به نقل از «فارس»

پارلمان اروپا به دنبال توقف پروژه «نورد استریم۲» به دلیل ماجرای «ناوالنی»

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۶۰۰۷۲

به گزارش گروه بین‌الملل خبر‌گزاری فارس، به دنبال واکنش مقام‌های غربی به خبر باز‌داشت «الکسی ناوالنی» شخصیت مخالف دولت روسیه در مسکو، قانونگذاران پارلمان اروپا روز پنجشنبه با معرفی قطعنامه‌ای خواستار توقف پروژه روسی انتقال گاز «نورد استریم ۲» شدند.

به نوشته وبگاه خبری «اردو پوینت»، این قطعنامه که به امضای بیش از ۱۲ قانونگذار در پارلمان اروپا رسیده است، احتمالاً روز پنجشنبه تصویب خواهد شد اما بدون تأیید شورای اروپا به قانون تبدیل نخواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

در بخشی از این قطعنامه آمده است: «پارلمان اروپا از اتحادیه اروپا و کشور‌های عضو آن می‌خواهد همکاری با روسیه در چندین عرصه سیاست خارجی و در خصوص پروژه‌هایی چون نورد استریم ۲ را با جدیت بررسی کنند. اتحادیه اروپا باید روند تکمیل این پروژه را فوراً متوقف کند.»

نمایندگان پارلمان اروپا همچنین در این قطعنامه اعمال تحریم‌های جدید علیه روسیه به دلیل بازداشت ناوالنی را خواستار شدند (جزئیات بیشتر).

پروژه خط لوله نورد استریم۲، پروژه‌ای برای انتقال گاز از روسیه به آلمان، از طریق مسیر زیر دریای بالتیک است. ساخت و ساز این پروژه پس از تعلیق در سال ۲۰۱۹ به دلیل تحریم‌های ایالات متحده از سر گرفته شد. گفته می‌شود خط لوله بیش از ۹۰ درصد پیشرفت داشته است. دولت ترامپ در اقدامات دقیقه نودی خود تلاش کرد این پروژه را به طور کامل متوقف کند.

رسانه‌های روسیه اواخر ماه گذشته گزارش داده بودند ناوالنی به محض ورود به فرودگاه مسکو از آلمان بازداشت شده است.

بر اساس خبرگزاری روسی «ایتارتاس»، ناوالنی که در پرونده‌ای موسوم به پرونده «روچر» با مجازات تعلیقی مواجه بود به علت امتناع از حضور در چندین جلسه بازپرسی در لیست افراد تحت تعقیب دولت روسیه قرار گرفته بود.

تاس بر همین اساس نوشت ناوالنی روز یک شنبه ۱۷ ژانویه (۲۸ دی‌ماه) توسط ماموران فدرال در فرودگاه «شرمتیو و» مسکو بازداشت شده است. وی از ۲۹ دسامبر ۲۰۲۰ به دلیل نقض مکرر مقررات مشروط در لیست افراد تحت تعقیب پلیس فدرال روسیه قرار داشت.

این شخصیت مخالف روسیه روز ۲۰ اوت ۲۰۲۰ هنگام پرواز از شهر «تومسک» در روسیه به سمت مسکو، پایتخت این کشور علائم بیماری از خودش نشان داد و بعد از فرود اضطراری هواپیما در شهر «امسک» به بیمارستانی در این شهر منتقل شد و سپس به آلمان انتقال یافت.

الکسی ناوالنی ۷ سپتامبر، چند روز بعد از آن که دولت آلمان ادعای مسمومیت وی را مطرح کرد از کما خارج شد. روسیه این ادعاها را رد و اعلام کرد آزمایش ناوالنی هیچ شواهدی از وجود سم در بدن او را نشان نداده است.

کشورهای غربی تلاش کرده‌اند از پرونده ناوالنی برای اعمال فشار بر روسیه استفاده کنند. به دنبال بازداشت مخالف غربگرای روسیه، «چارلز میشلم»، رئیس شورای اروپا خواستار آزادی وی شد و رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا نیز از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه آزادی او را خواستار شد. امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه نیز از دولت مسکو خواست فورا ناوالنی را آزاد کند. 

پرونده الکسی ناوالنی به یکی از مسائل تنش زا در روابط میان روسیه و اتحادیه اروپا تبدیل شده است و بروکسل تا کنون تحریمهایی نیز علیه مسکو در این زمینه اعمال کرده است. 

 انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: الکسی ناوالنی پروژه نورد استریم ۲ روسیه پارلمان اروپا پارلمان اروپا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۶۰۰۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا جنگ آینده می‌تواند میان روسیه و چین باشد؟

احتمال درگیری میان مسکو و پکن در آینده هم بسیار بالاست: آسیای مرکزی و آینده سیبری نقاط مشاجره‌اند و پکن به‌آرامی نسبت به شرق روسیه ادعا‌هایی را مطرح می‌کند.

به گزارش اکوایران، چنین به نظر می‌آید که سیاست فعلی رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، یک نمایش قدرت است، اما در واقعیت، نشانۀ ضعف روسیه است. این کشور هیچ آینده‌ای ندارد و حمله به اوکراین هم این مسئله را تغییر نخواهد داد.

به نوشته رالف شول‌همر برای وبگاه بروکسل‌سیگنال، نخست اینکه، برای اینکه روسیه آینده‌ای داشته باشد، نیازمند روس‌های آینده است: میانگین نرخ باروری فعلی فدراسیون روسیه ۱.۸ به ازای هر زن است و به میزان قابل توجهی پایین‌تر از نرخ جایگزین ۲.۱ لازم برای پایدار نگه داشتن جمعیت است. اگر روسیه با یک افزایش فرزندآوری شدید مواجه نشود، تا سال ۲۰۶۰ یک چهارم جمعیتش را از دست خواهد داد، جریانی که به احتمال زیاد در اثر جنگ فعلی شتاب خواهد گرفت نه اینکه کندتر شود.

در حالی که کاهش نرخ تولد یک جریان جهانی است، روسیه با مشکل مضاعفی مواجه است: در هیچ کشور دیگری امید به زندگی میان مردان و زنان اینقدر فاصله ندارد. میانگین امید به زندگی مردان روس کمتر از ۶۴ سال است، در حالی که انتظار می‌رود زنان روس تا حدود ۷۷ سال عمر کنند. اعتیاد به الکل شدید و سوءمصرف مواد مخدر در میان مردان به مرگ‌های زودرس منتهی می‌شود، اتفاقی که با بدتر شدن شیوع سوءمصرف هروئین و نرخ ابتلا به اچ‌آی‌وی بدتر می‌شود، نرخ‌هایی که در بعضی مناطق به سطوحی می‌رسد که معمولاً در کشور‌های آفریقایی دیده می‌شود.

جنگ و ساختار جمعیت‌شناسی که در آن مواد مخدر، اچ‌آی‌وی و فقر تلفات زیادی را به جمعیتی تحمیل می‌کند، پیوسته دلیلی را به جوانان می‌دهد که به کشورشان پشت کنند. اگرچه جنگ خروج جوانان روس را دشوارتر می‌کند، فرار مغز‌ها امری واقعی است و این مشکل در سال‌های آینده بزرگ‌تر خواهد شد.

به‌علاوه، اتحاد پرسروصدای میان مسکو و پکن از آنچه به نظر می‌رسد متفاوت‌تر است: بدون تردید، از لحاظ جمعیت‌شناختی، روسیه و چین زوج بسیار مناسبی برای یک آژانس زوج‌یابی ژئوپلتیک خواهند بود: پسران مادر روسیه دارند تمام می‌شوند و در چین به ازای هر ۱۲۰ مرد، فقط ۱۰۰ زن وجود دارد.

با این همه، علاوه بر این، احتمال درگیری میان این دو کشور هم بسیار بالاست: آسیای مرکزی و آینده سیبری نقاط مشاجره‌اند و پکن به‌آرامی نسبت به شرق روسیه ادعا‌هایی را مطرح می‌کند. برای مثال، در سال ۲۰۲۳، نقشه‌های تازۀ دولتی برای شهر‌ها و مناطق روسی از اسامی چینی استفاده کرد. از ولادی‌وستوک، شهری فقیر در کرانۀ اقیانوس آرام، با نام چینی هایشِن‌وای یاد می‌شود.

علیرغم تمام حرکات دوستانه در ملاء عام، رقابت شدیدی میان مسکو و پکن برای به دست آوردن امنیت کشور‌های آسیای مرکزی مانند قزاقستان، ازبکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان وجود دارد. روز به روز اتکای روسیه و چین به ثروت منابع این کشور‌ها بیشتر می‌شود. در حال حاضر، پکن از جنگ اوکراین سود می‌برد: هر چه پوتین بیشتر بر ایالات متحده و اروپا متمرکز شود، اتکای روسیه به چین بیشتر خواهد شد، چیزی که شی جین‌پینگ می‌تواند آن را به سازش‌های روسیه در آسیای مرکزی و دیگر جا‌ها تبدیل کند.

مشکل دیگر، آیندۀ سیبری است. در زمان نگارش، موج فزایندۀ مهاجرت از چین به سرزمین داخلی روسیه در حال وقوع است و نمی‌توان این مسئله را منکر شد که در زمانی، الحاق ضمنی می‌تواند به الحاق واقعی تبدیل شود.

اگرچه در حال حاضر محتاطانه از این موضوع پرهیز می‌شود، ناسیونالیست‌های روس متوجه استعمار خزنده در شرق کوهستان اورال شده‌اند. اگر پکن این مسئله را از کتاب بازی مسکو یاد بگیرد و به «افراد نیازمند محافظت» در سیبری پاسپورت چینی بدهد، روسیه دقیقاًقربانی سیاستی خواهد شد که خودش در اوکراین انجام می‌دهد.

در شرایط کنونی، شاید همکاری پکن و مسکو منطقی باشد. اما در بلند مدت، اتحاد میان این دو قدرت روز به روز دشوارتر خواهد شد.

خود چین از اتحاد با روسیه کمتر سود می‌برد تا از نزاعی بلند مدت بین پوتین و غرب، چیزی که حتی پوتین هم باید در جایی متوجه‌اش شود. تا زمانی که روسیه برای چین مفید است، حمایت ادامه پیدا خواهد کرد، چون حزب کمونیست چین به خوبی می‌داند که تغییر قدرت به سودش است.

در تمام این‌ها فرصت بالقوه‌ای برای سیاست خارجی اروپا وجود دارد: روسیه نمی‌تواند از پس هزینه‌های درگیری در شرق و غرب بربیاید و شرقِ سرشار از منابع از لحاظ استراتژیک بسیار مهم‌تر از شرق اوکراین است.

به‌علاوه، استراتژیست‌های مسکو باید بدانند که حتی با گسترش اتحادیۀ اروپا و ناتو به سمت شرق، خطر سیاست خارجی تخاصمی چین بسیار بالاتر از تخاصم بالقوۀ بروکسل یا واشنگتن است. برای تلاش برای حل درگیری اوکراین در پرتو مشکلات استراتژیک روسیه، می‌توانند پوتین را مجبور کنند پای میز مذاکره بنشیند.

پروپاگاندای مسکو می‌تواند به تحریک علیه غرب ادامه دهد، اما آیندۀ روسیه در جبهۀ اقتصاد و جمعیت‌شناختی مشخص می‌شود نه در دونباس. اتحادیۀ اروپا در موقعیت خوبی قرار خواهد داشت تا این نقاط ضعف را برجسته کند و در عین کاویدن شیوه‌های پرداختن به آنها، خواهان سازش در اوکراین شود.