پایان تجربه تلخ ترامپ/ آیا آمریکا به چهار سال قبل برمی‌گردد؟
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۶۲۴۱۷
رویداد۲۴ توماس فریدمن ستون نویس نیویورک تایمز در تازه‌ترین یادداشت خود از رسانه‌ها و مردم آمریکا می‌خواهند که به جو بایدن رئیس جمهور جدید این کشور فرصت دهند تا پس از ۴ سال سختِ دونالد ترامپ اعتماد عمومی در این کشور را ترمیم و آمریکا را به حالت پیش از ترامپ بازگرداند.
توماس فریدمن ستون نویس نیویورک تایمز خطاب به مردم آمریکا می‌گوید: ما از یک تجربه وحشتناک و دیوانه کننده جان سال به در برده‌ایم؛ چهار سال زندگی با رییس جمهوری که بدون هیچ شرمی با حمایت‌های یک حزب بدون ستون فقرات، با تشویق شبکه‌ای فاقد صداقت که هر کدام به نوعی با تئوری‌های توطئه حقیقت را کتمان می‌کردند و در نهایت به پندمی‌ای ختم شد که هیچ رحمی نداشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او می‌گوید اینکه کل نظام آمریکا در این چهار سال از هم پاشیده نشده یک معجزه است چرا که کشور به یک موتور بخار در حال جوش بزرگ تبدیل شده بود. اتفاقی که هفته‌های گذشته در ساختمان کنگره افتاد نمادی از این ویرانی بود.
فریدمن می‌گوید جامعه آمریکا هنوز به خوبی میزان خسارتی را که ترامپ بر کشور، نهادعای عمومی و اعتماد ملی وارد کرده نمی‌داند. رییس جمهوری که به توییتر و فیسبوک و اهرم‌های فشار قلدری ریاست جمهوری و بزدلی مسلح بود.
او می‌گوید اینطور هم نبوده که ترامپ هر کاری کرده اشتباه بوده باشد، اما کار‌های خوب او به هیچ وجه ارزش تفرقه‌ای که با تئوری‌های توطئه‌اش در جامعه ایجاد کرده نداشته. امروز آمریکا بیش از هر زمانی نیاز به اتحاد، برنامه ریزی و تمرکز برای ایجاد اعتماد دارد. من صادقانه بر این باورم که ما می‌توانیم به خودمان برگردیم، اما چطور؟
فریدمن در ادامه توضیح داده که از نظر من بارزترین ویژگی دوران ریاست جمهوری ترامپ این بود که او سال به سال ما را در وضعیت نزولی جدیدی شگفت زده می‌کرد. او سال به سال عمق جدیدی به هنجار شکنی‌های خود می‌داد. دروغ می‌گفت و آبروی هر کسی را که وارد حلقه اش می‌شد برد. او هرگز ما را با یک اقدام رو به رشد شگفت زده نکرد. هرگز از خودش انتقاد نکرد یا سعی نکرد با مهربانی اقدام به انجام کاری بکند.
بیشتر بخوانید:بایدن و بازگشت آمریکا به برجام / نخستین روز ریاست جمهوری جو بایدن چگونه می‌گذرد؟
به گفته این ستون نویس مشهور آمریکایی، ویژگی‌های شخصیتی ترامپ بخشی از سرنوشت او بود که به سرنوشت آمریکا بدل شد. اما خبر خوب اینکه ما می‌توانیم همه چیز را درست کنیم مشروط به اینکه همه سیاست مداران، رسانه‌ها و فعالان روی کاری که ترامپ هرگز انجام نداد تمرکز کنند: اینکه کشور را در یک روند رو به رشد شگفت زده کنند. این شگفتی‌ها به ما یادآور می‌شوند که آینده سرنوشت ما نیست بلکه انتخاب ماست. ما یا باید به آینده اجازه دهیم گذشته را دفن کند یا به گذشته اجازه بدهیم آینده ما را خاک کند.
فریدمن در این یادداشت گفته یک بار موفق شده ترامپ را در این سال‌ها شگفت زده کند. بعد از امضای توافق عادی سازی روابط کشور‌های عربی با اسرائیل او یادداشتی در حمایت از اقدامات دولت ترامپ منتشر کرده و از ترامپ بابت این توافق‌ها تشکر کرده است. فریدمن می‌گوید چند روز بعد از انتشار این یادداشت تلفنش زنگ خورده و پشت خط رییس جمهور ترامپ به او گفته: من باورم نمی‌شود که نیویورک تایمز به تو اجازه نوشتن چنین یادداشت خوبی را داده باشد.
فریدمن توضیح داده قطعا روزنامه به او نمی‌گوید که چه بنویسد و چه ننویسد. ترامپ بار دیگر از اینکه او به خواست خودش چنین یادداشتی نوشته ابراز تعجب کرده است.
این ستون نویس آمریکایی می‌گوید این مکالمه ترامپ را حتی برای یک لحظه وادار به تفکر درباره من و روزنامه‌ام کرد. اگر ترامپ در موضوعات مربوط به مهاجرت یا تغییرات اقلیمی نیز اقدام مثبتی انجام می‌داد من او را تحسین می‌کردم، اما نکرد و این خیلی بد است، چون به عنوان روزنامه نگار و شهروند ما به امید غافلگیری‌های مثبت رهبرانمان زنده‌ایم.
در نتیجه من دو خواهش مهم از همه آمریکایی‌ها دارم: به جو بایدن این شانس را بدهیم که ما را غافلگیر کند و خودتان را نیز در غافلگیر کردن آنها به چالش بکشید.
کسب و کار‌های آمریکایی باید مارا غافلگیر کنند و به ما بگویند که روپرت و لاچلان مرداک (روسای رسانه‌های فاکس نیوز و نیوزویک) که شبکه هایشان بر دروغ بزرگی که منجر به حمله به کنگره شد دامن زدند دیگر قرار نیست تئوری‌های توطئه‌شان را در کشور بپراکنند.
مارک زوکربرگ (صاحب فیس بوک) و شریل سندبرگ (مدیراجرایی فیس بوک) باید جلوی اخباری را که با وجود سوددهی منجر به خشم و چند دستگی می‌شود را بگیرند و آن را با منابع معتبر و خبر‌های درست جایگزین کنند.
حال که تهدید ترامپ مرتفع شده، همه ما در کسب و کار رسانه باید خبر را از نظر جدا کنیم. ما باید به آمریکایی‌ها اجازه بدهیم به اخبار به صورت مستقیم و دست اول بدون خشم و تفرقه دسترسی داشته باشند و نظرات را به بخش یادداشت‌ها منتقل کنیم.
در نهایت همان طور که قبلا هم گفته‌ام، قبل اینکه بایدن را مورد انتقاد قرار دهیم باید چند ماه به او فرصت دهیم که ما را به صورت مثبت غافلگیر کند. باید به او این شانس را بدهیم که کشور را به حالت قبل برگرداند و به سوگندش پایبند بماند.
در واقع چرا همزمان با روز تحلیف و زمانی که او در ساختمان کنگره قسم یاد می‌کند، آمریکایی‌ها نیز در خانه‌هایشان سوگند یاد نکنند؟ «اینجانب سوگند می‌خورم... تا همه توانم را برای حفظ و دفاع از قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به کار بگیرم.» شاید اگر این شانس را به بایدن بدهیم بتوانیم از این تب سیاسی وحشتناکی که ما را زمین گیر کرده نجات پیدا کنیم.
لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 جو بایدن دونالد ترامپ انتخابات 1400 ستون نویس شگفت زده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۶۲۴۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از مذاکرات ایران و آمریکا به روایت ظریف
آفتاب‌‌نیوز :
محمدجواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امور خارجه برای بررسی شرایط سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ به گفتگو پرداخته است.
بخش‌های مهم این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
دنیا دیگر دنیای دوقطبی نیست، حتی موضوع قطبی بودن در جهان با چالش جدی رو به رو است؛ لذا باید این واقعیات را درک کرد. مهمترین عامل در نظام قطبی عامل وفاداریست و ما هنوز بر اساس این تصور به نظرم توهمی از روابط جهانی داریم و عمل می‌کنیم. بعد خیلی زود دلسرد می‌شویم که چرا روس‌ها یا چینی‌ها با ما اینگونه رفتار کردند؟ در صورتی که اگر درست تشخیص دهیم که امروز مبانی رفتار در روابط جهانی چگونه است حتماً نه چنین توقعاتی را خواهیم داشت، نه اقداماتی می‌کنیم که ایجاد چنین توقعاتی برای ما بکند. نه خودمان را فدا برای کسی می‌کنیم و نه توقع داریم که آنها برای ما این کار را بکنند.
باید روابط سازنده با همه کشور‌ها داشته باشیم. معتقدم که بدون روابط سازنده نه با شرق می‌توانیم رابطه خوبی داشته باشیم نه با غرب. یعنی بدون اینکه با غرب رابطه داشته باشیم نمی‌توانیم با شرق رابطه داشته باشیم و برعکس هم همینطور است.
تا زمانی که ما با روسیه و چین رابطه نداریم، حتما غرب هم با ما رابطه فراگیر و همه جانبه نخواهد داشت. تا زمانی که در‌ها به روی غرب از سوی ایران بسته باشد، حتما روسیه و چین هم احساس می‌کنند که کنشگر این حوزه هستند و منافعشان را بر ما تحمیل می‌کنند بدون اینکه منافع ما را در نظر داشته باشند.
اگر قرار است جهان جنگ اقتصادی داشته باشد این جنگ باید بین چین و آمریکا باشد.
فرصت مذاکره با آقای ترامپ را ما از دست ندادیم. با همه احترامی که برای دوست و همکار عزیزم آقای احمدی قائل هستم، اعتقاد دارم که نیمی از قضیه را دیده‌اند. چرا که آقای ترامپ یک بخشی از معادله است و کل معادله نیست.
آقای ترامپ حداکثر می‌تواند یک توافق دو صفحه‌ای مثل آن که با کره شمالی امضا کرد را امضا کند. آقای ترامپ نه توانش را داشت و نه ساختار آمریکا اجازه می‌دهد، همانطور که در کره شمالی اجازه ندادند که ایشان وارد یک توافق محتوایی جدید شود.
با توافق دو صفحه‌ای هم هیچ مشکلی از کسی حل نمی‌شود، فقط یک فرصت عکس انداختن فراهم می‌شود که ممکن است برای کره شمالی فرصت خوبی بود؛ چون همیشه رهبران کره شمالی دوست داشتند که با روسای جمهور آمریکا دیده شوند. چون این فرصت را پیدا نمی‌کردند بعد از اینکه روسای جمهور از کاخ سفید خارج می‌شدند معمولاً آنها را دعوت می‌کردند و با آنها عکس یادگاری می‌انداختند؛ لذا این پیروزی برای آنها بود و یک پیروزی هم برای آقای ترامپ بود که خاصیت نارسیستی‌اش را آبیاری کند؛ لذا این قسمت از فرمایش آقای احمدی کاملاً درست است که ترامپ علاقه داشت که این کار را انجام دهد؛ اما قسمت بعدی‌اش که همانطور که در اجلاس ویتنام آمریکا و کره شمالی دیدیم این افراد دیگر هستند که تصمیم می‌گیریم.
آقای ترامپ از بنده چند بار دعوت به مذاکره کرد، ولی ما که اجازه برای مذاکره نداشتیم. اما آقای بولتون در کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» کاملاً تشریح می‌کند که هربار ایشان تا مرز استعفا پیش رفت برای اینکه مانع از مذاکره شود. خیلی هم با آب و تاب توضیح می‌دهد که در هر دو مورد استعفا نامه‌اش را نوشت و وقتی مذاکره صورت نگرفت خیالش راحت شد. اما همین نشان می‌دهد، اگر بنده با آقای ترامپ مذاکره کرده بودم یا آقای دکتر روحانی مذاکره بودند، نهایتاً همین بولتون بودند که باید این مذاکرات را به نتیجه می‌رساندند.
بعضی‌ها ایراد می‌گیرند که آقای بولتون و پومپئو از ابتدای سال ۹۷ وارد کاخ سفید شدند، یعنی از آوریل سال ۲۰۱۸، لذا میگویند چرا از دوران آقای تیلرسون استفاده نکردید. من با آقای تیلرسون در جلسه ۵+۱ دیدار داشتم، به هیچ وجه آقای تیلرسون در ظرفیت مذاکره نبود و اعتماد لازم را از سوی آقای ترامپ برای این که مذاکره کند، نداشت. کاملاً مشخص بود و دیدیم که ظرف تقریبا یک سال از دولت آقای ترامپ خارج شد.
من معتقدم که ما اگر تشخیص دهیم که تهدیدی که برای جمهوری اسلامی وجود دارد تهدید امنیتی‌سازی است، در زمین این تهدید بازی نمی‌کنیم؛ لذا می‌توانیم سیاست فعال‌تری را داشته باشیم. البته این به معنا نیست که دست از مخالفت با آمریکا بکشیم، مخالفت با سلطه و مخالفت با استکبار می‌تواند برای کشور یک زمینه قدرتی فراهم کند، با توجه به اینکه الان قدرت دیگر صرفاً قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی نیست. البته قدرت‌های دیگری هم هستند مثل قدرت الهام بخشی.
آن‌هایی که میگویند برجام ایراد داشت خب چرا آمریکا به برجام استناد نکرد، اگر برجام یک طرفه بود آمریکا به یک جمله برجام استناد می‌کرد و از آن خارج می‌شد. آن وقتی که استناد کردند ۱۳ کشور در شورای امنیت علیه‌شان بودند، لذا دوستان ما مقداری به واقعیت‌ها توجه کنند بهتر است.
منبع: اقتصادآنلاین
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد