اگر تلویزیون از تهیه‌کننده‌ها حمایت می‌کرد و اتحادیه تهیه‌کنندگان سینما منسجم بود شاهد بازیگر محور شدن تولیدات نبودیم
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۱۷۳۲۷
جلیل شعبانی معتقد است دلیل اصلی بازیگر محور بودن تولیدات سینمایی و تلویزیونی عدم حمایت تلویزیون از تهیه‌کننده‌ها و عدم انسجام اتحادیه تهیه‌کنندگان سینما است و معتقد است برای جلوگیری از این وضعیت باید به سمت داشتن کمپانی پیش برویم.
جلیل شعبانی تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: وضعیت تولید فیلم و سریال در سینما و تلویزیون ایران متأسفانه به جای سیستم قائم به فرد است و به همین دلیل فردی که یک پروژه را آغاز میکند اگر قرار باشد بازیگرش پس از فصل اول در فصل‌های بعدی هم با او همکاری کند ممکن است بازیگر چنین کاری نکند و همه برنامه‌ریزی‌ها به هم بریزد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شعبانی خاطرنشان کرد: راه حل جلوگیری از این وضعیت این است که ما به سمت سیستماتیک شدن پیش برویم و کمپانی داشته باشیم؛ کمپانی‌ها می‌توانند پروژه‌های تولید را دست بگیرند و با بازیگران و دیگر افراد قراردادهای طولانی مدت ببندند و با این افراد در پروژه‌های طولانی مدت همکاری کنند. چنین سیستمی تا حدی در موسیقی ما رخ داده و خواننده‌ها ما به نوعی با کمپانی‌ها قراردادهای طولانی مدت می‌بندند و به عنوان مثال 10 سال حقوق و رایت آثارشان به این کمپانی‌ها تعلق می‌گیرد.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «قسم» در ادامه اظهار داشت: تا زمانی که تهیه‌کنندگی قائم به فرد است و سیستمی وجود ندارد، سینما و تلویزیون ما بازیگر محور خواهد بود، نکته دیگر این است که تلویزیون باید پشت تهیه‌کننده‌اش بایستد و اگر یک بازیگر پس از همکاری با یک پروژه به واسطه نیاز تیم تولید در فصل‌های بعدی درخواست‌های غیرمنطقی داشت می‌شود توسط صداوسیما و دیگر تهیه‌کننده‌ها تحریم شده تا دیگر چنین رفتارهایی تکرار نشود.
او افزود: تا زمانی که منافع شخصی مطرح است و همه اصول و قواعد به نفع بازیگران است ما نمی‌توانیم امیدوار به بهتر شدن وضعیت باشیم. در سینما هم ما تنها نامی از اتحادیه تهیه‌کننده‌ها داریم اما آنچه که شاهد هستیم چیز دیگری است، تهیه‌کننده‌ها به هیچ‌وجه در کنار هم نیستند و شرایط به شکلی است که یک بازیگر می‌تواند هر درخواستی داشته باشد و باقی افراد فقط به حرف او گوش دهند. متأسفانه در شبکه نمایش خانگی هم پلتفرم‌ها در پروژه‌های مختلف در یک رقابت قرار گرفته‌اند که هر کدام سعی دارند با دستمزد بیشتر بازیگران مطرح بیشتری را به پروژه‌های خود ببرند.
این تهیه‌کننده در ادامه گفت: در یک پروژه سینمایی یک تهیه‌کننده یک بار به من اعتراض کرد که چرا به فلان بازیگر چنین مبلغی پرداخت کرده‌ام، همان تهیه‌کننده در پروژه بعدی‌اش از همان بازیگر با دستمزد بالاتری قرارداد بست. این شرایط قطعاً به نفع بازیگران است و بازیگر محور شدن پروژه‌های تولید در این شرایط طبیعی است. اتحادیه تهیه‌کنندگان باید منسجم‌تر باشد و تلویزیون باید از تهیه‌کننده‌هایش حمایت کند و ما در نهایت باید به سمت داشتن کمپانی پیش برویم.
شعبانی در پایان اظهار داشت: من مخالف استفاده از سوپراستارها نیستم، قطعاً بازیگرانی که سال‌ها تلاش کرده‌اند و به جایگاهی ویژه رسیده‌اند حق دارند دستمزدهای بیشتری تقاضا کنند اما مشکل از جایی شروع می‌شود که بازیگران تازه‌کار به واسطه موفقیت یک اثر حتی در برخی مواقع از بازیگرانی که سال‌ها زحمت کشیده‌اند دستمزد بیشتری تقاضا می‌کنند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: بازیگری جلیل شعبانی بازیگری در سینما و تلویزیون تهیه کننده ها اتحادیه تهیه بازیگر محور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۱۷۳۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازیگر سریال «رحیل»: هنوز هم می‌شود سریالهای تاریخی جذاب ساخت
شاهو رستمی بازیگر سریال «رحیل» عنوان کرد: نقش (کمال) در سریال «رحیل» مکمل یک آدم عاشق در حال فکر و تفکر است که دلشوره دارد.
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ سریال های تاریخی همیشه پر از جذابیت ها و اوج و فرودهای دراماتیک و تقابل خیر و شر هستند. در سریال «رحیل» این تقابل در قالب دو گروه ایادی رضاخان در برابر صحاف و پسرش(اصلان) و همکارانش شکل می‌گیرد.
«شاهو رستمی» در نقش (کمال) دوست باوفای (اصلان)، حضوری شیرین و موثر در درام دارد و با توجه به تسلط «رستمی» به کار کمدی، رگه هایی از طنز را در بازیش ارائه می کند. «شاهو رستمی» در دهه هشتاد کارش را از سنندج و گروه تئاتری ژین آغاز کرد و در ادامه با حضور در تهران توانست نقش های متفاوتی را با بزرگانی نظیر «ناصر حسینی مهر» و «علی اکبر علیزاد» در نمایش هایی چون: «در انتظار گودو»، «مرزداران»، «ریچارد سوم اجرایی نمی شود»، «کمیته نان»، «بوف کور» و... تجربه کند.
«رستمی» در قاب تصویر هم در آثاری مثل: «زالاوا»، «مستوران»، «بچه مهندس» و... حضور داشته است. این بازیگر در دوران کاریش کاندیدا و برنده جوایزی از جشنواره هایی نظیر: «جشنواره تئاتر رادی» و غیره بوده است. خبرگزاری برنا با «شاهو رستمی» درباره حضورش در سریال «رحیل» و ایفای نقش (کمال) گفت وگویی داشته است که در ادامه میخوانید.
*در کارنامه کاریتان تنوع نقش در ژانرهای مختلف سینمایی، تلویزیونی و تئاتری دیده می شود. چقدر به متفاوت بودن نقش هایتان اعتقاد دارید؟
هیچ وقت در هیچ گونه تئاتری و یا سایر ژانرها در سینما و تلویزیون خودم را محدود نکرده ام. بازی در هر ژانری به ارتقای سطح کیفی کار بازیگر کمک میکند. کارم را از دهه هشتاد در سنندج در سمت های مختلف تئاتری از نوشتن، دستیاری و بازیگری شروع کردم و از همان دوران با خودم عهد کردم که کارهای تکراری نداشته باشم. بعد از آمدنم به تهران و آشنایی و همکاری با «میلاد نیک آبادی» و در ادامه «ناصر حسینی مهر» تجربیات بسیار خوب و ارزنده ای به دست آوردم.
*آیا برای ایفای نقشها به دنبال مابه ازای واقعی هم می‌روید؟
بله، همیشه برای نقش هایی که بازی میکنم دنبال مابه ازای بیرونی هستم تا نقشی قابل باور و تاثیرگذار داشته باشم. به طور مثال برای بازی در نمایش «کمیته نان» مدتها به بازار میوه میرفتم و به منش و رفتار کارگران آنجا توجه میکردم با برای بازی در نقش قصاب نمایش «بوف کور» چند ماهی به کشتارگاه های جنوب تهران رفت و آمد داشتم و رفتار قصابان را زیر نظر می گرفتم.
*در تلویزیون نقش های مختلفی ایفا کرده اید. حضورتان در سریال های تلویزیونی برایتان چه تفاوت هایی دارد؟
خوشبختانه نقشهای متفاوتی به من در تلویزیون پیشنهاد می شود. تلویزیون تنها تفریح مردم و امکانشان برای فیلم و سریال تماشا کردن است. پلتفرم ها هنوز جایگاهی در بسیار از روستاها ندارد. در برخی از این شهرها سالن سینمایی هم وجود ندارد. معتقدم رسانه تلویزیون برای سرگرمی است و باید برای مردم شهرستانها این کارها را انجام داد. در کل خوشحالم که در تلویزیون می توانم قدرت انتخاب کردن نقش ها را داشته باشم.
*سریال «رحیل» یک اثر تاریخی است که مورد توجه مردم قرار گرفته است. خودتان چقدر به استقبال مخاطبان از این سریال امیدوار بودید؟
مهم ترین عامل موفقیت یک فیلم و یا یک سریال، فیلم نامه خوب آن است. طراحی داستانی «رامین عباسی زاده»، دقیق بود و «فرهاد نقدعلی» نویسنده اثر هم به خوبی متنی دراماتیک را خلق کرد. یک متن دراماتیک که پر از اوج و فرود است. من از دوران تئاتر «نقدعلی» را می شناختم به همین دلیل مدتها درباره نقش و کلیت کار با ایشان بحث و گفت وگو داشتم. کارگردان، تهیه کننده و تیم بازیگری خوب و حرفه ای از دیگر عوامل موفقیت سریال «رحیل» است. «مسعود آب‌پرور» ژانر تلویزیون را به درستی می‌شناسد و از همه مهمتر حضور یک تهیه‌کننده با عقبه طولانی در تلویزیون به نام «رامین عباسی‌زاده» در سریال «رحیل» بود که موجب شد از نظر تولید، شرایط خوبی بر صحنه و پشت صحنه حاکم باشد و به سمتی برویم که یکی از سریالهای قابل توجه سالهای اخیر خلق گردد.
*نقش (کمال) در سریال «رحیل» علیرغم جدی بودن فضای سریال با توجه به بازی شما، شیرینی و گرمی خاصی به فضای سریال داده است...
در طول تمرینات خیلی از ویژگی ها به نقش اضافه شد. قرار بود (کمال) رفیق صمیمی شخصیت اصلی یعنی (اصلان) باشد و رفتارهای شیرینی هم داشته باشد. در برخی از صحنه ها تلاش کردم با توجه به شناختی که از طنز دارم این شیرینی و بذله گویی (کمال) را پر رنگ تر کنم. خوشبختانه کارگردان های اثر از این پیشنهادات من استفاده کردند و البته چون سریال در ماه صفر پخش شد در حین پخش برخی از این صحنه ها کم شد. به هر حال (کمال) شد مکمل یک آدم عاشق در حال فکر و تفکر که دلشوره دارد.
*فکر می‌کنید تلویزیون چقه اندازه به سریال‌هایی از ژانرهای گوناگون نیازمنر است؟
سریال تاریخی در کنار سریالهای کمدی و ملودرام و جنایی، از جمله ژانرهای هستند که هیچ گاه تکراری نمی‌شوند و اگر مطابق با استانداردهای روز عمل کنیم همواره می توانیم مخاطب داشته باشیم ولی آنچه حین کار در سریال «رحیل» متوجه شدم این بود که چقدر کار گروهی و تیم‌ورک در موفقیت یک سریال می‌تواند اهمیت داشته باشد. تعامل «رامین عباسی‌زاده» تهیه‌کننده سریال با زیرمجموعه بسیار هوشمندانه و در عین حال در خدمت افزایش کیفیت کار بود، او حتی ریزترین پیشنهادات را مورد توجه قرار می‌داد تا شاید حاصل کار بهتر گردد. به نظرم این کیفیت فقط ثمره تجربه است. خودم چون تجربه کار تئاتر را دارم میدانم که فراز و نشیب های یک اجرای تئاتر چیست و چگونه باید از آفات قابل پیش بینی دوری کرد. در سریال «رحیل» حضور تهیه‌کننده باتجربه خیلی کمک کرد که گرفتار حواشی سریال های تلویزیونی نشویم و در خدمت متن، کاری قابل قبول انجام دهیم.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
مدیر مدرسه خاطی عزل شد