از زمین فوتبال تا خانه‌ای که مارادونا را جاودانه کرد
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۲۵۶۳۴
معتقد است ایجاد خانه - موزه مارادونا آن‌هم در خانه‌ای که مدتی زندگی کرده، ادای احترام به افسانه‌ی فوتبال جهان است، کسی که باید درباره‌ی او فراتر از فوتبال دانست.
شاید به همین دلیل هم در نخستین تصویری که از این فضا منتشر می‌کند عکس مارادونای جوان را نشان می‌دهد که بر پله‌ی خانه، آماده برای ثبت عکسش نشسته است و می‌نویسد: «عاشقانه‌ترین و رویایی‌ترین روزهای زندگی مارادونا برای ستاره شدن شاید در این خانه گذشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
لیلی زندی – موزه‌دار – که بعد از درگذشت دیه‌گو مارادونا تصاویری از خانه موزه او را در صفحه شخصی خود در اینستاگرام منتشر کرده بود، درباره‌ی این خانه به عنوان «خانه - موزه یک ورزشکار» به خبرنگار ایسنا، توضیح می‌دهد: خانه‌ای که به گفته‌ی وی احتمالا به دلیل گلی که با دست زد و به «دست خدا» معروف شد، نامِ این خانه – موزه را نیز «خانه خدا» گذاشته‌اند.
او می‌گوید: «این موزه در سال ۲۰۱۶ در خانه دوران نوجوانی مارادونا در بوئنوس آیرس افتتاح شد؛ یعنی در زمان حیات دیه‌گو مارادونا. آن هم در خانه‌ای که وی و خانواده‌اش از سال ۱۹۷۸تا ۱۹۸۱ میلادی در آن زندگی می‌کرده‌اند و اکنون می‌توان آن را به حق‌ترین خانه- موزه‌ی در دنیا دانست، چون از شخصی یاد می‌کند که جهان او را به یاد دارد.
در یک نگاه کلی، ماهیت و فضاهای خانه حفظ شده، اقدامی که می‌توان آن را مساله جذاب خانه-موزه‌ها دانست. تجربه نشان داده که مردم علاقمندند چیزهایی را بینند که به تجربه ی زیست شان در خانه مربوط است. آشپزخانه، اتاق خواب، عکسهای خانوادگی، یخچال، پیانو و چیزهایی که روح گرم خانه را حفظ کرده‌اند.»
وی با اشاره به تاکیدِ برپاکننده ی موزه مبنی بر اینکه «سعی کرده تا با گردآوری همان وسایل، اصالت را حفظ کند»، ادامه می‌دهد: علاوه بر آن این موزه دربرگیرنده کلکسیونی است که با محور مارادونا گردآوری شده، یعنی شامل یادگاریهایی از زندگی و در واقع جهان فوتبالی او از اسناد مکتوب و تصاویر تا لباسها و جوایز او، در واقع مجموعه‌ای فراتر از وسایل خانه که امری طبیعی است.
او یکی از رویکردهای خانه - موزه‌ها را گردآوری و غنی‌سازی اطلاعات موزه‌ای می‌داند و می‌گوید: «در این فضاهای موزه‌ای، نباید تنها به آثار مادی خانه اکتفا کنند، بلکه باید داستان یا داستان‌های مارادونا را گرد آورند. برای بازدیدکننده، یکی از جذابترین آثار موزه‌ای در این خانه – موزه، توپ پلاستیکی قرمز خط داری است که کنار تخت مارادونا گذاشته شده است. آن، به طور قطع توپ پلاستیکی کودکی مارادونا نیست (شاید هم باشد) اما به رحال یک نشانه است که چه میزان می‌تواند برای کودکان از هر طبقه‌ای گیرا باشد.
این خلاقیتی است که موزه دار بکار برده و به اندازه است. داستان سرایی نکرده اما نشانه‌ی جذابی را به خانه اضافه کرده است، همان‌طور که حتماً در داستان‌های مارادونا توپ پلاستیکی، نقش مهمی ایفا کرده است.»
این موزه‌دار یکی از انواع مهم موزه‌ها را «خانه-موزه‌ها» می‌داند و با بیان اینکه یکی از گروههای شاخص «خانه - موزه ها» متعلق به مشاهیرِ فرهنگ، ادب، هنر، سیاست و ورزش است، اظهار می‌کند: «این خانه- موزه به نام مارادوناست و «مارادونا هم، مارادوناست»؛ دست‌کم برای هم‌نسلان ما بی‌نیاز از معرفی است. از سوی دیگر عبارت «مارادونا هم مارادوناست» تأکید بر آن بخش از زندگی اوست که با کلماتی مانند «افسانه یا جادوگر و ...» در حافظه یا خاطره جهان (و نه فقط جهان فوتبال)، ماندگار شده است. متعصب، جنگنده و تلاشگر؛ کسی که رسیدن به رؤیا را نشان می‌دهد، آن را به چنگ میآورد و پس از آن وقتی که افسانه به افیون میرسد، افسوس را نشان می‌دهد.
ما و جهان نیز در عین باخبری از روزگار او، از داستان‌های درونش بیخبریم مانند بیخبری از درون هر انسان دیگر. اما وقتی میبینیم که مردم کشورش و مردم جهان، چگونه او را یاد میکنند، می‌گوییم این افسانه آنچنان بر جانِ جهان نشسته که افیون آن را نمیپراند.»
زندی با اشاره به توجه رو به رشدی که به ایجاد خانه - موزه‌ها طی سال‌های گذشته در کشور شده است، ادامه می‌دهد: «از ساختار، چیدمان و امور موزههای ایجاد چنین فضاهایی که بگذریم، باید توجه داشت که مهمترین نکته درباره‌ی خانه- موزه مارادونا مربوط به مارادونا نیست، بلکه مربوط به عامل شکل گیری این موزه است. مارادونا مدت کمی ساکن این خانه در بوئنوس آیرس بوده و بعد از او ساکنین دیگری داشته است اما چرا مارادونایی که شصت سال زندگی کرده، خانه‌ای برای موزه او انتخاب شده که فقط دو تا سه سال ساکن آن بوده است؟
این خانه همزمان با عقد اولین قراردادِ مارادونا با باشگاه آرژانتینوس جونیورز به وی و خانواده‌اش داده شد. در سال ۲۰۰۸ آلبرتو پرز مدیر سابق آن باشگاه، خانه را از زنی که در آن ساکن بوده با هدف تبدیل به موزه مارادونا خریداری می‌کند و در نهایت در گردآوری وسایل و یادگاری‌های مارادونا تلاش و دقت را کرده است.»
وی خانه – موزه مارادونا را یکی از مهمترین مکان‌هایی می‌داند که باید از آن برای کشور الگو گرفت و ادامه می‌دهد: برای ایجاد این خانه موزه، تلاش و سرمایه‌گذاری در مسیر فرهنگ، علاقمندیها، حفظ میراث و البته سرمایه گذاری در راه پاسداشت افراد و جریان‌ها مورد توجه بوده است.
او با اشاره به اینکه احداث کننده موزه در یکی از مصاحبه‌های خود با اشاره به آغاز حضور دیه‌گو در باشگاه «آرژانتیوس جونیورز» تاکیده کرده: «نمی‌توانیم معنای دیه گو را فراموش کنیم، در سطح جهانی ما را به خاطر او میشناسند»، می‌گوید: در واقع پرز علاوه بر اینکه یک کار مهم و ماندگار برای کشور خود انجام داده، بلکه برای خود و اعتبار باشگاه‌اش نیز سرمایه گذاری کرده است.
زندی معتقد است: در صورتی که بتوانیم بیشتر درباره‌ی پرز و فعالیت‌های او اطلاعات به دست آوردیم، شاید بتوان به این سوال نیز پاسخ داد که «خودِ مارادونا تا چه میزان در جریان شکل گیری این موزه قرار داشته است».
وی با شکل‌گیری موزه ورزش را یکی از اتفاقات خوب فرهنگی در عرصه ورزش می‌داند و ادامه می‌دهد: با این وجود تا جایی که می‌دانم بین خانه_موزههایی ایجاد شده، هیچکدام متعلق به یک ورزشکار نیست، بلکه بیشتر متعلق به مشاهیر سیاست، فرهنگ و ادب است و به همین دلیل جای این نوع موزه حداقل موزه‌ای اختصاصی به نام «جهان پهلوان تختی» در کشور خالی است. جادوگر فوتبال دنیا و جهان پهلوان ایرانی پایان پر اندوهی داشته‌اند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: دیگو آرماندو مارادونا خانه موزه خانه موزه دیگو مارادونا موزه دار ادامه می دهد خانه ای خانه موزه موزه ای ی موزه ی خانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۲۵۶۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گره‌گشا نبودن وام مسکن برای خانه‌دارشدن مردم
کارشناس اقتصادی گفت: از آنجایی که طرح‌های همچون پرداخت وام ۴۸۰ و ۹۰۰ میلیونی به دلیل ناتوانی مردم در بازپرداخت آن‌ها با شکست مواجه شد پس طرح فعلی هم نمی‌تواند در بازار مسکن تاثیر بسزایی داشته باشد بلکه خود موجب سخت‌تر خانه‌دار شدن مردم خواهد شد.
مجید گودرزی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص افزایش وام مسکن در سال ۱۴۰۳ اظهار کرد: طرح جدید ارائه شده همانند طرح‌های قبلی گره‌ای از مشکلات مسکن را حل نخواهد کرد، با توجه به آنکه چندین سال است دچار سرکوب دستمزدها و درآمدها در اقتصاد ایران بوده‌ایم، به طور معمول وام‌های پرداختی متناسب با قیمت مسکن نیستند و علاوه بر آنکه توانای خانه دار کردن مردم را ندارد، پرداخت اقتصاد آن‌ها نیز از عهده اشخاصی که فاقد مسکن هستند خارج است.
