بولتن آمریکایی دانشمندان اتمی، ترور فخری‌زاده را استیصال مهاجم دانست
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۵۸۷۴۱
بولتن آمریکایی دانشمندان اتمی در گزارشی ترور شهید «محسن فخری‌زاده» دانشمند ممتاز هسته‌ای و صنعت دفاعی کشورمان را از روی استیصال طرف مهاجم دانست و نوشت: کسانی دست به ترور دانشمندان هسته‌ای می‌زنند که هیچ راه حل نظامی یا دیپلماتیک در برابر خود نمی یابند.
این مقاله ابتدا در فوریه ۲۰۱۲ در این نشریه چاپ اما با توجه به اتفاقات اخیر و ترور شهید فخری زاده، این مقاله بازنشر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این گزارش می‌خوانیم: از سال ۲۰۰۷ تا کنون (۲۰۱۲) چهار مورد ترور دانشمندان هسته‌ای ایران گزارش شده است. اگرچه انگیزه‌ها و عاملان این ترورها در پرده‌ای از ابهام قرار دارد اما آنچه مسلم است اتفاق افتادن این ترورهاست که نمی‌توان آن را انکار کرد.
در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۷ اردشیر حسن پور که به خاطر فعالیت‌های خود در مرکز بازپروری اورانیوم اصفهان مدال افتخار گرفته بود در وضعیت مرموزی توسط گاز سمی درگذشت. ۱۰ ژانویه ۲۰۱۰ پروفسور مسعود علی محمدی بر اساس گزارش‌ها توسط بمب کنترل از راه دور به قتل رسید. ۲۹ نوامبر همان سال مجید شریفی با وضعیتی مشابهی ترور شد. درانفجار مشابه دیگری فریدون عباسی زخمی شد. عباسی اکنون معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران است (۲۰۱۲). در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۱ داریوش رضایی نژاد توسط شلیک دو تروریست به قتل رسید.
در حالی که ممکن است نظریه‌های گوناگونی در مورد مشروعیت قتل تروریست‌ها وجود داشته باشد، اما ترور دانشمندان مشغول به کار در برنامه‌های نظامی مخفی کشورها موضوع دیگری است. در واقع ترور دانشمندان هسته‌ای یک کشور دیگر، سوالات زیادی ایجاد می‌کند. چه چیز باعث می‌شود کشوری مرتکب چنین اقدام افراطی‌ای بشود؟ تبعات این اقدام روی برنامه کنترل تسلیحات اتمی چیست؟ چه پیامدهایی می‌توان انتظار داشت؟ آیا استانداردهای اخلاقی و حقوقی اینجا نقشی دارند؟
برنامه‌های هسته‌ای عملیات بزرگ و پیچیده‌ای هستند با صدها کارشناس و دانشمند و کشتن یکی دو نفر نمی‌تواند کل برنامه را متوقف کند.
برنامه به قتل رساندن دانشمندان هسته‌ای عمری طولانی‌تر از خود بمب اتمی دارد. آمریکایی‌ها از ۱۹۴۲ قصد داشتند فیزیکدان برجسته آلمانی ورنر هایزنبرگ را به قتل برسانند. متفقین مطمئن نبودند که هایزنبرگ روی بمب اتمی آلمان در حال تحقیق است. اما از آنجایی که او بزرگترین فیزیکدان آلمانی آن دوره بود، احتمال می‌دادند که حضور او می‌تواند برنامه اتمی آلمان را تقویت کند. آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها در ابتدا نقشه ربودن هایزنبرگ را نادیده گرفتند اما ۱۵ ماه بعد و در اواخر جنگ او را ربوده و به انگلیس منتقل کردند.
