوه آمده طیف اول به مدیران ناآشنای فرهنگی که به قول خودشان حرف اول و آخر را پول میزند میرسد یا ماجرا با چند بیانیه و شکایت صوری خاتمه خواهد یافت؟