جایزه تهران بزرگترین جایزه تک داستان است
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۹۴۳۷۸
خبرگزاری آریا - شهر: جایزه تهران انگیزه ای است برای اینکه داستانهایی درباره تهران نوشته شود و محتوا درباره پایتخت بیشتر شود.
محمد طلوعی، دبیر چهارمین جشنواره داستان «جایزه تهران» با بیان این مطلب به «شهر» گفت: جایزه تهران در سال 1393 با این ایده بنیان گذاشته شد که درباره تهران داستان نوشته شود. تنها تفاوت تهران با دیگر شهرهای بزرگ دنیا که همسن آن هستند این است که درباره تهران داستان کم وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طلوعی از ویژگی های مهم این جایزه را رقابت داستان نویسان حرفه ای با داستان نویسان مبتدی عنوان کرد و گفت: این جایزه تنها جایزه داستان نویسی است که نویسندگان می توانند بدون آنکه کتاب منتشر شده داشته باشند در آن شرکت کنند.
دبیر چهارمین جشنواره داستان «جایزه تهران» گفت: جایزه تهران بزرگترین جایزه تک داستان کشور است که هر دو سال یکبار برگزار می شود و امسال 1137 داستان به دبیرخانه ارسال شد. از شروط این جشنواره نیز این بود که این داستان ها قبلا جایی منتشر نشده باشند و حداکثر پنج هزار کلمه باشند. برای همین خیلی از نویسندگان یکسال وقت می گذارند و برای جایزه تهران داستان می نویسند.
به گفته طلوعی از بین این 1137 داستان تعداد 45 داستان به مرحله نهایی راه یافت که از آن بین 12 داستان برگزیده شد و قرار است کل داستانهای چهار دوره در کتابی منتشر شود.
جایزه تهران در سالهای 1393، 1395 ،1397 و 1399 برگزار شده است. امسال این جایزه با همکاری مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران، مجله ناداستان، مجله سان و موسسه همشهری برگزار شده است.
شرکت کنندگان برای چهارمین جایزه داستان تهران تا آخر تابستان فرصت داشتند که داستانهای خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند.
چهارمین جایزه داستان تهران با یادی از اصغر عبداللهی، فیلمنامه نویس و داستان نویس ایرانی برگزار می شود.
جایزه نفر اول تا سوم به ترتیب، 15، 10 و 5 میلیون تومان جایزه نقدی است و سه جایزه 2 میلیون تومانی هم به سه داستان منتخب هیات داوران اهدا می‌شود. همچنین 10 داستان انتخاب شده از سوی هیات داوران، در کتاب داستان تهران منتشر خواهد شد.
خبرنگار: فریبا رحمانی
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: جایزه تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۹۴۳۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان شغل ۵۰۰ ساله با ۳۳ چشمه مهارت
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:دلاکی را می‌توان در فهرست شغل‌هایی قرار داد که پیشینه چند صد ساله دارد. برخی پژوهشگران بر این باورند که دلاک‌ها از دوره صفویه که حمام‌های عمومی یکی پس از دیگری در جغرافیای آن زمان تهران ساخته شد کارشان را شروع کردند و آرام‌آرام دایره فعالیت‌شان گسترده‌تر شد و به خارج از حمام‌های عمومی رسید.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی، پژوهشگر و تهران‌شناس، درباره پیشینه تاریخی دلاکی در تهران می‌گوید: «پیدایش حمام در ایران سابقه چندهزارساله دارد. ایرانیان باستان به این نتیجه رسیده بودند که پوست بدن انسان بعد از چند روز غشای مرده پیدا می‌کند و باید از بدن زدوده شود. ساخت حمام در تهران سابقه کمتری دارد و به عصر صفوی برمی‌گردد؛ کما اینکه حمام خانم یا حمام قبله در همان دوره تاریخی در تهران ساخته شده و شغل دلاکی پدید آمده است. بنابراین، می‌توانیم بگوییم دلاکی در تهران حدود ۵۰۰ سال قدمت دارد.»
دلاک‌ها از دوره صفویه تا چند دهه قبل که کسب و کارشان رونق نسبی داشت، افرادی همه‌فن‌حریف بودند که علاوه بر مشت و مال، گاهی کار شکسته‌بندی، کوتاه کردن مو، کشیدن دندان و حجامت را هم انجام می‌دادند و لابه‌لای کارشان مردم را از اخبار و وقایع روز هم آگاه می‌کردند. به عبارتی، دلاک‌ها افرادی بودند که کارشان به تخصص نیاز نداشت و با روش‌های کاملاً سنتی در این صنف فعالیت می‌کردند.
حدادی می‌گوید: «کتاب «فرهنگواره گرمابه»، نوشته علیرضا لطفی و حسین مسجدی مرجع مناسبی برای پی بردن به سابقه و فوت و فن کار دلاک‌ها در تهران قدیم است. این کتاب از دریچه نگاه سیاحان مشهور اروپایی این شغل را بررسی کرده که خواندن آن خالی از لطف نیست. هانری رنه دالمانی، سیاح معروف فرانسوی، که در دوره حکومت قاجار به تهران آمده بود در بخشی از سفرنامه‌اش به این نکته اشاره کرده که اصلی‌ترین کار دلاک‌ها، کیسه‌کشی و مشت و مال بوده اما کارهایی مثل حجامت، زالو انداختن، رگ‌زنی، سرتراشی و ریش‌تراشی، ختنه نوزادان پسر، مداوای شکستگی‌ها و دررفتگی‌های استخوان، دندان کشیدن و جا انداختن ناف را هم که برخی اطبا از انجام آن امتناع می‌کردند، برعهده می‌گرفتند.»
شغل دلاکی در انحصار مردان نبوده و زنان دلاک هم در حمام‌های زنانه گوش دختران را سوراخ می‌کردند. حدادی معتقد است دلاک‌ها بنا به دلایلی در فرهنگ عامه مردم افراد محترمی بودند: «آنطور که سیاحان اروپایی روایت کرده‌اند، دلاک‌های تهرانی مسئولیت‌های مهمی از جمله دلالت ازدواج هم داشته‌اند که از نگاه عموم مهم جلوه می‌کرد. آنها بین خودشان زبانی رمزگذاری‌شده داشتند و دو فرد دلاک، گاهی که می‌خواستند کسی متوجه گفت‌وگوهایشان نشود، به زبان مخصوص خودشان صحبت می‌کردند. این اطلاعاتی است که سیاحان مختلف به ما می‌دهند و در کتاب فرهنگواره گرمابه به آن اشاره شده است. جیمز موریه، دیپلمات و نویسنده بریتانیایی، در بخش دیگری از همین کتاب به نقل از حاجی‌بابا، یکی از مشهورترین دلاک‌های ایرانی، روایت کرده که در ۳۳ چشمه دلاکی استاد بود که منظور همان ۳۳ عملی است که دلاک‌ها در شهرهای مختلف انجام می‌دادند و آرام‌آرام به تهران هم رسیده بود.»
کد خبر 843763 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
فوری/ انفجار در مناطق مرکزی ایران / اسرائیل به ایران، عراق و سوریه حمله کرد