به نقل از «خبرگزاری میزان»

از سیر تا پیاز جشنواره فیلم فجر سی و نهم

تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۱۲۷۳۶

اگر تعداد روزانه جانباختگان و مبتلایان به ویروس کرونا را کنار بگذاریم باز هم نمی‌توانیم به برپایی جشنواره فیلم فجر امسال امیدوار باشیم، زیرا تعداد تولیدات سینمایی نسبت به سال‌های گذشته افت محسوسی داشته و جشنواره امسال را با چالشی بزرگ روبه رو کرده است.

خبرگزاری میزان _ فارس نوشت: جشنواره فیلم فجر که تا کنون ۳۸ دوره آن برگزار شده، مهم‌ترین رویداد سینمایی کشورمان است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا این جشنواره که از سال ۱۳۶۱ آغاز شده، در آستانه برگزاری سی و نهمین دوره خود با مشکلی بی‌سابقه به نام «کرونا» مواجه شده است؛ کرونایی که این روز‌ها بیش از پیش خانواده‌ها را داغدار عزیزانشان می‌کند و این تراژدی نقطه پایانی ندارد.

وقتی اختتامیه جشنواره فیلم فجر سال گذشته برگزار شد، هیچ‌کس تصورش را نمی‌کرد برگزاری جشنواره سال آینده به، اما و اگر بکشد و لذت فیلم دیدن دسته‌جمعی در سالن تاریک سینما را از سینمادوستان دریغ کند.  

اگر چه هنوز هم عده‌ای خوشبینانه نمی‌خواهند به تعویق افتادن جشنواره را باور کنند، اما حتی اگر تعداد مبتلایان و جانباختگان کرونا را هم در نظر نگیریم، تعداد فیلم‌هایی که امسال مقابل دوربین رفته و به مرحله تدوین رسیده، به اندازه سال‌های قبل نیست؛ بنابراین فرضاً اگر جشنواره‌ای هم با رعایت همه دستورالعمل‌های بهداشتی در کار باشد، کیفیت سال‌های قبل را نخواهد داشت، چون به گفته سیمون سیمونیان مدیر دبیرخانه جشنواره فجر در ادوار گذشته، «سال‌های قبل معمولاً ۸۰ تا ۱۲۰ فیلم متقاضی حضور در جشنواره بودند و از بین آن‌ها حدود ۲۰ فیلم را برای بخش سودای سیمرغ انتخاب می‌شد»، اما اکنون تعداد فیلم‌هایی که به جشنواره می‌رسند در خوشبینانه‌ترین حالت حدود ۶۰ فیلم است.  

پس با فرض امکان برپایی جشنواره با رعایت نکات بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی، تعداد تولیدات سینمایی نسبت به سال‌های گذشته افت محسوسی دارد و این موضوع روی تصمیم‌گیری هیأت انتخاب فیلم‌ها اثرگذار است. البته خود محمدمهدی طباطبایی‌نژاد دبیر جشنواره فیلم فجر هم این موضوع را قبول دارد و تایید می‌کند: «ممکن است تعداد فیلم‌های متقاضی حضور در جشنواره حدود یک‌سوم پارسال باشد.» هر چند او این موضوع را عامل نگرانی نمی‌داند و تنها دغدغه‌اش کروناست؛ بنابراین تعویق سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر و موکول شدن آن از بهمن‌ماه امسال به بهار سال آینده یا حتی تابستان محتمل است.  

ضمن اینکه به دلیل لورفتن نسخه‌های آنلاین فیلم‌ها،  امکان برگزاری جشنواره به صورت مجازی وجود ندارد.  لااقل می‌توان چنین گفت که برای مخاطب عام وجود ندارد، جشنواره هم اگر مخاطب عام نداشته باشد و فقط برای تعداد محدودی - هیأت انتخاب و داوران - اکران داشته باشد که شور و اشتیاقی هم ندارد و برگزار شدن یا نشدنش تفاوتی برای سینماگران و سینمادوستان و چرخه صنعت سینمای ایران ندارد.  

آیا تعداد تولیدات سینمایی امسال کافی است؟

مهدی جعفری با کارگردانی «۲۳ نفر» نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. او در دومین ساخته خود با نام «یدو» باز هم سراغ نوجوانان در جنگ رفته و اولین ماه‌های جنگ تحمیلی را در آبادان در حال محاصره به تصویر کشیده است. تصویربرداری این فیلم مردادماه به پایان رسید و آماده نمایش است.  

کمدی «گشت۳» به کارگردانی سعید سهیلی در ادامه دو فیلم قبلی است و در این قسمت علاوه بر ساعد سهیلی و پولاد کیمیایی و به جای حمید فرخ نژاد، بهنام بانی (خواننده موسیقی پاپ) بازی کرده است و باید دید چه سرنوشتی در انتظار آخرین ساخته سهیلی است.  

 

فیلم دیگری که به تازگی تصویربرداری آن به پایان رسیده و یک خواننده دیگر پاپ (آرش عدل‌پرور) در آن بازی کرده، «حکم تجدیدنظر» به کارگردانی محمدامین کریم‌پور است که پیش‌تر خبر مجوز کارگردانی این چهره اینستاگرامی انتقاد‌ها و جنجال‌هایی به همراه داشت.

 

«چپ، راست» یک کمدی دیگر از حامد محمدی، فرزند منوچهر محمدی تهیه‌کننده «مارمولک» است و بازیگرانی همچون رامبد جوان، پیمان قاسمخانی، ویشکا آسایش، سارا بهرامی و سروش صحت در آن ایفای نقش کرده‌اند.

سارا بهرامی بازیگر برنده سیمرغ، اردیبهشت امسال در «روشن» به کارگردانی روح الله حجازی حضور یافت و همبازی رضا عطاران شد. این فیلم آماده نمایش است.

 

«راند چهارم» به عنوان جدیدترین ساخته علیرضا امینی به تهیه‌کنندگی مرتضی شایسته از حضور جمشید هاشم‌پور بهره می‌برد و چندماهی است که آماده نمایش شده.  

اصغر فرهادی پس از چندسال دوری از ایران، پاییز امسال فیلم سینمایی «قهرمان» را با بازی امیر جدیدی و محسن تنابنده در شیراز مقابل دوربین برده است. البته تهیه کنندگی فیلم را «ممنتو فیلمز» فرانسه بر عهده دارد و باید دید متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر خواهد بود؟  

 

«شب داخلی دیوار» به کارگردانی وحید جلیلوند هم پاییز مقابل دوربین رفت و البته فیلمبرداری چند روزی به دلیل مثبت شدن تست کرونای نوید محمدزاده بازیگر اصلی فیلم متوقف شد. جلیلوند ۲ سال قبل با «بدون تاریخ، بدون امضا» به عنوان نماینده ایران در اسکار حضور یافت و توفیقی نداشت.  

نرگس آبیار هم که یک سال قبل از جلیلوند با «نفس» به عنوان نماینده ایران در اسکار حضور یافته بود، امسال «ابلق» را در فرحزاد تهران مقابل دوربین برد و تقریبا آماده نمایش است.

 

فیلم‌برداری «بدون همه چیز» به کارگردانی محسن قرائی هم ماه گذشته به پایان رسید و اکنون در حال انجام مراحل فنی است.

فیلم دفاع مقدسی «تک تیرانداز» درباره زندگی شهید زرین هم تقریبا چنین وضعیتی دارد.

«طلاخون» ابراهیم شیبانی و «باباسیلیلو» ادوین خاچیکیان و «جوجه تیغی» مستانه مهاجر هم فیلم‌هایی هستند که با پشت سر گذاشتن مراحل فنی، می‌توانند متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر باشند.  

فیلم‌های پشت خط مانده!  

یکی از مهمترین بند‌های آیین‌نامه جشنواره فیلم فجر این است که فیلم‌های قدیمی و دیده‌شده توسط هیأت انتخاب سال‌های گذشته، امکان تقاضای مجدد در جشنواره را ندارند.  بگذریم از اینکه فیلمی مانند «آشغال‌های دوست‌داشتنی» هر سال به یک بهانه متقاضی شرکت در جشنواره بود، اما واقعیت این است که تنها فیلم‌های سال گذشته که نسخه ناقص (راش کات یا راف‌کات) آن‌ها توسط هیأت انتخاب بازبینی شده بود، شانس حضور مجدد را شاید داشته باشند.  

با این فرض، فیلم پرحاشیه «لاله» یکی از گزینه‌ها می‌تواند باشد، فیلمی که سال گذشته نسخه بیش از ۳ ساعته را به جشنواره ارسال کرده بود و سر و شکل درستی نداشت، چون تدوین نهایی نشده بود.

