قانون اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیرایرانی در اوایل مهر 98 از طرف شورای نگهبان تأیید شد و 15 مهر، رئیس جمهور آن را به دستگاههای اجرایی ابلاغ کرد. استانهایی هستند که تعداد اتباع غیرایرانی آنها زیاد است یعنی سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران و قم؛ از میان این استانها تاکنون فقط تهران اقدام به صدور شناسنامه کرده است و در سیستان و بلوچستان که اصلیترین استان درگیر این موضوع است حتی دریافت مدارک را آغاز نکرده است! در سیستان و بلوچستان بیشناسنامگی بیننسلی است و اداره اتباع نمیتواند بهطور مستقیم شناسنامهها را تأیید کند، این اتفاق نیازمند حکم دادگاهها است، اینکه این قانون تاکنون در این استانها اجرایی نشده کمی نگرانکننده است؛ در متن قانون آمده است که هرکس متقاضی است باید با اشراف سازمانهای اطلاعاتی باشد، در مورد مسئله سیستان و بلوچستان بهنظر میرسد این مسئله مانع کار نیست و باید در مورد هماهنگی دستگاهها بررسی بیشتری صورت گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
"عزیز دهمرده" یکی از صدها جوان سیستان و بلوچستانی است که از وقتی خودش را شناخته است برای داشتن یک شناسنامه ساده تلاش میکند؛ شناسنامهای که داشتن آن برای ما اینقدر بدیهی است رؤیای دستنیافتنی برخی افراد در مناطق مرزی جنوب شرق کشور است. خبرنگاران تسنیم در سال 94 به مناطق مرزی و محروم سیستان و بلوچستان سفری داشتند و در آنجا با "عزیز" آشنا شدند؛ نوجوانی که آن زمان 12 کیلومتر را میدوید تا سر کلاس درس حاضر شود و حالا که دیپلم گرفته است بهخاطر نداشتن شناسنامه هیچ سابقهای در سیستم آموزشی کشور ندارد و در نتیجه از آرزویش یعنی ادامه تحصیل در دانشگاه بازمانده است! عزیز دوباره به تهران آمده و امیدوار است بتواند کارش را پیگیری کند، او میگوید "از آقایان مسئول میخواهم تنها چند روز خودشان را بهجای من بگذارند، آیا میتوانند اینگونه بدون هویت
زندگی کنند؟ این که کارت ملی نداشته باشند؟ و نتوانند حتی از خانه خارج شوند؟!" با این حال عزیز بر هویت ایرانی خود اصرار دارد و تا آن را اثبات نکند از پا نمینشیند، در این رابطه، عزیز را به خبرگزاری تسنیم دعوت کردیم و گفتوگویی با وی ترتیب دادیم که در ادامه تقدیم شما مخاطبان میشود: *ضمن معرفی خودت بگو که برای چه به تهران آمدی؟ عزیز دهمرده هستم از استان سیستان و بلوچستان، شهرستان هیرمند، بخش قُرقُری، روستای تپهکیخا؛ اکثر بچههای
منطقه ما بیشناسنامه هستند بهطوری که یا بهدلیل عدم امکانات نتوانستند به ثبت احوال بروند و شناسنامه بگیرند، یا از منطقه دور بودند و یا دولت به آن مناطق دسترسی نداشته است؛ همکاران شما 5 سال پیش به روستای ما آمدند و از من و دیگر بچههای روستا فیلم گرفتند، از موقعی که فیلم پخش شد، همه دنبال من میگشتند، از بخشداری و فرمانداری منطقه آمدند که با من آشنا شوند و مشکل من را پرسیدند، همانطور که در آن فیلم گفتم اصلیترین مشکل من نداشتن شناسنامه است که در زمان حاضر نیز بعد پنج سال هنوز با این مشکل درگیر هستم. *این مشکل از کی برایت بهوجود آمد؟ آیا خانواده شما در گذشته به ایران مهاجرت کردهاند؟ بزرگان ما از جمله پدرم نیز که در زمان حاضر 75 سال سن دارد و مریضاحوال و خانهنشین شده است همین دلایلی را که گفتم برای نداشتن شناسنامه ذکر میکنند، همانطور که 5 سال پیش در فیلم گفته بودم ما در زمینه تحصیل، اشتغال و آب نیز مشکل داریم البته مشکلات آن منطقه خیلی بیشتر از اینهاست. پدر من از موقع تولد در ایران بوده است و نسلهای قبل از ما هم ایرانی بودند، اما چون از عشایرِ دامدار و کشاورز بودند، این اتفاق برایشان نیفتاده است؛ حتی در دوره هشت سال دفاع مقدس، از منطقه ما برای مجاهدین اسلام کمک فرستاده میشد، از طرفی عموی پدر من و خانوادهاش مدرک هویتی دارند اما پدر من چون در کودکی والدین خود را از دست داده از این مدارک محروم است. شورای منطقه، دهیار منطقه و ساکنین آنجا همگی تأیید میکنند که ما ایرانی هستیم همه ما را میشناسند؛ اما عوامل نیروی انتظامی ما را بهعنوان اتباع افغانستانی دستگیر میکنند و این هر روز برای ما تکرار میشود، بهنظرم منطقه ما از منطقه جنگی هم وضعیت نامطلوبتری دارد! *بعد از مصاحبهای که پنج سال پیش با تسنیم داشتی چه اتفاقی برایت افتاد و چه اقداماتی برای گرفتن شناسنامه انجام دادی؟ من در آن زمان سنم کمتر بود با این حال برای گرفتن شناسنامه به بخشداری و فرمانداری منطقه رفتم و مدارکم را به آنجا تحویل دادم، مسئولین منطقه هم قول پیگیری دادند؛ اما متأسفانه هیچ اقدامی صورت نگرفت! دو سال از آن ماجرا گذشت و در سال 96 برای پیگیری مجددِ کارم به تهران آمدم و دوباره به خبرگزاری تسنیم مراجعه کردم و مشکلم را با همکاران شما در میان گذاشتم، گفتم که "من در حال اتمام دوره دبیرستان هستم" و آقایان زحمت کشیدند و زمینه دیدار حضوری من با مسئولان را فراهم کردند؛ از یک پسربچه روستایی که از آن سر دنیا آمده و به عمرش خیابانهای شلوغ تهران را ندیده بود چه انتظاری بیشتر از این میرود؟! من برای اثبات هویتم باید چه میکردم؟! *با چه مسئولینی ملاقات کردی؟ آنها چه گفتند؟ آیا در این رابطه به تو کمک کردند؟ مسئولین خیلی برایم صحبت کردند(!) که منطقه ما بهخاطر وضعیت مرزیاش چه مسائلی دارد، نزد رئیس سازمان ثبت احوال کشور، آقای درخشاننیا رفتم و گفتند که "هر سه ماه یک بار از مسئولین استانی میخواهیم مشکلات منطقه را پیگیری کنند" و از آنجا با مدیرکل سازمان ثبت احوال زاهدان تماس گرفتند و گفتند که به زاهدان بروم تا آنجا مشکلم را حل کنند. بعد از چند روز نیز با سخنگوی وزارت امور خارجه نیز ملاقاتی داشتم که ایشان هم گفتند "انجام این کار فعلاً در دسترس من نیست و هر موقع پرونده زیر دست ما بیاید برایتان پیگیری میکنیم"(!) که البته همان شد که تاکنون منتظر خبر و پیگیری آنها هستم. *پس با این حساب، کسی کاری برایت انجام نداد! بعد چه کردی؟ بعد از آن به زاهدان رفتم، در آنجا پروندهام را به شهرستان هیرمند ارجاع دادند تشکیل پرونده شد، به ثبت احوال فرستاده شد و برای استعلامهای اطلاعاتی هم ارسال شد و دوباره روز از نو و روزی از نو! در این مدت من دوره دبیرستان را تمام کردم، دیپلم گرفتم و برای ثبتنام کنکور سراسری اقدام کردم، در آنجا به من گفتند که حتی سابقه تحصیلی من در جایی ثبت نشده است! دنیا روی سرم خراب شد!12 سال تحصیل و آرزوهایم در یک لحظه پیش چشمم از بین رفت! بهخاطر همین شناسنامه؛ بهقول همکارتان بهخاطر این 4 برگ لعنتی! ما حتی در سفر استانی آقای روحانی نامهای را تحویل دادیم که از آن خبری نشد! در سال 97 هم که وزیر کشور به آنجا آمده بود نامهای ارسال کردیم که متأسفانه پاسخی دریافت نشد. *اینکه تمام آرزوها و آمال آدم بهخاطر نداشتن شناسنامه تحت الشعاع قرار بگیرد خیلی دردناک است، تصور این مسئله برای کسانی که از بدو تولد شناسنامه دریافت میکنند تقریباً غیرممکن است؛ این مسئله غیر از تحصیل چه تأثیری بر زندگی تو و اهالی آن منطقه گذاشته است؟ نداشتن شناسنامه باعث میشود ما نتوانیم از بیمه استفاده کنیم، یارانه بگیریم و هزینه بیمارستان برای ما خیلی سنگین میشود؛ کلاً هیچگونه خدماتی از دولت دریافت نمیکنیم و مدام توی زندگی خودمان دستوپا میزنیم و شبها را روز میکنیم! خیلیها به ما وعده و وعید دادند، چشمانتظاری بسیار سخت است؛ ما نمیخواهیم هیچ کاری برایمان بکنند فقط مشکل شناسنامه ما را حل کنند تا بتوانیم با چیزهایی که در فکر و توان داریم باعث پیشرفت منطقه و کشورمان شویم؛ در بخش قُرقُری بچههای زیادی شبیه به من هستند اما صدایشان را بلند نمیکنند، من از همه آنها میخواهم حرف بزنند تا مسئولین صدای آنها را بشنوند. *با توجه به معضلاتی که به آن اشاره کردی زندگی و معیشت افراد بیشناسنامه چگونه سپری میشود؟ ما در یک گوشه اسیر شدیم و فرصت شکوفا شدن نداریم زندگی برای ما سخت شده است و برای فردا هیچ برنامهای نداریم؛ زندگی ما در آن منطقه از راه کارگری میگذرد چون کار دیگری نمیتوانیم انجام دهیم، من خودم چون به درس خیلی علاقه داشتم بهدنبال یادگیری حرفه دیگری هم نرفتم اما هر جا برای گرفتن کار رفتهام مرا بهخاطر نداشتن شناسنامه رد کردند! از طرفی درباره مشکل بیآبی هم میتوان گفت که آب از زابل به زاهدان میرود اما منطقه ما که تنها نیم ساعت تا زابل فاصله دارد، با مشکل بیآبی روبهروست؛ از وقتی بهیاد دارم ما مشکل بیآبی داشتهایم، مردم بخش قُرقُری زابل اگر حرفهای مرا بشنوند تأیید خواهند کرد. *باخبر شدیم که اخیراً ازدواج کردهای، برای مخاطبان ما بگو؛ در این رابطه با چه مسائلی روبهرو شدی؟ من بهتازگی ازدواج کردهام در حالی که نتوانستم از تسهیلات وام ازدواج استفاده کنم! از آقایان مسئول میخواهم تنها چند روز خودشان را بهجای من بگذارند، آیا میتوانند اینگونه بدون هویت زندگی کنند؟ این که کارت ملی نداشته باشند؟ و نتوانند حتی از خانه خارج شوند؟! ما حتی میترسیم از روستا به شهر برویم تا کارهایمان را انجام دهیم، نداشتن شناسنامه باعث شده است که ما برای زندگی تلاش نکنیم. *با وجود این مشکلات احتمال اینکه جوانان آن ناحیه جذب گروههای تکفیری و معاند نظام شوند و یا مثلاً به مواد مخدر گرایش پیدا کنند، زیاد است، آیا چنین مواردی در منطقه شما سابقه داشته است؟ بچههای منطقه ما علیرغم سختیهایی که وجود دارد، جذب گروههای تکفیری نشدند، گرایش به مواد مخدر هم در آن منطقه کم است، البته احتمال اینکه کسانی که از داشتن شناسنامه ناامید میشوند به کارهای خلاف گرایش پیدا کنند زیاد است و خیلی از جوانها گرفتار این موضوع میشوند؛ کارگری، کارهای خلاف و یا بیکاری تنها مواردی هستند که پیشِپای ما قرار دارند، نمیدانم چرا مسئولین نمیخواهند این مشکلات حل شود! *آیا تاکنون به مهاجرت از کشور فکر کردی؟ اینکه مثلاً اگر به افغانستان یا پاکستان بروی ممکن است از حداقل امکانات زندگی برخوردار شوی؟ با اینکه بهخاطر بیکاری، اکثر اهالی آن منطقه به شهرستان مهاجرت میکنند اما ما نمیخواهیم مرزها را رها کنیم، چون ما خودمان را مرزدار میدانیم؛ فقط میخواهیم که مسئولین کمی قدر ما را بدانند(!) با این حال ما را سرخورده میکنند؛ بهخاطر نداشتن شناسنامه، حتی چیزهای پیشپاافتاده برای من به رؤیا بدل شده است، البته کمکاری مردم آن مناطق هم در این موضوع تأثیر داشته است، منظورم معتمدین و ریشسفیدان هستند؛ ما ایرانی هستیم و مهاجرت به بقیه کشورها برایمان مثل یک فرار است! من باید هویت و ایرانی بودنم را به مسئولین ثابت کنم، من در این رابطه باید به نسل بعد و اولاد خودم جواب بدهم. *در رابطه با مهاجرت آیا تاکنون برایت از طرف کسی پیشنهادی مطرح شده است؟ یک سال بعد از پخش شدن مصاحبه من در پنج سال پیش، فردی از کشور کانادا با من تماس گرفت و مدعی شد که میخواهد به من کمک کند! این برای پسربچهای که تا آن زمان از روستای خودش هم بیرون نرفته بود خیلی عجیب و شوکهکننده است؛ اما من به او جواب منفی دادم، او ادعا کرد که من ترسیدهام و مرا تهدید کردهاند که قبول نمیکنم، اما من به او گفتم که "میخواهم برای هویت ایرانی خودم تلاش کنم و قصد خروج از کشور را ندارم". قانونی هم برای اعطای شناسنامه به متقاضیان پدر غیرایرانی و مادر ایرانی وجود دارد که من برای ثبتنام در آن اقدام نکردم چون پدرم ایرانی است و خودم را ایرانی میدانم؛ ما پای هویت خودمان ایستادهایم. بیشتر بخوانید: کشف بیش از ۶ تن مواد مخدر در سیستان و بلوچستان آذری جهرمی: ۱۰۰هزار دانشآموز در سیستان و بلوچستان تحت پوشش شبکه مجازی نیستند اجرای 3 حکم اعدام در سیستان و بلوچستان هشدار پلیس سیستان و بلوچستان به موتورسوارانی که چهره خود را میپوشانند انتقاد نماینده سیستان و بلوچستان از وضعیت اینترنت: بعضی دانشآموزان چه جرمی مرتکب شدهاند که در مناطق محروم به دنیا آمدند؟ لینک کوتاه: asriran.com/003DKz
منبع: عصر ایران
کلیدواژه:
سیستان و بلوچستان
ثبت احوال
منطقه ما
آن منطقه
برای ما
سال پیش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۴۵۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دشمن در تلاش برای ایجاد دوگانگی و اختلافات قومی و مذهبی است
به گزارش خبرگزاری صدا وسیمای مرکز سیستان وبلوچستان، حجت الاسلام و المسلمین رضا عزت زمانی در اولین اجلاسیه خانههای دین و زندگی سیستان و بلوچستان، گفت: خانههای دین و زندگی رویشی از زنان با وقار و مادران فهیمی است که با تمام قابلیتها، ظرفیتها و خلاقیت ویژه با نگاه محبت آمیز، با ایجاد یک اتحاد و انسجام و ارتباط دادن دلها اقدام به جذب افراد کرده و در خانه خود تا زمانی که زنده اند در سینههای افراد نفوذ کرده و اقدام به فعالیت میکنند.
معاون فرهنگی سازمان تبلیغات اسلامی کشور تاکید کرد: زن مسلمان به برکت امام راحل (ره) و شهدا و انقلاب اسلامی، هویت خود را فهمید و شناخت؛ امام راحل در زمان فعالیتهای انقلابی خود در جمع خانههای ساده و بانوان خانه دار حاضر میشد و آنان را رهبران نهضت، خطاب میکرد، این موضوع یک حقیقت در وجود زنها هست چرا که زن قدرت عاطفه و محبت و عطوفت و عفت را داشته و با آنها، جامعه را رهبری میکند.
حجت الاسلام عزت زمانی بیان کرد: در کشور طرح های بزرگ و کوچک با میلیاردها تومان اعتبار در حال اجراست، اما برای رسیدن به درک و فهم خانههای دین و زندگی باید قدرت هدایت جامعه را دید، هویت پیوند اجتماعی که در این محلها شکل میگیرد و شیطان از آن گریزان است، شما فعالان این مجموعههای مردمی باید قدر این اقدامات و فعالیتها را دانسته و بدانید شبکههایی شکل گرفته و مجاهدتهای شما الگوی کارهای فرهنگی میشود که قابلیت اتصال و پیوند را ساده و بی آلایش و همه فهم دارا است.
معاون سیاسی و اجتماعی استاندار سیستان و بلوچستان هم، گفت: مجموعه مدیریتی این خطه پهناور، آماده حمایت و گسترش از خانههای دین و وزندگی است.
شریفی تاکیدکرد: مصداق بارز دغدغه رهبر معظم انقلاب با توجه به نام گذاری امسال به عنوان سال جهش تولید با مشارکت مردم، همین خانههای دین و زندگی است، براین اساس باید برای گسترش و افزایش این مجموعهها تلاش کرد.
وی از تلاش برای رسیدن آمار خانههای دین و زندگی استان به هزار واحد خبر داد وگفت: خانههای دین و زندگی مجموعههایی اثرگذار بوده و در کنار سایر کنش گران اجتماعی و تشکلهای مردمی و سمن ها، میتوانند تاثیرگذار باشند، دشمن به دنبال کم رنگ کردن نقش مردم و القای وجود اختلاف فی ما بین دستگاههای اجرایی با کف جامعه و فاصله انداختن بین این دو است و برخی از داخل نیز به این موضوع دامن میزنند.
حجت الاسلام والمسلمین مصطفی جهانشاهی هم در این مراسم گفت: از پنج سال گذشته تاکنون اجرای طرح خانههای دین و زندگی در سیستان و بلوچستان به عنوان یک پایگاه فرهنگی در استان در حال پیگیری و اجراست و در حال حاضر با همه حمایتهای شده حدود ۳۰۰ خانه دین و زندگی در استان راه اندازی و مشغول به فعالیت هستند.
وی ادامه داد: در تلاش هستیم ، آمار این مجموعه در استان را به هزار واحد افزایش دهیم، این مجموعهها کاملا مردمی و با توان خود مردم فعالیت میکنند.
مدیرکل تبلیغات اسلامی سیستان و بلوچستان با بیان اینکه محدوده فعالیت خانههای دین و زندگی به یک کوچه و خیابان محدود است، افزود: مقابله با آسیبهای اجتماعی، اشتغالزایی و فعالیتهای مذهبی از جمله فعالیتهای این مجموعه هست.