راغفر: بودجه نفتیِ ۱۴۰۰ غیرواقعی و متوهمانه است / دولت روحانی دست دولت بعدی را در گل میگذارد / لایجه بودجه عاری از اصلاحات
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۳۲۷۲۱
استاد تمام اقتصاد گفت: کاهش خدمات عمومی، کاهش بودجه آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و افزایش نرخ حاملهای انرژی و زمین گیر شدن تولید ره آوردهای بودجه ۱۴۰۰ است و سال آینده شاهد فشارهای مختلفی بر دهکهای ضعیف و کمبرخوردار جامعه خواهیم بود.
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، بودجه غیر واقعی و متوهمانه بسته شده است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سال آینده همچنان با کسری بودجه رو به رو میشویم؟ آیا تورم یا افزایش تورم در سال آینده هم در انتظار ماست؟
با توجه به کسری شدید بودجه در سال ۹۹ و تبعات و پیامدهایی که از این محل بر اقتصاد و معیشت مردم وارد شد انتظار میرفت که دولت از نتیجه بودجه ریزیهای غیر کاربردی و غیر عملیاتی خود درس گرفته باشد و اصلاحات جزیی در بودجه لحاظ کرده باشد. بررسی اعداد و ارقام بودجه نشان میدهد که دولت نه تنها از وضعیت اسفبار اقتصاد کشور درس عبرت نگرفته بلکه با افزایش نزدیک به ۵۰ درصدی سطح عمومی بودجه اعتقادی به اصلاح بودجه ندارد. افزایش تورم برای سال آینده با بودجه تدوین شده دولت بسیار جدی و به مراتب بیشتر از رقمی است که در سال جاری با آن مواجه بودیم.
بیشتر بخوانید: هدف دولت از افزایش درآمد ۲۶۰ درصدی نفت در بودجه ۱۴۰۰ / بودجهی نوبخت گرفتاری اقتصاد سیاهبخت! نتیجه کسری بودجه را به صورت عینی برای سال آینده توضیح دهید که در انتظار کدام محدودیتها باید باشیم؟
یکی از موضوعاتی که دولت در لایحه بودجه ۱۴۰۰ لحاظ کرده افزایش فروش نفت و فروش اوراق سلف نفتی است. این موضوع برای ما به تجربه ثابت شده، سالهایی که دولتها مبادرت به افزایش قیمت ارز یا حاملهای انرژی برای تامین کسری بودجه کردند، اتفاقا کسری بودجه در آن سالها به شدت افزایش یافت. قطعا دلیل این موضوع را درعملکرد خود دولت میتوان جست و جو کرد، چرا که سیاستها و برنامه ریزیها یا بهتر است عنوان شود بی برنامگیهای دولت اصلیترین دلیل تشدید کسری بودجه است. یکی از چالشهایی که ضمن کسری بودجه برای اقتصاد و جامعه ایجاد میشود کاهش خدمات عمومی است. با توجه به اینکه دولت خود بزرگترین متقاضی در اقتصاد کشور به شمار میرود، سیاستهای غلط دولت که منجر به افزایش قیمتها و گرانی بیشتر میشود دولت را برای تامین کالاهای مورد نیاز مجبور به پرداخت مبالغ بیشتری میکند. این مساله را از این زاویه میتوانیم به بودجه ۱۴۰۰ ربط بدهیم که اگر دولت قصد ارائه همین خدماتی که امسال در بودجه دیده بود و ارائه داد را برای سال ۱۴۰۰ داشته باشد حداقل بین ۶۰ تا ۷۰ درصد به هزینههای دولت افزوده میشود. با توجه به اینکه دولت پول کافی برای پاسخگویی به خدمات عمومی جامعه را ندارد برای فرار به جلو سعی میکند تا با ترفندهایی بخش قابل توجهی از خدمات عمومی را حذف کند. خدماتی مثل بودجهی آموزش و پررش و یا خدمات درمانی که باید به صورت عمومی و رایگان به مردم داده شود، بنابراین سال آینده از این جهت هم شاهد فشارهای مختلفی بر دهکهای ضعیف و کم برخوردار جامعه خواهیم بود، سالی پر از تورم و فشارهای مختلف معیشتی تا درمانی و آموزشی.
یکی از ایرادت اساسی به دولت در لایحه بودجه ۱۴۰۰ عدم اصلاحات در موضوع مهمی، چون مالیات ستانی است دراین باره چه نظری دارید واین موضوع چه پیامدهایی برای اقتصاد و جامعه به دنبال دارد؟
یکی از مسائل مهمی که انتظار میرفت با توجه به حجم مشکلاتی که در اقتصاد و در سطح جامعه تاب آوری معیشتی و اجتماعی مردم را کاهش داده و حتی امنیت اجتماعی را هم تهدید میکند، در بودجه ۱۴۰۰ حل شده باشد مساله مالیات و کاهش فاصله اجتماعی است که متاسفانه دولت باز هم به این موضوع مهم که درهمهی کشورهای دنیا با دقت و ظرافت انجام میشود دهن کجی و بی اعتنایی کرده است. با اینکه دولت به دلیل واقعی نبودن بودجهای که متکی به درآمدهای نفتی است مجبور به حذف بخشی از بودجه آموزشی و پزشکی میشود، اما حاضر به اصلاح نظام مالیاتی برای پر کردن نیازهای بخشهای آموزشی و درمانی از محل مالیات نشده است. سالهاست دراین موضوع بین کارشناسان و اقتصادیها و دولتیها بحث و نظر رد و بدل میشود که دولت با شیوههای درست مالیاتی و تعریف پایههای مالیاتی که در سراسر دنیا اجرا میشود میتواند بخش قابل توجهی از منابع خود را از این طریق تامین کند و برای جبران کسری بودجه در جیب مردمی که در معیشت و نان شب خود مانده اند، دست نکند. وقتی دولت اعتنایی به اصلاح ساختارهای مالیاتی نداشته مشخص است که بار فشار تامین بودجه دولت باز هم روی دوش مردم خالی میشود. قطعاً با بودجهای که دولت برای سال ۱۴۰۰ نوشته نمیتوان غیر از این انتظار داشت که مردم تاوان ندانم کاریها و بی اعتنایی یا سستی و تنبلی دولت را در مساله اخذ مالیات خواهند پرداخت.
بیشتر بخوانید: کشور منفعتی از برنامهی صرفا نوشتهشدهی اصلاح ساختار بودجه نبرد! / سازمان برنامهی بیبرنامه و ادامهی مشکلات اقتصادی به نظر شما دولت برای تامین بودجه خود در سال آینده به چه روشی متوسل میشود؟
با توجه به اینکه نرخ حاملهای انرژی در ایران نسبت به سایر کشورهای جهان و حتی کشورهای همسایه و منطقه بسیار ارزانتر است، دولتی با کسری بودجه با بهانه و توجیه خوبی مثل ارزان بودن نرخ حاملهای انرژی حتما یک بار دیگر این موضوع را دستاویزی برای برداشت از جیب مردم قرار میدهد، با اینکه این موضوع از سوی دولتیها اکنون رد میشود، اما شک نداشته باشید روش مکرری که دولتها همیشه تکرار کرده اند باز هم تکرار میشود و دولت بعدی وادار به انجام چنین کاری میشود، وقتی بودجهای غیر عملیاتی و ناکارآمد روی دستش مانده است. بر این موضوع تاکید میکنم که دولت آقای روحانی با برنامه ریزیها و سیاست گذاریهای غلط اقتصادی هشت سال مدیریت خود و بودجه بندیهای پر از چالش و ایراد، دولت بعدی را مجبور به این موضوع خواهد کرد. در واقع بودجهای که دولت آقای روحانی برای اداره کشور نوشته دولت آتی را مجبور به استقراض از بانک مرکزی میکند، ضمن اینکه دولت بعدی هم مجبور است خدمات کمتری به مردم عرضه کند تا این دوره سپری شود.
با توجه به لایحه ی بودجه وضعیت تولید را در سال ۱۴۰۰ چگونه ارزیابی میکنید؟
متاسفانه با عملکرد غلط دولت در هفت سال گذشته اقتصاد و مردم تحت آسیبهای جدی قرار گرفته اند، با لایحه بودجه ۱۴۰۰ کسریهای بزرگی که در اقتصاد وجود دارد بزرگتر شده که همین کسری بزرگ زمینههای خلق تورمی بزرگ را در اقتصاد ایجاد میکند، ضمن اینکه ما در سال آینده همچنان باید تبعات افزایش نرخ ارز را روی تولید بپردازیم. افزایش نرخ ارز که به زمین گیر شدن تولید منتهی شد رکود را عمیقتر کرد، لذا عملا وقت زیادی برای انرژی و حیات دادن به تولید نداریم و متاسفانه دست دولت بعدی و دولت بعد از آن هم با این همه اشکالات متعدد اقتصادی بسته میماند. هر مسالهای که روی تولید تاثیر بگذارد به صورت قطع به یقین روی زندگی و معیشت طبقات پایین جامعه هم به شدت اثر خواهد گذاشت.
آیا امیدواری به فروش روزانه ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت دلخوشی معقولی است؟
دولت در طول سال جاری بارها و بارها با افتخار از اداره کشور بدون تکیه به درآمدهای نفتی گفت، اما در تدوین لایحه بودجه ۱۴۰۰ دیدیم که آنچه دولت گفت عملا شعاری بیش نبود. جدایی از نفت شعار زیبایی است که لقلقه دهان سیاستمداران شده است بدون اینکه برنامه مدون و مشخصی برای انجام آن داشته باشند. به هر حال درآمدهای مورد نیاز کشور که باید از طریق مالیات اخذ شود سالها از طریق درامدهای نفتی تامین شده و اینک که درآمدهای نفتی با محدودیت مواجه شده و دولت از طریق درآمدهای نفتی نمیتواند بودجه خود را محقق کند با شعار عبور از نفت و درآمدهای نفتی جدایی از نفت را عنوان میکند تا از محلهای دیگر بودجه خود را تامین کند. مشخص نیست دولت بر چه اساسی در لایحه بودجه ۱۴۰۰ نزدیک به ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت را لحاظ کرده است در حالی که آمریکا با توسل به روش ایران هراسی در منطقه و تحریم گسترده نفت ایران و ونزوئلا خود را جایگزین ما و ونزوئلا کرده است. یعنی آمریکاییها جای ما را در تامین نفت کشورهای دیگر گرفته اند، بنابراین آنها به سادگی این فرصت را به ما نمیدهند که ما به سهولت یک بار دیگر به بازارهای فروش نفت دسترسی پیدا کنیم. از این جهت نفتی که در بودجه لحاظ شده و درآمدهای نفتی مورد نظر دولت یک توهم بیش نیست لذا ظرفیتهای درآمدزایی نفت در بودجه قطعا محقق نمیشود، بنابراین بخش زیادی ازدرآمدهایی که دولت برای بودجه سال آینده نوشته رویا پردازی است و دولت در انجام آن موفق نخواهد بود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: راغفر بودجه 1400 اصلاح ساختار بودجه تحریم نفتی آموزش و پرورش خدمات رفاهی عدالت اجتماعی کسری بودجه تورم و گرانی پرونده دخل و خرج لایحه بودجه ۱۴۰۰ درآمد های نفتی حامل های انرژی خدمات عمومی کسری بودجه دولت بعدی سال آینده برای سال بودجه ای ی بودجه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۳۲۷۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاصله بین محمود احمدی نژاد و محصولی به روایت عباس زاده مشکینی /کسی در پرونده سوآپ نفتی اردبیل بازداشت نشد
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روایت ها از دوران استانداری محمود احمدی نژاد در اردبیل و ردپای محصولی در سوآپ نفتی در همان دوره، بارها و بارها تکرار شده است.
محمود عباسزاده مشکینی، نماینده فعلی مشکین شهر در مجلس که طی روزهای اخیر مهمان «کافه خبر» خبرگزاری خبرآنلاین بود، روایت خود از این ماجرا را دارد. . او که در دوران استانداری احمدی نژاد در اردبیل، مدیر کل امور شهری و روستایی استانداری اردبیل بوده است می گوید؛«ما نفت را از آذربایجان به ارزانی میخریدیم و بعد به گرانی میفروختیم که در اینجا پولی نصیب استان میشد، به این صورت که آن زمان به اندازه بودجه عمرانی دولت از محل سوآپ پول به قلک عمرانی استان تزریق شد. لذا از دولت مرکزی پول نمیگرفتیم و یک خلاقیتی بود.»
او حضور محصولی در یکی از کارگزاری هایی که مسئول این سوآپ نفتی بودند را رد نمی کند و تاکید دارد؛«خیلیها بودند که نفت و گازوئیل را میگرفتند و میبردند میفروختند و حاشیه سودی هم داشتند. محصولی هم مسئول یکی از این کارگزاری ها بود.»
بخش هایی از گفتگو با محمود عباسزاده مشکینی، نماینده مشکین شهر در مجلس یازدهم را بخوانید؛ (مشروح این گفتگو طی روزهای آینده منتشر خواهد شد.)
****
*آقای عباسزاده! روایت های زیادی از رابطه احمدی نژاد و محصولی در دوران حضورشان در ارومیه و اردبیل شنیده می شود، خصوصا در ماجرای سوآپ نفتی. روایت شما از این رابطه و پرونده چیست؟
در مورد محصولی قضیه به این ترتیب است که او در دورهای تحت عنوان فردی از بخش خصوصی به اردبیل آمد، آن زمان احمدینژاد استاندار اردبیل بود و این دو ارتباطی داشتند، بعد از آن هم در دولت احمدینژاد وزیر شد و همکاری افزایش پیدا کرد.
فاصله بین احمدی نژاد و محصولی بیشتر خواهد شدبا توجه به اینکه بنده هر دو نفر را میشناختم از ابتدا متوجه تفاوتهای فکری این دو نفر میشدم کما اینکه در شکلگیری جبهه پایداری که بنده فکر میکنم پایهگذار این جریان محصولی بود، این تفاوت خودش را نشان داد و معلوم بود که تفکر احمدینژاد این نیست و هر چه جلوتر آمدیم این تفاوتها آشکارتر و روشنتر شد.
بنده دو جریان احمدینژاد و محصولی را به عنوان دو جریانی که زاویه آنها کم شود، پیشبینی نمیکنم و حتی اعتقاد دارم این زاویه بیشتر و بیشتر هم خواهد شد. اگر محصولی و احمدینژاد را به عنوان دو فرد در نظر بگیریم فاصله آنها بیشتر خواهد شد اگر به عنوان دو جریان هم در نظر بگیریم، باز هم فاصله آنها بیشتر خواهد شد چراکه تفاوتهای فکری ساختاری دارند.
سوآپ نفتی خلاقیت خوبی بود زیرا...*شما در جریان مسائل مرتبط با قضیه سوآپ نفتی هم هستید؟
از نزدیک خیر اما از دور بله. جریان به این ترتیب بود که در آن زمان میان آذربایجان و ارمنستان اختلاف بود و ارمنستان میان آذربایجان و نخجوان که مربوط به خاک آذربایجان است، فاصله انداخته بود و آذربایجان نمیتوانست به این استان سوخت برساند، از طرفی استانهای ایران سهمیه نفت و گازوئیلی ندارند، آن زمان خلاقیت خوبی صورت گرفت و از داخل کشور چیزی به بیرون نرفت.
آن زمان میان ایران و جمهوری آذربایجان قراردادی بود که طبق آن نفت و گازوئیل را باکو از طریق پارسآباد وارد ایران میکرد، کامیونهای آذری عرض استان اردبیل و آذربایجان شرقی را میپیموندند، به سمت جلفا میرفتند و مجدداً وارد خاک نخجوان میشدند، قرار بود حق راهی به ایران پرداخت کنند اما از دولت وقت ایران مجوز قانونی گرفتند و با ابتکاری گفتند که وقتی دولت مرکزی به اردبیل نفت و گازوئیل میدهد به جای اینکه این موارد را به پالایشگاه اردبیل بفرستد، سهم ما را از تبریز پرداخت کند و ما در داخل استان نفت و گازوئیل وارداتی باکو را استفاده میکنیم و کامیونها هم دیگر عرض استان اردبیل را نمیروند، بلکه ما همین نفت و گازوئیل وارد شده را مصرف میکنیم و از سهم اردبیل و میزان سوخت مصرفی نخجوان را از تبریز میدهیم.
نفت را از آذربایجان به ارزانی میخریدیم و بعد به گرانی میفروختیمما نفت را از آذربایجان به ارزانی میخریدیم و بعد به گرانی میفروختیم که در اینجا پولی نصیب استان میشد، به این صورت که آن زمان به اندازه بودجه عمرانی دولت از محل سوآپ پول به قلک عمرانی استان تزریق شد. لذا از دولت مرکزی پول نمیگرفتیم و یک خلاقیتی بود.
البته این کار را به کارگزار میدادند که انجام دهد به این ترتیب که به او میگفتند سهم ما را بگیر و فلان جا بفروش، لذا این کار با مجوز و قانونی صورت گرفت و هم به نفع استان بود. دولت که تغییر کرد و اصلاحطلبان روی کار آمدند، پرونده تشکیل دادند شکایت کردند وکیل گرفتند و نهایتاً نتوانستند آنچه میخواهند را اثبات کنند.
هیچ کسی در جریان پرونده سوآپ نفتی بازداشت نشد*اما آقای اقبال عباسی، شهردار وقت گفته که چند نفر در جریان این پرونده بازداشت شدند...
خیر، هیچکس بازداشت نشد، اقبال عباسی شهردار اردبیل زمان استانداری احمدینژاد بود که بعد اصلاحطلب شد. خیر قضیه به این ترتیب نبود، پرونده تشکیل شد، به تهران آمد و تا دیوان عالی کشور و آن اتهاماتی که اصلاحطلبان به اینها زده بودند، رأی برائت گرفتند که اگر این رأی صادر نمیشد اینها نمیتوانستند وزیر و و کیل شوند...(با خنده)
*همه پولهای ناشی از سوآپ...
من شخصاً در جریان روند آن پرونده قضایی بودم که نهایتاً رأی برائت صادر شد.
محصولی، مسئول یکی از کارگزاری هایی بود که نفت و گاز را می فروخت و حاشیه سودی داشت*بنابراین منظور شما این است که از این سوآپ نفتی هیچ پولی عاید محصولی و احمدینژاد نشد؟
آن زمان سازمان همیاریهای احمدینژاد بود که این سازمان هیئت امناء داشت و درآمد آن با سیاستگذاری هیئت امناء هزینه میشد، لذا بحث شخصی نبود. البته آن زمان فقط یک کارگزار نبود بلکه کارگزاران فراوانی بودند که با سازمان همیاریهای شهرداری قرارداد میبستند و این کار را انجام میدادند، لذا کارگزار سود میکرد.
*محصولی هم یکی مسئول یکی از آن کارگزاری ها بود...
بله محصولی هم به عنوان کارگزار طرف قرارداد بود، البته خیلیها بودند که نفت و گازوئیل را میگرفتند و میبردند میفروختند و حاشیه سودی هم استفاده میکرد. در حال حاضر هم شرایط به همین ترتیب است به عنوان مثال فردی که نفت ایران را به عراق میبرد، سود میکند. در این مورد خیلی حرفها گفته شد.
۲۷۲۱۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898751