به نقل از «پارسینه»

جزییات هم نشینی ماه و سیاره مریخ در شامگاه امشب

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۹۹۳۷۰

مسود عتیقی مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران، درباره هم نشینی ماه با سیاره بهرام، گفت: کره ماه در گردش انتقالی خود به گرد زمین در طول یک ماه قمری با اجرام مختلفی از جمله سیارات و برخی ستارگان مشهور آسمان در منطقه البروج همنشینی پیدا می‌کند که برخی از آن‌ها در فاصله بسیار نزدیک نسبت به یکدیگر رخ می‌دهند.

او افزود: باید دقت داشت که این صرفا از نگاه ناظر زمینی است؛ چرا که ماه کمتر از نیم میلیون کیلومتر و به طور میانگین ۳۷۵ هزار کیلومتر با زمین فاصله دارد، این در شرایطی است که سیارات در فاصله چند ده میلیون کیلومتری و یا چند صد میلیون کیلومتری زمین قرار دارند و ستار‌ه‌ها در فاصله‌های بسیار دور‌تر، در حد چندین سال نوری و یا چند ده سال نوری از ما قرار دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران ادامه داد: بدیهی است ماه با توجه به فاصله کم با زمین، با علائم سطحی مشخص حتی با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. اما سیارات و ستارگان دارای قطر‌های به مراتب بزرگتری هستند که به دلیل قرار گیری در فاصله دورت به صورت نقطه‌ای دیده می‌شوند. در ساعت ۲۳:۱۵ شبانگاه امشب چهارشنبه ۵ آذر، سیاره سرخ بهرام و یا همان مریخ مشهور، در ۴.۹ درجه شمال ماه قرار خواهد داشت و ملاقات ماه و بهرام در صورت فلکی ماهی‌ها «حوت» انجام خواهد گرفت.

عتیقی اظهار کرد: در این زمان ماه در فاز کوژ قرار دارد، سیاره بهرام نیز به تازگی کمترین فاصله را با زمین داشته است و ماموریت فضاپیمای استقامت و یا پشتکار به مقصد این سیاره تعیین شده است تا با فرود یک مریخ نورد با استفاده از یک ابزار پروازی بدون سرنشین، به مطالعه شرایط بیولوژیکی و بررسی حیات در گذشته سیاره سرخ به کاوش بپردازد.

او ادامه داد: بر عکس ماه که دارای جو نیست، سیاره بهرام جو نازکی دارد و بیشترین بخش جو آن با کربن دی اکسید «۹۶ درصد» و بقیه با آرگون، نیتروژن و برخی گاز‌های نادر و حتی اکسیژن و به میزان بسیار کم تشکیل شده است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران ادامه داد: سیاره بهرام به طور میانگین حدود ۲۳۰ میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد و در کمترین فاصله با زمین به حدود ۵۶ میلیون کیلومتری می‌رسد و هر ۶۸۷ روز زمینی یک دوره مداری خود را به دور خورشید کامل می‌کند، اما شبانه روز سیاره سرخ به زمین بسیار نزدیک بوده و هر ۲۴ ساعت و ۳۹ دقیقه یک بار این سیاره به گرد خود می‌چرخد.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: برای مشاهده همنشینی بهرام و ماه نیازی به ابزار رصدی نیست و با چشم غیرمسلح سیاره سرخ به صورت جرم ستاره مانند قرمز رنگ در شمال ماه دیده می‌شود. هر چند که نور کوژ ماه افزاینده قدری زیاد است و شاید تا حدودی برای مشاهده سیاره سرخ بهرام مشکل ایجاد کند. البته از درون تلسکوپ دهانه‌های سطح ماه و برخی عوارض سطحی سیاره سرخ بهرام قابل مشاهده است.

او بیان کرد: سیاره سرخ بهرام و ماه که پیش از ساعت ۱۵ امروز (چهارشنبه ۵ آذر) طلوع کرده و تا ساعت ۲ و ۴۰ دقیقه بامداد پنج شنبه ۶ آذر در افق غرب غروب می‌کنند که در طول این زمان در آسمان قابل مشاهده هستند. 

منبع: پارسینه

کلیدواژه: سیاره بهرام سیاره بهرام سبک زندگی پارسی خبر سیاره مریخ مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران سیاره سرخ بهرام سیاره سرخ سیاره بهرام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۹۹۳۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف اسرار جدید از ماه

ایتنا - محققان سیاره دانشگاه آریزونا در یک بیانیه مطبوعاتی نوشتند که لاشه‌های کیهانی سرد و منجمد شدند و به هم پیوستند تا ماه به شکلی که امروز می‌شناسیم تشکیل شود اما آنچه بعد اتفاق افتاد فراتر از این رویداد است.
دانشمندان تاحدودی به اینکه چرا سطح ‌ماه با سنگ‌های عجیب و غریب پوشیده شده است، پی برده‌اند. به گزارش فیوچریسم، در دهه‌های گذشته دانشمندان تقریبا به این توافق رسیده بودند که سطح ‌ماه از زباله‌هایی تشکیل شده است که در حدود ۴.۵میلیارد سال، در برخورد با سیاره‌ای دیگر حاصل شده است.

محققان سیاره دانشگاه آریزونا در یک بیانیه مطبوعاتی نوشتند که لاشه‌های کیهانی سرد و منجمد شدند و به هم پیوستند تا ماه به شکلی که امروز می‌شناسیم تشکیل شود اما آنچه بعد اتفاق افتاد فراتر از این رویداد است.

در مقاله جدیدی که در ژورنال Nature Geoscience منتشر شده است، محققان دانشگاه آریزونا دریافتند که غلظت بسیار زیاد تیتانیوم موجود در سنگ‌های ماه، مانند مواردی که در طول ماموریت آپولو در دهه ۱۹۷۰به زمین آورده شد، می‌تواند نتیجه مواد معدنی سنگینی مانند ایلمنیت باشد که غنی از تیتانیوم و آهن است. این مواد ابتدا به هسته فرو می‌رود و سپس به سطح می‌رسد.

جف اندروز هانا، دانشیار دانشگاه آریزونا و یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: «ماه به‌معنای واقعی کلمه لایه درونی خود را به لایه سطحی و بیرونی آورده است.‌ماه در نخستین روزهای خود، در اقیانوس وسیعی از ماگما پوشیده شده بود که ترکیب آن جهان جوان را ناپایدار می‌کرد.

ویگنگ لیانگ، رهبر این تحقیق و نویسنده اصلی توضیح داد: «از آنجا که این کانی‌های سنگین چگالی‌تر از گوشته زیرین هستند، یک ناپایداری گرانشی ایجاد می‌کنند. به این ترتیب، شما انتظار دارید که این لایه عمیق‌تر در داخل‌ ماه فرو برود. با این حال، بنا به دلایلی، به‌نظر می‌رسد که سنگ‌های غنی از تیتانیوم ابتدا با گوشته مخلوط شده، ذوب شده و سپس به سطح ‌ماه برگشتند.

مانند تمام توضیحات تئوریک زمین‌شناسی خارج از جهان، تحقیقات بیشتر و نمونه‌برداری از سنگ‌های ‌ماه بسیار بیشتر نیاز است تا به عمق سنگ‌های ‌ماه برسند. اما در حال حاضر، به‌نظر می‌رسد داده‌ها در یک راستا قرار دارند.

منبع: همشهری آنلاین