Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «تسنیم»
2024-03-28@15:32:55 GMT

کاوشی در فلسفه تربیتی امام موسی صدر

تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۹۳۶۴۴

کاوشی در فلسفه تربیتی امام موسی صدر

کتاب «فلسفه تربیتی امام موسی صدر» به قلم معصومه عبدلی توسط انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از روابط عمومی انتشارات علمی و فرهنگی؛ امام موسی صدر همواره شخصیت محبوبی بوده و از پس سال‌ها بی‌خبری از او، هر وقت خبری یا اثری با نامش گره خورده، توجه‌ها را به سمت خود جلب کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امام موسی صدر اساساً خود فلسفۀ تربیتی تدوین نکرده است و در حوزۀ علوم تربیتی تخصصی نداشت، اما منظومۀ فکری او ظرفیت استخراج نوعی فلسفۀ تربیتی را داشته است.

معصومه عبدلی تلاش دقیق و مجدانه‌ای برای استخراج این فلسفۀ تربیتی در قالب رسالۀ دکتری‌اش داشته است. وی در ابتدا نگاهی به مبانی نظری دیدگاه‌های امام موسی صدر داشته و کوشیده است انسان‌شناسی، معرفت‌شناسی، رابطۀ دین و آزادی و عمل‌گرایی و از این دست مفاهیم را در اندیشۀ او بکاود. سپس شاخصه‌های رفتاری و روش‌های تربیتی امام موسی صدر را با دقت و ریزبینی از نظر گذرانده است؛ و پس از این دو مطالعۀ مقدماتی، فلسفۀ تربیتی امام موسی صدر را از دل آن اندیشه‌ها بیرون کشیده است.

کتاب «فلسفه تربیتی امام موسی صدر»در نهایتفصلی را به جمع‌بندی مباحث اختصاص داده و منابع فارسی، عربی و انگلیسی را نیز برای پژوهشگران فراهم کرده است.

خسرو باقری، استاد دانشگاه تهران و متخصص در زمینه‌ علوم تربیتی و فلسفه‌ آموزش و پرورش، مقدمه‌ای بر کتاب نگاشته و از کوشش موفق معصومه عبدلی در استخراج فلسفه‌ تربیتی از اندیشه‌های امام موسی صدر تقدیر کرده است.

در پشت جلد این کتاب آمده است: «در منظومۀ فکری صدر سه عنصر دین، انسان و جامعه ارتباطی قابل تأمل دارند. انسان در نظر صدر موجب دگرگونی و تحول در جامعه و جهان می‌‌شود و اوست که امکان فهمی نوشونده از دین متناسب با نیازها و اقتضائات فردی و اجتماعی دارد. از سویی تنهایی و سرگشتگی انسان نتیجۀ غیاب دین است. نکتۀ حائز اهمیت در اندیشۀ وی آن است که دین قابلیت انطباق با شرایط جدید را دارد و اگر با تحول مستمر، که حاصل تعامل انسان و هستی است، متحول شود، به کار انسان می‌آید وگرنه فاقد تأثیر خواهد بود.»

امیرعبداللهیان: امام موسی صدر شعار وحدت امت اسلامی را معنا بخشید"روایت روز هفدهم" توسط شاهدان عینی 17 شهریور

کتاب «فلسفه تربیتی امام موسی صدر»،نوشته‌ معصومه عبدلی را انتشارات علمی و فرهنگی با همکاری مؤسسۀ فرهنگی‌تحقیقاتی امام موسی صدر منتشر کرده است. این کتاب در 365 صفحه و با قیمت 50 هزار تومان در اختیار علاقه‌مندان است.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: امام موسی صدر انتشارات علمی و فرهنگی کتاب امام موسی صدر انتشارات علمی و فرهنگی کتاب تربیتی امام موسی صدر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۹۳۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای ساختن انسان باید محیط متناسب و سالم به وجود آورد

خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه: انسان در طول تاریخ، تمامِ همتش پاسخ به نیازهایش بوده، چرا که انسان ذاتاً موجودی نیازمند آفریده شده است. خطر مهلکی که در کمین انسان است، از یک سو تشخیص نادرست نیازهایش است و از سوی‌دیگر تجویز پاسخ‌های نادرست به این نیازها. ارمغان انبیای الهی برای عبور دادن انسان‌ها از این گردنه پرخطر، چیزی نیست مگر تعالیمی از جنس وحی الهی؛ قرآن کریم آن تحفه گران‌بهایِ بی‌نظیرِ شفابخشِ هدایت‌کننده‌ای است که به‌واسطه حضرت محمد (ص) از طرف خدای متعال برای انسان فرستاده‌شده است. انسان به سرمنزل آرامش، اطمینان و رضایت‌مندی در این دنیا نمی‌رسد مگر به‌واسطه استمداد و بهره‌مندی عملی از این کتابِ باعظمت.

قرآن کریم، حقایقی را به انسان تعلیم می‌دهد که انسانِ قرن بیست‌ویکم، با وجود تمام پیشرفت‌های مادی بشری که به دست آورده است هیچ‌گاه توان و امکان دانستن آن‌ها را نداشته و ندارد، حقایقی که اگر برای انسان آشکار شود و به آن‌ها عمل کند، سبب قدرتمندی و رستگاری‌اش می‌شود. لذا فقط کسانی می‌توانند از گمراهی آشکار خارج شوند و به‌سوی تباهی نروند، که مورد تعلیم کتاب خدا قرار گرفته باشند. قرآن، کتاب حکیم، کتاب کریم و کتاب هدایتی است که هرکسی با آن نشست‌وبرخاست نماید، بینایی او افزوده می‌شود و قلب او به نور هدایت روشن و توانش برای پیمودن راه حق مضاعف می‌شود.

بهره‌مندی از قرآن، فقط با انس و ارتباط مداوم با این چشمه نورانی است که محقق می‌شود. حفظ قرآن شاید جز بهترین راهکارهای ایجاد انس و ارتباط مداوم با قرآن کریم باشد. حفظ قرآن اگر همراه با فهم و استفاده مکرر آیات در زندگی باشد، می‌تواند بهانه انس بیشتر ما با قرآن کریم شود. باید تلاش شود تا حفظ قرآن کریم مقدمه جاری شدنِ قرآن در صحنه‌های گوناگون زندگی یکایک انسان‌ها شود. متن زیر حاصل تلاش دارالقرآن کریم برای تبیین و همچنین حفظ موضوعی آیات قرآن کریم است که در روزهای ماه مبارک رمضان تقدیم نگاه شما می‌شود.

آنچه در ادامه می‌خوانید بخش هفدهم مجموعه «زندگی با آیه ها» برگرفته از کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن حضرت آیت الله خامنه ای است:

الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ ۗ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُور

ترجمۀ تدبری آیۀ ۴۱ حج

اجازۀ جنگ و قیام داده شد به «ٱلَّذِینَ إِن مَّکَّنَّٰهُمۡ فِی ٱلۡأَرۡضِ» همان کسانی که اگر در زمین قدرت و حکومت به آنان بدهیم، «أَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّکَوٰةَ» در ابعاد همان قدرت و حکومتشان، نماز برپا می‌دارند و زکات می‌دهند. به‌عبارت دیگر کارخانۀ انسان‌سازی راه می‌اندازند «وَأَمَرُواْ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَنَهَوۡاْ عَنِ ٱلۡمُنکَرِۗ» و در ابعاد حکومتشان به معروف و واجب امر کرده و از منکر و حرام، نهی می‌کنند تا آن‌ها را ریشه‌کن کنند. این مستضعفان و مظلومان همان کسانی هستند که اگر صاحب حکومت شوند، همه تلاششان تحقق احکام الهی در جامعه است. «وَلِلَّهِ عَٰقِبَةُ ٱلۡأُمُورِ» و سرانجام اتفاقات و امور قضایای سیاسی و نبرد قدرت فقط برای خداست و به دست اوست. او تعیین می‌کند قدرت و حاکمیت سرانجام به این بندگان برسد و به آنان نیز مأموریت داده که از سوی خدا، «حاکمیت دین» را محقق نمایند.

باران و چتر

یک کور اگر بینا شد، اول چیزی که کنار می‌گذارد عصای خود است، همان عصایی که عمری تکیه‌گاه او بود و با تکیه بر آن، به چاه و چاله نیفتاد و راه را پیدا کرد؛ درست مثل خود ما که وقتی باران بند می‌آید چتر را فراموش می‌کنیم.

بسیاری هم وقتی که به مُکنت و مَکانتی می‌رسند و منزلت و موقعیت و مقامی پیدا می‌کنند، اول چیزی که فراموش می‌کنند خداست! همان خدایی که تکیه‌گاه آنان و حافظ و نگهبان ایشان بود و همواره مورد عنایت او بودند و به هرکجا هم که رسیدند، به مدد و یُمن او بود.

از رهگذر خاکِ سر کوی شما بود

هر نافه که در دست نسیم سحر افتاد

اما شیوۀ پاکان و مردان حق این نبوده و این نیست «إِن مَّکَّنَّٰهُمۡ فِی ٱلۡأَرۡضِ» اگر قوتی و قدرتی بیابند نه‌تنها رابطۀ‌شان را با خداوند قطع نمی‌کنند، بلکه بازار ارتباط با خداوند را گرم و گیرا کرده و رونق می‌بخشند «أَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ» و زیردستان و تهی‌دستان را از یاد نمی‌برند، گلریزان می‌کنند «وَءَاتَوُاْ ٱلزَّکَوٰةَ» و مردمانی بی‌تفاوت نیستند، به خوبی‌ها امر و از بدی‌ها باز می‌دارند «وَأَمَرُواْ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَنَهَوۡاْ عَنِ ٱلۡمُنکَرِۗ».

الگوی تربیتی انبیا

انبیا برای پیراستن و آراستن مردم از چه راهی استفاده کردند؟ چه‌کار کردند؟ آیا آمدند پیش مردم، دانه‌دانه گوش افراد را گرفتند، دست افراد را گرفتند، تنها بردند در خلوتِ خانه و صندوق‌خانه و مدرسه و مکتب، بنا کردند آن‌ها را تعلیم و تربیت دادن؟ آیا انبیا مثل زاهدان و عارفان عالَم نشستند در خانقاهِ خودشان تا مردم بیایند، حال معنوی آن‌ها را ببینند و با آن‌ها هم‌عقیده و همراه و همگام بشوند؟ آیا انبیا مثل فلاسفۀ عالم مدرسه باز کردند، تابلو زدند، دعوت هم کردند هر که می‌خواهد از ما حرف یاد بگیرد، بیاید اینجا پیش ما حرف یاد بگیرد؟ این جوری بودند؟ یا نه، انبیا معتقد به تربیت فردی نیستند، انبیا معتقد به دانه‌دانه انسان‌سازی نیستند. انبیا معتقد به کارهای اتوکشیده و نظیف نیستند که خیال کنی مثل سقراط و افلاطون، می‌نشست ابراهیم خلیل‌الرحمان یا موسی یا عیسی یا پیغمبرِ ما در مدرسه، مردم می‌رفتند از او استفاده می‌کردند. این جوری نیستند. و البته اولیا مثل انبیا. [۱]

نه امام‌جعفرصادق، نه جدش پیغمبر اسلام و نه همه انبیای عالم، روششان این روش‌ها نبوده. مدرسه‌بازی و موعظه‌کاری و تربیت فردی، کار انبیا نیست. انبیا فقط یک پاسخ دارند به این سوال که چگونه می‌توان انسان‌ها را ساخت؟ چگونه می‌توان انسانِ الهی تربیت کرد؟ یک جواب دارند، آن جواب این است: انبیا می‌گویند برای ساختن انسان باید محیط متناسب، محیط سالم، محیطی که بتواند او را در خود بپروراند، تربیت کرد و بس. انبیا می‌گویند دانه‌دانه نمی‌شود قالب گرفت، کارخانه باید درست کرد. انبیا می‌گویند اگر بخواهیم ما یکی‌یکی آدم‌ها را درست کنیم، شب می‌شود و عمر می‌گذرد. جامعه لازم است، نظامی لازم است، باید در منگنۀ یک نظام، انسان‌ها به‌شکل دلخواه ساخته بشود و بس. فقط همین است و بس. [۲]

مطلب خیلی مهم است. همه اشکال‌ها همین‌جا درمی‌آید. یک عده‌ای نمی‌توانند این را بفهمند که انبیا می‌خواستند محیط متناسب و مساعد درست کنند. خیال می‌کنند انبیا می‌خواستند دانه‌دانه آدم درست کنند، درحالی‌که دانه‌دانه آدم درست‌کردن از شأن انبیا به دور است. [۳]

[۱] طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، جلسه ۱۷، ص ۴۸۵.

[۲] همان، جلسه ۱۷، ص ۴۸۶.

[۳] همان، جلسه ۱۷، ص ۴۸۹.

کد خبر 6048220

دیگر خبرها

  • ۳۰ هزار کتاب برگزیده رشد در سامانه دانش آموزان قرار گرفت
  • ستاره فوتبال آسیا امام جماعت شد! (+فیلم)
  • برای ساختن انسان باید محیط متناسب و سالم به وجود آورد
  • حال و هوای حرم مطهر شاهچراغ (ع) در ایام نوروز + فیلم
  • فلسفه ملاقات وضیافت نمایندگان مجلس با ابراهیم رضایی در ژنو چه بوده است؟
  • تحلیلی بر سرنوشت انسان با کتاب «منازل الآخره»
  • پیامبران بسترهای لازم فهم و ارتقای فکری مردم را فراهم می‌کردند
  • ۱۰ کتاب برتر روان شناسی رشد شخصیت که در نوروز باید بخوانید
  • چرا بازار گناه داغ است؟
  • عامل سیر بشریت به سوی ترقی و تعالی انبیا الهی بوده اند