وی افزود: طرح جدید با عنوان وام اشتراکی یک طرح غیرمنطقی، غیرکارشناسی و همچنین غیر قابل اجرا است و همانند سایر وام‌های تصویبی پرداخت نشده باعث ایجاد بحران در بازار مسکن خواهد شد.
کارشناس مسکن گفت: بسیاری از وام‌های موجود امکان اجرای شدن ندارند و در صورت اجرایی بودن نیز همراه با مشکلات بسیاری همانند وام خرید ۴۸۰ میلیونی هستند، که ارائه اینگونه وام‌ها در دیگر کشورها منسوخ شده است، حال طرح مطرحی از سوی بانک‌ها نه تنها گره‌گشا نیست بلکه خود مشکل ساز خواهد بود.
وام‌های مسکن در ایران از بدترین نوع وام‌ها در دنیا هستندگودرزی عنوان کرد: وام‌های پرداختی در ایران به نسبت دیگروام‌ها در دنیا از بدترین نوع آن‌ها بشمار می‌آیند، چرا که حتی در کشورهای که اقتصاد آزاد دارند و مبنای آن‌ها سود است شاهد آن هستیم که کم بهره و طولانی‌ترین وام‌ها، وام‌های مسکن هستند اما در ایران بسیاری از آن‌ها برای پرداخت نشدن تصویب می‌شوند که این خود موجب افزایش تورم، رانت در بازار مسکن، ناکارآمد بودن و در نهایت پرداخت نشدن آن‌ها می‌شود.
وی ادامه داد: ازجمله وام‌های ناموفق می‌توان به وام‌های همچون ۴۸۰ میلیونی و ۹۰۰ میلیونی که بازپرداخت ۳۵ میلیون تومانی داشتند اشاره کرد.
کارشناس مسکن افزود: بانک‌ها چه در زمان ارائه وام و یا تأمین مالی یکی از چالش‌های عمده و بزرگ بازار مسکن به شمار می‌آیند، همان طور که میدانید با توجه به اینکه دولت و مجلس بانک‌ها را مکلف به پرداخت حداقل ۲۰ در صد از تسهیلات ملی مسکن کرده است اما ترازنامه بسیاری از آن‌ها صفر و پرداخت نشده است.
گودرزی گفت: امیدواریم دولت، سیاست درست و اصولی در راستای حذف اعتبار مسکن از ترازنامه و رتبه‌بندی اعتباری بانک‌ها را در پیش بگیرد چرا که این مصوبه می‌تواند برای همیشه دست بانک‌ها را از بازار مسکن کوتاه کند و تا هنگامی که بانک‌ها سود ۸۱ درصدی از بازار مسکن دارند به طور قطع وام‌های ۲۳ درصدی را پرداخت نخواهند کرد که می‌توان گفت چالش اصلی بحث جذابیت کاذب و ویرانگری است که بر تورم مسکن نهفته شده است.
وی افزود: طرح‌های جدید با توجه به شکست طرح‌های قبلی مانند وام مسکن ۹۰۰ میلیونی با بازپرداخت ۳۵ میلیون تومانی که مردم قادر به پرداخت آن نبودند جایگزین شود با این تفاوت که این طرح‌ها به صورت اشتراکی بین دو الی چهار نفر با عنوان برداشته شدن دیوارها مطرح شده‌اند و به طور معمول باز پرداخت آن‌ها ۱۲ سال است، اما این طرح‌ها نت‌ها نمی‌توانند گره‌ای از مشکلات مسکن را باز کنند بلکه خود با ناکارآمدی گره‌ای دیگر بر آن خواهد بود.
کارشناس مسکن در خصوص طرح پیشنهادی خاطر نشان کرد: اینگونه طرح‌ها مشکلی از بازار مسکن حل نخواهند کرد و به‌جای آن‌ها باید طرح‌های همچون واگذاری زمین به صورت رایگان که دولت انجام می‌دهد جایگزین کنیم و امیدواریم اینگونه طرح‌ها نتیجه بخش باشند، چراکه حدود ۶۰ الی ۷۰ درصد قیمت مسکن ناشی از قیمت زمین است.
گودرزی در پایان گفت: از آنجای که ما جز وسیع‌ترین و سرشارترین کشورها از لحاظ زمین هستیم می‌توانیم تنها با یک درصد از زمین‌های کشور و اختصاص ۱۹۶ متر زمین به هر ایرانی مشکل کمبود مسکن را برطرف کنیم، چراکه این چنین رح‌ها کارایی و اثر بخشی بیشتری نسبت به طرح‌های بانکی خواهند داشت.
کد خبر 744980
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد