راه تشخیص سردرد از میگرن چیست؟
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۷۶۷۸۸
رویداد۲۴ شاید شما هم تجربه‌ی برخورد با کسی که دچار میگرن است را داشته باشید و یا حتی خودتان مبتلا به این بیماری باشید. قطعا از هر فردی که میگرن را تجربه کرده است بپرسید تا درباره‌ی آن توضیح دهد، ابتدا از طاقت‌فرسا بودن درد آن خواهد گفت. میگرن در بین افراد بسیار شایع است و به‌همین خاطر امروز در این مطلب تصمیم گرفتیم به این بیماری و علائم و درمان آن بپردازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سردرد میگرنی شامل دو دسته اصلی است: ۱- سردرد بدون علائم عصبی (بدون اورا) ۲- سردرد با علائم عصبی (با اورا) در ۲۰ درصد موارد سردرد میگرنی با علائم عصبی به‌نام اورا همراه است که به آن میگرن با اورا می‌گویند.
علائم عصبی (اورا) چشمی شامل اختلال بینایی به‌صورت رویت فلاش، لکه‌های نورانی، خطوط زیگ‌زاگ و تغییر در قدرت بینایی به‌صورت لکه در وسط میدان بینایی و اختلال دید یک نیمه میدان بینایی است. بی‌حسی و کرختی انگشتان، لب و صورت و گاهی فلج موقت اندام نیز جزو علائم عصبی (اورا) قبل از سر درد است.
این علائم ۲۰ دقیقه طول می‌کشد و پس از اتمام این علائم سردرد بیماران شروع می‌شود. سردرد میگرنی ضربان‌دار با شدت متوسط تا شدید است؛ به‌طوری که فرد قادر به کار کردن و فعالیت نخواهد بود و معمولاً در بیداری و کمتر در خواب رخ می‌دهد. مدت زمان حمله سردرد چهار تا ۷۲ ساعت (۸۰ درصد همراه باتهوع و ۵۰ درصد همراه با استفراغ) است. علاوه بر این ۱۰ تا ۲۰ درصد موارد با اشک ریزش و آبریزش از بینی همراه است. ۶۰ درصد افراد مبتلا به میگرن قبل از سردرد علائمی مثل تغییرات خلق (افسردگی، عصبانیت)، خستگی، تحریک پذیری، درد عضلات و بی‌اشتهایی، اسهال و یا یبوست دارند. گاهی این علائم تا ۲۴ ساعت پس از حمله سردرد ادامه می‌یابد. علائم میگرن چیست؟ علائم اصلی میگرن شامل سردرد شدید است که از سر، گردن و عضلات صورت آغاز می‌شود. این درد شدید ممکن است با حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور یا حساسیت به صدا همراه باشد. یک یا دو روز قبل از شروع میگرن فرد ممکن است علائمی مانند افسرده شدن، بیقراری و عصبی بودن، خواب آلودگی، تشنگی و گرسنگی یا برعکس بی میلی به غذا را تجربه کند. تقریباً یک نفر از هر پنج فرد مبتلا به میگرن، علائم هشدار دهنده‌ای را تجربه می‌کند که به آنها "aura" گفته می‌شود. این علائم که شامل مشاهده نور‌های چشمک زن و بی حسی دست‌ها، بازو‌ها یا صورت می‌شود، معمولاً قبل از شروع شدن میگرن بروز پیدا می‌کند. چگونه بفهمیم سردرد داریم یا میگرن؟ بسیاری از سردرد‌ها سردرد میگرنی نیستند، ولی می‌توانند کاراکتر‌های شبیه به سردرد میگرنی داشته باشند. در عین حال عمده سردرد‌ها سردرد‌های میگرنی هستند که متخصصان با توجه به شرح حال بیمار و در صورت لزوم تصویربرداری از مغز، MRI این بیماری را شناسایی می‌کنند. گاهی این سردرد میگرنی با یک مسکن سریع درمان می‌شود و گاهی بسیار مزمن و آزاردهنده است. عفونت‌ها و سکته‌های مغزی یا تومور‌ها نیز ممکن است شبیه سردرد‌های میگرنی باشند.
اگر همراه با سردردتان علائمی که در بالا گفتیم را تجربه کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. چه چیزی باعث میگرن می‌شود؟ محققان، دلیلی قطعی برای میگرن شناسایی نکرده‌اند. با این حال، آنها چندین عامل کمک‌کننده که می‌توانند این بیماری را تحریک کنند، یافته‌اند. این عوامل شامل تغییرات در مواد شیمیایی درون مغز، برای مثال کاهش در سطوح سروتونین، یک ماده‌ی شیمیایی درون مغز، است.
دیگر فاکتور‌هایی که ممکن است میگرن را تحریک کنند، شامل موارد زیر هستند:
نور‌های روشن
گرمای شدید، یا دیگر تغییرات شدید هوا
کم‌آبی
تغییر در فشار جوی
تغییرات هورمونی در زنان، از قبیل نوسان استروژن و پروژسترون در طول قاعدگی، بارداری یا یائسگی
اضطراب بیش از حد
صدا‌های بلند
فعالیت فیزیکی شدید
رد کردن و حذف برخی وعده‌های غذایی
تغییرات در الگوی خواب
استفاده از داروهای خاص مثل ضدبارداری‌های خوراکی یا نیتروگلیسرین
بو‌های نامعمول
غذاهای خاص
سیگار کشیدن
مصرف الکل
مسافرت
میگرن میگرن چگونه درمان می‌شود؟ درمان میگرن متفاوت است. از درمان‌های شایع می‌توان به درمان‌های دارویی اشاره کرد. به غیر از دارو در موارد حاد، جراحی نیز صورت می‌گیرد. درمان‌های خانگی نیز تا حدودی در آرام شدن درد تاثیر دارد.
ترکیبی از مسکن‌ها و داروهای ضدالتهابی مانند آسپرین، استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم می‌تواند علائم مربوط به میگرن را کاهش دهد. «تریپتان» رایج‌ترین دارویی است که برای درمان میگرن تجویز می‌شود و اگر همان ابتدای حمله میگرنی مورد استفاده قرار گیرد، بیشترین تاثیر را خواهد داشت. تریپتان‌های شایع شامل Maxalt Imitrex، Frova، Axert، Amerge، Treximent، Relpax و Zomig می‌شود.
افرادی که فشار خون بالا، ناراحتی قلبی و سکته مغزی را تجربه کرده‌اند نمی‌توانند از تریپتان استفاده کنند. در صورتی که تریپتان‌ها به تسکین علائم کمکی نکند، پزشکان معمولاً دی هیدروگوتامین یا ارگوتامین را به شکل قرص یا اسپری بینی تجویر می‌کنند. معمولاً این داروها به اندازه تریپتان‌ها تاثیرگذار نیستند و ممکن است باعث تهوع، سرگیجه، درد عضلانی یا مزه بد دهان شوند.بیشتر بخوانید: درمان ۱۰ نوع از سردرد‌های شایع درمان‌های خانگی میگرن شما می‌توانید چندین چیز را در خانه برای کمک به تسکین درد ناشی از میگرن امتحان کنید:
دراز کشیدن در یک اتاق تاریک و ساکت
ماساژ دادن کف سر یا گیجگاه‌ها
قرار دادن یک حوله‌ی سرد روی پیشانی یا پشت گردن چطور از میگرن پیشگیری کنیم؟ این اقدامات می‌تواند به شما در پیشگیری از میگرن کمک کند:
۱. محرک‌های میگرنتان را بیابید و از آنها دوری کنید.
۲. آب کافی بنوشید. روزانه، مرد‌ها باید ۱۳ فنجان و زنان ۹ فنجان مایعات بنوشند.
۳. به طور منظم ورزش کنید. ورزش نه تنها به کاهش اضطراب، بلکه به کاهش وزن شما نیز می‌تواند کمک کند. کارشناسان بر این باورند که چاقی با میگرن در ارتباط است. حتما قبل از شروع ورزش، به تدریج خود را گرم کنید. شروع سریع و شدید ورزش می‌تواند میگرن را تحریک کند.
۴. خواب باکیفیت داشته باشید. خواب خوب شبانه برای سلامت عمومی مهم است.
۵. سیگار را ترک کنید.
۶. از حذف یا رد کردن یک وعده‌ی غذایی اجتناب کنید.
۷. مهارت‌های تمدد اعصاب را یاد بگیرید.
۸. کاهش اضطراب در زندگی خود را در اولویت قرار دهید و یاد بگیرید که با روش‌های موثری با آن مقابله کنید. منبع: برترین ها لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبط
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 اخبار سلامت میگرن سردرد میگرنی علائم عصبی سردرد ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۷۶۷۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره سندرم درس (DRESS) / چرا ایجاد می شود، چگونه درمان می شود و عوارض ماندگار آن چیست؟
عصر ایران- بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری های خونی و درگیری اندام های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می دهد. علائم ممکن است هفته ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع 4 طبقه بندی می کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام ها را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان مرگ و میر آن تا 10٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از 1 در هر 1000 تا 1 در هر 10000 نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف 2 تا 6 هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می دهد و باعث ایجاد ویژگی های مشخص و در عین حال متغیری می شود که بر پوست و اندام های متعدد تاثیر می گذارند.
سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می دهد که شامل فعال شدن سلول های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین ها است. با استناد به مقاله ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- داروهای ضد تشنج
- داروهای ضد ویروس
- آنتی بیوتیک ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها
- فعال شدن مجدد برخی ویروس ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی 6 (HHV6)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:
- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندام های داخلی
تشخیصسندرم DRESS می تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه ای از معیارها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV6 هم می شود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می شود. گزینه های مطرح می توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال 2014 که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک می توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال 2018 مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می شود.
سایر درمان های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال 2015 نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال 2017، بیماری های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه ای در سال 2013 نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه مندان قرار گرفته اند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: علائم حساسیت پوستی به داروها
آخرین مهلت توزیع کارت کنکور؛ آغاز رقابت داوطلبان از فردا