معضل بزرگ نبود تبلیغات در عرصه کتابخوانی/مردم با کتاب غریبه شده‌اند
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۲۵۷۷۶
به اذعان اکثریت اهالی کتاب و نویسندگان کتاب و کتابخوانی این روزها به شدت با مشکل و نبود تبلیغات روبرو شده است. چه بسا آثاری که از نگاه منتقدان و نویسندگان درجات بالایی داشته اند و مخاطب عام حتی یک بار اسم آنها را نشنیده باشد. اتفاقی که در آخر به شکست آن اثر ختم شده است.
خبرگزاری میزان - در حال حاضر عرصه تبلیغات مهمترین عامل برای آشنایی مخاطبان با هر گونه محصول تولیدی داخلی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از سویی در بخش فرهنگی نیز در اولین گام بحث آشنایی مخاطب با محصول فرهنگی مورد نظر است. گامی که اگر محکم برداشته نشود بدون شک در کوتاه مدت آن محصول را یا به طور کلی از بین برده و یا عدم تاثیرگذاری آن در جامعه منجر می شود.
در عرصه تبلیغات محصولات فرهنگی سینما و بعد از آن موسیقی بیشترین سهم را دارند. تبلیغات آثار سینمایی از تلویزیون گرفته تا بیلبوردهای شهری اکثریت مخاطبان را پوشش می دهند. از سویی با اشاعه و گسترش فضای مجازی مخاطب در لحظه با تمامی اتفاقات سینمایی آشنا می شود.
بخش موسیقی نیز از تبلیغات نسبتاً قدرتمندی به خصوص در تبلیغات شهری بهرمند است. تبلیغاتی که گاهاً هزینه های هنگفتی را به همراه دارد اما در نهایت به سود اقتصادی محصول فرهنگی مورد نظر می انجامد.
خارج از تبلیغات در بخش دوم نحوه چگونگی رسیدن به محصول فرهنگی در سینما و موسیقی مشخص است. به عنوان مثال هر کدام از این دو عرصه دو سایت مرجع برای خرید و استفاده از آن محصول هنری را دارا می باشند و مخاطب پس از آشنایی با اثر می تواند آن را به راحتی از درگاه اینترنتی خرید کند.
این نمونه از تبلیغات در درجه سوم به تئاتر اختصاص دارد. البته در این مورد اکثریت آثاری که از تمول مالی برخوردارند و یا بازیگران سلبریتی در آنها به ایفای نقش می پردازند قادر به پرداخت هزینه های تبلیغات هستند و گروه های جوان تنها به فضای مجازی بسنده می کنند.
اما متاسفانه عرصه کتاب به عنوان بنیادی‌ترین بخش فرهنگی در کشور به نوعی هیچکدام از امکانات فوق را برای خود نمی بیند. از سویی به جز ده روز برگزاری نمایشگاه کتاب هیچگاه در سطح شهر تبلیغاتی در خصوص آثار مکتوب نمی بینیم.
یکی از دلایل اصلی نبود تبلیغات شهری فروش محدود کتاب و همچنین برآورد کم مالی در صنعت چاپ است که توان چنین تبلیغاتی را ندارد. با این وجود مخاطب تئاتر تنها با حضور در کتابفروشی و کتابخانه ها می تواند با آثار روبرو شود.
فضای مجازی نیز مجالی برای تبلیغات کتاب نداده است. در مقایسه آماری بین تبلیغات کتاب و سایر هنرهای ذکر شده، کتاب شاید خوشبینانه یک صدم تبلیغات سینما را در فضای مجازی به خود اختصاص داده باشد.
در بخش آخر اگر مخاطبی به صورت تصادفی با کتابی آشنا شده و بخواهد آن را تهیه کند هیچ منبع مشترکی برای خرید آن اثر وجود ندارد و انتشارات ها ترجیح داده اند در صورت امکان هر کدام به صورت جداگانه به فروش اینترنتی کتاب بپردازند که آن باعث چند دستگی این مقوله شده است.
به اذعان اکثریت اهالی کتاب و نویسندگان کتاب و کتابخوانی این روزها به شدت با مشکل و نبود تبلیغات روبرو شده است. چه بسا آثاری که از نگاه منتقدان و نویسندگان درجات بالایی داشته اند و مخاطب عام حتی یک بار اسم آنها را نشنیده باشد. اتفاقی که در آخر به شکست آن اثر ختم شده است.
انتهای پیام/
برچسب ها: کتاب کتب درسیمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: کتاب کتب درسی نبود تبلیغات فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۲۵۷۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فروش ۱۲۰۰ میلیارد تومانی سینمای ایران! آیا رواست که سرمایه‌ها این‌گونه از کشور خارج شوند؟
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سال گذشته فروش بالای هزار میلیارد تومانی گیشه برای سینمای دچار بحران در جذب مخاطب یک اتفاق مهم و اساسی به شمار می‌رفت. در میان خیل فیلم‌هایی که دخل و خرج خود را نمی‌توانستند با هم مطابقت بدهند و اصلا بود و نبود آنها بر پرده سینما فرقی نمی‌کرد و حتی ساخته شدن بسیاری از آنها شکست مطلق برای سازندگان بود، گیشه بالای هزار میلیاردی (البته فقط برای چند فیلم) خوشحال کننده بود.