در زمستان ۱۹۴۳ نیلز بور، فیزیکدان مشهور دانمارکی که به تازگی به آمریکا گریخته بود، آمریکایی‌ها را قانع کرد که هایزنبرگ در حال کار روی طرح یک بمب اتمی است. مدرک وی طرحی دستی بود که هایزنبرگ در گفتگویی مشهور که بین این دو فیزیکدان در ۱۹۴۱ شکل گرفته بود به وی نشان داد بود. علیرغم اینکه مدیر پروژه اتمی منهتن، رابرت اوپنهایمر اطمینان داده بود که این طرح ربطی به بمب اتمی ندارد اما ژنرال لسلی گرُوز (Groves) تصمیم گرفت هر طوری شده به برنامه هسته‌ای آلمان ضربه بزند.
اینجا بود که ژنرال گروز تیمی از بین نیروهای مخفی آمریکا برای ربودن هایزنبرگ در ۱۹۴۴ تشکیل داد. در این طرح خارق العاده قرار بود هایزنبرگ پس از ربوده شدن از سوئیس با هواپیما به روی دریای مدیترانه منتقل شده و آنجا با چتر به روی دریا و جایی که یک زیردریایی در انتظار او بود پرتاب شود. خطرناک بودن ذاتی این نقشه نشان می‌دهد که هدف اولیه آمریکایی‌ها زنده ماندن هایزنبرگ نبوده است. در این عملیات قرار بود در صورت احتمال افتادن هایزنبرگ به دست آلمانی‌ها او را بکشند.
نوامبر ۱۹۴۴، OSS یا مجموعه عملیات سری ارتش آمریکا در آن دوره متوجه شد که هایزنبرگ برای سفری به سوئیس خواهد رفت. یک افسر OSS به نام «مو بِرگ» مأمور شد تا به زوریخ رفته و هایزنبرگ را به هر طریق «متوقف» کند. در واقع به او این اختیار داده شده بود که در مورد مرگ یا زندگی این دانشمند آلمانی تصمیم بگیرد. بِرگ با یک تپانچه در سالنی که هایزنبرگ سخنرانی می‌کرد حاضر شد، اما از قراری چون هایزنبرگ در سخنرانی اش حرفی از برنامه اتمی آلمان نزد، سو قصدی به جان او نکرد.
در ۱۹۶۳ موساد در «عملیت داموکلوس» هاینس کروگ، مدیر یک شرکت آلمانی را که با برنامه موشکی مصر همکاری داشت به قتل رساند. در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۰، یحیی المشاد که روی برنامه اتمی عراق کار می‌کرد در هتلی در پاریس بر اثر ضرب و جرح کشته شد. قاتل او هرگز شناسایی نشد. در ۱۹۹۰ جرالد بول، مهندس کانادایی متخصص توپ‌های دور برد که گفته می‌شد همزمان به ایران و عراق اطلاعاتی داده است بیرون آپارتمانش در بروکسل به ضرب گلوله کشته شد.
فریدون عباسی در سخنرانی خود در سپتامبر ۲۰۱۱ آژانس بین المللی انرژی اتمی را متهم کرد که اطلاعات و حتی آدرس محل سکونت دانشمندان ایرانی را افشا کرده است. همان سال نماینده دائم ایران علی اصغر سلطانیه ضمن محکوم کردن این ترورها به عنوان «جنایت علیه بشریت» گفت که کشورش قصد تلافی کردن این ترورها را ندارد.
کشورها فقط در حالی دست به ترور دانشمندان هسته‌ای می‌زنند که خود را در خطر نابودی ببینند
تاریخ نشان داده است کشورها فقط در حالی دست به ترور دانشمندان هسته‌ای می‌زنند که خود را در خطر نابودی ببینند. در این صورت حتی کوچک‌ترین احتمال را هم جدی می‌گیرند چرا که تصور نابودی کامل، همه معادلات سود و زیان را بی اثر می‌کند. در این وضعیت همیشه انجام دادن یک اقدام، کم خطر تر از بی عملی به نظر می‌رسد.
شواهد میدانی گویای آن است که برنامه‌های هسته‌ای عملیات بزرگ و پیچیده‌ای هستند با صدها کارشناس و دانشمند و کشتن یکی دو نفر نمی‌تواند کل برنامه را متوقف کند. کشور اقدام کننده معمولاً روی مخفی بودن عملیات و نفی مسئولیت آن حساب باز می‌کند و اینکه با فرار از قبول مسئولیت می‌تواند خطر ایجاد درگیری و وخامت اوضاع را کم کند. با این حال باید دانست که اینها نتایج ضعیفی هستند. در واقع همه اینها می‌توانند شواهدی از بی چارگی باشند. کشوری دست به ترور دانشمندان هسته‌ای کشوری دیگر می‌زند که هیچ راه حل نظامی یا دیپلماتیک در برابر خود نمی‌یابد.
در مقابل ضررهای حمله به دانشمندان هسته‌ای زیاد است.
حتی در تئوری هم دشوار بتوان دانشمندان کلیدی یک پروژه اتمی را شناسایی کرد. ضمن اینکه کافی نسیت که افرادی که در گذشته مؤثر بودند را شناخت، بلکه باید بتوان افرادی که قرار است مشکلات آینده را حل کنند نیز شناسایی کرد.
ترور دانشمندان می‌تواند نتیجه عکس بدهد. می‌تواند باعث پایان دادن به همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شود. کشورها می‌توانند ادعا کنند ارائه اسامی دانشمندان هسته‌ای به آژانس جان آنها را به خطر می‌اندازد. اگر آژانس امکان شناسایی و گفتگو با دانشمندان هسته‌ای را از دست بدهد انجام وظیفه برایش بسیار دشوار خواهد بود.
سو قصدها، به افزایش سری بودن عملیات خواهد انجامید. اگر ضعف اطلاعاتی و امنیتی بخواهد منتهی به صدمه جانی شود، آن‌وقت خطاهای امنیتی کمتر و نادرتر اتفاق خواهند افتاد.
ترور دانشمندان امکان مذاکره و راه حل دیپلماتیک را کاهش می‌دهد.
ترورها ممکن است کشور هدف را وادار به تلافی کند
اظهارات سلطانیه که می‌گوید کشورش قصد تلافی ندارد در واقع نشان دهنده این است که امکان تلافی وجود دارد.
در مجموع اگر هر کشوری فکر کند که می‌تواند شهروندان سایر کشورها را فقط به دلیل فعالیت روی برنامه‌های تسلیحاتی ترور کند، دنیا دنیای خطرناک‌تری خواهد بود. نکته دیگر اینکه دانشمندان هسته‌ای با تروریست‌ها فرق دارند. آنها تهدید فوری متوجه امنیت سایر کشورها نمی‌کنند. آنها داخل محدوده قوانین کشورهای خود فعالیت می‌کنند و اگر دو کشور رسماً در حال جنگ نباشند، آنها اهداف مشروعی نخواهند بود. در نهایت باید گفت اقدام به ترور نشان دهنده این است که اقدام کننده هیچ انتخاب دیگری نداشته است./ایسنا
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: دست به ترور دانشمندان هسته ای آمریکایی ها بمب اتمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۵۸۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا حکم فردی که به جاسوسی اعتراف کرده است اجرا نمی شود؟/پدرم راضی نیست با فردی که دستش به خون دانشمندان هسته‌ای آغشته بوده مبادله شود+فیلم
حمید نوری گفت: وعده صادق ثابت کرد تا وقتی که با زبان زور با ما حرف می‌زنند باید با زبان زور با آنها صحبت کنیم در غیر این صورت این زور ادامه دار است.
مجید نوری، فرزند حمید نوری در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو پیرامون جزئیات دستگیری و اتهامات پدرش، همچنین آخرین اخبار از وضعیت حمید نوری اظهار داشت: جاسوسی از رژیم صهیونیستی چند سال پیش در ایران دستگیر می‌شود و در دادگاه اعتراف می‌کند در به شهادت رساندن دانشمندان ما نقش داشته و به اشد مجازات محکوم می‌شود. این جاسوس در سوئد زندگی می‌کرده و استاد دانشگاه این کشور بوده، ولی سوئد اجازه اقامت نمی‌دهد، ولی پس از دستگیری، رژیم صهیونیستی می‌گوید باید اقدامت بدهی و کار را دنبال کنی، برای همین سوئد برای حل پرونده این جاسوس ماجرای حمید نوری روی می‌آورند. الان سوئدی‌ها به شدت دنبال این هستند باید تبادل پدرم با جاسوس رژیم صهیونیستی اتفاق بیفتد. ولی ظلمی که کردند باید پاسخگو باشند و باید جبران کنند. پدرم بار‌ها گفته که راضی نیستم با فردی که جاسوس بوده و دستش به خون دانشمندان هسته‌ای ما آغشته بوده مبادله شوم؛ من بی گناه هستم.
نوع برخورد سوئدی‌ها با پدرم، از بدترین رفتار‌ها با یک بازداشتی و زندانی در طول تاریخ قضایی دنیاست
نهایت سمت پدر من منشی دادیاری بوده است. سفر آخر به سوئد، پانزدهمین سفر پدرم به کشورهای اروپایی بوده است. سوئد با آن هم ادعا، تا ۸ ماه به پدرم هیچ اجازه‌ای برای ارتباط با خانواده خود نداد در صورتی که قانونا ۴۸ ساعت است. اگر ماجرای دستگیری پدرم و عدم ملاقات و ارتباط با خانواده طی ۸ ماه در ایران اتفاق می‌افتاد در بوق و کرنا می‌کردند. سوئد به هیچ وجه صلاحیت بررسی پرونده پدرم را ندارد.
سوئد در یک قمار اشتباه آبروی خود را برد
دادگاه سوئد به ما اجازه نداد هیچ شاهدی حضوری یا آنلاین در دادگاه شهادت بدهد. دادگاه پدرم در سوئد فرمایشی بود. سوئدی‌ها و منافقین چندین بار من را تهدید کردند می‌گفتند که هیچ حق حمایتی از پدرت نداری و باید علیه او شهادت بدهی. منافقین، چون یک فرقه هستند هیچ ابایی از تهدید و علنی گفتن ترور ۱۷ هزار ایرانی ندارند، ولی تعجب من از دولت سوئد است.
دست همه فرماندهان و تصمیم‌گیران عملیات «وعده صادق» را می‌بوسم/چرا حکم جاسوس سوئدی اجرا نمی شود؟
هفته پیش پاسخ سختی به جنایات رژیم صهیونیستی دادیم. با کسی که به هیچ وجه زبان منطق را نمی فهمد و کار او فقط جنایت و کودک کشی و حمله به مناطق مسکونی است نمی توان با زبان منطق و دیپلماسی صحبت کرد؛ این کارفرما از طریف نیابت خود در پرونده پدرم ایفای نقش می کند. تا وقتی که با زبان زور با ما حرف می زنند باید مثل هفته پیش با زبان زور با آنها صحبت کنیم در غیر این صورت این زور ادامه دار است. عجیب است که فردی که برای آن ها جاسوسی کرده است و باعث به شهادت رساندن فرزندان عالم ما شده است و حکمش اشد مجازات است؛ محکومیتش اجرا نمی شود. در صورتی که پدر که من بعد از آن جاسوس دستگیر شده است، در حال گذراندن محکومیتش است. در اینجا سوئدی ها خیلی صریح به ما می گویند که مشخص است جرات و جسارتی که ما در برخورد با پدر تو داریم را شما ندارید. ما خیلی بابت این موضوع ناراحت هستیم، که اگر این فرد اعتراف به جاسوسی کرده است و به اشد مجازات محکوم شده است چرا پس از گذشت دو سال حکم اجرا نمی شود.
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