تاثیر استرس مادر بر تسریع پیری بیولوژیکی کودک
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۳۶۳۲۴
ایسنا/خراسان رضوی محققان دریافتند که استرس مادر ممکن است منجر به تولد زودرس شود و پیری بیولوژیکی کودک را تسریع کند.
به نقل از نیوز مدیکال، تحقیقات درباره روند پیری برخی عواملی را شناسایی کرده که ممکن است باعث تسریع پیر شدن افراد و بهطور بالقوه منجر به بیماریهای مرتبط با پیری مانند اختلال متابولیک و بیماریهای قلبی عروقی در زندگی (بسیار زودتر از حد انتظار) شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تحقیق جدید دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس (UCLA) نشان میدهد که استرس مادر قبل از تولد نوزاد میتواند منجر به تسریع پیری بیولوژیکی کودک شود. محققان شواهدی یافتند که استرس مادر بر طول تلومرهای (قطعات کوچک DNA در انتهای کروموزومها که مانند کلاه محافظ عمل میکنند) کودک تاثیر منفی میگذارد. تلومرهای کوتاه شده با خطر بیشتر ابتلا به سرطان، بیماریهای قلبی و عروقی و سایر بیماریها و مرگ زودرس در ارتباط هستند.
جودیت کارول، محقق اصلی تحقیق در UCLA اظهار کرد: نتایج تحقیقات نشان دادهاند که طول تلومر در نوزادانی که مادران آنان در سهماهه اول یا سوم بارداری استرس زیادی را تجربه میکنند، کوتاهتر است. بررسی اخیر، استرس مادر پیش از بارداری را ردیابی کرده و در سهماهه دوم و سوم آن را پیگیری میکند. محققان یک دوره مهم را در سهماهه سوم و نه زودتر شناسایی کردهاند که کودک در معرض خطر بیشتری برای تلومرهای کوتاهتر قرار میگیرد.
محققان در این تحقیق ۱۱۱ مادر و فرزند آنان را قبل از بارداری تا اوایل کودکی بررسی کردند. محققان نمونههای سلولی کودک را برای استخراج دیانای (DNA) ازجمله تلومرها تهیه کردند.
کارول گفت: " قادر به مقایسه طول تلومر در دوران کودکی با سنجش استرس در دوران بارداری بودیم و این مورد به ما امکان داد تا میزان استرس را در هر یک از این زمانها بر روی طول تلومر کودک تعیین کنیم. "
کارول عنوان کرد: فرضیههایی ارائه شده، نشان میدهد، استرس میتواند باعث التهاب و فعالیت متابولیکی شود که هر دو در آسیبرساندن به DNA نقش زیادی دارند. تلومرها در برابر صدمه آسیبپذیر هستند و اگر قبل از تقسیم سلولی اصلاح نشوند با آسیب کوتاه میشوند. طی رشد رحم، میدانیم که تکثیر سریع سلولی وجود دارد و ما شک داریم که در این مدت آسیبپذیری در برابر صدمه افزایشیافته است.
استرس زیاد مادر و تولد زودرس
گروه محققان UCLA در دومین بررسی دریافتند، زنانی که ماهها یا سالها قبل از بارداری استرس زیادی داشتند زمان بارداری آنان کوتاهتر بود.
کریستین دانکل اسچتر (Christine Dunkel Schetter)، استاد برجسته روانشناسی و محقق ارشد تحقیق گفت: "هرروز در رحم برای رشد و نمو جنین مهم است. نوزادان نارس بیشتر در معرض خطر عوارض جانبی در هنگام تولد و بعدازآن، مانند ناتوانی در رشد و مشکلات سلامتی جسمی هستند. "
دانکل اسچتر، مسئول فرایندهای استرس در آزمایشگاههای بارداری، این بررسی را انجام داد و خاطرنشان کرد که میزان زایمان زودرس در ایالاتمتحده نسبت به دیگر کشورها بهطور غیرمعمول بالاست.
وی گفت: "جلوگیری از زایمان زودرس با پیامدهای نامطلوب آن برای مادران و کودکان در سراسر جهان و ایالاتمتحده از مهمترین اولویتهاست. "
این نتایج در مجله Annals of Behavioral Medicine بر اساس مصاحبههای گسترده در خانه با ۳۶۰ مادر از مناطق بسیار کمدرآمد و نژادهای متنوع که بیشتر آنان در نزدیکی یا پایینتر از سطح فقر زندگی میکردند، منتشرشده است. مصاحبهکنندگان، علاوه بر جمعآوری اطلاعات درباره میزان استرس عمومی این زنان، اطلاعاتی در مورد انواع استرس محیطی ازجمله نگرانیهای مالی، از دست دادن شغل، کمبود غذا، چالشهای والدین، خشونت بین فردی و تبعیض به دست آوردند.
محققان دریافتند زنانی که در معرض کمترین یا بیشترین میزان استرس قرارگرفتهاند، کوتاهترین زمان بارداری و زنانی که قبل از بارداری استرس محیطی متوسطی داشتند، بیشترین زمان بارداری را تجربه کردند.
نیکول ماهرر، محقق اصلی تحقیق گفت: "زنان در معرض عوامل استرسزای محیط، ممکن است راهبردهای مقابلهای ایجاد کنند که قبل و در دوران بارداری بهخوبی به آنان کمک میکند اما قرار گرفتن در معرض استرس شدیدتر، در زنانی که بهطورمعمول میتوانند با این موضوع کنار میآیند نیز چالشبرانگیز است. "
ماهرر گفت: مقدار متعادل استرس بهخصوص اگر مادر راهبردیهای مقابلهای موثر داشته باشد، ممکن است به آمادهسازی جنین در حال رشد برای محیط آینده کمک کند.
دانکل اسچتر افزود: "آنچه تاکنون نمیدانستیم این است که سلامت روانی اجتماعی مادر قبل از بارداری در نتایج تولد اهمیت دارد و ممکن است موثرتر از سلامت دوران بارداری باشد. برای مثال، مادری که عملکرد ایمنی بدن وی به دلیل استرس نامنظم شده است، ممکن است هنگام بارداری در معرض خطر باشد. استرس زیاد برای والدین کمدرآمد و فرزندانشان خطرناک است.
دانشمندان میگویند: تحقیقات آنان تنها تلنگری برای تاثیر میزان سلامت پیش از بارداری مادران و محیط بر جنین است که بر روی عوامل بیولوژیکی موثر بر سلامت کودکان نیز تاثیر دارد.
کارول گفت: "نتیجه مهم این است که سلامتی مادران قبل از تولد و پیش از بارداری برای سلامتی نوزاد بسیار مهم است. "
وی ادامه داد: اگر ما بهعنوان یک جامعه بتوانیم برای کمک به زنان باردار منابع موردنیاز را ایجاد کنیم و محیطی امن و حمایتی را قبل و در زمان بارداری در اختیار آنها قرار دهیم، ممکن است تاثیر بسزایی در سلامتی فرزندان آنان داشته باشد.
یافتههای این بررسی در مجله Psychoneuroendocrinology منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی استرس قبل از بارداری زمان بارداری استرس مادر بیماری ها کوتاه تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۳۶۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه سنی میتوان یک فرد را «پیر» دانست؟
آفتابنیوز :
تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ دادههای بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانیمدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.
شرکتکنندگان در این تحقیق بین سالهای ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسلهای مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، به ۸ پرسش طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله پاسخ میدادند.
یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف میکنید؟»
متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع میشود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.
مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی مینویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبههای سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب میشدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمیشوند.»
همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونهای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسنتر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش میداد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر میگرفتند.
فاکتورهای دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر میگذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس میکردند» مسنتر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع میشود.
البته این مطالعه دارای محدودیتهایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکتکنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگهای غیر اروپایی، «پیری» به گونهای متفاوت دیده و توصیف شود.
در عصر حاضر، انسانها طولانیتر از همیشه زندگی میکنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایجتر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال میکنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.
نتیجه این مطالعه در مجله Psychology and Aging منتشر شده است.
منبع: یورونیوز