 

فیلم دیگری هم سال گذشته به دلیل اختلاف میان سرمایه‌گذار (محمدصادق رنجکشان) و کارگردان (حمید نعمت‌الله) از حضور در جشنواره باز ماند،  «قاتل و وحشی» بود. نعمت‌الله امسال فیلم سینمایی «چشم و ابرو» را در پیش‌تولید دارد. «مست عشق» هم دیگر فیلمی است که بین سازندگان ایرانی و سرمایه‌گذاران ترکیه‌ای آن اختلاف وجود دارد.  

کمدی «سگ‌بند» به کارگردانی مهران احمدی هم سال گذشته از حضور در جشنواره انصراف داد و می‌تواند یکی از گزینه‌های جدی جشنواره پیش رو باشد.

 

«لامینور» بیست و هفتمین فیلم بلند سینمایی داریوش مهرجویی هم سال گذشته پیش از شروع جشنواره آماده نمایش بود، اما رضا درمیشیان تهیه‌کننده آن تمایلی به حضور در جشنواره نداشت؛ برخی معتقد بودند این بی‌میلی به دلیل سوژه ملتهب فیلم (دختر نوازنده) است، عده‌ای هم خاطره تلخ مهرجویی از آخرین حضورش در جشنواره فیلم فجر با «اشباح» را علت ماجرا قلمداد می‌کنند و می‌گویند این فیلم بدون نمایش در جشنواره، راهی پرده سینما‌ها می‌شود. ناگفته نماند درمیشیان «مجبوریم» را هم در مقام کارگردان آماده نمایش دارد.

 

«کارو» به کارگردانی احمد مرادپور و «آفتاب نیمه‌شب» به کارگردانی شهریار بحرانی هم فیلم‌هایی هستند که از سال گذشته مانده‌اند.

بیشتر بخوانید: «شیشلیک» محمدحسین مهدویان در راه جشنواره فیلم فجر

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

 

برچسب ها: فیلم فجر کرونا

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: فیلم فجر کرونا متقاضی حضور در جشنواره جشنواره فیلم فجر مقابل دوربین آماده نمایش هیأت انتخاب سال گذشته فیلم هایی فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۱۲۷۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تقدیر رسمی از سازنده فیلم بدون حجاب

چرا یک ارگان سینمایی رسمی با تبریک سالروز تهیه‌کننده‌ای که نخستین فیلم بدون حجاب را با پروانه ساخت رسمی ساخته، عملیات سفیدسازی او را برعهده می‌گیرد.

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - روز گذشته موزه سینما با انتشار پستی، تولد «غلامرضا موسوی» تهیه‌کننده سینما را تبریک گفت. او نخستین فعال سینمایی پس از انقلاب است که موفق شد فیلمی بدون حجاب رسمی و عرفی را با دریافت پروانه ساخت، تولید و در جشنواره فیلم برلین از آن رونمایی کند.

اما این تهیه‌کننده از چه جایگاهی برخوردار است که می‌تواند با چنین سابقه‌ای که بسیار متاخر است از سوی یک نهاد سینمایی مهم مورد تقدیر واقع شود؟

بررسی تقدیر از ریاست شورای عالی تهیه‌کنندگان به بهانه روز خبرنگار در موزه سینما(مرداد ۱۴۰۱) نشان می‌دهد برخلاف رویکرد سلبی در قبال جواد نوروزبیگی (تهیه‌کننده برادران لیلا) پروژه تطهیر این تهیه‌کننده کلید خورده است. با این اوصاف به تبع مسیر ساختار شکن این تهیه‌کننده، ساختن آثاری خارج از چهارچوب‌های عرفی به تدریج باب خواهد شد.

فعالان سینمایی که پست تمجیدآمیز موزه سینما را دنبال کرده‌اند، در گروه‌های مختلف سینمایی این سئوال را مطرح می‌کردند چرا «سعید روستایی» به دلیل اظهار نظر درباره زیر بار نرفتن اصلاحیه‌های فیلمش که با حجاب رسمی ساخته شده، همراه تهیه‌کننده‌اش روانه دادگاه شدند، اما هیچ مقام سینمایی و قضایی از مهمترین شریک کمپانی فیلمیران انتقاد نمی‌کند و موزه سینما پروژه عادی سازی او را کلید می‌زند.

غلامرضا موسوی سال‌هاست ریاست شورای عالی تهیه‌کنندگان سینما را یدک می‌کشد و در واقع سکاندار مهم یکی از اصناف سینمایی محسوب می‌شود. آیا رویکرد تمجیدآمیز موزه سینما یک پالس به سایر اعضای صنفی شورای عالی است که موسوی ریاست آن را یدک می‌کشد؟ اگر سایر تهیه‌کنندگان به پیروی و تبعیت رئیس صنفشان با پروانه رسمی ساخت فیلمی بدون حجاب عرفی تولید کردند، می‌توان به آنان خرده گرفت؟

روایت کیک محبوب و کیک‌های قبلی سردبیر سیاسی سابق کیهان

«کیک محبوب من» که چندی قبل در جشنواره فیلم برلین از آن رونمایی شد، فیلمی مشترک از بهتاش صناعی‌ها و همسرش است که تهیه‌کنندگی آن را غلامرضا موسوی برعهده دارد. فیلمی که با اخذ پروانه نمایش موفق شد، نخستین اثر سینمایی بدون حجاب رسمی را تولید و روانه جشنواره فیلم برلین کند.

در نخستین‌ روزهای اعلام حضور این فیلم در جشنواره فیلم برلین، سازندگان(صناعی‌ها- مقدم) بیانیه‌ای صادر کردند و در متن آن اشاره شد که ممنوع الخروج هستند و در مصاحبه دیگری ادعا کردند د که این فیلم در ستایش زن، زندگی و آزادی ساخته شده است.

احتمالا اگر سعید روستایی به اندازه چهار پاراگراف فیلمسازان تحت حمایت موسوی، چنین ادعایی را درباره برادران لیلا مطرح می‌کرد، با احکام سنگین‌تری مواجه می‌شد.

تهیه‌کننده فیلم در این فستیوال کاملا جهت‌دار و سیاسی علی رغم ادای سازندگان که ممنوع الخروج هستند، در سالن نمایش فیلم حضور داشت و در پایان فیلم همراه خالقان این اثر را تشویق می‌کرد. با این حال لازم به یادآوری است که سازندگان «برادران لیلا» با حاشیه‌ای به مراتب کمتر از «کیک محبوب من» روانه قضاوت‌های قضایی - سینمایی سنگینی شدند.

پس از آنکه فستیوال برلیناله به پایان رسید تهیه‌کننده فیلم بیانیه‌ای‌ را بدین شرح منتشر کرد: فیلم سینمایی " کیک محبوب من " به تهیه کنندگی اینجانب با رعایت همه اصول قانونی، شرعی و عرفی جمهوری اسلامی ایران ساخته شده است. اما درباره این فیلم که نسخه نهایی آنرا هیچکس در داخل کشور ندیده، مطالبی مبتنی بر اطلاعات نادرست منتشر شده، به همین جهت، برای آگاهی عموم توضیحات کوتاهی را لازم می دانم :

۱-"کیک محبوب من" روایت زندگی زنی تنها و مسن است که در مقطع ۷۰ سالگی تصمیم می گیرد زندگی جدیدی را تجربه کند.

۲- پیش تولید فیلم در تیر آغاز و طی ماههای مرداد و شهریور ۱۴۰۱ ادامه یافت. برنامه فیلمبرداری بر اساس سن خانم مسن فیلم که در خانه زندگی طبیعی خودش را دارد، در زمان پیش تولید برنامه ریزی شد.

۳- خانم بازیگر (شخصیت) فیلم در تمام صحنه های خارج از منزل، با حجاب است و در صحنه های خارج از خانه حتی یک پلان بی حجاب ظاهر نمی شود. بنابراین " قانون حجاب " کاملا رعایت شده است.

۴- در صحنه های داخلی منزل شخصیت زن فیلم، با توجه به سن وی که هفتاد ساله است و در فیلم نیز عنوان می شود، از ظرفیت های که برای خانمهای مسن در احکام وجود دارد، استفاده کردیم. با این همه برای احتیاط بیشتر در این صحنه ها، برای خانم بازیگر از کلاه گیس هم استفاده شد.

بنابراین موضوع حجاب در فیلم بسیار جدی تلقی شده و اما، از ظرفیت هایی که در این زمینه برای بانوان مسن وجود دارد، استفاده کرده ایم.

ضمنا برخی تصورکرده اند که ما به دو شکل باحجاب و بی حجاب فیلمبرداری کرده ایم. فیلم یک بار، اما بشکل فوق و با در نظر گرفتن قوانین، اما با استفاده از ظرفیت های فقهی فیلمبرداری شده است.

و سرانجام اینکه فیلم در جشنواره برلین هم به شکل مورد اشاره نمایش داده شد.

با این بیانیه تمام حواشی این فیلم و اصل مسئه ساختارشکنی توسط متولیان نادیده گرفته شد، تجربه نشان می‌دهد این دست فیلم‌ها، برای مخاطب هدف داخلی تولید نمی‌شود و اغلب این آثار برای جشنواره‌های جهانی و پخش‌کننده‌های بین‌المللی ساخته می‌شود و نمایش عمومی (اکران در سالن سینماها) دغدغه اصلی پدیدآورندگان نیست. این نخستین باری نیست که تهیه‌کننده مذکور چنین فیلمی می‌سازد و با فضاسازی از مهلکه حاشیه‌ها می‌گریزد.

موسوی با قصیده‌ گاو سفید، چگونه همه را سیاه کرد؟

«کیک محبوب من» دومین همکاری مشترک غلامرضا موسوی با زوج مقدم - صناعی‌هاست. این مثلث در سال ۱۳۹۸ فیلمی تحت عنوان «قصیده گاو» را ساختند که روایت آن درباره قاضی است که به اشتباه حکم اعدام صادر می‌کند و برای اینکه از عذاب وجدانش کاسته شود با همسر محکوم وارد رابطه می‌شود.

فیلم با نظر منفی دادستانی وقت کل کشور توقیف می‌شود اما در فستیوال‌های بین‌المللی فراوانی شرکت کرده و در نهایت در مجاری غیررسمی منتشر می‌شود. به سادگی می‌توان حدس زد که جوایز نقدی که این فیلم با به چالش کشیدن قضات قوه قضائیه در فستیوال‌های جهانی کسب کرده، چند برابر هزینه‌های تولید فیلم است، چون سازندگان تن به انتشار رایگان آن در فضای غیررسمی دادند.

اما مهمترین حاشیه قصیده گاو سفید حضور این فیلم در جشنواره اورشلیم است که این حضور با تغییر مدیریت سینمایی تقارن پیدا کرد. فیلم به سادگی در جشنواره رژیم جعلی شرکت کرد و تهیه‌کننده بار دیگر با فرافکنی پیامدهای حضور در این جشنواره را نپذیرفت. اما مهمترین حاشیه قصیده گاو سفید حضور این فیلم در جشنواره اورشلیم است که این حضور با تغییر مدیریت سینمایی تقارن پیدا کرد. فیلم به سادگی در جشنواره رژیم جعلی شرکت کرد و تهیه‌کننده بار دیگر با فرافکنی پیامدهای حضور در این جشنواره را نپذیرفت.

تهیه کننده فیلم پس از آنکه اعتراض‌ها به همکاری با جشنواره اورشلیم بالا گرفت در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«دیشب خبرنگار خبرگزاری صبا تماس گرفت و گفت فیلم قصیده گاو سفید در جشنواره اورشلیم نمایش داده می شود. گفتم خبر را هم اکنون از شما شنیدم. فیلم پخش کننده بین المللی دارد و بعید نیست آنها با خط قرمزهای ما آشنا نیستند فیلم را مجوز حضور داده باشند. با اقای بهتاش صناعی ها تماس گرفتم، او هم بی خبر بود و تعجب کرد. گفت ما هنگامی که دربخش مسابقه برلین بودیم هم از مسئولان جشنواره خواستیم برای این کشور لینگ نگذارند که قابل دسترسی است.

قرار شد ایمیلی به پخش بین‌المللی فیلم بنویسیم و توضیح بخواهیم و همچنین درخواست کنیم فیلم از این جشنواره خارج شود. با توجه به تعطیل یکشنبه و تفاوت ساعت کار، امیدوارم بزودی نتیجه روشن شود.»

پس از این اتفاق مدیران وقت سینما پیگیر ماجرای «قصیده گاو سفید» نشدند و موسوی بازهم موفق شد برای یک همکاری مشترک دیگر با زوج فیلمساز، پروانه ساخت دریافت کرد و آن را بدون حجاب رسمی ساخت.

با این اوصاف معادله فعالیت‌های موسوی زمانی با مجهول‌های بیشتری مواجه می‌شود که متولیان علی رغم تمامی حواشی سیاسی سازندگان، در پیامد ساخت و نمایش قصیده گاو سفید، در جشنواره‌ای کاملا قدغن، به سادگی پروانه ساخت «کیک محبوب من» را صادر کردند.

اما نکته مهمتر این است که چرا یک ارگان سینمایی رسمی با تبریک سالروز تهیه‌کننده‌ای با کارنامه‌ای که توصیف شد، عملیات سفیدسازی او را برعهده می‌گیرد.