به نقل از «قدس آنلاین»

پنج ضربه متوالی به رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد

تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۹۱۱۲۴

مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب پنج قطعنامه بر حق مردم فلسطین و حاکمیت سوریه بر بلندی‌های جولان اشغالی تاکید کرد.

قدس آنلاین: هفتاد و پنجمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد، شامگاه چهارشنبه چهار قطعنامه درباره فلسطین و یک قطعنامه در نفی سلطه رژیم صهیونیستی بر بلندی‌های اشغالی جولان سوریه تصویب کرد.

در قطعنامه "کمیته اعمال حقوق مسلم مردم فلسطین" عمیقا ابراز تاسف شده که با گذشت ۵۳ سال از آغاز اشغال اسرائیل و بیش از ۷۳ سال از تصویب قطعنامه ۱۸ در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷،  پیشرفت ملموسی برای دستیابی به یک راه حل صلح آمیز به دست نیامده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این قطعنامه از اجرایی نشدن مفاد قطعنامه ۱۸ که بر نیاز فوری به تلاش برای معکوس کردن روندهای منفی در زمین و بازگرداندن افق سیاسی برای پیشبرد و تسریع مذاکرات معنادار با هدف دستیابی به صلح که به معنای پایان کامل اشغال اسرائیل از آنچه که از سال ۱۹۶۷ آغاز شده است، ابراز تاسف شده است.

در این قطعنامه از اجرایی نشدن قطعنامه وضعیت نهایی هم ابراز تاسف شده است که به زعم آن، منجر به یک راه حل صلح‌آمیز، عادلانه، پایدار و جامع برای مساله فلسطین می‌شود.

قطعنامه ۷۵/L.۳۵ با تاکید دوباره بر اینکه سازمان ملل متحد "مسئولیت دائمی" در قبال مساله فلسطین دارد تا زمانی که این مساله در تمام جنبه‌های آن مطابق با قوانین بین‌المللی به طرز رضایت بخشی حل و فصل شود، همه دولت‌ها و سازمان‌ها را دعوت می‌کند تا همکاری و پشتیبانی خود را از کمیته در انجام وظایف خود گسترش دهند.

همچنین خواستار پشتیبانی و کمک به مردم فلسطین در تحقق هرچه زودتر تعیین سرنوشت خود از جمله ایجاد دولت مستقل فلسطین شده است.

از نکات دیگر این قطعنامه، درخواست از کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد است تا هزینه‌های اقتصادی را که اشغال رژیم صهیونیستی بر مناطق فلسطینی ایجاد کرده است، به مجمع عمومی گزارش دهد.

این قطعنامه از کمیته خواسته است تا تلاش خود را برای پایان دادن به اشغالگری اسرائیل که از ۱۹۶۷ شروع شده است، به کار گیرد و با دولت‌ها، نهادهای سازمان ملل، سازمان‌های بین دولتی و مردم نهاد با هدف افزایش آگاهی بین‌المللی و بسیج تلاش‌های دیپلماتیک برای شروع مذاکرات معتبر با هدف دستیابی بدون تاخیر به یک راه حل عادلانه، پایدار، جامع و صلح آمیز در همه جنبه‌های مساله فلسطین، همکاری کند.

قطعنامه دوم با عنوان "بخش حقوق فلسطینیان در دبیرخانه سازمان ملل" هم به تصویب مجمع عمومی رسید.

در این قطعنامه از دبیرکل سازمان ملل متحد می‌خواهد منابع لازم را به بخش حقوق فلسطینیان دبیرخانه ادامه دهد و اطمینان حاصل کند که برنامه خود را به طور مفصل در قطعنامه‌های قبلی مربوط، با مشورت با کمیته و تحت هدایت آن، به طور موثر انجام می‌دهد.

این قطعنامه از بخش حقوق فلسطینیان دبیرخانه سازمان ملل خواسته است تا در روز ۲۹ نوامبر به عنوان روز همبستگی جهانی با مردم فلسطین، نمایشگاه سالانه حقوق فلسطینیان یا یک رویداد فرهنگی دیگر برگزار کند و کشورهای عضو را تشویق می‌کند به پشتیبانی هرچه بیشتر این رویداد برای بزرگداشت همبستگی بپردازند.

سومین قطعنامه تصویب شده، " حل مسالمت آمیز مساله فلسطین" نام داشت که در آن بار دیگر بر مسئولیت دائمی سازمان ملل متحد در قبال مساله فلسطین تا زمانی که در همه جنبه‌های آن مطابق با قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های مربوطه حل و فصل شود، تاکید شده است.

این قطعنامه دستیابی به حل و فصل عادلانه، پایدار و جامع مساله فلسطین را برای حل هسته اصلی درگیری اعراب و اسرائیل و صلح و ثبات جامع و پایدار در خاورمیانه ضروری دانست و بر اصل تساوی حقوق و تعیین سرنوشت مردم به عنوان اهداف و اصولی منشور ملل متحد تاکید شد.

همچنین در این قطعنامه بر اصل ناپذیرفتنی بودن تصرف سرزمین با زور و همچنین ضرورت احترام و حفظ یکپارچگی سرزمینی و وحدت سرزمین فلسطین اشغالی از جمله قدس شرقی تاکید شده است.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد در این قطعنامه، شهرک‌سازی صهیونیستی و سایر اقدامات‌ یکجانبه را با هدف تغییر ترکیب جمعیتی، شخصیت و وضعیت قدس و به طور کلی سرزمین اشغالی فلسطین از جمله ساخت دیوار غیرقانونی دانسته و خواستار توقف فوری آن شده است.

این قطعنامه با تاکید بر ضرورت پایان دادن به اشغالگری رژیم صهیونیستی که از سال ۱۹۶۷ میلادی آغاز شده است، بر حق همه کشورهای منطقه برای زندگی صلح آمیز در مرزهای امن و شناخته شده بین‌المللی اصرار ورزید.

در این قطعنامه خواستار توقف فوری مصادره زمین و تخریب خانه‌های فلسطینیان، پاسخگویی و آزادی زندانیان و پایان دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه تاکید شده است.

"برنامه اطلاع رسانی ویژه در مورد مساله فلسطین در دپارتمان ارتباطات جهانی دبیرخانه" عنوان چهارمین قطعنامه‌ای است که در مجمع عمومی هفتاد و پنجم سازمان ملل تصویب شد.

این قطعنامه خواستار آن است تا با همکاری و هماهنگی کامل با کمیته اعمال حقوق مسلم مردم فلسطین:

الف) انتشار اطلاعات مربوط به کلیه فعالیت‌های سازمان ملل متحد در رابطه با مساله فلسطین و تلاش‌های صلح از جمله گزارش‌های انجام شده توسط نهادهای مربوطه سازمان ملل و همچنین تلاش‌های دبیرکل و فرستاده ویژه وی با هدف صلح.

ب) برای ادامه انتشار، به روزرسانی و مدرنیزه کردن مطالب سمعی و بصری و آنلاین در مورد جنبه‌های مختلف مساله فلسطین در همه زمینه‌ها از جمله مطالب مربوط به تحولات اخیر  به ویژه تلاش برای دستیابی به حل و فصل مسالمت‌آمیز مساله فلسطین

ج) گسترش مجموعه مطالب سمعی و بصری درباره مساله فلسطین، ادامه تولید و حفظ چنین مطالبی و به روزرسانی آن، به صورت دوره ای ، نمایشگاه عمومی در مورد مساله فلسطین در ساختمان‌های مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک و همچنین ژنو و وین.

اقدام کنند.

"قطعنامه جولان سوریه" دیگر قطعنامه‌ای که برخلاف فشار صهیونیست‌ها و آمریکا به تصویب رسید، تاکید بر حاکمیت سوریه بر بلندی‌های اشغالی جولان بود.

در این قطعنامه با توجه به ناپذیرفتنی بودن الحاق سرزمین با زور بر اساس منشور ملل متحد، تداوم اشغالگری رژیم صهیونیستی بر بلندی جولان سوریه که از ۱۹۶۷ تاکنون ادامه دارد، نقض قطعنامه شورای امنیت دانسته شده است.

این قطعنامه همچنین هرگونه فعالیت ساخت وساز این رژیم در بلندی جولان را غیرقانونی می‌داند و می‌افزاید اسرائیل در اجرای قعطنامه ۴۹۷ (۱۹۸۱) کوتاهی ورزیده است.

این قطعنامه اعمال قوانین و صلاحیت اسرائیل بر این منطقه را باطل و نامعتبر دانسته و بر لغو آن مطابق قطعنامه ۴۹۷ شورای امنیت تاکید کرده است.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد بار دیگر تعیین می‌کند که اشغال مداوم جولان سوریه و الحاق آن به طور واقعی مانعی در راه دستیابی به صلح عادلانه، جامع و پایدار در منطقه است و از اسرائیل می‌خواهد تا مذاکرات با سوریه و لبنان را از سر بگیرد و به تعهداتی که در مذاکرات قبلی داده است، احترام بگذارد.

این قطعنامه بار دیگر خواستار خروج اسرائیل از تمام جولان اشغالی سوریه به خط ۴ ژوئن ۱۹۶۷ در اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت شده است و از دبیرکل سازمان ملل متحد هم خواسته است تا در هفتاد و ششمین مجمع عمومی، در مورد اجرای قطعنامه حاضر گزارش دهد.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سازمان ملل مجمع عمومی سازمان ملل اسرائیل قطعنامه سازمان ملل در محکومیت اسرائیل جولان اشغالی فلسطین مجمع عمومی سازمان ملل متحد حقوق فلسطینیان رژیم صهیونیستی مساله فلسطین مردم فلسطین جولان سوریه بین المللی بر بلندی صلح آمیز حل و فصل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۹۱۱۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش‌های «شانگهای» برای برقراری صلح در غزه

سازمان همکاری شانگهای از جمله نهادهای دارای ماهیت و کارکرد سیاسی، امنیتی و اقتصادی محسوب می‌شود که ظرفیت‌های بسیاری برای برقراری صلح و امنیت و موازنه‌سازی در برابر نفوذ آمریکا در منطقه دارد. مسئله فلسطین یکی از عرصه‌های مهمی است که سازمان شانگهای می‌تواند با بهره‌مندی از ظرفیت دیپلماتیک و سیاسی اعضای فرامنطقه‌ای همچون روسیه و چین و اعضای منطقه‌ای مانند ایران به رفع تنش‌ها و برقراری صلح اقدام کند. این سازمان می‌تواند با ایجاد توازن در برابر حامیان اسرائیل به رهبری آمریکا و برقراری سدی در برابر اقدامات رژیم صهیونیستی عمل کند. باوجود ظرفیت‌های این سازمان در تحقق صلح منطقه‌ای، اما واقعیات عرصه بین‌المللی سمت و سوی دیگری را برای آن رقم می‌زند. به نظر می‌رسد اعضای سازمان شانگهای درصددند با محوریت راهبردها و اهداف ملی پیش بروند. 

درواقع، درهم تنیدگی روابط رژیم صهیونیستی و آمریکا با برخی دولت‌های عضو سازمان شانگهای همچون چین و هند مانع از آن است که گامی به سوی آتش‌بس و برقراری صلح در غزه برداشت. چنان‌که با روی کار آمدن نتانیاهو سطح مبادلات و همکاری‌های اقتصادی میان چین و اسرائیل افزایش یافته و براساس آمارها، چین میزان ۹/۱۲ میلیارد دلار در زیرساخت‌های این رژیم سرمایه‌گذاری کرده است تا جایی که اکنون به عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری رژیم اسرائیل در آسیا محسوب می‌شود. همچنین فروش گسترده تسلیحات دفاعی به هند عملاً آن را به عمده‌ترین بازار صادرات مصنوعات دفاعی و نظامی رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است. در کنار این‌ها، می‌توان به سایر طرح‌ها و پروژه‌های مشترک میان هند و اسرائیل همچون طرح کریدوری عرب‌مد اشاره کرد که بیانگر درهم‌تنیدگی روابط و وابستگی متقابل هند و رژیم صهیونیستی است و کار سازمان شانگهای برای اتخاذ تدابیری ضد اقدامات بی‌ثبات‌ساز اسرائیل را دشوار می‌کند.

افزون بر این، تفاوت و ناهمگونی میان رویکردها و اهداف منطقه‌ای اعضای بانفوذ سازمان شانگهای با یکدیگر موجب می‌شود همصدایی و اجماع همه‌جانبه اعضا برای ورود به مسئله فلسطین و اولویت قرار دادن صلح غزه مدنظر نباشد. 

از سوی دیگر، نبود ابزارهای بازدارندگی و الزام‌آور برای عملیاتی ساختن تصمیمات سازمان شانگهای عامل دیگری است که آن را در پیگیری اهداف صلح‌جویانه و حل و فصل تخاصمات ناتوان می‌کند. اما روسیه به عنوان دیگر بازوی قدرتمند سازمان شانگهای، در موضع‌گیری درباره مسئله فلسطین دچار نوسان بوده است. باوجود اینکه اقلیت یهودی روس‌تبار در اسرائیل تا مدت‌های طولانی به تنظیم‌گری روابط میان روسیه و رژیم صهیونیستی می‌پرداخته‌اند اما تحولات میدانی در نبرد اوکراین و سپس وقوع جنگ غزه شرایط را به‌گونه دیگری پیش برد. روسیه در مواجهه با اقدامات آمریکا در جبهه غربی و حمایت آن از اوکراین و نیز همسویی آمریکایی‌ها با اقدامات و سیاست‌های اسرائیل تلاش کرده با حمایت از فلسطین به مشروعیت بخشی خود در خاورمیانه و جهان عرب بپردازد. از سوی دیگر روسیه درصدد است از جنگ غزه به عنوان محملی برای کاهش فشارهای نبرد اوکراین و درگیر ساختن آمریکا در خاورمیانه بهره ببرد. بنابراین به نظر می‌رسد روسیه تلاش می‌کند اهداف و منافع ملی خود را از طریق راهبرد محافظه‌کاری و همسویی با اسرائیل و اعراب حامی آن به موازات حمایت از گروه‌های فلسطینی به عنوان جبهه ضدغربی پیش ببرد و همین رویکرد را در سازمان شانگهای عملیاتی سازد. در جمع‌بندی می‌توان گفت گرچه هر یک از اعضای پرنفوذ سازمان شانگهای به تنهایی دارای ظرفیت‌ها و توانمندی‌های گسترده دیپلماتیک و سیاسی و نیز اهرم‌های اقتصادی برای ملزم‌سازی اسرائیل به ایجاد صلح گسترده در فلسطین هستند، اما زمانی که در قالب سازمان شانگهای گردهم می‌آیند بر اساس محاسبه سود و زیان فردی عمل می‌کنند و همین تعارضات و مغایرت‌های موجود میان اهداف تأسیسی سازمان شانگهای با اهداف فردی اعضا موجب تضعیف کارکرد این سازمان در تحقق صلح و ثبات می‌شود.