آذری‌جهرمی و اینستاگرام
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۹۰۱۳۴
علی ربیعی دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس‌جمهوری و سخنگوی دولت طی یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:
به نظرم طرح شکایت از آقای آذری جهرمی، فقط یک اتفاق ساده اداری یا قضایی نیست. این شکایات و احضار به شیوه‌های سیاستگذاری در فرهنگ و جامعه، نوع نگاه به شیوه‌هایی برای اعمال نزاهت فرهنگی و چگونگی حفاظت از دینداری، تفاوت رویکردها در سیاستگذاری و حکمرانی فرهنگی – اجتماعی برمی‌گردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این اتفاق را می‌توان به نوعی با نگاه جامعه‌شناختی تبیین کرد: ۱- مایلم پیش از بحث در‌خصوص ریشه‌های جامعه‌شناختی این اقدام به یک نکته اشاره کنم: دیدگاه‌ها، نظرات و تصمیمات محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات یک دیدگاه و تصمیم شخصی نبوده بلکه آنچه وی اعلام و اجرا نموده، دیدگاه دولت در این زمینه است. دولت یازدهم و دوازدهم با تحلیل و تبیین شرایط اجتماعی، اقتصادی و آینده‌نگری نسبت به تأثیرات تکنولوژی، اهتمام خود را بر گسترش تکنولوژی‌های ارتباطی و زیرساخت‌های آن بنا نموده و هرگونه محدودیت و فیلتر را اولاً در بلندمدت غیرممکن و در کوتاه‌مدت غیرمفید می‌دانست. بنابراین مواضع و اقدامات وزیر ارتباطات، مبتنی بر تصمیم دولت و رئیس‌جمهوری بوده است.
۲- فضای مجازی را نمی‌توان با نوع خاصی از نگرش و سیاستگذاری فرهنگی بررسی نمود. بی‌تردید فضای مجازی، در آینده بخش اعظمی از اقتصاد جوامع را تشکیل خواهد داد. در میان شبکه‌های اجتماعی، بررسی‌ها نشان می‌دهد فقط اینستاگرام محل کسب‌وکار گروه بزرگی از مردم شده است. حتی آمارها پیش از شیوع کرونا هم به قدری بزرگ هست که تصمیم به تعطیلی‌اش جنبه‌های اقتصادی کلان بیابد. بررسی‌ها نشان می‌دهد حدود ۴۰۰ هزار صفحه اینستاگرام ایرانیان دارای بیش از ۵ هزار دنبال‌کننده هستند؛ که در این میان ۲۸.۸٪ از آنها صفحات مربوط به فروشگاه‌ها و کسب و کارهاست. بر اساس این آمار یعنی حداقل ۱۱۵هزار صفحه اینستاگرام وجود دارد که درآمد خانوارهایی را تأمین می‌کند. این امر بدین معناست که حتی اگر هر صفحه درآمد ۲ نفر یا ۲ خانواده را تأمین کند؛ یعنی ۲۳۰ هزار خانواده یعنی چیزی حدود ۹۵۰ هزار نفر ایرانی، در اوضاع بیکاری ناشی از کمبود رشد و تحریم، امرار معاش خود را وابسته به این شبکه اجتماعی هستند. با توجه به مطالعات تخصصی‌ام در وزارت کار، معتقدم هرگونه محدودسازی و یا تعطیلی اینستاگرام، کوچ دادن حدود یک میلیون ایرانی به سمت بیکاری و فقر می‌باشد.
۳- علاوه بر مسائل اقتصادی، بخش اعظمی از زندگی روزمره مردم در فضای مجازی شکل می‌گیرد. نتیجه مطالعات دانشگاهی نشان می‌دهد در میان شبکه‌های اجتماعی، اینستاگرام از بیشترین محبوبیت در بین کاربران ایرانی برخوردار است و پس از آن واتساپ رتبه بعدی را به خود اختصاص داده است؛ از ارتباطات میان‌فردی گرفته تا شکل‌گیری و فعالیت گروه‌های ثانویه و ارتباطات اداری در این شبکه‌های اجتماعی صورت می‌گیرد. کارکردهای تفریحی، اطلاع‌رسانی و آموزشی به این شبکه‌ها انتقال یافته است، بنابراین هرگونه سیاستگذاری در این خصوص، بدون توجه به آثار اقتصادی و زندگی اجتماعی، جامعه را با نگرانی مواجه می‌سازد.
۴- از منظری دیگر، در مورد امکان‌پذیری محدود کردن فضای مجازی از طریق استفاده از روش‌هایی همچون فیلترینگ جای بحث وجود دارد. به یاد دارم در اواخر سال ۱۳۹۲، ظرفیتی در اپراتور رایتل برای برقراری تماس تصویری فراهم شده بود. در آن زمان با یک سؤال و گرفتن نظری از یک شخصیت دلسوز دینی و فرهنگی، امکان راه‌اندازی این ظرفیت توسط رایتل با مشکل مواجه شد که سبب کاهش مزیت رقابتی رایتل در برابر سایر رقبا گردید. من، به‌طور مفصل در این خصوص صحبت و اشاره کردم هم‌اکنون این اقدام با نصب دوربین روی کامپیوتر امکان‌پذیر است اما به‌هرحال موفقیتی حاصل نشد و به احترام آن نظر، این امکان بلااستفاده ماند. این مسأله را مقایسه کنید با مدت زمان کمی بعد از آن که تحولات دنیای تکنولوژی چنان پیش رفت که این تماس‌ها را به امری کاملاً عادی مبدل ساخت.
در یک شبیه‌سازی دیگر، نگاه کنید به قانون منع به‌کارگیری ماهواره که چندین سال مأموران در پشت‌بام‌ها به دنبال دیش‌های ماهواره‌ای بودند و مقایسه کنید با پشت بام‌های امروز حتی در دورافتاده‌ترین روستاها و نیز پشت‌بام‌های همان. این یعنی نوعی خاص از سیاستگذاری فرهنگی که نزدیک به تمامی خانوارهای ایران را به افرادی قانون‌شکن تبدیل کرده است.
۵- اساساً ما با نوعی نگرش در سیاستگذاری فرهنگی و اجتماعی روبه‌رو هستیم که این نوع نگرش تاکنون نیز به نحوی بر سیاستگذاری ما غلبه داشته و سایه افکنده است که راه پیشگیری از تغییر و تحولات فرهنگی با بار منفی و یا مغایر با ارزش‌های رسمی، با محدودسازی و مسدودسازی و عدم سهولت در دسترسی، امکان‌پذیر است. در صورتی که به دلایل ذکر شده در بند سوم، تنها خاصیت آن صرفاً گسترش بازارهای غیرقانونی فروش فیلترشکن خواهد بود و نیز عدم حضور افراد مقید که با تولیدات خود می‌توانستند مخاطبینی را جذب کنند، اتفاقاً این فضا را از روش بنیادین تقویت تولید محتوا و جذب مخاطب با محتواهای جالب توجه دور می‌کند. در صورتی که بنا بر مقابله با تولیدات نگران‌کننده داریم، راه منحصر به فرد، تولید محتوا برای مخاطبین متنوع، گسترش بخش خصوصی و کنار گذاشتن تنگ نظری و برداشته شدن انحصار در تولیدات فرهنگی است. نگاه کنید امروز از رسانه بزرگ تصویری و خبری تا شرکت‌های بزرگ تولید فیلم، بسیار محدود در اختیار بخش خصوصی و ظرفیت‌های نهفته در آن است. بنابراین ادامه تفکر محدودسازی در میان مدت، جامعه را با فقر تولیدات فرهنگی روبه‌رو ساخته و خود عاملی بر گرایش مصرف‌کنندگان به سمت تولیداتی است که آنان با فلسفه مقابله با آن دست به کار شده‌اند.
۶- یکی از نگرانی‌هایی که باعث بروز این نوع تصمیمات می‌شود بردن عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی به عرصه‌های سیاسی و امنیتی است. امنیت‌زدایی و سیاست‌زدایی از این ساحت‌ها موجب رشد و توسعه تولیدات قابل قبول در این حوزه‌ها خواهد شد. بخشی از نگرانی‌ها، تغییرات طبیعی ارزشی در سطح جهانی است که سیاستگذاری‌های سلبی، راهکار نامناسب و تشدیدکننده خواهد بود.
۷ - به هرحال مواضع، تصمیمات و اقدامات محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات مبتنی بر یک درک و سیاستگذاری صحیح از سوی دولت و رئیس‌جمهوری بوده است. امیدواریم با حفظ وظایف هر قوه و همچنین تعاملات بین‌قوه‌ای، با درک متقابل از شرایط و درک مشترک از این‌گونه مسائل اقدام شود.
منبع: الف
کلیدواژه: آذری جهرمی فضای مجازی شبکه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۰۱۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زمینه‌های فرهنگ‌سازی حجاب؛ گرایش ذاتی به حیا و خانواده‌دوستی
کارشناس مسائل فرهنگی معتقد است: عادی‌انگاری در موضوع حجاب فضا را برای ارتکاب جرایم بازتر می‌کند و امنیت روانی جامعه مورد تهدید جدی قرار می‌گیرد. در شرایط فعلی طرح نور زمینه‌ای برای رفتار مسالمت‌آمیز با افرادی است که حجاب را سبک شمرده‌اند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برخی معتقدند برای مبارزه با بی‌حجابی تنها اقدام فرهنگی کفایت می‌کند و لازم نیست از اقدامات سلبی استفاده شود، چراکه این نوع فعالیت‌ها راه درستی برای امر به معروف حجاب نخواهد بود. از سوی دیگر برخی بر این باورند که در عین حال که موضوع عفاف و حجاب به عنوان هنجاری اجتماعی نیازمند فعالیت‌ها فرهنگی و ویژه است، اما ضرورت دارد در مقام اجرا و عملیات نیز با هر نوع کوتاهی در زمینه عفاف و حجاب در سطح جامعه برخورد شود.
خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با دکتر محمدحسین موسوی، استاد دانشگاه و کارشناس فرهنگی، به بررسی زمینه‌های فرهنگی و عملیاتی عفاف و حجاب و اجرای طرح نور پرداخته است.
عادی‌انگاری در موضوع حجاب فضا را برای ارتکاب جرایم بازتر می‌کند
از آنجایی که مدتی است طرح نور به منظور رعایت حجاب در جامعه اجرا شد، به اعتقاد شما آیا اجرای چنین طرحی می‌تواند حل‌کننده مسئله عفاف و حجاب در جامعه باشد و این موضوع را به عنوان هنجار اجتماعی فراگیر کند؟
برای آغاز بحث درباره حجاب باید به دلایل اجرای طرح نور پرداخت. پرسشی که در زمینه حجاب مطرح می‌شود این است که تا چه زمانی قرار است نسبت به عدم رعایت حجاب در جامعه بی‌اعتنا بود و این گونه مسائل در حوزه عفاف و حجاب را عادی فرض کرد؟
این در حالی است که هر نوع عادی‌انگاری در موضوع عفاف و حجاب در نهایت فضا را برای ارتکاب جرایم بازتر می‌کند و در نتیجه آرامش و امنیت روانی جامعه و خانواده‌ها بر هم خورده و مورد تهدیدهای جدی قرار می‌گیرد. بنابراین در شرایط فعلی طرح نور زمینه‌ای برای رفتار مسالمت‌آمیز با افرادی است که حجاب را به عنوان یک هنجار اجتماعی سبک شمرده‌اند.
قانون عفاف و حجاب برای همه مردم لازم‌الاجرا شددر اجرای طرح نور یک بار دیگر نیروهای حافظ امنیت و حریم عمومی وارد عمل شدند. اجرای طرح از سوی این بخش جامعه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قبول مسئولیت از سوی نیروهای حافظ امنیت و حریم عمومی قابل ستایش است و با وجود اینکه این گروه مدتی از سوی برخی مغرضان مورد ظلم قرار گرفتند، اما باز هم برای تأمین و حفظ آرامش و امنیت جامعه در میدان حاضر شده‌اند.
این نکته طبیعی است که طبق حکم عقلانی، دینی و اعتقادی باید امور اجتماعی و فرهنگی مورد رصد و اصلاح قرار بگیرد و در این زمینه موضوع حجاب دارای جایگاه ویژه و مهمی است که نباید مورد غفلت باشد.
فعالیت فرهنگی همراه با اقدام اجرایی و اجتماعی
برخی معتقدند هنوز هم با فرهنگ‌سازی می‌توان در ترویج حجاب به موفقیت‌هایی رسید. به اعتقاد شما جایگاه زمینه‌سازی فرهنگی در این مقوله اجتماعی کجاست؟ آیا می‌توان با فعالیت فرهنگی، زمینه رعایت حجاب را فراهم کرد و یا همزمان نیازمند فعالیت عملی هستیم؟
مردم کشور ما از دیرباز مردمی اهل عفت و حیا بوده‌اند و همین نکته زمینه‌ای است که برای ترویج حجاب می‌توان از آن بهره برد. درواقع چون زمینه گرایش به عفت و حیا در وجود و فطرت مردم ما نهادینه شده، از همین منظر می‌توان نسبت به ترویج حجاب اقدام کرده و هر فعالیت فرهنگی بر همین مبنا گذاشته شود.
دقت داشته باشید که فرهنگ ایرانی ما برگرفته از آموزه‌های دینی و اسلامی است و به همین دلیل است که موضوع پوشیدگی و حیا از اصول اصلی و جدی در جامعه و فرهنگ ایرانی به حساب می‌آید. هر انسان غیرتمند و دارای عقل سلیم، چه زن باشد و چه مرد، می‌داند که حیا لازمه حیات و زندگی سالم و امن و است و از این منظر هم فرد، هم خانواده و هم جامعه در امنیت روانی و آرامش فکری خواهد بود.
به همین علت نباید به دلیل برخی برخوردها در مقوله فرهنگ از موضوع عفاف و حجاب اغفال شود. زیرا بسیاری از کسانی که در جامعه ما حجاب را به طور کامل رعایت نمی‌کنند، خودشان به آموزه‌های دینی و اسلامی باور دارند و این رفتار آنها ناشی از عناد با نظام و کشور نیست، بلکه لازم است با این افراد رفتاری مهربانانه و از روی محبت و آرامش داشت و با دوستی و مدارا نکات حجاب و حیا را به آنها گوشزد کرد.
در طرح نور همان طور که از نام آن بر می‌آید، لازم است راه و مسیر حرکت روشن و نورانی باشد. در این طرح دختران و زنانی که موضوع حجاب را به عنوان یک هنجار اجتماعی مورد غفلت قرار داده و سبک می‌دانند، باید مانند خواهر و دختر خودمان در نظر گرفته شوند و از اینکه کسی خود را برتر و بهتر از دیگری بداند و با خشونت بخواهد ترویج حجاب کند، باید پرهیز شود.
با چنین رفتار مسالمت‌آمیزی می‌توان زمینه تقویت و رشد نگرش صحیح به رعایت حجاب را فراهم کرد. در واقع هر نوع پیشرفت و دستیابی به اهداف طرح نور، در گروی دوستی و رفتار صلح‌آمیز با افرادی است که هنجار اجتماعی حجاب را سبک می‌شمرند و به درستی اصول پوشیدگی را در رفت و آمدهای خود در جامعه رعایت نمی‌کنند.
جذب حداکثری در حوزه حجاب با تعریف طیف گسترده‌ای از پوشش دینی
کار عملیاتی از بدنه دولت آغاز شود
در زمینه عملیاتی کردن مبارزه با بی‌حجابی نیز شیوه‌ها و راهکارهای متنوع و بعضاً مخالفی ارائه می‌شود. اما در طرح فعلی که با عنوان طرح نور شناخته می‌شود، چه پیشنهادی برای رسیدن بهتر به نتیجه پیشنهاد می‌دهید؟
برای اجرای طرح نور خوب است کار عملیاتی از نهادهای زیر مجموعه دولت آغاز شود و همزمان رسانه‌ها با اقدام فرهنگی همراهی کنند. به این صورت که دولت، طرح نور را در سازمان‌ها و نهادهایی که تحت پوشش دارد اجرا کند. وقتی اقدام از بدنه دولتی آغاز شود، مردم بهتر در رعایت هنجار حجاب مجاب خواهند بود.
رسانه‌هایی که با ترویج فرهنگ حجاب و اجرای طرح نور مخالفت می‌کنند عموماً یا درک درستی از مسائل ندارند و نسبت به موضوع عفاف و حجاب کم اطلاع هستند یا غرض‌ورزی دارند و آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
در صورتی که زاویه گرفتن رسانه‌ای با موضوع حجاب در اثر کم اطلاعی باشد، باید توجه داشت مجموعه‌هایی که به مسائل کلان جامعه ورود می‌کنند، باید از زمینه فکری و اطلاعی درست و دقیقی بهره‌مند باشند و بی‌اطلاعی در مورد کلان موضوع حجاب چندان پذیرفته شده نیست.
اگر هم رسانه‌ای قصد غرض‌ورزی دارد و در جریان جنگ شناختی، موضع خود را به سمت دشمن متمایل کرده، باید مورد سؤال و اشکال قرار بگیرد که بر چه اساسی در نظام جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند و از بیت‌المال مسلمین ارتزاق دارد اما تیشه بر ریشه سبک زندگی جوانان و نهاد خانواده‌های این جامعه می‌زند.
تبیین هنجار اجتماعی حجاب نیازمند فعالیت گسترده فرهنگی است
چه زمینه‌های فرهنگی برای ترویج این امر وجود دارد که می‌تواند بهانه و عاملی باشد تا ضرورت رعایت عفاف و حجاب تبیین شود؟
در طرح نور دختران و زنانی که موضوع حجاب را به عنوان یک هنجار اجتماعی مورد غفلت قرار داده و سبک می‌دانند، باید مانند خواهر و دختر خودمان در نظر گرفته شوند و از اینکه کسی خود را برتر و بهتر از دیگری بداند و با خشونت بخواهد ترویج حجاب کند، باید پرهیز شود.
یکی از نکات بسیار مهم در رعایت حجاب در جامعه این است که برای همه مردم تبیین شود که حجاب یک موضوع شخصی و خصوصی نیست تا برخی افراد گمان کنند می‌توانند حجاب را به طور فردی رعایت کنند یا خیر. یعنی برخورد سلیقگی درباره رعایت حجاب موضوعی منتفی است.
همان طور که فواید رعایت قوانین اجتماعی به تمام مردم مربوط می‌شود و آثار جمعی دارد، رعایت حجاب هم این گونه است. پس اگر یکی از مردم جامعه حجاب را رعایت کند، بهره‌ای خواهد داشت که هم به خود او خواهد رسید و هم به تمام مردم جامعه. عدم رعایت این هنجار اجتماعی نیز همین گونه است و آسیب‌های ناشی از بی احترامی به اراده اجتماعی، هم خود فرد را درگیر خواهد کرد و هم مردم اجتماع را.
در این مورد لازم است گروه‌های فرهنگی به خصوص رسانه‌ها و افرادی که تریبون‌هایی را در اختیار دارند دست به کار شوند و در اقدامی هماهنگ و بیش از پیش در زمینه ترویج حجاب فعال شوند. زیرا حجاب یک وظیفه عمومی است و تنها به مسلمانان مربوط نیست که درباره حکم اسلامی آن به تنهایی بحث و گفت‌وگو شود. بلکه حتی غیر مسلمانان نیز باید این هنجار را در سطح جامعه رعایت کنند، حتی اگر در خانواده و در فضاهای شخصی خود ملزم به رعایت نیستند.
دو زمینه مهم برای فرهنگ‌سازی حجاب: گرایش ذاتی به حیا و خانواده‌دوستی
نکته قابل توجه برای ترویج حجاب آن است که مردم کشور ما از دیرباز مردمی اهل عفت و حیا بوده‌اند و همین نکته زمینه‌ای است که برای ترویج حجاب می‌توان از آن بهره برد. درواقع چون زمینه گرایش به عفت و حیا در وجود و فطرت مردم ما نهادینه شده، از همین منظر می‌توان نسبت به ترویج حجاب اقدام کرده و هر فعالیت فرهنگی بر همین مبنا گذاشته شود.
نکته دیگر خانواده‌دوستی و پایبندی مردان و زنان سرزمین ما به نهاد خانواده است. همین رویکرد مهم موجب شده که دفاع از کیان خانواده برای افراد بسیار مهم باشد.
رعایت حجاب نیز تثبیت‌کننده بنیان‌های خانوادگی است و در مقابل عدم رعایت آن تهدیدی برای اعضای خانواده اعم از همسران و فرزندان محسوب می‌شود. در نتیجه رویکرد دیگری که می‌تواند به عنوان زمینه فرهنگ‌سازی عفاف و حجاب مورد استفاده قرار بگیرد، مسئله خانواده و حفاظت از حریم این نهاد مهم است.
انتهای پیام/
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت