موشکافی دیدار فینال لیگ قهرمانان آسیا
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۴۰۶۷۱۱
پرسپولیس برای مسابقه‌ی فینال و در غیاب آل‌کثیر، پهلوان و امیری، رو به آرایش ۱-۳-۲-۴ آورد.
به گزارش "ورزش سه"، دیدار فینال لیگ قهرمانان آسیای ۲۰۲۰ سرانجام در ورزشگاه الجنوب قطر برگزار شد و پرسپولیس ایران در حالی که در سراسر ۹۰ دقیقه از بعد فنی چندان نسبت به تیم اولسان ضعفی نداشت، روی دو اشتباه فردی دو پنالتی داد تا یک بار دیگر در گام آخر ناکام بماند و حسرت قهرمانی آسیا برای سرخ‌ها ادامه‌دار باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پرسپولیس برای مسابقه‌ی فینال و در غیاب آل‌کثیر، پهلوان و امیری، رو به آرایش ۱-۳-۲-۴ آورد. هرچند این آرایش تا به حال از سوی گل‌محمدی اتخاذ نشده بود، اما با توجه به اخباری که از دیدار‌های درون تیمی سرخ‌ها به گوش می‌رسید، انتخاب این آرایش و این نفرات توسط گل‌محمدی قابل پیش‌بینی بود. بزرگ‌ترین مزیت این آرایش برای سرخ‌ها، حضور بشار رسن در پست ۱۰( هافبک پشت مهاجم) بود که به او آزادی عمل بسیاری می‌داد تا در زمان لازم به هر یک از دو جناح اضافه شود و برای سرخ‌ها برتری عددی ایجاد کند.
آن سوی ماجرا، اولسان برای این بازی به جای آرایش ۱-۳-۲-۴، از آرایش ۱-۴-۱-۴ استفاده کرده بود. حضور وون دو جائه در ترکیب اصلی به عنوان تک هافبک دفاعی، اتفاق چندان قابل پیش‌بینی در ترکیب اولسان نبود، اما این حضور باعث شد تا بیت‌گارام و کاپیتان شین جین هو یک خط جلوتر رفته و از پست هافبک دفاعی به هافبک میانی منتقل شوند. این مسئله شاید چندان به نفع پرسپولیس تمام نشد.
با حضور بیت‌گارام و جین هو در پست هافبک میانی و عقب آمدن جونیور نگرائو از مرکز خط حمله به خط هافبک، اولسان سه بازیکن را در منطقه‌ی ۱۴ زمین( فضای جلوی مدافعان میانی پرسپولیس) داشت، در نتیجه نوراللهی و سرلک وظیفه‌ی خطیری در پوشش این فضا داشتند، اما نگاهی به نقشه‌ی گرمایشی یا «هیت مپ» بازی نشان می‌دهد این دو و به خصوص نوراللهی در سراسر ۹۰ دقیقه چندان در جای مناسبی قرار نگرفته‌اند. کافیست برای مثال نقشه‌ی گرمایشی نوراللهی را در این بازی را با بازی السد مقایسه کنید تا متوجه شوید در مقابل تیم قطری احمد چه عملکرد شگفت‌انگیزی در پوشش فضای جلوی مدافعان داشته و اما در دیدار فینال ما شاهد چنین چیزی نبودیم( تصویر ۱ و ۲).
تصویر اول: هیت مپ نوراللهی در بازی با اولسان( تصویر از چپ به راست)
تصویر دوم: هیت مپ نوراللهی در بازی با السد ( تصویر از چپ به راست)
او علاوه بر جایگیری نه‌چندان مناسبش، در کارهای تدافعی هم چندان روز موفقی نداشت؛ مطابق آمار او روی هم ۴ عملکرد دفاعی( شامل تکل، قطع توپ، دفع توپ و سد شوت حریف) داشت در حالی که این آمار برای زوج او، سرلک، ۸ عدد و برای وون دو جائه، تک هافبک دفاعی اولسان، ۶ عدد بود. به علاوه این که اگر به میانگین استقرار نوراللهی و سرلک در بازی با اولسان بنگرید و آن را با بازی مقابل السد مقایسه کنید، درخواهید یافت دو هافبک دفاعی پرسپولیس نسبت به بازی السد بسیار بالاتر ایستاده‌اند( تصاویر ۳ و ۴).
تصویر سوم: میانگین استقرار نوراللهی و سرلک ( شماره ۸ و ۶۶ زرد رنگ) در بازی با اولسان
تصویر چهارم: میانگین استقرار نوراللهی و سرلک( شماره ۶۶ و ۸ زرد رنگ) در بازی با السد مشخص می‌کند این دو نسبت به بازی فینال در جای عقب‌تری ایستاده‌اند.
این مسئله موجب ایجاد فضای بیشتری بین مدافعان و هافبک‌های تیم پرسپولیس در دیدار فینال شد. تمامی این اتفاقات باعث شد اولسان از فضای جلوی مدافعان پرسپولیس چندین بار خلق موقعیت کند؛ دو ضربه‌ی بیت‌گارام در ۲۵ دقیقه‌ی اول که یکی به تیر دروازه و دیگری با مهار لک همراه شد، هر دو از همان منطقه‌ی ۱۴ طراحی شد. هم‌چنین در صحنه‌ی پنالتی منجر به گل اول هم نوراللهی در دو صحنه در مهار بیت‌گارام ناموفق است و در نهایت پنالتی می‌دهد.
اما برنامه‌ی پرسپولیس برای حمله چه بود؟ تیم گل‌محمدی مهارت خاصی در استفاده از نیم‌فضاها( فضای بین مرکز و کناره‌های زمین) دارد. آنها برای این کار، حمله‌ی خود را از یک جناح آغاز می‌کنند تا مدافع کناری تیم حریف را به خود مشغول کنند، سپس یک بازیکن پرسپولیس وظیفه دارد به فضای بین مدافع کناری و مدافع میانی بزند و از آن منطقه استفاده کند. در این مسابقه هم چند باری شاهد این حرکت بودیم؛ شیری، نعمتی، آقایی و عالیشاه هم‌زمان یا تک نفره از یک جناح حمله می‌کردند تا دفاع اولسان باز شود، سپس نوراللهی، عبدی یا بشار وظیفه داشتند به نیم‌فضا بزنند( تصویر پنجم و ششم).
تصویر پنجم: نفوذ هم‌زمان شیری و نعمتی از جناح راست، پاس شیری به نوراللهی در نیم‌فضای راست
تصویر ششم: نفوذ هم‌زمان عالیشاه و آقایی از جناح چپ، حضور عبدی در نیم‌فضای چپ و پاس عالیشاه به او که ثانیه‌هایی بعد اتفاق می‌افتد.
علاوه بر این، یحیی برای ضعف مدافعان اولسان در امر بازیسازی هم برنامه‌ی ویژه داشت؛ پرسپولیس به حالت ۲-۴-۴ «Mid-press» دفاع می‌کرد، یعنی بازیکنان سرخ بعد از آن که اولسان به مرکز زمین نزدیک می‌شد آنها را پرس می‌کردند. برای این کار، عبدی اغلب بین دو مدافع میانی اولسان قرار می‌گرفت تا مسیر پاس آنها را به هم مسدود کند و عالیشاه، بشار یا سیامک هم روی پای دو مدافع میانی می‌رفتند. پرسپولیس روی پرسینگ خود در نهایت به گل هم رسید.
آیا استفاده از کمال کامیابی‌نیا نتیجه‌ی بازی را تغییر می‌داد؟ حضور کمال در ترکیب اصلی به معنای نیمکت‌نشین شدن احتمالی عالیشاه و طبیعتاً کاهش بار تهاجمی پرسپولیس بود. این در حالیست که امید یکی از بازی‌های خوب خود را در تیم پرسپولیس تجربه کرد و چندین بار برای تیم خلق موقعیت کرد. هم‌چنین حضور کمال در ترکیب اصلی به معنای تغییر آرایش پرسپولیس به ۳-۳-۴ و انتقال بشار به پست بال راست بود؛ مسئله‌ای که شعاع حرکتی و آزادی عمل هافبک عراقی را کاهش می‌داد. بنابراین، اگرچه حضور کمال در ترکیب ابتدایی احتمالاً باعث می‌شد پرسپولیس موقعیت‌های کم‌تری را از منطقه‌ی ۱۴ به تیم کره‌ای دهد و یا حتی روی صحنه‌ی پنالتی اول عملکرد دفاعی بهتری از تیم اتفاق بیفتد، اما به همان اندازه از وزن تهاجمی تیم می‌کاست. پرسپولیس اگر می‌توانست یک دقیقه‌ی بعد از گل عبدی را تحمل کند، قطعاً در نیمه‌ی دوم شاهد حضور کمال به جای یکی از عناصر تهاجمی‌اش بودیم؛ آن گاه شاید تیم اولسان نمی‌توانست با حضور هم‌زمان کمال، احمد و سرلک کاری از پیش ببرد.
ارائه‌ی راهکار بعد از مشخص شدن نتیجه‌ی یک اتفاق کار چندان سختی نیست. بنابراین نمی‌توان به یحیی گل‌محمدی بابت عدم حضور کمال در ترکیب اولیه‌ی سرخ‌ها خرده‌ای گرفت. به هر حال فوتبال همراه زندگی ادامه دارد. پرسپولیس تا همین جا هم افتخار بزرگی را کسب کرده، اما شاید وقت آن رسیده باشد همه‌ی ما به این پرسش فکر کنیم که چرا بازیکنان ایرانی در بزنگاه‌های مهم مرتکب اشتباه‌های سرنوشت‌ساز می‌شوند؟
علی کمانگری
منبع تصاویر و آمار: سایت AFC
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: کره جنوبی اولسان هیوندای پرسپولیس تهران حضور کمال در ترکیب نوراللهی و سرلک دیدار فینال هافبک دفاعی ی پرسپولیس بیت گارام گل محمدی ی سرخ ها آرایش ۱ هم زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۴۰۶۷۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پنج عامل سقوط الهلال در لیگ قهرمانان آسیا
به گزارش "ورزش سه"، الهلال در بازی برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا با نتیجه 2-1 برابر العین پیروز شد، اما با توجه به شکست در بازی رفت با نتیجه 2-4، در مجموع دو بازی با نتیجه 4-5 باخت و از مسابقات حذف شد.
این اتفاق در حالی رخ داد که کمتر کسی تصور می‌کرد تیم پرمهره عربستانی برابر العین شکست بخورد و از صعود به فینال بازبماند. با این حال دلایل زیادی وجود دارد که منجر به خروج الهلال از مسابقات قهرمانی آسیا شد که وبسایت عربی العین به بررسی این دلایل پرداخته است.
* مصدومان الهلال
ژرژ ژسوس، سرمربی پرتغالی الهلال، پس از حذف از آسیا عصبانیت شدید خود را از مصدومیت‌های بازیکنان این تیم ابراز کرد. او تاکید کرد که غیبت نیمار از ابتدای فصل و مصدومیت الکساندر میتروویچ در این مقطع حساس، خلأ بزرگی در الهلال بر جای گذاشته است. الهلال پس از مصدومیت میتروویچ، به دلیل نمایش‌های پرنوسان صالح الشهری و عبدالله الحمدان و عملکرد ضعیف مالکوم به شدت آسیب دید.
* سبک بازی ژرژ ژسوس
پس از حذف ناامیدکننده الهلال، ژسوس به دلیل روش بازی تیمش در بازی رفت برابر العین در امارات مورد انتقاد شدید قرار گرفت. برنامه ژسوس در این بازی منجر به دریافت 4 گل، از جمله 3 گل در نیمه اول، شد و مسیر را برای صعود العین و حذف الهلال از مسابقات هموار کرد. الهلال در این بازی مرتکب اشتباهات مکرر در خط دفاع شد؛ این اتفاق در نتیجه پیشروی‌های بیش از حد برای حمایت از مهاجمان و ایجاد فضاهای خالی بین مدافعان میانی و پشت مدافعان اتفاق افتاد.
* هدر دادن فرصت‌ها
الهلال موقعیت‌های آسان زیادی را به خصوص در بازی برگشت هدر داد که همین کافی بود تا العین با خیالی آسوده بلیت صعود را به دست آورد. میشل دلگادو در مجموع 3 موقعیت از دست داد و علاوه بر آن سایر بازیکنان هم تمرکز کافی را مقابل دروازه حریف نداشتند.
* سطح پایین بازیکنان داخلی
الهلال به وضوح از سطح پایین بازیکنان داخلی در مقایسه با ستاره‌های خارجی رنج می‌برد. محمد کنو و سلمان الفرج در دو تیم الهلال و تیم ملی عربستان در سطح بسیار پایینی ظاهر شدند که این امر در نتیجه پایین بودن میزان مشارکت آنها در فصل جاری رخ داده است. به همین ترتیب، سعود عبدالحمید، علی البلیهی و یاسر الشهرانی هم نتوانستند نمایش قابل توجهی ارائه دهند.
* سورپرایز العین
العین با سبک هجومی خود همه را غافلگیر کرد تا با وجود تفاوت در توانایی‌های فنی بین دو تیم، با شایستگی به فینال صعود کند. این تیم با وجود غیبت لابا کودجو که یکی از مهم‌ترین سلاح‌هایش بود، موفق شد به فینال راه پیدا کند. البته توانایی سفیان رحیمی مراکشی، نقش پررنگی در موفقیت تیم هرنان کرسپو داشت. رحیمی در بازی رفت هت‌تریک کرد و در بازی برگشت توانست به شدت خط دفاع حریف را آزار بدهد.
با الهلال با در نیمه نهایی لیگ قهرمانان، العین به عنوان نماینده غرب به بازی نهایی صعود کرد و در منطقه شرق نیز یوکوهاما مارینوس راهی فینال شد.
محکومیت بدوی توماج صالحی به اعدام