حامیان پیوستن ایران به «سی‌اف‌تی» تروریستی ندانستن جنایت ترور شهید فخری‌زاده از سوی اعضای «اف‌ای‌تی‌اف» را چگونه توجیه می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۷۶۴۸۷
به گزارش خبرنگار قضایی خبرگزاری فارس، علی باقری کنی دبیرستاد حقوق بشرجمهوری اسلامی ایران در برنامه‌ای در رادیو ایران، درباره ابعاد ترور شهید فخری‌زاده، گفت: حادثهای که روز جمعه در اطراف تهران به وقوع پیوست، دربرگیرنده یک واقعیت و چند روایت است. واقعیت شهادت یک شهروند ایرانی است که هیچ‌کس در آن تردید نمی‌کند، اما اختلاف در روایت از این واقعه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دبیر ستاد حقوق بشر درباره علت عدم اذعان غربی‌ها به تروریستی بودن این جنایت، اظهار داشت: دلیل تفاوت نگاه غربی‌ها با ما در این مورد و سایر موارد این است که ما با معیارهای حقوقی این جنایت را شناسایی و لذا آن را اقدام تروریستی قلمداد میکنیم، ولی غربی‌ها با عینک سیاسی به این واقعیت نگریسته و لذا آن را در دایره تروریسم قرار نمی‌دهند.
باقری افزود: چون کارکرد حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی عراق و انصارالله یمن برخلاف منافع و سیاستهای غربی‌ها است، با وجودی که علم دارند که این جریانها حقیقیترین مدافعان حقوق ملت‌های منطقه هستند، آنها را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار میدهند و در مقابل چون منافقین با همه کشتارها و جنایتها تأمینکننده منافع نامشروع آنها هستند، از فهرست گروه‌های تروریستی خارج و حتی به آنها امکانات داده و تسهیلات مختلف در اختیار آنها قرار میدهند.
معاون رئیس قوه قضائیه با اشاره به سیطره قدرتهای غربی بر رسانههای اصلی دنیا، تصریح کرد: غربی‌ها همواره تلاش می‌کنند تا روایت تأمینکننده منافع خود را به ذهن افکار عمومی القا کنند.
دبیر ستاد حقوق بشر با اشاره به واکنش ضعیف یکی دو کشور اروپایی نسبت به جنایت ترور شهید فخری‌زاده اظهار داشت: بلژیک و آلمان که در این زمینه اعلام موضع کردند، بدون اشاره به تروریستی بودن این جنایت، از دو طرف خواستند که خویشتنداری نشان دهند و عملاً با این اقدام، به جای مقابله با تروریستهای جلاد، علیه قربانی تروریسم موضع‌گیری نمودند.
معاون رئیس قوه قضائیه با اشاره به بحثهای سیاسی و رسانهای چند سال گذشته درباره الزامات اف ای تی اف و فضاسازی برای تحمیل پیوستن ایران به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (سی اف تی)، گفت: حامیان داخلی پیوستن ایران به سی اف تی باید به این پرسش پاسخ دهند که چگونه عدم موضع‌گیری کشورهای غربی عضو اف ای تی اف درباره ترور شهید فخری‌زاده و مهمتر از آن عدم شناسایی این جنایت به عنوان یک اقدام تروریستی از سوی آنها را توجیه می‌کنند؟
باقری‌کنی با اشاره به اینکه کشورهای غربی عضو اف ای تی اف از جمله استرالیا، اتریش، کانادا، دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان، سوئیس، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، هلند، سوئد، نروژ، پرتقال، اسپانیا، انگلستان و آمریکا که چندی قبل در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل به قطعنامه نقض حقوق بشر در ایران رأی دادند، اکنون در برابر بدیهیترین مصداق نقض حقوق بشر سکوت اختیار می‌کنند، یادآور شد: تجربه ناشی از برخورد کاملاً سیاسی اعضای اف ای تی اف با جنایت ترور شهید فخری‌زاده باید حامیان داخلی پیوستن ایران به سی اف تی نسبت به عمق دشمنی این دولتها با ملت ایران آگاه کرده و آنها را متوجه پیچیدگیهای سیاسی و پیامدهای امنیتی الحاق به اینگونه کنوانسیونها نماید.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: حقوق بشر شهید ترور ایران پیوستن ایران ترور شهید فخری اف ای تی اف حقوق بشر سی اف تی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۷۶۴۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرجام گروه فرقان با پشیمانی و خسران
یکی از گروه‌های منحط که در ابتدای پیروزی انقلاب بر اساس خط اعتقادی منحرف خود و برداشت‌های اشتباه و ناصواب از اسلام و قرآن، ترور و به شهادت رساندن مقامات سیاسی و نظامی وفادار و دلسوز نظام را در دستور کار خود قرار داده بود؛ گروه فرقان بود.
یکی از مقامات نظامی و متعهد به نظام که توسط این گروه، ترور و به شهادت رسید؛ سپهبد شهید؛ محمد ولی قرنی بود.
محمدولی قرنی در سال ۱۲۹۲ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۰۹، وارد د دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۳۶، به اتهام توطئه برای سرنگونی پهلوی دوم دستگیر و به اخراج از ارتش و زندان محکوم گردید.
با پیروزی انقلاب اسلامی، قرنی اولین رئیس ستاد مشترک ارتش شد و در مقابله با آشوب‌های کردستان ایفای نقش کرد. وی در سوم اردیبهشت ۱۳۵۸، به دست چند تن از اعضای گروهک فرقان به‌شدت مجروح شد و به شهادت رسید.
اما روایت سرلشکر پاسدار محسن رضایی؛ رئیس وقت سازمان اطلاعات سپاه از اعتقادات این گروه و فعالیت‌های آنها و همچنین نحوه شناسایی، دستگیری و بازجویی و اعترافات آنان، روایتی جالب و در عین حال عبرت‌آموز است:
یکی دو ماه از انقلاب نگذشته بود. دولت موقت انسجام لازم را نداشت و نهاد‌های امنیتی هم در کشور شکل نگرفته بود. در کشور، احساسات و شور انقلابی جریان داشت و سلاح بسیار زیادی در دست مردم بود. ساختار اداری قبلی به‌کلی نابودشده و نهاد‌ها و سازمان‌های جدید هم در حال تأسیس بودند.
در چنین وضعیتی، گروه فرقان با رهبری یک طلبه جوان به نام اکبر گودرزی شکل گرفت. اعضای این گروه قصد داشتند که عده زیادی از روحانیون مبارز و سران نظام را ترور کنند.
آن موقع، مسئولان نظام محافظ و نگهبان نداشتند و هرکسی به‌راحتی می‌توانست آنها را ترور کند، چون خبری از پلیس و امنیت نبود. بعلاوه گروه فرقان یک گروه جوان و ناشناخته بود و برعکس گروه‌های دیگر مانند مجاهدین خلق یا حزب موتلفه اسلامی، تقریباً هیچ شناختی از آن وجود نداشت.
اعضای این گروه جوان‌هایی مذهبی، اما احساساتی بودند که با برداشت سطحی از قرآن و نهج‌البلاغه برای بیشتر مفاهیم دینی، مصادیق عینی ساخته و با یک برنامه حساب‌شده به دنبال ترور برخی از مسئولان و چهره‌های انقلابی بودند.
آنها کار بسیار خطرناکی را شروع کرده و عده‌ای از متدین‌ترین، انقلابی‌ترین و وفادارترین نیرو‌های انقلاب و امام را نشانه گرفته بودند.
در مرحله اول، امثال محمدولی قرنی، آیت‌الله مطهری، دکتر محمد مفتح، مهدی عراقی و پسرش محمد حسام را شهید و به جان خیلی‌های دیگر مانند آیت‌الله هاشمی رفسنجانی و آیت‌الله خامنه‌ای سوءقصد کردند که ناموفق بودند.
گروه فرقان عده زیادی از افراد را نشانه گرفته بود تا شهید کند. اگر فرصت می‌یافت، احتمالاً ده تا پانزده نفر دیگر از سران نظام را شهید می‌کرد. البته بخش عمده‌ای از این اطلاعات، بعد از دستگیری آنها به دست ما رسید.
در واقع، ما با جریان ناشناخته‌ای مواجه بودیم که با اتکای به آیات قرآن و شعار‌های اعتقادی و ظاهر اسلامی، نزدیک‌ترین افراد به حضرت امام را هدف قرار داده بود.
نفوذ در درون گروه
یک روز مرتضی الویری یک نفر را به من معرفی کرد که به‌نوعی با گروه فرقان ارتباط پیداکرده بود. من این فرد را به آقای رمضانی و دکتر محمدی معرفی کردم و او نفر اصلی برای نفوذ در تشکیلات فرقان شد.
آن فرد به ما خبر داد که یکی از نیرو‌های کادر فرقان در جست‌وجوی خانه‌ای برای اجاره است. ما از این فرصت استفاده کردیم و خانه دو طبقه‌ای در نزدیکی بیت حضرت امام اجاره کردیم. در طبقه اول آن، یکی از برادران پاسدار به نام آقای قایقران را با خانواده‌اش قرار دادیم تا از نزدیک مراقب اوضاع باشد و طبقه دوم را از طریق عامل نفوذی خود به کادر فرقان پیشنهاد دادیم.
خوشبختانه آن فرد آمد و در طبقه دوم مستقر شد. ما به کمک دوستانمان در اداره دوم ارتش، در همه جای آن خانه میکروفون کار گذاشته بودیم و گفت‌وگوی افراد و جلسه‌های گروه فرقان را شنود می‌کردیم. از خلال شنود‌ها اطلاعات خوبی به دست آوردیم. تیم تعقیب و مراقبت ما هم فعال شد و ما با تعقیب افرادی که به آن خانه تردد داشتند، اطلاعات خود را درباره فرقان تکمیل کردیم.
متأسفانه شهادت دکتر مفتح کار را برای ما سخت کرد. ما نمی‌دانستیم خانه‌های تیمی فرقان را که شناسایی کرده بودیم، بزنیم یا نه و اگر به این خانه‌ها حمله کنیم، آیا موفق خواهیم شد تا از ترور افراد دیگر به دست عوامل فرقان جلوگیری کنیم یا اینکه احتمال دارد اعضای فرقان هوشیار شوند و از دسترس ما خارج شوند؟ این تردید تا دی‌ماه سال ۵۸ که همه خانه‌های تیمی گروه فرقان را شناسایی و به آنها حمله کردیم، بین دوستان ما مطرح بود.
دستگیری و بازجویی اعضای گروه
بعد از شهادت شهید مفتح در آذر ۵۸ به نتیجه رسیدیم که به هر طریق ممکن، حمله به خانه‌های تیمی گروه فرقان را شروع کنیم. بر همین اساس، به یازده خانه تیمی حمله کردیم که در نتیجه آن، نزدیک به پنجاه نفر از اعضای فرقان دستگیر شدند.
آقای گودرزی (رئیس گروه) برخلاف تصور، در ۴۸ ساعت اول اعتراف کرد و اطلاعات زیادی در اختیار ما گذاشت. من از دوستان سؤال کردم: شما چطور این‌همه اطلاعات را از ایشان گرفتید؟ آیا او را کتک زدید؟ گفتند: نه ما حتی یک سیلی هم به او نزدیم.
دوستان ما فقط کار اطلاعاتی صرف نمی‌کردند، چون می‌دانستند که این گروه، اعتقادی است. ازیک‌طرف، با اعضای گروه فرقان مباحثه اعتقادی داشتیم و در وهله اول، بطلان عقایدشان را ثابت می‌کردیم. هنگامی‌که آنها از درون متزلزل می‌شدند، شروع به حرف زدن می‌کردند.
بنابراین، مهمترین ابزار ما، اثبات بطلان اعتقادات آنها بود که برایشان بسیار سخت بود و از اینکه می‌دیدند همه اعتقادات آنها پوچ بوده، عذاب می‌کشیدند.
حادثه فرقان یکی از عبرت‌های تاریخ انقلاب است. افرادی متدین، نمازخوان، نماز شب خوان و دائم روزه‌دار با شعار اسلام آمدند و بهترین آدم‌های متدین انقلاب را به شهادت رساندند. اما با کار فرهنگی که روی آنها شد، به‌شدت عوض شدند، تغییر کردند و فهمیدند که اشتباه بزرگی کرده‌اند، طوری که تا نزدیکی چوبه دار، دغدغه این را داشتند که آیا خدای متعال توبه آنها را پذیرفته یا نه؟
آنها حتی پدر و مادر و خواهران و برادران خود را توجیه کرده بودند که اشتباه کرده‌اند. به آنها گفته بودند که برای ما دعا کنید تا خدا توبه ما را بپذیرد.
اگر این حادثه، هرسال یک‌بار به جوانان ایران یادآوری شود و به‌عنوان یک پند جلوی چشمانشان باشد، گزاف نخواهد بود.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد