چالشهای دانشگاههای ایرانی برای همکاریهای بینالمللی
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۵۴۸۷۶
پژوهشگران مدیریت و برنامهریزی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی با انجام مطالعهای موانعی که در مسیر همکاریهای علمی بینالمللی دانشگاهها وجود دارد را مورد بررسی قرار دادند.
به گزارش ایسنا، در سالهای اخیر بسیاری از کشورهای توسعهیافته، سیاستهای ملی خاصی را در زمینه ارتقای فعالیتهای علمی بینالمللی در دانشگاههای خود، در پیش گرفتهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همکاریهای علمی بینالمللی، شامل طیف وسیعی از فعالیتهای دانشگاهی مانند کنفرانسهای مشترک، تبادل استاد و دانشجو، برگزاری دورههای آموزشی مشترک، طرحهای پژوهشی مشترک و ... هستند.
بررسی اسناد بالادستی مثل قانون برنامه ششم توسعه، سند تحول و نوآوری علوم پزشکی و نقشه جامه علمی کشور، نشان میدهد که بُعد بینالمللی فعالیتها و خدمات آموزشی، پژوهشی دانشگاه، در این اسناد مورد تاکید قرار گرفته است. اما به دلایل مختلف این موضوع در کشور، با چالشهایی مواجه است.
با توجه به اهمیت این موضوع؛ پژوهشگران مدیریت و برنامهریزی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی، در مطالعهای با استفاده از نظرات مدیران بخش بینالمللی دانشگاههای دولتی ایران، به بررسی چالشها و عوامل بازدارنده همکاریهای علمی بینالمللی در دانشگاههای دولتی کشور پرداختند.
برای انجام این مطالعه؛ «شهرام مهرآور کیگلو» و «علی خورسندی طاسکوه» و دیگر همکارانشان در دانشگاه علامه طباطبائی مشارکت داشتند.
محققان در این پژوهش، از طریق مصاحبه نظرات ۱۰ نفر از مدیران بخش بینالمللی دانشگاههای دولتی بزرگ و سطح یک کشور و چهار عضور هیات علمی با سابقه پژوهشی مرتبط با موضوع تحقیق را مورد بررسی قرار دادند.
پژوهشگران با بررسی مصاحبههای انجامشده، موارد مطرحشده را دستهبندی و کدگذاری کردند. از نظر این متخصصین موانعی که بر سر راه فعالیتهای علمی بینالمللی دانشگاهها قرار دارند، شامل موانع ساختاری، فرهنگی، زبانی، سیاسی و موانع مالی، تجهیزات و زیرساختهای فیزیکی هستند.
بر اساس نظر این متخصصان؛ تعدد نهادهای سیاستگذار و تصمیمساز در آموزش عالی کشور، تعدد اسناد بالادستی و ساختار نامناسب در برنامهریزی و سیاستگذاری، بروکراسیهای پیچیده برای همکاریهای بینالمللی در سطح ملی از مهمترین موانع همکاریهای علمی بینالمللی در دانشگاههای دولتی کشور هستند. قدیمی بودن قوانین و آییننامههای وزارت علوم، عدم اعطای استقلال و اختیار به دانشگاهها، نظام آموزش عالی متمرکز و تسهیلکننده نبودن قوانین و مقررات ملی شفاف در این زمینه نیز از دیگر موانع ساختاری دخیل در این موضوع هستند.
یافتههای این پژوهش نشان میدهد که شرایط خاص فرهنگی جامعه و دانشگاههای کشور نیز از مهمترین عوامل بازدارنده همکاریهای علمی بینالمللی هستند. ارتباط میانفرهنگی ضعیف، عدم تحمل فرهنگهای دیگر در جامعه، باز نبودن فرهنگ جامعه به پذیرش محققان بینالمللی،عدم پذیرش فرهنگهای خارجی، مشکلات ناشی از ارزشهای مذهبی جامعه، عدم فرهنگ همکاری بیناعضای هیات علمی از مواردی بودند که شرکتکنندگان در این پژوهش به آنها اشاره کردند.
به باور متخصصین شرکتکننده در مطالعه؛ یکی از معیارهای اصلی برای تعامل و همکاریهای بینالمللی داشتن محیط سیاسی منعطف و پویا و همسو با سیاستهای جهانی است. همه افراد متخصص شرکتکننده در مطالعه معتقد بوددند که فضای سیاسی موجود در محیط داخلی و فشارها و تحریمهای یکجانبه جامعه جهانی علیه کشور، موانعی را در زمینه همکاریهای علمی بینالمللی دانشگاههای دولتی کشور به همراه آورده است. مواردی همچون؛ داشتن نگاه امنیتی به همکاریهای بینالمللی، هراس از به خطر افتادن امنیت ملی با این همکاریها، مشکلات مربوط به اخذ روادید و حضور محققان بینالمللی در کشور، اخذ روادید برای محققان ایرانی برای حضور در خارج از کشور، تحریمهای گسترده علیه ایران، ایرانهراسی و تصویر منفی نسبت به ایران به دلیل تبلیغات منفی خارج از کشور علیه ایران، نمونههایی از این موانع سیاسی برای همکاریهای بینالمللی هستند.
بر اساس نتایج این مطالعه؛ موانع زبانی نیز از مهمترین موانع همکاریهای علمی بینالمللی هستند. عدم تسلط دانشجویان و اساتید به زبانهای بینالمللی، عدم آموزش درست زبانهای بینالمللی در دانشگاهها، ضرورت تدریس به زبان فارسی در دانشگاهها، طرد بسیاری از دانشجویان علاقهمند بینالمللی احتمالی تحصیل در ایران به دلیل آموزش رسمی زبان فارسی در دانشگاهها، ضعف صحبتکردن به زبان بینالمللی در جامعه، ضعف دانشجویان و اساتید در نگارش پژوهش به زبان انگلیسی، از جمله موانع زبانی بر سر راه همکاریهای علمی بینالمللی هستند.
به اعتقاد متخصصان شرکتکننده در مصاحبهها؛ مواردی مثل عدم تخصیص بودجه کافی به بخش بینالملل در دانشگاهها، بودجههای بسیار اندک دانشگاههای کشور در مقیاس بینالمللی، عدم توانایی دانشگاهها در تامین هزینههای تبادل استاد و دانشجو، نوسانات ارز در کشور و عدم وجود زیرساختهای فیزیکی در حد استانداردهای بینالمللی در دانشگاه، دیگر عواملی هستند که مانع از شکلگیری همکاریهای علمی بینالمللی میشود.
پژوهشگران این مطالعه معتقدند که با انجام اقداماتی در جهت رفع این موانع میتوان فعالیتهای علمی بینالمللی را گسترش داد. اقداماتی همچون تدوین برنامه واحد مدون و جامع برای این همکاریها و بینالمللیسازی آموزش کشور با متولیگری و مسئولیت یک نهاد مسقل، برگزاری نمایشگاههایی برای معرفی فرهنگها، آداب و رسوم همه اقوام کشور و سایر کشورها که دانشجویان آنها در کشور در حال تحصیل هستند، برگزاری بعضی از دروس دوره تحصیلات تکمیلی به زبان انگلیسی، تقویت دیپلماسی علمی وزارت خارجه در راستای مذاکره با دیکر کشورها، ایجاد قوانین سهلگیرانه برای ورود و خروج پژوهشگران بینالمللی، تخصیص بودجههای جداگانه به دانشگاهها در راستای تقویت همکاریهای علمی بینالمللی و بینالمللی سازی دانشگاهها و ... نمونههایی از راهکارهای تقویت همکاریهای علمی بینالمللی در دانشگاههای هستند.
نتایج این مطالعه پاییز سال جاری به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «شناسایی عوامل بازدارنده همکاریهای علمی بینالمللی در نظام آموزش عالی کشور و ارائه راهکار: مطالعهای کیفی» در فصلنامه پژوهش در آموزش علوم پزشکی زیر نظر مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان، منتشر شده است.
لینک کوتاه: asriran.com/003DNZمنبع: عصر ایران
کلیدواژه: علمی بین المللی در دانشگاه همکاری های علمی بین المللی همکاری های بین المللی بین المللی دانشگاه ها دانشگاه های دولتی بین المللی هستند علوم پزشکی آموزش عالی فعالیت ها همکاری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۵۴۸۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خانه نخبگان بستری برای شناسایی کنشگران علمی کشور
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، نشست هماندیشی جمعی از نخبگان با سیدسلمان سیدافقهی قائم مقام بنیاد ملی نخبگان و سیدمحمدهادی سبحانیان معاون وزیر و رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور برگزار شد.
در ابتدای این نشست، سیدافقهی بر لزوم توجه جدی به جذب نخبگان علوم انسانی تاکید کرد و گفت: بنیاد ملی نخبگان نسبت به معرفی نیروهای توانمند به سازمان اداری استخدامی کشور آمادگی کاملی دارد.
قائم مقام بنیاد ملی نخبگان در ادامه از راهاندازی خانه نخبگان به عنوان بستری برای شناسایی کنشگران علمی متناظر با نیاز دستگاههای اجرایی کشور شامل وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت صمت و وزارت نفت خبر داد.
سیدافقهی با بیان اینکه تعریف بنیاد از فرد نخبه نسبت به گذشته تغییر کرده است، گفت: در دوره جدید فعالیتهای بنیاد، نخبه، صرفا نخبگان آکادمیک را شامل نمیشود، بلکه نخبگان مدیریتی، اجرایی، مهارتی و ... نیز در این خانواده به شمار میآیند.
رویکرد بنیاد در تعامل با نخبگان به سمت شناسایی فعال در حرکت است
قائم مقام بنیاد ملی نخبگان در ادامه با بیان اینکه رویکرد بنیاد در تعامل با نخبگان به سمت شناسایی فعال در حرکت است، گفت: رویکرد اکتفا به خوداظهاری افراد نخبه به پایان راه خود خواهد رسید چرا که ممکن است همه افراد واجد شرایط، خودشان را در معرض اظهار قرار ندهند.
در فرآیند شناسایی، حین رفت و برگشت اقدامات میان بنیاد و دستگاهها، نخبههای واقعی شناسایی خواهند شد.
سیدافقهی سپس با اشاره به فرآیند طولانی گزینش در پروسه جذب نخبگان گفت: در فراخوان جذب نخبگان در ۱۴۰۱ از میان ۷ هزار نفر حدود هزار و ۳۰۰ نفر در گزینش علمی بنیاد و کانون ارزیابی پذیرش و به دستگاهها معرفی شدند و طبق آخرین آمار از میان این نفرات ۱۸۹ نفر در دستگاهها مشغول به کار شدهاند.
وی در ادامه تعریف سیستمی کارآمد جهت شناسایی و صحتسنجی توانمندی افراد را از الزامات همکاری دستگاهها و بنیاد دانست و این امر را اقدامی در جهت هموار ساختن مسیر سخت و طولانی گزینش قلمداد کرد.
سیدافقهی با بیان اینکه با تعریف جدید از فرد نخبه و مستعد، مسیر تربیت نیز اصلاح میشود، گفت: سیاست استفاده بهینه از ظرفیت نخبگانی کشور ایجاب میکند، تمرکز بر اثرگذاری بیشینه نخبگان باشد تا در بستر همکاری و در زمان مناسب بهترین بهرهوری حاصل شود.
در بخش دیگری از این نشست، سبحانیان با اشاره به توصیههای رهبر انقلاب مبنی بر بهکارگیری توان و تفکر نخبگان در دستگاههای اجرایی و نظام مسائل کشور گفت: پیش از این سیستم اداری کشور بهصورت سنتی اداره میشد و بدنه اجرایی دستگاهها ۳۰سال در همین فضا رشد کرده و با فناوری نامانوس است.
وی ادامه داد: امروز دغدغه ما جذب نخبگان در سیستم است تا سازمان بعد از خروج نیروهای پیشین دغدغه و مشکلی برای جذب نیروی توانمند و اثرگذار نداشته باشد.
همکاری بنیاد با ۱۵۰ هیئت اندیشهورز
در ادامه این نشست، یاسین کیخا معاون سرآمدان و نخبگان بنیاد ملی نخبگان گفت: بنیاد با ۱۵۰ هیئت اندیشهورز همکاری دارد که شناسایی اعضای آن به دو صورت فعال وفراخوان محور است. همچنین در دستگاهها میزهای نخبگانی با حضور نخبگان و مدیران و افراد ذینفع فعال است که با رویکردهای متعدد و با تضارب آرا ایدههای خود را به رای افراد و اجرا میرسانند.
وی در ادامه بیان کرد: هدف هیئتهای اندیشهورز همیشه حل مسئله نیست بلکه گاهی ایجاد گفتمان میتواند هدف اساسی آن باشد. لازم به ذکر است رویدادهای نخبگانی نیز با همین هدف و ایجاد فضای واقعبینانه از مشکلات کشور برگزار میشوند.
آسیبهای تخطی از قوانین با کمک نخبگان قابل رفع است
فرشاد سلیمانی معاون توسعه و مدیریت منابع بنیاد ملی نخبگان نیز در ادامه این نشست گفت: برخی از مسائل کشور بدون نظارت و وضع قانون به یکی از ظرفیتهای تخطی از قوانین موجود تبدیل شده اند که با کمک نخبگان این مسائل قابل حل هستند، به عنوان مثال حوزه رمز ارزها را شاهد هستیم که به سبب نبود قانون و نظارتهای لازم به یکی از بسترهای فرار مالیاتی تبدیل شده است.
در پایان این دیدار ضمن ایجاد مقدمات همکاریهای فی مابین بنیاد ملی نخبگان و سازمان امور مالیاتی کشور، مقرر شد: بستر مشارکت نخبگان در حل مسائل ملی فراهم و اقدامات لازم در دستور کار قرار گیرد.