حتی این عدد آن‌چنان شوقی ایجاد کرد که به سرعت آن را به کل سینما چسباندند و مسئولان آن را جزو افتخارات دوران کاری خود می‌دانند و از این فروش به عنوان تحول در سینما یاد می‌کنند.
خیلی هم خوب؛ به هر حال اتفاق خوب، خوب است و باید از آن حرف زد، ولی نکته قابل اهمیت اینکه باید آن را آنالیز کرد و دلایل و چرایی آن را بررسی کرد. برای شما پرسش نیست که چرا فقط چهار یا پنج فیلم توانستند رقم‌های گیشه را جابه‌جا کنند؟ چرا اکثر فیلم‌ها نه تنها بازگشت مالی نداشتند که هزینه‌های اولیه ساخت را هم برنگردانند؟
براساس گزارش اعتمادآنلاین، تعارف که نداریم، کیفیت چند فیلم پرفروش را حداقل خودمان می‌دانیم، اینکه چه جنسی به مخاطب ارائه دادیم قبل از همه خودمان مطلعیم، پس نمی‌توانیم مدعی شویم کیفیت باعث جذب مخاطب فروش این چند فیلم شده است. البته که فضای کمیک و شاد حاکم بر فیلم و حضور بازیگران شناخته‌شده در فروش فیلم تاثیرگذار هستند، اما دلیل اصلی و کافی نیست، چرا که فیلم‌های کمدی دیگری هم سال گذشته اکران شدند اما به فروش این چند فیلم نرسیدند.
ماجرا چیست؟
سال گذشته ۲۲ مرداد بود که قربان نجفی کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در گفت‌وگو با اعتماد درباره نحوه تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها گفته بود: رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان هفته‌ای ۵ هزار تا ۱۵ هزار دلار از فیلمساز می‌گیرند تا فیلم‌هایشان را در رسانه‌شان تبلیغ کنند.
همان زمان قربان نجفی توضیح داده بود متاسفانه یکی از همین فیلم‌های روی پرده مبلغ گزافی حدود ۲۵۰ هزار دلار به این ماهواره‌ها داده و تمام تبلیغات را برای فیلمش گرفته و البته همین دوستان سینماگر ما قیمت را بالا برده‌اند تا دست کسی به تبلیغات آنجا هم نرسد.
دقت کنید، این نکات را سینماگری که سال گذشته فیلم روی پرده اکران داشته و طبیعتا از مناسبات اکران و تبلیغات فیلم‌ها اطلاع داشته بیان کرده است.
اینکه فیلم‌ها چرا و چگونه در ماهواره‌ها و شبکه‌های فارسی زبان تبلیغ می‌کنند اصلا موضوع این نوشته نیست. حتی اینکه آیا تبلیغات ماهواره‌ها در جذب مخاطب تاثیر دارد هم منظور نظر ما نیست، آنچه قابل تحلیل است مبلغ هنگفتی است که پشت فروش هزار و دویست میلیاردی سود سینمای ایران نهفته است و اینکه سال گذشته پخش‌کننده‌ها برای تبلیغ فیلمشان هزینه‌های بالایی به ماهواره دادند تا فیلمشان دیده شود و مخاطب از آن استقبال کند.
ما گفته قربان نجفی مبنی بر اینکه رقم ۲۵۰ هزار دلار برای تبلیغ یک فیلم شده را حساب نمی‌کنیم، اما شما در نظر بگیرید تعداد فیلم‌هایی که سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند چقدر بوده؟ بالای ۱۰ فیلم سال گذشته در شبکه جم تبلیغ داشتند، از فسیل و هتل و شهر هرت گرفته تا ویلای ساحلی و هاوایی و…، آن هم نه یک بار و حتی ده بار، به طرز مشمئزکننده‌ای بیشتر از هزار بار. تبلیغ فیلم‌ها آنقدر زیاد بود که لابه‌لای این تبلیغ‌ها سریال‌ها و برنامه‌های جم هم پخش می‌شد، از زیرنویس گرفته تا تیزر و عکس و… فیلم‌های در حال اکران سینماهای ایران از سر و روی شبکه جم می بارید. کمااینکه در حال حاضر هم وضع برای فیلم‌های تمساح خونی و بی‌بدن و سال گربه همین‌گونه است.
حالا شما خودتان محاسبه کنید برای تبلیغات هزار باره فیلم‌ها در شبکه‌های جم چقدر هزینه شده باشد خوب است؟
بر اساس شنیده‌های موثق ما، سال گذشته از سینمای ایران رقم بیش از صد میلیارد تومان به شبکه ماهواره‌ای جم تبلیغ داده شده و پخش‌کننده‌ها چنین رقم بالایی را برای تبلیغ فیلمشان هزینه کرده‌اند.
بله، یک‌ونیم میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است.حالا این پرسش به وجود می‌آید که با توجه به این پرداخت بالا به ماهواره‌ها، آیا سود اصلی از اکران فیلم‌های کمدی را سینمای ایران برده یا ماهواره‌ها؟
سریال‌های پلتفرم‌ها که از همان دقایق ابتدایی انتشار ، بلافاصله در ماهواره‌ها با زمان‌بندی کامل پخش می‌شود، تبلیغات فیلم‌های ایران که به ماهواره‌ها داده می‌شود…. آیا رواست که سرمایه‌های کشور این‌گونه از کشور خارج شود؟
ما در روزهای آتی به واکاوای و چرایی این موضوع خواهیم پرداخت!
۵۷۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1896837
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد