درگذشت محمد خادم؛ روایتی از دوران زندگی + عکس
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۹۶۱۴۴
سرعت بالایی در زیرگیریها داشت. ریزو چابک بود؛ کشتیگیر ریزنقشی که در آزاد و فرنگی در دایره طلایی با حریفان سرشاخ میشد. ویژگی های خاصی داشت، بخصوص در مقابل حریفان یورش های ویرانگری داشت و خیلی زود به ستارهای تبدیل شد که با تربیت فرزندانی قهرمان، شاید دیگر در کشتی ایران تکرار نشود.
روایت پدر موسپیدی است که در طول ۸ دهه زندگی، ثمرات پربار و ارزشمندی همچون یک معلم برای کشتی کشورمان به ارمغان آورد تا همیشه در قلبها ماندگار شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تبحر در آزاد و فرنگی
محمد خادم ۱۲ شهریورماه ۱۳۱۴ در روستای ازغد یکی از روستاهای اطراف شهر مشهد بهدنیا آمد. اما خیلی زود در همان دوران کودکی به همراه خانوادهاش به مشهد کوچ کردند و در محله سرشور ساکن شدند. محمد خادم از همان دوران کودکی بیشتر بدنبال زورآزمایی بود و به مرور به ورزش کشتی علاقهمند شد.
در دهه۳۰ میلادی یکی از باشگاه های فعال کشتی در ایستگاه سراب قرار داشت که به نام باشگاه خیام معروف بود. هرچند الان دیگر اثری از این باشگاه نیست، اما در آن زمان به نوعی بهترین پهلوانان خراسان بزرگ و کشتیگیران مطرح در این باشگاه زیرنظر مرحوم کریم محمدیان پدر کشتی خراسان تمرین میکردند. محمد خادم هم درکنار دیگران تمرین کشتی خود را آغاز کرد. خصوصیات های اخلاقی خاصی داشت. اما اینطور که پیشکسوتان عنوان میکنند، خادم خیلی حالت یورشی داشت و همیشه به سمت حریف حمله میکرد و در زیرگیریها تبحر خاصی داشت که با این ویژگی خیلی زود هنر کشتی خود را به رخ رفقایش کشید.
در آن زمان هم در فرنگی و هم در آزاد کشتی میگرفت که خودش توانمندی خاصی بود، چراکه کمتر کشتیگیری چنین توانایی داشت. محمد خادم در آن زمان درکنار پهلوانان به نامی همچون وفادار، سخدری، کلمگانی، شورورزی و... تمرین میکرد و توانست مدالهای رنگارنگی در هر ۲ رشته آزاد و فرنگی آنهم در سطح قهرمانی کشور بهدست آورد.
نقره جهانی
در آن زمان باشگاه جدیدی مختص کشتی به نام ۲۵ شهریور در مجموعه ورزشی تختی ساخته شد و کشتیگیران به نام استان تمرینات خود را در این مکان دنبال کردند که الان نام این باشگاه به نام پهلوان کلمگانی است. محمد خادم بیشتر در وزن ۶۳ کیلوگرم کشتی میگرفت. او در آن زمان به سختکوشی معروف بود. بیشتر تمرینات خود را با طنابزنی، کوه رفتن و تمرین روی پله به پایان میرساند که تمرینات طاقتفرسایی بود و هرکسی توان انجام آن را نداشت. همین سختکوشی باعث شد تا محمد خادم در سطح جهان معروف شود.
خادم افتخارات زیادی در طول دوران ورزش حرفهای خود در رقابتهای بینالمللی کسب کرد. او در برهه هایی در تیم ملی کشتی ایران همدوره جهان پهلوان تختی هم بود و در مسابقات مختلف کنار هم تمرین میکردند. از مهمترین مسابقات خادم بزرگ میتوان به سال۱۹۶۰ اشاره کرد که به همراه تیم ملی در مسابقات المپیک با بدشانسی روبهرو شد و با ۲ برد و ۲ باخت مقابل روباشویلی از شوروی و ساتو ژاپنی در رده هشتم قرار گرفت. اما ۲ سال بعد یعنی در سال ۱۹۶۲ در رقابتهای جهانی آمریکا که پهلوان تختی هم حضور داشت، توانست توانمندی خود را به رخ حریفان بکشاند و تا پای فینال رفت و توانست مدال نقره جهانی خود را قطعی کند.
تربیت دو قهرمان
محمد خادم پس از خداحافظی با دوبنده، وارد عرصه مربیگری شد و چند سالی هم سکانداری تیم ملی کشتی کشورمان را برعهده داشت و شاگردان زیادی را تربیت کرد. اما یکی از کارهای ارزشمند و قابل توجه این پیشکسوت، تربیت ۲ قهرمان بود که تاکنون در هیچ شهر و استانی تکرار نشده؛ قهرمانانی که هنوز آوازه آنها در سطح آسیا و جهان شنیده میشود. این هنر خادم کشتی ایران بود که توانست امیر و رسول را تبدیل به قهرمانانی کند که در رقابت های جهانی و المپیک ستاره شوند.
برخی از پیشکسوتان این طور عنوان میکنند که در آن زمان همیشه امیر و رسول به همراه پدرشان به سالن کشتی میآمدند و از دور نظارهگر تمرینات پدر بودند. در آن زمان امیر و رسول خادم خیلی لاغراندام بودند و هیچکس تصور نمیکرد این ۲ برادر روزی قهرمان جهان شوند. در اینبین هنر پدری که نقش مربی داشت خیلی تاثیرگذار بود، چراکه او از همان ابتدا طوری با فرزندانش تمرین میکرد که انگار قرار است قهرمان المپیک و جهان شوند.
تلاش و سختکوشی های پدر نتیجه داد و حالا هرکدام جزو پرافتخارترینهای کشتی در سطح جهان هستند. اما نکته مهمتر اینکه محمد خادم اسوه اخلاق و مردانگی بود و در بین جامعه کشتی هم به چنین روحیاتی معروف است. همین سبک زندگی و رفتار خادم بزرگ باعث شد تا پسرانش هم مسیر پدر را دنبال کنند. آنها در مدالآوری، سودای اخلاق را داشتند و الان از آنها به نیکی یاد میشود. درمجموع محمد خادم جزو مربیان و پیشکسوتان اثربخش در کشتی کشورمان بود، چراکه کمتر فردی داریم که فراتر از مدالآوری، فرزندانی را هم تربیت کند که در تاریخ کشتی ایران ماندگار باشند. این بزرگ مرد با تربیت و پرورش قهرمانان المپیکی، نامش را برای همیشه در تاریخ ورزش ایران جاودانه کرد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع:خراسان
منبع: فرارو
کلیدواژه: محمد خادم رسول خادم کشتی آزاد کشتی ایران آن زمان محمد خادم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۹۶۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 فروردین)
هر چند پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم
شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر منتهای همت خود کامران شدم
ای گلبن جوان بر دولت بخور که من
در سایه تو بلبل باغ جهان شدم
اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم
قسمت حوالتم به خرابات میکند
هر چند کاین چنین شدم و آن چنان شدم
آن روز بر دلم در معنی گشوده شد
کز ساکنان درگه پیر مغان شدم
در شاهراه دولت سرمد به تخت بخت
با جام می به کام دل دوستان شدم
از آن زمان که فتنه چشمت به من رسید
ایمن ز شر فتنه آخرزمان شدم
من پیر سال و ماه نیم یار بیوفاست
بر من چو عمر میگذرد پیر از آن شدم
دوشم نوید داد عنایت که حافظا
بازآ که من به عفو گناهت ضمان شدم
برای رسیدن به پیروزی و کامیابی لازم است صبوری پیشه کرده و بردبار باشید. نگرانی به دل راه ندهید که در نهایت به سرمنزل مقصود رسیده و یار را در آغوش خواهید کشید.
شکر پروردگار را به خاطر نعمت های بی دریغش به جای آورید و دل به او بسپرید. آینده خوب و روشنی خواهید داشت.
زندگی نامه حافظحافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و بههمراه مادرش زندگی سختی را سپری میکرد. گفته میشود او در اوقات فراغت خود به مکتبخانهای که نزدیک نانوایی بود میرفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت میکرد و نیززمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا میپرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.
این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را بهطور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی شرکت میکرد و به همین خاطر به اکثر دانشهای زمان خود مسلط بود.
حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش میکرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردمفریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار بهویژه غزلیات بسیار زیبا و معنیداری سروده است که نیزاکنون پس از گذشت قرنها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامشبخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات میشود.
حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیدهاند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را بهدلیل شیرین زبانی معشوقهاش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقهاش، ۴۰ شبانه روز را بهطور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زندهداری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو میکنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمهکاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.
در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار میشود.
آثار حافظ
دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی بهطور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود میپرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابلتوجه و تاملبرانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبانهای دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزلسرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیتهای او بسیار درخشان و تماشایی است.
شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهمترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن میخواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن میکند؛ بهگونهای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شدهاند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفتهها به کمک زبان طنز بیان شود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (7 فروردین)