به نقل از «ایسنا»

ناگفته های از زندگی پرویز پورحسینی به روایت رضا بابک

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۹۹۳۷۷

پرویز پورحسینی همانطور که به عنوان هنرمندی توانمند و سختکوش، الگویی برای علاقه‌مندان بازیگری است، به واسطه زندگی شخصی‌اش برای عموم مردم بویژه نسل جوان می‌تواند الهام‌بخش باشد.

به گزارش ایسنا، سرک کشیدن به زندگی شخصی چهره‌های مشهور، امر شایسته‌ای نیست ولی گاه مرور خاطرات زندگی این افراد ، درس‌هایی بزرگ برای مخاطبان دارد و از این جنبه می‌تواند راهگشا باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پرویز پورحسینی هم بی‌تردید به همان نسلی تعلق دارد که امروزه می‌دانیم بزودی جایگزینی نخواهند داشت. نسلی که در آن تعهد و اخلاق، حرف اول را می‌زد و هنر برایش مقدس بود ولی آنچه سبب می‌شود از این هنرمند به طریقی دیگر هم یاد کنیم، مسئولیت‌پذیری او در زندگی شخصی‌اش هم هست و شاید این موضوع در این روزهای دشوار که همه بیش از پیش نیازمند تقویت روحیه خود هستیم، کمک‌کننده باشد.

برای درس گرفتن از زندگی شخصی پرویز پورحسینی از رضا بابک کمک می‌گیریم؛ هنرمندی که سابقه دوستی‌اش با پورحسینی به سال‌های دور برمی‌گردد؛ به دوره طلایی دانشکده هنرهای زیبا.

و رضا بابک با مهربانی همیشگی‌اش ما را به همان سال‌های پر تپش می‌برد.

«پرویز از ما کمی بزرگ‌تر بود ولی همزمان دانشجو بودیم چون او با تاخیر به دانشکده آمد. من او را از قبل می‌شناختم. اول با برادر کوچکترش خسرو دوست شدم و بعد با پرویز. او پیش از ورود به دانشکده، تجربه‌های حرفه‌ای متعددی در بازیگری داشت و با کارگردان‌های سرشناسی مانند حمید سمندریان و آربی اونسیان همکاری می‌کرد. ما او را روی صحنه دیده بودیم. به دانشکده آمده بود تا تحصیلات آکادمیک هم داشته باشد. واقعیت این است که پرویز زندگی پر فراز و نشیبی داشت. او از ابتدای نوجوانی، زمانی که بسیار کم سن و سال بود، به دلیل درگذشت پدرش، در جایگاه مرد خانواده قرار گرفت و در کنار مادرش به امور خانه می‌رسید و برای تامین مخارج زندگی کار می‌کرد. او دو خواهر داشت و یک برادر کوچکتر به نام «خسرو» که حالا در اتریش زندگی می کند و یکی از خواهرانش نیز ساکن فرانسه است.

زندگی او این گونه بود که صبح‌ها در صحافی دایی‌اش کار می‌کرد، عصرها به مدرسه شبانه می‌رفت و دوره دبیرستان را می‌گذارند. بعد از آن هم در کلاس‌های آموزشی حمید سمندریان شرکت می‌کرد و شب‌ها هم که روی صحنه می‌رفت و به عنوان بازیگر، کار می‌کرد. او در همان سن و سال کم، مسئولیت خواهر و برادران خود را به عهده گرفته بود. اما پرویز با وجود همه مشغله‌های خود، جست و جو گر بود. شاید شما ندانید که پرویز واسطه آشنایی ما با کانون پرورش فکری شد. او بود که به ما خبر داد قرار است در کانون گروه تئاتری به سرپرستی دان لافون هنرمند آمریکایی، برای کودکان تشکیل شود. اول به پرویز پیشنهاد شده بود ولی از آنجا که فرصت نمی‌کرد، واسطه آشنایی ما یعنی من، مرضیه برومند، بهرام شاه محمدلو، سوسن فرخ‌نیا و علیرضا هدایی با تشکیلات کانون شد. حالا در این گپ و گفت مجال آن نیست تا درباره اتفاقات درخشانی که در کانون پرورش فکری افتاد و تجربه‌های گرانبهایی که ما به دست آوردیم، صحبت کنیم ولی منظور این است که پرویز هم جستجوگر بود و دغدغه جدی داشت و هم خیرخواه دوستان خود بود.»

به گفته رضا بابک، روزگار در سال‌های بعد هم سختی‌های دیگری نصیب او کرد: «همسرش زنده یاد «ناهید» در سال ۱۳۷۵ پس از سختی‌های بسیار از بیماری فوت شد. او بازیگر کارگاه نمایش بود و یک فرزند داشتند به نام پورنگ. بگذریم، او یگانه بود در انبوه آدمک‌ها... یادهای زیبایش زنده باد!»

از آنجاکه پورحسینی در برنامه ای تلویزیونی از این بخش از زندگی‌اش سخن گفته است، فکر کردیم حالا هم از ما دلگیر نمی‌شود اگر این خاطرات را در گفت و گو با دوست دیرینه‌اش، مرور کنیم.

اما متعهد بودن پرویز پورحسینی تنها به دوره جوانی محدود نمی‌شد. او که از آغاز نوجوانی به خانواده خود متعهد شده بود، تا واپسین دم زندگی‌اش از این مسئولیت‌پذیری، چیزی کم نگذاشت. او در دوران کرونا هم از تعهد دیگر خود سخن گفته بود؛ مراقبت از مادر کهن‌سالش که بیش از ۹۰ سال سن داشت و پورحسینی می گفت بسیار آسیب‌پذیر است و تلاش می‌کرد با خانه نشینی و پایبندی به همه اصول بهداشتی، مادر خود را از شر کرونا دور نگاه دارد.

حالا یادآوری این خاطرات در روزهای دشواری که می‌گذارنیم، می‌تواند ما را یاری دهد تا با قدرت و امید بیشتری، این دوران را سپری کنیم و این هم یکی دیگر از درس‌های بزرگی است که انسان‌های بزرگ، بی آنکه بدانند به دیگران می‌دهند. یادگاری‌های پرویز پورحسینی فقط بازی‌های خیره کننده یا محبت‌های بی‌دریغی که نثار اطرافیان خود می‌کرد، نیستند. او با گذراندن آزمون‌های خطیر زندگی، یادمان‌های ارزشمند دیگری برای همه ما بر جای گذاشته است.  

پرویز پورحسینی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون سحرگاه روز جمعه ۷ آذر ماه به دلیل ابتلا به کرونا  در سن ۷۹ سالگی در بیمارستان درگذشت.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: پرویز پورحسینی پرویز پورحسینی درگذشت رضا بابک پرویز پورحسینی زندگی شخصی رضا بابک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۹۹۳۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خطرات ناگفته درباره دستمال توالت

به گزارش پارس نیوز به نقل از اقتصادنیوز :  دستمال توالت جزء ضروریات بهداشتی محسوب می شود اما در حقیقت در بسیاری از کشور ها از این دستمال ها استفاده نمی کنند.

بسیار مهم است که اول از همه روی برچسب محصولات را مطالعه کنید و بعد آن را خریداری کنید. درست است که دستمال توالت یک محصول بهداشتی است اما مواد موجود در آن مخصوصاً اگر معطر باشد، باعث ایجاد حساسیت به پوست می‌‌ شود. فرمالدهید یکی از آن موادی است که حساسیت زیادی را ایجاد می‌‌ کند و وجود آن در هر محصولی باعث حساسیت آن نقطه خواهد شد.

 

 دستمال توالت های معطر بوی خوبی می دهند و می توانید آن ها را در حمام و توالت استفاده کنید اما گول این عطرهای خوشبو را نخورید، زیرا باعث ایجاد آلرژی می شوند. بعضی از آن ها بوی گل می دهند و شما را وسوسه می کنند اما همه این ها مصنوعی هستند و سطح سالم قلیایی اندام های خصوصی شما را به هم می‌ زنند و باعث ایجاد عفونت مخمری می شوند.

 

معمولاً دستمال توالت ها از موادی تشکیل شده اند که خودشان عامل به هم زدن سطح هورمونی در بدن مخصوصاً استروژن هستند که هورمون ضروری برای باروری و عملکرد مناسب و درست رحم است. این دستمال توالت ها سطح استروژن را پایین می آورند و در روند تولید مثل مشکل ایجاد می کنند. پس بهتر است که خانم ها تا حد ممکن از آن ها استفاده نکنند.

شاید استفاده از دستمال توالت باعث ایجاد حس تمیزی در شما شود و یک راه موثر برای آن محسوب شود اما استفاده از آن عامل ایجاد حساسیت خواهد بود و حتی خطر پراکنده شدن جرم و آلودگی ها را افزایش می دهد و باعث انتقال آن ها به دست و ناخن می شود و در نتیجه عملکرد تمیزی آن هم خیلی خوب نخواهد بود.