به نقل از «اکوفارس»

کم آبی یکی از دلایل سکته در افراد بالای ۴۰ سال

تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۷۶۸۴۲

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، سکته در طب قدیم به حمله ناگهانی همراه با از دست رفتن هوشیاری و حواس بیمار گفته می‌شد که معمولاً به مرگ می‌انجامید. در پزشکی امروزی منظور از واژهٔ سکته ممکن است به سکتهٔ مغزی یا قلبی اشاره داشته باشد. زمانی که خون به بخشی از مغز نرسد یا کم برسد و بافت مغز اکسیژن و مواد غذایی کافی دریافت نکند، سکته رخ می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این حالت، سلول‌های مغز ظرف چند دقیقه می‌میرند.

سکته وضعیتی اضطراری است که به درمان فوری نیاز دارد. اقدام زودهنگام آسیب مغزی و سایر مشکلات را کاهش می‌دهد.

سکته عوامل متعددی دارد که یکی از آن‌ها کم آبی بدن است. ننوشیدن آب به میزان کافی در تابستان ممکن است در سیاه رگ ایجاد لخته خون کرده و سبب سکته مغزی شود.

وقتی آب خیلی کم مصرف می‌شود، غلظت خون زیاد شده و اگر فرد زمینه لازم را داشته باشد، می‌تواند دچار سکته مغزی شود. کم آبی یکی از دلایل بروز سکته مغزی است و لازم است افراد در طول روز شش تا هفت لیوان آب مصرف کنند.

افراد ۴۰ سال به بالا خیلی‌کم تشنه می‌شوند و کم آب مصرف می‌کنند، در نتیجه خون دائماً غلیظ می‌شود. خون غلیظ هیچ وقت نمی‌تواند به عروق ظریف یعنی مویرگ‌ها غذا و اکسیژن برساند، از این رو شاهد سکته و انواع بیماری‌ها هستیم.

یک مطالعه جدید نشان داده است که در کسانی که سکته مغزی میکنند اگر در حین سکته بدن آن‌ها دچار کم آبی باشد خطر آن‌ها را به میزان چهار برابر بیشتر تهدید میکند. محققان علت این وضعیت را غلیظ بودن بیشتر خون در افرادی میدانند که در حین سکته دچار کم آبی بوده اند.

محققین با بررسی ۱۷۰ بیمار که به علت لخته خون دچار سکته مغزی شده بودند متوجه شدند که ۴۴ درصد آن‌ها در حین سکته دچار کم آبی بوده اند. آن‌ها سپس با استفاده از ام آر آی، آسیب وارد شده به بافت مغز بعد از سکته را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که آن دسته از بیمارانی که بدن آن‌ها در حین سکته مغزی کم آبی داشته است آسیب وارد شده به مغز بر اثر سکته بیش از آن‌هایی بوده که دچار کم آبی نبوده اند.

محققان میگویند حس تشنگی در افراد کهنسال کاهش میابد و در نتیجه بدن آن‌ها بیشتر دچار کم آبی میشود. آن‌ها پیشنهاد میکنند که در طول روز آنقدر باید آب مصرف شود که احساس تشنگی وجود نداشته باشد و از طرف دیگر برون ده ادراری در طول روز حفظ شود.

      

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: دچار کم آبی حین سکته سکته مغزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۷۶۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روش جدید تراشه‌ها در مغز؛ با فکر شما اشیا هدایت می‌شوند!

مرز‌های دنیای علمی-تخیلی و واقعیت در حال محو شدن است. شرکت‌های پیشرو در حال توسعه‌تراشه‌ها یا رابط‌های مغز-کامپیوتر (BCI) هستند، دستگاه‌هایی که سیگنال‌های الکتریکی مغز را به دستورات کنترل برای دستگاه‌های خارجی ترجمه می‌کنند. در این میان، شرکتی به نام «سینکِرون» با رویکردی نوآورانه و کسب حمایت‌های مالی کلان، خود را به عنوان پیشتاز این عرصه‌ی هیجان‌انگیز معرفی کرده است.

رویکردی نوین در جراحی کم‌تهاجمی برای کاشت تراشه‌های مغزی

به گزارش تجارت نیوز، جراحی کم‌تهاجمی یعنی با جراحی حداقل تهاجم و تخریب بافت‌های گوناگون بدن. سینکِرون، مستقر در بروکلین، با روشی کم‌تهاجمی برای کاشت تراشه یا رابط‌های مغزی، توجه‌ها را به خود جلب کرده است. برخلاف برخی رقبا که نیازمند جراحی‌های تهاجمی و سنگین با باز کردن جمجمه هستند، سینکِرون از روشی کم‌تهاجمی استفاده می‌کند. کاشت مغزی آن‌ها که «استنت‌رود» نامیده می‌شود، مجموعه‌ای تخصصی از الکترودهاست که درون یک رگ خونی نزدیک به قشر حرکتی مغز قرار می‌گیرد. این عمل از طریق جراحی روی رگ ژوگولار (رگ گردنی داخلی) انجام می‌شود و دسترسی به ناحیه مسئول کنترل حرکات عضلانی را امکان‌پذیر می‌کند.

مزیت‌های درخور توجه رویکرد سینکِرون

این رویکرد کم‌تهاجمی، مزیت درخور توجهی برای سینکِرون به شمار می‌رود. جراحی‌هایی که در آن‌ها جمجمه را باز می‌کنند، در حالی که به طور بالقوه کیفیت سیگنال بهتری ارائه می‌دهند، با ریسک بالاتری از عوارض جانبی همراه و نیازمند دوره بهبود طولانی‌تری هستند. در مقابل، استنت‌رودِ سینکِرون را می‌توان با یک عمل جراحی ساده‌تر کاشت، که این امر می‌تواند در درازمدت، فناوری تراشه‌ها یا رابط مغز-کامپیوتر را بسیار در دسترس‌تر و کاربر‌پسندتر سازد.

حمایت‌های مالی کلان

پیشرفت‌های سینکِرون مورد توجه قرار گرفته است. این شرکت از لیست سرمایه‌گذاران مشهوری برخوردار است، از جمله غول‌های فناوری مانند بیل گیتس و جف بزوس. این حمایت مالی، منابع کلیدی را برای تحقیقات بیشتر، توسعه، و به طور بالقوه تجاری‌سازی فناوری تراشه‌های مغزی یا رابط مغزی-کامپیوتری در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد.

تلاش‌های سینکِرون در سال ۲۰۲۱ با کسب تاییدیه اداره غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای انجام آزمایش‌های بالینی، بیش از پیش قوت گرفت. این چراغ سبز قانونی، یک نقطه عطف مهم محسوب می‌شود که نشان‌دهنده ایمنی و کارآیی بالقوه استنت‌رود است. آزمایش‌های بالینی شامل گروه منتخب از شرکت‌کنندگانی خواهد بود که قادر خواهند بود قابلیت‌های رابط مغز-کامپیوتر را در یک محیط کنترل‌شده آزمایش کنند.

با فکر شما اشیا تکان می‌خورند!

کاربرد‌های بالقوه فناوری سینکِرون بسیار گسترده و امیدوارکننده است. توانایی کنترل دستگاه‌ها با سیگنال‌های مغزی می‌تواند برای افراد دچار فلج یا سایر شرایط عصبی که محدودیت حرکتی ایجاد می‌کنند، یک تغییر اساسی باشد. تصور کنید فردی با سندرم محصوریت (locked-in syndrome) تنها با فکر کردن، می‌تواند ارتباط برقرار کند یا با کامپیوتر کار کند. استنت‌رود همچنین می‌تواند نحوه تعامل ما با فناوری به طور کلی را متحول کند. تصور کنید کنترل تجربیات واقعیت مجازی، دستگاه‌های هوشمند خانه، یا حتی اندام‌های مصنوعی را تنها با افکارتان. شما می‌توانید فکر کنید و کار‌ها انجام شود!

چالش‌های پیش روی تراشه‌های مغزی

با وجود اینکه فناوری تراشه‌ها یا رابط مغز-کامپیوتر، انقلابی در دنیای تکنولوژی به شمار می‌رود، اما چالش‌های مهمی نیز پیش روی آن قرار دارد. یکی از این چالش‌ها بهبود دقت و وسعت کنترل است. در حال حاضر، فناوری استنت‌رود می‌تواند کنترل‌های اولیه را روی دستگاه‌های لمسی مانند تبلت‌ها و تلفن‌های هوشمند فراهم کند. با این حال، برای تعامل دقیق‌تر با محیط و دستگاه‌های پیچیده‌تر، نیاز به ارتقای سیگنال‌های دریافتی و الگوریتم‌های پردازش آن‌ها وجود دارد.

مساله دیگری که باید در نظر گرفته شود هزینه این فناوری است. کاشت و نگهداری رابط‌های مغز-کامپیوتر فعلاً هزینه بالایی دارد. برای اینکه این فناوری به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرد باید راه‌حل‌های مقرون‌به‌صرفه‌تری ابداع شود.

مورد نهایی، بحث‌های مداوم درباره مسائل حقوقی و اخلاقی است. کاشت‌های مغزی تداخلی در بافت‌های حساس بدن ایجاد می‌کنند و در نتیجه، نیازمند قوانین و مقررات مشخص برای حفاظت از حقوق بیماران و اطمینان از رضایت کامل آن‌ها در فرایند کاشت و استفاده از رابط مغز-کامپیوتر است.

آینده‌ای کم‌تحرک!

با وجود این چالش‌ها، چشم‌انداز فناوری تراشه‌ها یا رابط‌های مغز-کامپیوتر بسیار امیدوارکننده است. سینکِرون با رویکرد کم‌تهاجمی خود، گام مهمی در جهت دسترس‌پذیرتر کردن این فناوری برداشته است. سرمایه‌گذاری‌های کلان و تاییدیه‌های قانونی نیز به پیشرفت و توسعه سریع‌تر آن کمک شایانی خواهد کرد.

علاوه بر کاربرد‌های پزشکی در زمینه کمک به افراد دچار معلولیت، رابط‌های مغز-کامپیوتر می‌توانند کاربرد‌های دیگری نیز داشته باشند. برای مثال، می‌توان از آن‌ها در حوزه سرگرمی و بازی‌های رایانه‌ای استفاده کرد و تجربیات فراگیرتری برای کاربران رقم زد. همچنین این فناوری می‌تواند در حوزه آموزش و یادگیری انقلابی به پا کند و با برقراری ارتباط مستقیم با مغز، فرایند یادگیری را به‌مراتب موثرتر سازد.

در مجموع، رابط‌های مغز-کامپیوتر در حال باز کردن دریچه‌ای به آینده‌ای هستند که در آن، مرز میان انسان و ماشین بیش از پیش کمرنگ می‌شود. با پیشرفت‌های آتی در این زمینه، می‌توان انتظار داشت کنترل و برقراری ارتباط با دنیای اطراف، با استفاده از قدرت ذهن، به امری عادی و بدیهی تبدیل شود.

البته نباید فراموش کرد که این فناوری، همانند هر تکنولوژی دیگری، نیازمند نظارت دقیق و تدوین قوانین و مقررات شفاف است تا بتوان از سوءاستفاده‌های احتمالی و پیامد‌های منفی آن جلوگیری کرد. با در نظر گرفتن این مسائل، رابط‌های مغز-کامپیوتر می‌توانند آینده‌ای روشن و سرشار از نوآوری برای بشریت رقم بزنند.