به نقل از «تابناک»

رویارویی نفس گیر پلیس کهنه کار و سارق باهوش در «یک پلیس»

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۰۷۳۱۳

رویارویی پلیس کهنه کار و سارق باهوش یکی از دستمایه‌های مرسوم برای قصه گویی در سینما بوده و هست و آثار شاخصی با چنین مضمونی در ژانر جنایی و تریلر خلق شده که یکی از فیلم‌های کلاسیک برجسته در این ژانر، «یک پلیس / Un flic‎ / A Cop» ساخته مهم ژان پیر ملویل فیلمساز فرانسوی با نقش آفرینی آلن دلون است؛ فیلمی که به غایت استادانه اجرا گذاشته شده و تماشای مکررش خسته کننده نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش «تابناک»؛ جو محزون موجود در آثار کلاسیک پلیسی ملویل، در حین تماشای «یک پلیس» محصول 1972 هم به طور غیرقابل انکاری شما را دربرمی گیرد. این، واپسین فیلم تکمیل شده ملویل پیش از مرگش بر اثر حمله قلبی در پنجاه و پنج سالگی بود. فیلم ویژگی های لازم را برای مبدل ساختنِ ملویل به کارگردانِ محبوبِ هوادارانِ آثار جنایی و البته فرانسوی دارد.

لویل، در حضور کوتاه و افتخاری اش در فیلم «از نفس افتاده» ساخته گدار، که در آن نقش یک نویسنده ی بزرگ را ایفا می کرد، در طی مصاحبه ای با ژان سبرگ، و در پاسخ به سوالی درباره ی جاه طلبی بزرگ زندگی اش اینطور پاسخ داده بود: «که جاودانه گردم… و سپس جان دهم.»

حال به نظر می رسد ملویل با ساخت ۱۳ فیلم، از جمله شاهکارهایی نظیر «سامورایی»، «ارتش سایه ها» و «باب قمارباز» به چنین آرزویی دست یافته باشد. اگر چیزی به نام «آثار معمول ملویل» وجود داشته باشد، «یک پلیس» (که با نام «پول کثیف» در سال ۱۹۷۵ در ایالات متحده اکرانی ابلهانه داشت) قطعا یکی از آنها نیست.

در یکی از نقش ها، ریچارد کرینا بازیگر کهنه کار هالیوودی که سابقه ی بازی در سه فیلم ابتدایی مجموعه ی «رمبو» و نیز مجموعه تلویزیونی The Real McCoys را دارد، به خدمت گرفته شده. او در این فیلم نقش صاحب یک کلوب فرانسوی و جنایتکاری حرفه ای را ایفا می کند. ظاهرا کرینا برای بازی در این فیلم فرانسوی آموخته و دیالوگ ها را به این زبان بیان کرده، اما در مراحل پس از تولید، دیالوگ هایش دوبله شده اند.

نقش بازیگر شاخص دیگر، کاترین دنو، شخصی که از آنچه ملویل معمولا در آثارش استفاده می کند، شاید در مقایسه با آثار دیگرش کمی برایش کوچک باشد، اما به هرحال این فیلمی است از یکی از چهره های نمادین صنعت فیلمسازی در فرانسه و فرصت ایفای نقش در آن برای هر بازیگری ارزشمند است. آثار جنایی ملویل، به بهترین وجه ممکن، ترکیبی بی پروا از واقع گرایی ظاهری و سبک گرایی افراطی را در خود دارد. سکانس افتتاحیه ی «یک پلیس» یکی از بهترین نمونه ها برای درک این مسئله است.

لوکیشین فیلم، سنت ژان دمونتس، شهری ساحلی در فرانسه است. یک ماشین بزرگ امریکایی شامل چهار مرد کلاه به سر، در یک خیابان خلوت حرکت می کند و در نزدیکی تنها نوری که در دیدمان است متوقف می شود: یکی از شعب بانک ملی پاریس. آسمان می غرد و باران شروع به باریدن می کند. چراغ های قرمز عقب خودرو در تضادی سحرانگیز با فضای مه آلود آبی رنگ قرار می گیرد و مردان به قصد سرقت به سمت بانک می روند.

چنین ماجرای سرقتی به عنوان یک آیین همیشگی در آثار ملویل، همتراز با مراسم چای ژاپنی عمل می کند و درواقع به برند تجاری ملویل تبدیل شده. طبیعتا در ادامه همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود و سردسته ی تبهکاران، سیمون، باید برای برون رفت از دردسر چاره ای اتخاذ کند. این ماجرای سرقت ساحلی، متناوبا به نماهایی کات می خورد که «پلیس» را به ما معرفی می کند: بازرس پلیس ادوارد کولمان، با بازی یار قدیمی ملویل، آلن دلون.

او پلیسی است که از شب تا صبح در خیابان های شهر با ماشین خود پرسه می زند و به تمام تماس های بی سیم اینطور پاسخ می دهد: «باشه، تو راهم». کولمان جوان،‌ خوش قیافه و خونسرد است. با هرکس که سروکارش به او می افتد، از جیب برهایی که با او همکاری نمی کنند گرفته تا مبدل پوشی پرزرق و برق (با بازی والری ویلسون)، بی رحم برخورد می کند. او در مواقع ضروری در بکارگیری خشونت تعلل به خرج نمی دهد، مواقعی که کم هم پیش نمی آیند.

اگرچه نه در اندازه ی کلاسیک های ملویل، اما تجربه دیدن این اثر همچنان لذت بخش است. همچون تمام آثار ملویل، این فیلم به ارتباط و همدستی میان پلیس و جنایتکاران می پردازد و ما را با افرادی آشنا می کند که اسم هایی نظیر «متیو چمدون» دارند؛ کسانی که از زمان لیبرالیزه شدن پاریس، دیگر لبخند به لب نیاورده اند. به عبارت دیگر، فیلم ما را به دنیای منحصربفرد ملویل می برد و موجب می‌شود تا از بودن در آن احساس خشنودی کنیم.

منبع: تابناک

کلیدواژه: محدودیت های کرونایی وام یک میلیونی کرونا کامبوزیا پرتوی حسین دهقان دیگو آرماندو مارادونا فیلم سینمایی فیلم جنایی نقد فیلم یک پلیس ژان پیر ملویل آلن دلون محدودیت های کرونایی وام یک میلیونی کرونا کامبوزیا پرتوی حسین دهقان دیگو آرماندو مارادونا یک پلیس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۰۷۳۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

◄ زیان دهی راه آهن به دلیل ضعف مدیریت و کهنه بودن ناوگان ریلی

تین نیوز

طبق گزارش دفتر مطالعات عمومی مرکز پژوهش های مجلس، سال گذشته شرکت راه آهن با بیش از 2۰۰۰ میلیارد تومان در زمره شرکت هایی اعلام شد که بیشترین زیان مالی را ثبت کرد.

به گزارش تین نیوز، بر اساس این گزارش، زیان خالص این شرکت دولتی در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده و از زیان ۴۰۰ تا ۴۵۰ میلیارد تومانی در سال ۹۷ و ۹۸ و سود ۳۲۶ میلیارد تومانی سال ۹۹ در سال ۱۴۰۰، زیان خالص ۱.۹ هزار میلیارد تومانی و سال ۱۴۰۱ نیز زیان ۲ هزار میلیارد تومانی به ثبت رسانده است.

این درحالی است که مدیرعامل شرکت راه آهن نیز به موضوع زیان دهی این شرکت اذعان کرده و گفته این شرکت در سال‌ های 97 تا 99 نیز با هزینه شش هزار میلیارد تومانی زیان ده بوده است و طی سال های 1400 تا 1402 چون هزینه ها در صورت‌های مالی می‌آید به همین دلیل شرکت زیانده شده است. اما سوالی که مطرح می شود اینکه که چرا سالیان متمادی این زیان دهی تدوام یافته و مدیریت چه نقشی دارد؟

دلیل زیان دهی راه آهن؛ مدیریت ضعیف!

سید‌حسن موسوی‌نژاد؛ کارشناس صنعت ریلی در گفتگو با خبرنگار تین نیوز درباره دلیل زیان دهی شرکت راه آهن اذعان داشت: ناوگان کهنه و مدیریت ضعیف موجب شده در سال 1401 و 1402 کاهش حمل داشته باشیم. بدیهی است کاهش حمل منجر به کاهش درآمد و در نتیجه افزایش زیان دهی می شود. غیر از این مدیریت هزینه ها نیز در شرایطی که برنامه ریزی کلان و دقیقی برای مدیریت هزینه ها ندارید می تواند هزینه ها را افزایش دهد.

 

 

اخبار پربازدید مرتبط را بخوانید:

خصولتی ها در صنعت ریلی جولان می دهند! ذات راه آهن انحصار است

این کارشناس حمل ونقل ریلی ادامه داد: واگذاری حمل ونقل ریلی به بخش خصوصی همه اینها در شرایطی است که در داخل مجموعه راه آهن مدیریت دارای برنامه وجود داشته باشد. با توجه به موضوع مدیریت بهره برداری لوکوموتیو، مدیریت بهره برداری واگن و مدیریت نگهداری زیرساخت انحصار شرکت راه آهن بر شبکه ریلی کشور قابل حذف نیست. از دیگر سو بخش خصوصی جهت سرمایه گذاری به شرطی که به مدیریت مجموعه راه آهن و برگشت سرمایه خود مطمئن باشد اقدام خواهد کرد. بدیهی است در شرایطی که راه آهن ضعیف مدیریت می شود واگذاری راه آهن به بخش خصوصی حتی به بهای ناچیز داوطلبی نخواهد داشت. وی معتقد است: در شرایطی که راه آهن بهره ور نیست و نمی شود و چشم انداز بهره وری هم در آن دیده نمی شود واگذاری نیز آفت است و راه حل مناسبی برای برون رفت راه آهن از زیان دهی نخواهد بود.

سوددهی به شرط...

رئیس اسبق انجمن شرکت های حمل و نقل ریلی در پاسخ به اینکه راه آهن برای اینکه سودده باشد چه پیش شرط های نیاز است، گفت: نیاز به این دارد که پیرامون سرمایه گذاری مستمر و مدیریت هزینه و نیز در مورد بهره برداری زیرساخت ها و ناوگان ریلی برنامه ریزی دقیق شود؛ این برنامه ریزی ها بدون شک منجر به افزایش درآمد خواهد شد و با کاهش هزینه ها به سمت سوددهی حرکت کنیم. اما متاسفانه وقتی این اتفاقات رخ نمی دهد و به علاوه اینکه مدیریت منابع انسانی نیز دقیق و اصولی صورت نمی گیرد بالطبع هزینه ها زیاد شده و زیان را در پی خواهد داشت.

چه باید کرد؟

موسوی نژاد در پایان خاطرنشان کرد: راهکارهای مدیریت راه آهن برای برون رفت از زیان دهی تصریح کرد: اعتماد به نیروهای متخصص، بهره دادن به ایده های نو از داخلی و بیرون مجموعه، شاخص گذاشتن برای هر بخش جهت افزایش بهره وری و بها دادن به بهره وری هر بخش موجب رشد بهره وری در کلیت مجموعه راه آهن خواهد شد.با افزایش بهره وری راه آهن سوددهی رخ خواهد داد و سرمایه گذاری و واگذاری در بخش گلوگاه ها و زیرساخت ها نیز امکان پذیر خواهد شد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید